Ένας απλός άνθρωπος της βιοπάλης στην Παραμυθιά ήταν ο Μιχάλης Μαρτίνης.
Έκανε, όμως, στα χρόνια της Κατοχής, κάτι γενναίο, κάτι ηρωικό, κάτι τολμηρό, κάτι που σχεδόν δεν το γνωρίζει κανείς σήμερα, αφού δεν εστιάστηκε στο γεγονός αυτό η προσοχή, παρότι το έχει καταγράψει ο αλησμόνητος Παραμυθιώτης συγγραφέας Βασίλης Κραψίτης.
Κατέβασε, στις 17 Ιουνίου του 1941 τις αλβανικές σημαίες, που είχαν τοποθετήσει οι "Τσάμηδες", με την άδεια των Ιταλών, που ήλεγχαν την περιοχή, μια από το κτίριο των κοινοτικών γραφείων της Παραμυθιάς και μια από το κτίριο του Γυμνασίου.
Αυτή ήταν μια καθάρια πράξη αντίστασης, πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της περιοχής, που, δυστυχώς, αγνοήθηκε τα μεταγενέστερα χρόνια και δεν της δόθηκε η έκταση και η σημασία και η τιμή, που της αξίζει...
Μέσα σ' ένα κλίμα έντονης τρομοκρατίας, με εμφανή την προσπάθεια των "Τσάμηδων" να προσαρτήσουν τη Θεσπρωτία στην Αλβανία, τους υποστήριζαν και οι Ιταλοί, ένας ταπεινός άνθρωπος του λαού, ύψωσε ανάστημα, αψηφώντας τον κίνδυνο ότι θα μπορούσε να χάσει τη ζωή του.
Η ιστορία δεν γράφεται μόνο από γνωστά πρόσωπα, αλλά και από άγνωστα, που μπορεί εμείς να μην τα ξέρουμε, αλλά εκείνα έπραξαν, κατά τη συνείδησή τους, το καθήκον τους.
Επειδή ποτέ δεν είναι αργά, ο τόπος του έχει υποχρέωση να βρει έναν τρόπο για να τον τιμήσει...
Η. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου