Μετά τον σεισμό των 7,2 ρίχτερ που έπληξε την πόλη Βαν της ανατολικής Ανατολίας - τα θύματα του οποίου αναμένεται να κυμανθούν ανάμεσα σε 500 και 1.000 άτομα - η Τουρκία βίωσε κύμα εθνικιστικών και αντεθνικιστικών λόγων, αφού η πληγείσα περιοχή κατοικείται κυρίως από Κούρδους.«Σήμερα η Τουρκία σείστηκε από άσχημα νέα. Παρόλο που τα νέα προέρχονται από την πόλη Βαν, μας έχουν συνταράξει», ανάφερε ο παρουσιαστής καναλιού ειδήσεων.
Την αντίδραση αυτή διαδέχτηκαν τα λόγια του παρουσιαστή ενός άλλου τηλεοπτικού προγράμματος: «Ρίξτε πέτρες, επιτεθείτε στα βουνά. Όταν όμως συμβεί κάτι, νοιαζόμαστε, καλέστε την αστυνομία και τους Τούρκους στρατιώτες. Μετά, τους κυνηγάτε λες και πάτε σε κυνήγι πουλιών στα βουνά. Για να ξέρει [ο Κούρδος] τη θέση του».
Στο Facebook και το Twitter, αναπτύχθηκε ένας παράλληλος διάλογος μίσους, κατηγορώντας τους πολίτες της πόλης Βαν ότι στηρίζουν την τρομοκρατία και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τους άξιζε αυτή η καταστροφή.
Κατά τον Τάλχα Κόσε, διανοούμενο πολιτικών επιστημών και διεθνών σχέσεων του πανεπιστημίου Σεχίρ, ποικίλες ομάδες ταυτότητας έχουν, τα τελευταία δέκα χρόνια, πάθει ρήξη συναισθημάτων και αξιών. «Εάν ο διάλογος αυτού του είδους δεν αλλάξει μέσα σύντομο χρονικό διάστημα, δεν θα υπάρξει ομαλοποίηση στη σύγκρουση ταυτοτήτων και θα είναι σχεδόν αδύνατη η επιστροφή σε αυτή», λέει ο Κόσε.
«Υπάρχουν φορές που τίθενται σε δοκιμασία οι κοινωνικές συνοχές, όπως κατά τη διάρκεια πολέμου ή φυσικών καταστροφών. Οι περίοδες αυτές λειτουργούν ως πείραμα όσον αφορά τις ενυπάρχουσες σχέσεις μεταξύ κοινοτήτων, τον μεταξύ τους διάλογο και συνεργασία», εξηγεί.
«Ο σεισμός αυτός έδειξε τα πραγματικά μας χρώματα», γράφει ο ιστολόγος Κενάν Μπαρίς Ντερελί. «Λέγαμε ότι οι Κούρδοι είναι αδέλφια μας και ότι το πρόβλημά μας είναι κυρίως με το PKK. Υπογραμμίζαμε την ανάγκη διαφοροποίησης ανάμεσα στους τρομοκράτες και τον κουρδικό λαό. Η ειλικρίνεια των λόγων μας τέθηκε σε δοκιμασία μετά από αυτό το σεισμό».
Κατά τον Ντερελί, ο σεισμός έδειξε την έκταση του μίσους σε ορισμένα τμήματα της κοινωνίας. «Με την προσφορά βοήθειας, αρχίσαμε το ρατσισμό. Ρωτούσαμε ποιο κόμμα ψήφισαν κατά τις εκλογές γιατί, κατ' εμάς, οι ψηφοφόροι μερικών κομμάτων δεν αξίζουν καμιά βοήθεια», υποστηρίζει.
Ένας άλλος ιστολόγος, ο Νεζάτ Ερντίμ, κάνει τη συσχέτιση ανάμεσα στο σεισμό και τη χαμένη ανθρωπιά.
«Είμασταν ένα έθνος γνωστό για την ικανότητά του να μένει ενωμένο σε καλούς και σε άσχημους καιρούς. Η θέληση να βοηθήσουμε ήταν το κυριότερο ανθρώπινό μας γνώρισμα», γράφει. «Όμως, χρησιμοποιώ παρελθοντικό χρόνο, γιατί, δυστυχώς, χάνουμε όλα τα καλά μας γνωρίσματα λόγω του εκφυλισμού που διατρέχει ολόκληρη την κοινωνία. Ο τελευταίος σεισμός έδειξε σε ποιο σημείο έχουμε φτάσει».
Οι χρήστες άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Twitter, επέδειξαν κι αυτοί παρόμοια ευαισθησία με τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της χώρας. Ένας τούρκος αρθρογράφος, το αναγνωστικό κοινό του οποίου φτάνει κοντά στις 16.000, ανάρτησε μήνυμα tweet με το οποίο προσφέρει το διαμέρισμά του σε οικογένεια που βρίσκεται σε ανάγκη και συμβουλεύει κι άλλους να πράξουν το ίδιο.
Μέσα σε λίγες ώρες, χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα στην εκστρατεία «Το σπίτι μου, σπίτι σου». Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη ώστε ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης (Ιστανμπούλ) άνοιξε 24ωρη γραμμή βοηθείας όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζητήσουν να μείνουν κάπου ή να φιλοξενήσουν κάποιο.
Η αντίδραση στο διάλογο του μίσους δεν προήλθε μόνο από Τούρκους ιστολόγους αλλά και από κουρδικής καταγωγής όπως τον Ισμαήλ Καράκας.
Αγαπώ τη χώρα μου, την Τουρκία. Σ' αγαπώ, τουρκικέ λαέ», γράφει. «Χθες, οι άνθρωποί μας σας πετούσαν πέτρες, Έκαιγαν τα αυτοκίνητά σας. Τώρα όμως σας έχουμε ανάγκη».
Ο Καράκας κάνει επίσης και μια ερώτηση-κλειδί: «Γιατί τα κάνουμε μαντάρα σε καλούς καιρούς, ενώ σε άσχημους καιρούς γινόμαστε ένα;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου