Το μνησίκακο και μυωπικό ΠΑΣΟΚ του βενιζελέων είναι εδώ... Οι «Αποφασισμένοι», τάση μέσα στο ΠΑΣΟΚ που στηρίζει τον Βαγγέλη Βενιζέλο, κάνουν κάλεσμα συσπείρωσης προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και επιτίθενται σε πρώην υπουργούς του Κινήματος που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική του.

Μια νέα τάση στήριξης στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου φαίνεται πως ιδρύθηκε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και άλλα στελέχη του κόμματος με τον διακριτικό τίτλο «Αποφασισμένοι», οι οποίοι κάνουν κάλεσμα συσπείρωσης προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και επιτίθενται σε πρώην υπουργούς του Κινήματος που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική της Χαριλάου Τρικούπη. [parapolitika]

Οι «αποφασισμένοι», δηλώνουν την στήριξη τους προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την πολιτική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, λίγα μόλις 24ωρα μετά την διαγραφή της Θεοδώρας Τζάκρη, αλλά και την διαφοροποίηση του Μιχάλη Κασσή και άλλων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Εξαπολύουν σκληρή επίθεση προς όσους «επιδιώκουν μια άλλη πολιτική την οποία την οποία ούτε την προσδιορίζουν ούτε μπορεί να την πιστεύουν, διότι άλλες πολιτικές εφάρμοσαν ως Υπουργοί», ενώ παράλληλα κατηγορούν όσους «κουνούν σήμερα το δάκτυλο» και όσους διαφοροποιούνται από την ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, τονίζοντας πως «μέχρι εχθές μοίραζαν θώκους και μοιράζονταν καρέκλες».

Στην επιστολή τους η οποία είναι εμποτισμένη από ένα πνεύμα στήριξης προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ξεχωρίζει το σημείο όπου δηλώνουν πως «Είμαστε αυτοί που θα είναι ΠΑΣΟΚ ακόμα και αν πάψει να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ», αλλά και το σημείο όπου ζητούν να μπει ένα τέλος «στον κανιβαλισμό της Δημοκρατικής Παράταξης».

Ολόκληρη η επιστολή των «αποφασισμένων»:

«Μεγαλώσαμε στις τάξεις της Δημοκρατικής Παράταξης. Ενταχθήκαμε στο ΠΑΣΟΚ, με όνειρα και ιδεαλισμό, με ελπίδα για πρόοδο και κοινωνική κινητικότητα. Είδαμε κάποια όνειρά μας να διαψεύδονται - αλλά και πολλά τα είδαμε να πραγματοποιούνται. Το ισοζύγιο ήταν και παραμένει θετικό.

Σταθήκαμε δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και στο όραμα της Αλλαγής, στον Κώστα Σημίτη και την προσπάθεια να ενταχθούμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Στηρίξαμε το Γιώργο Παπανδρέου πιστεύοντας ότι εισφέρει κάτι καινοτόμο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας καθώς και στην προσπάθειά του ως Πρωθυπουργός να αποτρέψει την καταστροφή της Χώρας, εξαιτίας των ολέθριων επιλογών του Κώστα Καραμανλή την πενταετία 2004-2009 που είδε το ελληνικό δημόσιο χρέος να διπλασιάζεται και τη χώρα να ευνουχίζεται παραγωγικά.

Περήφανοι για την ιστορία και την προσφορά της Παράταξης, μείναμε σταθεροί το Μάιο και τον Ιούνιο του 2012. Στηρίξαμε το Ευάγγελο Βενιζέλο στην δύσκολη προσπάθεια του να σταθεροποιήσει όσα κατέκτησε με κόπους και θυσίες ο Ελληνικός Λαός, μια προσπάθεια με μεγάλο κόστος και τρομακτικές δυσκολίες, ακόμα και σήμερα.

Είμαστε μία γενιά που μεγάλωσε στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Που παραμένουμε ακόμα και σήμερα στους κόλπους του επειδή αυτό που μας κινητοποιεί δεν είναι η νομή μιας εξουσίας χωρίς περιεχόμενο αλλά η βαθιά και κατοχυρωμένη πεποίθηση πως ότι καλύτερο συνέβη σε αυτή τη χώρα συνέβη μέσα από αυτή την παράταξη, παρά τα λάθη και τις αστοχίες, παρά τις αντιφάσεις της.

Μια παράταξη που ξεκινά από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το Κόμμα των Φιλελευθέρων και συνεχίζεται από την Ένωση Κέντρου και το ΠΑΣΟΚ. Μια παράταξη που σε συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες άλλαξε τις συντεταγμένες του εφικτού προς όφελος του μεγαλύτερου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, που οριοθέτησε την πολιτική όχι απλά ως τέχνη του εφικτού αλλά και ως τέχνη υπέρβασης.

Είμαστε τα απλά μέλη που δίνουμε τις μάχες, στην κοινωνία, στον φιλικό μας περίγυρο, στο επαγγελματικό μας περιβάλλον. Με κόστος και θυσίες.

Είμαστε αυτοί που καταθέτουν το χρόνο και της δύναμή τους.

Έχουμε συγκεκριμένη διαδρομή, διάφανη και αποτυπώσιμη.

Είμαστε αυτοί που θα είναι ΠΑΣΟΚ ακόμα και αν πάψει να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ.

Είμαστε αυτοί που αγανακτούν, όταν μας κουνούν το δάκτυλο και διαφοροποιούνται αυτοί που μέχρι εχθές μοίραζαν θώκους και μοιράζονταν καρέκλες. Αυτοί, που επιδιώκουν μια άλλη πολιτική, όπως συχνά αναφέρουν, την οποία ούτε την προσδιορίζουν ούτε μπορεί να την πιστεύουν, διότι άλλες πολιτικές εφάρμοσαν ως Υπουργοί.

Είμαστε αυτοί που αγανακτούν όταν βλέπουν νέους ανθρώπους που θα έπρεπε να εκφράζουν το νέο, να έχουν γεράσει πριν καν εισέλθουν στη μέση ηλικία βιολογικά.

Είμαστε εκείνοι που αγανακτούν βλέποντας αναγνωρίσιμες φιγούρες που έχουν εξίσου αναγνωρίσιμες ευθύνες για την κάμψη της παράταξης να παίζουν προσωπικά παιχνίδια διαλύοντάς την.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Αλλά ταυτόχρονα είμαστε και αποφασισμένοι:

Να σταματήσουμε τον Κανιβαλισμό σε βάρος της Δημοκρατικής Παράταξης - είτε στο όνομα μιας προσωποπαγούς ανανέωσης χωρίς βάρος, βάθος και περιεχόμενο είτε σε αυτό μιας κριτικής στο όνομα μιας άλλης πολιτικής η οποία δεν υφίσταται ούτε στη θεωρία.

Όμως κάποτε και οι κρίνοντες, κρίνονται. Ειδικά τώρα, που διακυβεύεται η επιβίωση της παράταξης.

Αξιώνουμε σεβασμό στην Ιστορία, σεβασμό στο παρόν! Για να υπάρξει μέλλον!

Αξιώνουμε δημοκρατική λειτουργία εντός των τειχών του ΠΑΣΟΚ.

Αξιώνουμε σοβαρό σχέδιο τόσο για την παράταξη όσο και για τη χώρα, σχέδιο το οποίο θα κατοχυρώσει τη μεσοπρόθεσμη επιβίωση και τη μακροπρόθεσμη ανάκαμψη της παράταξης.

Είμαστε αγανακτισμένοι αλλά αποφασισμένοι.

Και στο ραντεβού της γενιάς μας, θα είμαστε παρόντες».

Ήταν επόμενο οι αγανακτισμένοι "βενιζελικοί" να εκδηλωθούν, από τη στιγμή που ο Βενιζέλος πιέζεται τόσο εσωκομματικά, όσο και από το ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των υποβρυχίων, αλλά και από τις εξελίξεις με τη Τρόικα. Όμως προκαλεί εντύπωση η κίνηση αυτή. Δηλαδή ο Πρόεδρος δεν ελέγχει απόλυτα το κόμμα, σε επίπεδο Κ.Ο και κομματικών οργάνων; Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο του 2012 δεν έγιναν υπό την επίβλεψη του Προέδρου; Το Συνέδριο της περασμένης άνοιξης δεν ήταν απόλυτα ελεγχόμενο από την βενιζελική πτέρυγα; Γιατί τώρα η ομάδα Βενιζέλου τώρα εκδηλώνεται; Μήπως τελικά είναι μειοψηφική; Όπως και να χε, η επιστολή αυτή καθεαυτή προσπαθεί να οικειοποιηθεί για τον εαυτό της τη Δημοκρατική Παράταξη και το ΠΑΣΟΚ, όπως καλή ώρα και ο πρόεδρος Βαγγέλης, που χρησιμοποιεί την ιδιότητά του στην προσωπική αντιπαράθεση με το ΣΥΡΙΖΑ. Μια σημείωση όμως: Η Δημοκρατική Παράταξη έχει υποστεί μια δραματική μείωση, από το 44% του Παπανδρέου, που κάτι το καινοτόμο πήγε να φέρει κι αυτός, στις περασμένες εκλογές κατέληξε στο 12% και τώρα δημοσκοπικά στο 5%. Γιατί οι εν λόγω δεν βγήκαν το 2010, το 2011 να υποστηρίξουν αυτά που σήμερα υποστηρίζουν; Το ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις ήταν κραταιό (τηρουμένων των αναλογιών), ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του σήκωναν το σταυρό μόνοι τους και οι βουλευτές του κινήματος έσπευδαν να κατηγορούν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, ώστε να φανούν αρεστοί στις εκλογικές τους περιφέρειες, αντί να τον στηρίξουν δημόσια, όπως έκαναν σήμερα. Επειδή και μνήμη διαθέτουμε και συναίσθηση της "κεντροαριστερής" γεωγραφίας, η απόπειρα στριμώγματος του ΠΑΣΟΚ στις συμπληγάδες του Λαζαρίδη και του Κωνσταντινόπουλου είναι καθαρά μυωπική και μνησίκακη, όπως πάνω κάτω ο Βενιζέλος, που δεν δίστασε να αποκλείσει τους ευρωβουλευτές από την Κεντρική Επιτροπή, επειδή ήταν Παπαδρεϊκοί. Τους πληροφορούμε ότι η Δημοκρατική Παράταξη ενώνει και είναι μεγαλόθυμη, χαρακτηριστικά που δεν διαθέτει ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και οι υπερασπιστές του...

www.epikairo.gr