Απάντηση Παπανδρέου: «Δεν έβριζε εμένα ο Σαρκοζί αλλά τους Ευρωπαίους πολίτες»

Σχετ.:  Μην μας ξυπνάς Θαπατέρο από το όνειρο που μας έμαθαν να βλέπουμε    

Αναλυτικά τι αναφέρει η πλευρά του πρώην πρωθυπουργού:

«Ο Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, ορθά επισημαίνει ότι, η Ευρώπη αντέδρασε αργά, νωθρά και κυρίως, συντηρητικά, στην κρίση που ταλανίζει χώρες και λαούς της Ευρώπης...

Και επίσης, ορθά επισημαίνει ότι, αυτή η στάση είναι ασυγχώρητη, καθώς υπήρξαν ηγέτες που κατέθεσαν από την πρώτη στιγμή σοβαρές και συγκροτημένες προτάσεις, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές - μεταξύ των οποίων η έκδοση ευρωομολόγων, όπως αναφέρει και ο Χ. Θαπατέρο.

Και βεβαίως, η αλήθεια είναι ότι, η συντηρητική Ευρώπη, με αυτή της τη στάση, δεν έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπιστεί η κρίση με τον τρόπο που έπρεπε, δηλαδή, να προκρίνει την αντιμετώπιση των αιτιών της κρίσης, κάτι που θα έδινε ουσιαστικές και μόνιμες απαντήσεις στα προβλήματα και θα καθιστούσε βιώσιμες τις οικονομίες, αλλά επέλεξε την πολιτική της αυστηρής λιτότητας έναντι των μεταρρυθμίσεων. Έτσι όμως, επέλεξε και την βίαιη προσαρμογή έναντι της ανάπτυξης.

Όλα αυτά έχουν επισημανθεί από την πρώτη στιγμή της κρίσης και ας κάνουν κάποιοι ότι ανακαλύπτουν σήμερα την πυρίτιδα. Μια ματιά στις δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου από τα τέλη του 2009, αρκεί για να επιβεβαιωθεί του λόγου το αληθές.

Όσον αφορά τον κ. Σαρκοζί και τις όποιες τοποθετήσεις του, αν και δεν γνωρίζουμε κατά πόσον αυτές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ένα μόνο σχόλιο:

Είναι πραγματικά κρίμα να μην κατανοούν ορισμένοι, ότι τα όποια "γαλλικά", από όπου και αν προέρχονται, απευθύνονται στους λαούς της Ευρώπης. Γιατί αυτούς υποτιμούν όταν δεν θέλουν οι πολίτες να έχουν αποφασιστικό λόγο.

Αυτή είναι και η μεγάλη μας διαφορά.

Τέλος, αν και δεν είναι αναγκαίο, αλλά χρειάζεται για την ιστορία, καλό θα ήταν οι εγχώριοι αναλυτές και σχολιαστές να αποφασίσουν επιτέλους κάτι απλό:

Όταν ομιλούν και υπερασπίζονται δήθεν τον Ελληνικό λαό το πράττουν επειδή τον εμπιστεύονται ή για να του ρίξουν στάχτη στα μάτια;

Έχει σημασία η απάντηση, γιατί από αυτήν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό, αν όταν ομιλούν για διαπραγμάτευση το κάνουν με επίγνωση ή για να προκαλέσουν εντυπώσεις. Γιατί κάποιοι άλλοι, το έχουν απαντήσει. Και όχι μόνον δεν ήταν εντολοδόχοι, όπως αποδεικνύεται περίτρανα, αλλά και έκαναν σκληρές διαπραγματεύσεις και δεν υπολόγισαν κόστος».

Διαβάζοντας σημερινά σχόλια στα social media που μάλλον έχουν λησμονήσει το ακριβές συμβάν, θέλω να υπενθυμίσω ότι το διακύβευμα στο δημοψήφισμα που πρότεινε ο ΓΑΠ δεν ήταν ευρώ ή δραχμή, εντός ή εκτός της Ε.Ε. αλλά αν ο λαός εγκρίνει τη συγκεκριμένη συμφωνία που αφορά στο κούρεμα. Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή έθεσαν εκβιαστικά οι Μέρκελ-Σαρκοζί στον Παπανδρέου, αφού ο ίδιος αποφάσισε να προχωρήσει στο συγκεκριμένο δημοψήφισμα. Θυμίζω ακόμη ότι κατά της συγκεκριμένης συμφωνίας ήταν ο Σαμαράς ο οποίος μάλιστα προέβη σε διάγγελμα, και επαρκής αριθμός βουλευτών από το ρεύμα Βενιζέλου τούτως ώστε να ρίξουν τον τότε πρωθυπουργό.

Αναδημοσιεύουμε την άποψη του epikairo:

Τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στο ευρώ, ζήτησε η Αγκέλα Μέρκελ, κατά την τηλεφωνική της επικοινωνία με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια (η ίδια διαψεύδει το γεγονός). Τούτο δεν αποτελεί δικαίωση ΓΑΠ διότι ο ίδιος είχε ζητήσει δημοψήφισμα για ναι ή όχι στην τότε δανειακή σύμβαση κ όχι για την παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Ας θυμηθούμε την άποψη του epikairo για το δημοψήφισμα στις 02/11/11:

  

[...] Αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Δεν έχουμε κάτι άλλο, δεν υπάρχει κάτι άλλο, δε μπορούμε κάτι άλλο, τουλάχιστον προς το παρόν. Ας συνοψίσουμε τα συμφωνηθέντα. Ο ΓΑΠ γύρισε από τη σύνοδο κορυφής, με ένα κούρεμα της τάξεως των 100 δις, κάτι που δεν καθιστά το χρέος απολύτως βιώσιμο μα μας δίνει μία ανάσα. Στη συμφωνία αποφασίστηκε η οικονομική στήριξη των τραπεζών και των ταμείων και κατά αυτόν τον τρόπο αποκλείεται μία ασύνταχτη καταστροφική χρεοκοπία. Τέλος, σε συνδυασμό με το πρώτο πακέτο στήριξης των 110 δις, την επιμήκυνση της πληρωμής των χρεών και τη μείωση του επιτοκίου στο 3,5% που αποτελεί ένα άτυπο ευρωομόλογο, η Ελλάδα παραμένει στην ευρωζώνη και το ευρώ.

Η στήριξη της Ελλάδας από την Ευρώπη είχε προσωπικά κίνητρα ή κίνητρα αλληλεγγύης; Ουδόλως μας ενδιαφέρει, όπως και αν την ερμηνεύσουμε, δεν παύει να είναι στήριξη. Το κούρεμα αποτελεί επιτυχία για την κυβέρνηση; Σαφώς και όχι. Καθιστά, όμως, το χρέος πιο βιώσιμο και παρατείνει τις ελπίδες, που, σε συνδυασμό με τις προσδοκώμενες καθυστερημένες μεταρρυθμίσεις, θα βοηθήσουν την Ελλάδα να οδηγηθεί στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Εν πάση περιπτώσει, το ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η κυβέρνηση είναι η μη αποδοχή της συμφωνίας από σύσσωμη την αντιπολίτευση, η οποία μάλιστα μιλά για προδοσία, αλλά και από μερίδα του ελληνικού λαού. Μπορεί έστω και ένα εκλογικό αποτέλεσμα να αλλάξει τούτη τη συμφωνία προς το καλύτερο; Σαφέστατα, όχι. Αφού, λοιπόν, πρόκειται για απόφαση-προδοσία και δεν γίνεται αποδεκτή από κανέναν πολιτικό φορέα εκτός κυβέρνησης, ο μόνος που μπορεί να νομιμοποιήσει τη συμφωνία είναι ο κυρίαρχος λαός. Και η απόφαση για δημοψήφισμα δεν υποκρίπτει εκβιασμούς αλλά θέτει με ακρίβεια στο κέντρο του τραπεζιού το πραγματικό δίλημμα. Είμαστε ώριμοι να πάρουμε τη σωστή απόφαση; Δε μπορώ να το γνωρίζω. Πάντως, ήρθε ο καιρός να ρίξουμε τις μάσκες και να συζητήσουμε επί πραγματικών δεδομένων. Είναι η ώρα που ο λαός θα πρέπει να συναισθανθεί την ευθύνη και να μετατρέψει αυτή την ατομική ευθύνη σε εθνική δημιουργία. Όλοι γνωρίζουμε πως κανείς Παπανδρέου ή όποιος εθνοσωτήρας μπορεί να προχωρήσει και να αλλάξει την Ελλάδα, δίχως τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας.

Αν γινόταν το δημοψήφισμα, δεν ξέρω ποιοι θα ψήφιζαν ναι και ποιο όχι. Αλλά γνωρίζω πως αυτοί που θα απείχαν θα ήταν οι υποκριτές της παρτίδας. Κείνοι που ήδη γνωρίζουν πως με το ναι προχωρά η Ελλάδα και με το όχι η πάρτη τους. Εντέλει και για να μην κουράζουμε, το δημοψήφισμα δε θα γίνει. Η ανεξαρτητοποίηση Αποστολάκη υποκρύπτει και ένα συμβολισμό. Έχει αποφασισθεί η πτώση της κυβέρνησης. Υπάρχουν 3 κύκλοι συμφερόντων που τρίβουν τα χέρια τους. Τα εκδοτικά συμφέροντα, τα τραπεζικά και οι μεγαλοκαταθέτες εξωτερικού. Δημιούργησαν τούτοι, κάποια μορφή στοάς και συντονίζουν το σχέδιο; Όχι. Πάντως, κάποιοι εξ αυτών το κάνουν, παράλληλα και χωρίς συνενόηση, όπως το έχουν κάνει και στο παρελθόν. Θεωρώ προσωπική αδικία, ως πολίτης που στήριξα αυτή την κυβέρνηση, να 'πάω' από μία Μιλένα ή μια Εύα. Όπως θα θεωρούσα εξίσου άδικο να με είχε πατήσει ένα λάντα ή ένα τσινκουετσέντο. But that is life, isn't it? Απλά, θα πρέπει να εφοδιαστώ με μεγάλες δόσεις υπομονής στη λαϊκίστικη ρητορική που έπεται και θα αντιλαλεί, εφεξής, στην πατρίδα μου. Τη ρητορική των 'πατριωτών' που ενώ ανεβαίνουν στα κάγκελα για την απώλεια εθνικής κυριαρχίας της χώρας, κατόπιν πηδούν στα κεραμίδια για το γεγονός ότι δε ρωτήθηκαν οι ξένοι για το δημοψήφισμα. Ένα δύσοσμο συνονθύλευμα ραγιαδισμού και υποκρισίας.

Τέλος, δε σας κρύβω πως νιώθω μία μικρή ικανοποίηση για το ξεβράκωμα κάποιων, με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος. Δημοσιογράφους με τρεμάμενα χειλάκια, πολιτικούς θυμωμένους και εκδότες έξαλλους που του χαλάνε τα σχέδια. Έστω και αν αυτό θα κρατήσει μονάχα λίγες ώρες. Ίσως το γυμνό είναι που με προκαλεί. Πάντως, υπομειδιώ, ευχάριστα. Και είναι cool το συναίσθημα.

www.epikairo.gr