Άλλο ένα "ταμπού", αυτό των ομαδικών απολύσεων, σπάει προκειμένου να λυθούν τα χέρια της κυβέρνησης και μετά τις χιλιάδες απολύσεις στον στενό δημόσιο τομέα να αρθούν και τα τελευταία εμπόδια για νέες απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες. Ο στόχος είναι με συνοπτικές διαδικασίες, μέχρι το τέλος του χρόνου, οι επιχειρήσεις με προσωπικό πάνω από 150 εργαζόμενους, αλλά κυρίως οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος, που είναι Ανώνυμες Εταιρίες, να μειώνουν χωρίς όρια το προσωπικό τους.

  • Η αναθεώρηση των διατάξεων για τις "ομαδικές απολύσεις" σηματοδοτεί μειώσεις προσωπικού χωρίς όρια σε ιδιωτικό τομέα, ΔΕΚΟ, τράπεζες

Στις αρχές της εβδομάδας οι τροϊκανοί ζήτησαν από τον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση την προώθηση σχετικής διάταξης, επικαλούμενοι το γνωστό τροπάριο της κινητικότητας στην αγορά εργασίας προκειμένου "να διευκολυνθεί η είσοδος - έξοδος εργαζομένων". Μάλιστα η συζήτηση ξεκίνησε από το ενδεχόμενο αύξησης από 5% σε 10% του ανώτατου επιτρεπόμενου ποσοστού απολύσεων. Ωστόσο την επόμενη μέρα το σενάριο παρέμβασης στα εργασιακά άλλαξε και οι απαιτήσεις των ελεγκτών επικεντρώθηκαν στο να γίνουν ελαστικότεροι οι όροι έγκρισης ομαδικών απολύσεων, κυρίως σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης ή συγχωνεύσεων.
Παρά τις δηλώσεις του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση ότι "δεν τίθεται θέμα ομαδικών απολύσεων, όπως και μείωσης του κατώτατου μισθού", στη συνάντηση συζητήθηκε λεπτομερώς πώς θα δρομολογηθούν οι θεσμικές αλλαγές στον νόμο περί "ομαδικών απολύσεων".
Συγκεκριμένα η τρόικα ζήτησε να μην ισχύουν δύο προϋποθέσεις: α) η γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας και β) η έγκριση του αρμόδιου υπουργού Εργασίας και να παραμείνουν οι τυπικές προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με τη σύσταση οικονομοτεχνικής μελέτης και η (τυπική) διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
Οι αλλαγές αυτές κατά τους δανειστές είναι θεμελιώδεις, καθώς, με δεδομένη τη διατήρηση του 5% ως πλαφόν μηνιαίων απολύσεων για επιχειρήσεις μέχρι 150 εργαζόμενους, αίρονται δύο σημαντικά εμπόδια για την υπέρβασή του. Ειδικότερα για επιχειρήσεις που απασχολούν 300, 500 ή και 1.000 εργαζόμενους (π.χ. ΔΕΚΟ και τράπεζες) με τον τρόπο αυτόν θα απολύονται αρκετά περισσότεροι εργαζόμενοι ή ακόμα θα κλείνουν επιχειρήσεις (π.χ. ΕΑΣ, ΕΛΒΟ) με συνοπτικές διαδικασίες, ακόμα και καθ' υπέρβαση της φωτογραφικής πρόσφατης ΠΝΠ που έβαλε "λουκέτο" στην ΕΡΤ, όπου προϋπόθεση (για κατάργηση Οργανισμού η Α.Ε.) ήταν η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου υπουργού.
Σύμφωνα με το άρθρο 74 του Ν. 3863/2010 το όριο που οι απολύσεις θεωρούνται ομαδικές καθορίζεται:
α) Μέχρι 6 εργαζόμενους, προκειμένου για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που στην αρχή του μήνα απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους.
β) Σε ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 εργαζόμενους για τις επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους.
γ) Σε ομαδικές απολύσεις που προκαλούνται από τη διακοπή της δραστηριότητας της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, κατόπιν δικαστικής απόφασης, εφαρμόζεται η διαδικασία ενημέρωσης και διαβούλευσης στην τασσόμενη προθεσμία των είκοσι ημερών όπως προβλέπεται από τα άρθρα 3, 4 και 5 παρ. 1 του Ν. 1387/83. Για να προσδιοριστεί ο αριθμός του προσωπικού λαμβάνεται υπόψη το σύνολο του προσωπικού τόσο στο κεντρικό όσο και στα τυχόν υποκαταστήματα.

Μεθοδεύεται νέα παρέμβαση


Το άλλο μεγάλο θέμα που μετ' επιτάσεως θέτει η τρόικα είναι η σύνταξη του τελικού σχεδίου για τον λεγόμενο νέο μηχανισμό υπολογισμού του κατώτατου μισθού. Ο νέος βασικός μισθός θα καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό με μια απλή υπουργική απόφαση, όπως ζητούν οι δανειστές, ενώ από τις αρχές του 2014 θα επανεξεταστούν τα σημερινά όρια των 586 ευρώ.
Μέχρι τότε αναμένονται νέες παρεμβάσεις μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, καθώς οι τροϊκανοί δεν έχουν απομακρυνθεί από τη θέση τους για κατάργηση των τριετιών και σε κάθε ευκαιρία καταγράφουν την απαίτησή τους αυτή, ενώ μέσω προγραμμάτων και δράσεων για την ανεργία των νέων δεν αποκλείεται περαιτέρω μείωση των αποδοχών.
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο αίτημα φαίνεται να είναι η κατάργηση της πενθήμερης εργασίας, αρχικά για τους νεοπροσλαμβανόμενους στην αγορά εργασίας. Μάλιστα πριν από δύο εβδομάδες στέλεχος του υπουργείου Εργασίας, επικαλούμενο τη λήξη των κλαδικών συμβάσεων, άνοιξε διάπλατα το θέμα της διευθέτησης των μη μισθολογικών όρων των συμβάσεων που έληξαν. Έτσι οι εργοδότες, κατά την υπογραφή ατομικών ή και επιχειρησιακών συμβάσεων, θα μπορούν να θέτουν όρους χωρίς... όρια!