Καμιά φορά ξεφυλλίζοντας το τετράδιο της ζωής αυτή η ίδια παραμονεύει σε κάποιον σταθμό που οι αναμνήσεις σου σε αφήνουν να αναπολείς για περασμένες εποχές . Αναφέρουμε εδώ για τον Πάππου μου, τον Πάππου Μήτσιο. Τον θυμάμαι να πελεκάει αγγονάρια το καλοκαίρι κάτω απ τον πλάτανο του Μητροκώστα και η φουκαριάρα η βάβω να του φωνάζει όρε γέροντα δεν απόστασες ντίπ όλο το καταμεσήμερο.
Ο Πάππους ο γνωστός Μπάρμπα Μήτσιος ξακουστός μάστορας στα Κραψιτοχώρια αλλά και στα χωριά του κάμπου από την Αδρομήστα μέχρι την Κλωνιάτη είχε το δικό του μπουλούκι καλφάδες μαστόρους παραγιούς, Τα κύρια μέρη του χτισίματος τα έκανε μόνος του. Τα πρέκια, τα ανοίγματα, τον καβαλάρη, τα ψαλίδια και όσο για το χαϊρι πολύ λίγα πράγματα. Ερχόταν από τις δουλειές του και μας έφερνε ζαχαρωτά "Να πάρτε όταν πεθάνω να βαράτε την καμπάνα". Ο πάππους για την εποχή του ήταν αρκετά μορφωμένος είχε βγάλει και κάτι τάξεις από το σχολαρχείο [στο χωριό επί τουρκοκρατίας λειτουργούσε σχολαρχείο εφάμιλλο με το σημερινό Λύκειο]. Εκεί που πελέκαγε κοίταγε με ένα χαμένο βλέμμα αγνάντια στο Δρίσκο, εκεί Γιωργάκη χάσαμαν τον ποιητή με τους Γαριβαλντινούς δεν προκάναμαν [ ο πάππους έλαβε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους ]
Κάποια μέρα στη λειτουργία στον Άι Νικόλα μεγάλη η χάρη του θα πρέπει να τονίσω εδώ ότι η Εκκλησιά μας είναι πάνω από πεντακόσια χρόνια. Την έχτισε ο συγχωριανός πατριάρχης Ιαασάφ ο Μεγαλοπρεπής εκεί ο λοιπόν που διάβαζε ο παππάς κάποιο τροπάριο λόγω Πάσχα κάπου ο παππάς [αμπίδσε γράμματα] και ο Πάππους που τα ήξερε απέξω και ανακατωτά πετάζεται και του λέει αυθόρμητα "άστο παππούλ τώρα το χέσαμαν" ,μέσα μήναν όλοι κόκκαλο μαζί και ο παππάς.
Σε κάποια εγκαίνια στο διπλανό χωριό αφού ήταν όλο το μπουλούκ του πήρε για παραγιό και το ψαδμάκι του τον Μενέλαο. Αφού σφάξανε τον κόκορα και έπεσε το αίμα στα θεμέλια ο παππάς άρχισε τις ευχές υπέρ υγείας των νοικοκυραίων και των μαστόρων και εκείνος ο ευλογημένος ξέχασε το στερνοπούλ του Πάππου και για μια ούντα ακούγεται ο μπάρμπα Μήτσιος να λέει και του Μενελάκ γα το θεό σου παπά και του Μενελάου και του Μεναλάου δεν ξέρω πόσες φορές να το επανέλαβε ο παππάς. "Παππού να είσαι καλά εκεί πάνω που βρέσκεσαι να μην τσοκανάς ούλη μέρα ας τους άλλους να ησυχάσουν".
Ουντα= στιγμή
Ψαδμαν = μικρότερος γιό
Πρέκια=στηρίγματα στα ανοίγματα
Γιώργος Γιαννάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου