Ολονυχτία για το χαρτάκι του ΟΠΑΔ. Ουρές από τις 2.30' τα ξημερώματα.

Οι πρώτοι πάνε ακόμη και από τις 2.30 το πρωί. Γράφουν το όνομά τους σε ένα φύλλο από τετράδιο και ξενυχτάνε περιμένοντας. Γύρω στις 6.00 έχουν ήδη γίνει πολύ περισσότεροι.

Το φύλλο έχει γεμίσει ονόματα. Τα ρολά είναι κλειστά. Αλλά εκείνοι είναι πια ένα μικρό πλήθος. Γεμίζουν την οδό Ηπείρου στο κέντρο της Αθήνας. Κι ακόμη δεν έχει ξημερώσει...

Δεν πρόκειται για το νέο κλαμπ της πόλης. Αν και οι ροκ σκηνές δεν λείπουν. Εδώ οι θαμώνες είναι συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι του Δημοσίου και το σημείο συνάντησης είναι ο ΟΠΑΔ (Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου). Περιμένουν ώρες για να απογραφούν και να θεωρήσουν βιβλιάρια.

Πολλοί κλείνουν 6ωρα ή περισσότερο στην είσοδο, στα σκαλιά, στους διαδρόμους, στα λιγοστά καθίσματα, όρθιοι στους τοίχους. Οσοι έρθουν μετά τις επτά έχουν μικρές πιθανότητες να εξυπηρετηθούν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν τα έχουν καταφέρει τρεις και τέσσερις φορές να φτάσουν στο γκισέ. Αλλοι κρατούν θέσεις ξενυχτώντας για ηλικιωμένους γονείς.

«Ήρθα από τις δυόμισι τα ξημερώματα και πήρα το νούμερο 9», μας λέει ο συνταξιούχος στρατιωτικός Αντώνης Δρακόπουλος

Τα πολύτιμα 300 χαρτάκια προτεραιότητας που δίδονται καθημερινά για απογραφή και θεώρηση εξαντλούνται σχεδόν αμέσως μόλις ανοίγουν οι πόρτες. Οταν αυτό συμβαίνει, εκτυλίσσεται το πρώτο δράμα της ημέρας. Κάποιος διαβάζει τα ονόματα στο τετράδιο και ο σεκιουριτάς δίνει τα πολύτιμα νούμερα σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους που διαγκωνίζονται. Μέσα στις φωνές κάποιοι χάνουν τη σειρά τους. Οι εντάσεις και οι διαπληκτισμοί δεν λείπουν.

«Ηρθα στις δυόμισι το πρωί και ήμουν από τους πρώτους. Πήρα το νούμερο 9», μας λέει ο συνταξιούχος στρατιωτικός Αντώνης Δρακόπουλος και μας δείχνει το χαρτάκι της προτεραιότητας σχεδόν σαν φυλακτό. «Ντροπή και αίσχος. Είναι δυνατόν για κάτι απλό να ταλαιπωρούμαστε έτσι;». Η 63χρονη συνταξιούχος Λαμπρινή Καραμπατάκη ξεκίνησε από τη Νέα Μάκρη στις τέσσερις το πρωί για να φτάσει στις πέντε παρά στην Ηπείρου και να ανταμειφθεί με το νούμερο 48.

«Αυτά που γίνονται εδώ είναι ντροπή. Το χάλι είναι απερίγραπτο», λέει ο μαθηματικός Σταύρος Κοτίδης

«Οταν έφτασα ο δρόμος ήταν κλειστός από τον κόσμο. Για να γράψουμε το όνομά μας στο τετράδιο κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε». Δίπλα της ο μαθηματικός Σταύρος Κοτίδης έχει έρθει στις πεντέμισι από τη Δραπετσώνα και πήρε το 217. Περιμένει να θεωρήσει το βιβλιάριο του γιου του που είναι φοιτητής. «Αυτά που συμβαίνουν εδώ είναι ντροπή. Το χάλι είναι απερίγραπτο».

Ο Θάνος Χατζηνικόλας, υπάλληλος της ΥΠΑ, ξεκίνησε από τη Λούτσα στις πεντέμισι για να προλάβει το 259. Στις 12.30 ακόμη περίμενε. «Εχω ακόμη κάνα δίωρο. Εξυπηρετούνται περίπου 50 την ώρα»... Οπως περιγράφει ο πρόεδρος των εργαζομένων Δημήτρης Ζήσιμος, το 2012 οι επτά περιφερειακές υπηρεσίες που λειτουργούσαν στην Αθήνα εντάχθηκαν στον ΕΟΠΥΥ και η κεντρική υπηρεσία του ΟΠΑΔ στην Ηπείρου έμεινε μόνη να εξυπηρετεί όλη την Αττική, δηλαδή 528.000 άτομα περίπου.

Από Ιούλιο μέχρι Οκτώβριο μπήκαν στο «παιχνίδι» και τα ΚΕΠ ελαφρύνοντας τη διαδικασία. Η παράταση της εμπλοκής τους θα απαιτούσε νέα ΚΥΑ, λέει ο πρόεδρος του Οργανισμού Μιχάλης Κούτρας. «Ζητήσαμε να ανοίξουν δύο περιφερειακά γραφεία στον Πειραιά και στην Αν. Αττική σε δημόσια κτίρια, αλλά το αίτημά μας δεν ευοδώθηκε», προσθέτει ο ίδιος.

Από την Ηπείρου, λέει ο κ. Ζήσιμος, περνούν περίπου 600 άτομα καθημερινά. Περισσότεροι από τους μισούς είναι για απογραφή και θεώρηση και εξυπηρετούνται από επτά υπαλλήλους (3 για τους δημοτικούς υπαλλήλους και 4 για όλο το υπόλοιπο Δημόσιο) μεταξύ 09.00-15.00. «Εξυπηρετούμε και μετά τη λήξη του ωραρίου και δεν αδιαφορούμε για ασφαλισμένους με ιδιαίτερες ανάγκες», υποστηρίζει ο κ. Κούτρας.

«Προσπαθούν να περάσουν έναν ελέφαντα μέσα από το μάτι μιας βελόνας», σχολιάζει ο εκπαιδευτικός Παναγιώτης Ανθρακόπουλος. «Ηρθα τον Ιούνιο, τον Αύγουστο, τον Οκτώβριο, και δεν θα ξαναέρθω. Αρκετά εξευτελίστηκα. Πρέπει να ξυπνάμε από τις τρεις και να τσακωνόμαστε για να θεωρήσουμε ένα βιβλιάριο;». Η συνάδελφός του Χριστίνα Κουνενή μιλά για ταπείνωση. Η απογραφή ξεκίνησε την 1/1/2013 και ολοκληρώθηκε χθες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΟΠΑΔ, απογράφηκε το 90%. Από το υπόλοιπο 10% εκτιμάται πως κάποιοι δεν είναι δικαιούχοι.

Μέχρι σήμερα πάνω από 200.000 ενεργά μητρώα κατέστησαν ανενεργά, επειδή επρόκειτο για προστατευόμενα τέκνα που είχαν μεγαλώσει, νεκρούς κ.ά. Κάποιοι δεν κατάφεραν να απογραφούν, λόγω και του εμφράγματος στην Ηπείρου. Η διοίκηση διαβεβαιώνει πως δεν θα στερηθούν το ασφαλιστικό τους δικαίωμα. Για να το ενεργοποιήσουν πρέπει να προσέρχονται στις κατά τόπους υπηρεσίες του Οργανισμού.

Αριθμοί

200.000 ενεργά μητρώα του ΟΠΑΔ κατέστησαν ανενεργά με την απογραφή, επειδή αφορούσαν προστατευόμενα τέκνα που είχαν μεγαλώσει, νεκρούς κ.ά.

• 527.928 ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι από Αττική και Πειραιά μπορούν να εξυπηρετούνται μόνο από ένα γραφείο στην οδό Ηπείρου στο κέντρο της Αθήνας.
• 1.298.000 από 1.468.600 ασφαλισμένους και συνταξιούχους σε όλη την Ελλάδα έχουν απογραφεί μέχρι στιγμής.
• 600 άτομα εξυπηρετεί καθημερινά το γραφείο του ΟΠΑΔ στην Ηπείρου. Οι μισοί και πλέον προσέρχονται για απογραφή και θεώρηση βιβλιαρίων.

Επιστολή για το μαρτύριο της ορθοστασίας...

Πριν από λίγες ημέρες το «Εθνος» έλαβε επιστολή από αναγνώστη του, που υπογράφει Χρήστος Παπαγγελακόπουλος, συνταξιούχος λυκειάρχης, η οποία και αποτέλεσε αφορμή για το ρεπορτάζ. Τη δημοσιεύουμε αυτούσια:

«Κατά τον 17ο αιώνα ένας αυτοκράτορας της Κίνας, μου διαφεύγει το όνομά του, είχε επινοήσει ένα μαρτύριο για τους αυλικούς που υπέπιπταν σε παράπτωμα. Επινόησε λοιπόν το μαρτύριο της ορθοστασίας. Σ' ένα μικρό δωμάτιο των ανακτόρων οι τιμωρημένοι στέκονταν στριμωγμένοι μεταξύ τους και όρθιοι για ώρες ολόκληρες. Ο Αυτοκράτορας κατά διαστήματα παρακολουθούσε από έναν εξώστη το μαρτύριό τους και άκουγε με ευχαρίστηση τις οιμωγές τους. Μετά από 4 αιώνες ορισμένοι πολιτικοί μας φρόντισαν να επαναλάβουν το μαρτύριο αυτό με άριστα αποτελέσματα. Πρωτοτύπησαν ακόμα και στο ότι διάλεξαν για βασανιστήρια ηλικιωμένα άτομα άνω των 60 ετών. Ο τόπος του μαρτυρίου είναι μια αίθουσα 20 περίπου τετραγωνικών μέτρων με 25 μόνο καθίσματα στο κτήριο του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (Ηπείρου 38, Αθήνα). Στην αίθουσα αυτή του α' ορόφου στέκονται όρθιοι και στριμωγμένοι επί τετράωρο καθημερινά 60 περίπου συνταξιούχοι για να απογράψουν τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς τους.

Η διαφορά με τον Αυτοκράτορα είναι ότι εδώ δυστυχώς δεν υπάρχουν παρατηρητές. Ο αυτοκράτορας (ο Πρόεδρος του Ο.Π.Α.Δ.) βρίσκεται μόνιμα στον θρόνο του στον 7ο όροφο, η δε αυτοκράτειρα (η κ. Γεν. Διευθύντρια) βρίσκεται μονίμως απασχολημένη στον 6ο όροφο.

Η πολύωρη ορθοστασία οφείλεται στο ότι υπάρχουν τρεις μόνο υπάλληλοι για να εξυπηρετούν καθημερινά 200 περίπου συνταξιούχους. Οι διοικούντες του Ο.Π.Α.Δ. (Πρόεδρος και Γεν. Διευθύντρια) δεν θέλουν (γιατί άραγε;) να στείλουν στην ''αίθουσα των βασανιστηρίων'' υπαλλήλους από τους άλλους ορόφους, πολλοί από τους οποίους κάθονται. Η δε συμπεριφορά των υπαλλήλων του α' ορόφου προς τους ηλικιωμένους συνταξιούχους κρίνεται επιεικώς απαράδεκτη. Ευτυχώς που δεν χειροδικούν. Ισως έχουν εντολές να συνεργούν στα βασανιστήρια. Ο προϊστάμενος Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης Ιωάννης, παρά τις καταγγελίες που γίνονται στο γραφείο του μήνες τώρα, αδιαφορεί. Ασχολείται βλέπετε με υψηλής βαθμίδας θέματα όπως είναι οι συζητήσεις με την Τρόικα. Αν κάποιος από τους κυρίους υπευθύνους για τα βασανιστήρια αυτά τολμήσει να διαψεύσει τα καταγγελλόμενα, τον πληροφορούμε ότι υπάρχουν φωτογραφίες και βιντεοσκοπήσεις από φορητά τηλέφωνα. Αυτά θα σταλούν στον αρμόδιο επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Εκτός αυτού μια επίσκεψη θα τον πείσει»...

Από την πλευρά του ο κ. Κούτρας λέει πως η κεντρική υπηρεσία Ο.Π.Α.Δ. ελέγχει 51 περιφερειακά γραφεία σε όλη την Ελλάδα, διαχειρίζεται τέσσερις προϋπολογισμούς και ο Οργανισμός είναι υποστελεχωμένος. Ο κ. Ζήσιμος σημειώνει πως οι μόνιμοι υπάλληλοι στην κεντρική υπηρεσία είναι 46. Και οι δύο αποδίδουν την ταλαιπωρία στην ύπαρξη μιας υπηρεσίας για όλη την Αττική, αλλά και στο ότι πολλοί έρχονται τελευταία στιγμή. «Οταν τον Ιούνιο δόθηκε παράταση μέχρι τέλος Οκτώβρη οι ουρές το καλοκαίρι εξαφανίστηκαν και εμφανίστηκαν ξανά μετά τις 10 Οκτώβρη. Το ίδιο έγινε και με τη δεύτερη παράταση που δόθηκε μέχρι τέλη Νοέμβρη», λέει ο κ. Ζήσιμος.

Βιβή Πιπερίδου.Μας εξευτελίζουν!

«Είναι η 5η φορά που έρχομαι και πάλι δεν κατάφερα να πάρω ένα χαρτάκι προτεραιότητας. Αύριο θα έρθω αναγκαστικά από τις δύο τη νύχτα. Μέχρι τώρα έκανα νυχτοβάρδιες στη δουλειά μου. Τώρα θα κάνω νύχτα και στον ΟΠΑΔ»... Η Βιβή Πιπερίδου είναι ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας. Βρίσκεται στην Ηπείρου για να θεωρήσει το βιβλιάριο του γιου της που είναι φοιτητής. «Δεν νιώθω οργή αλλά βαθιά θλίψη. Κάναμε τόσα πολλά γι' αυτήν τη χώρα και θλιβόμαστε με αυτήν την αντιμετώπιση. Στις δύο το πρωί ερχόμουν στην Ηπείρου όταν ήμουν νέα για το κλαμπ ?Κύτταρο?. Δεν περίμενα να ξανάρθω σε αυτήν την ηλικία. Πρόκειται για εξευτελισμό». Τον γιο της, που είναι 20 χρόνων, τον συμβουλεύει να φύγει από την Ελλάδα. «Το λέω με λύπη, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Στη χώρα αυτή, όμως, προσβάλλουν τους ανθρώπους. Τώρα μας εξευτελίζουν κιόλας».

www.ethnos.gr