Παιχνιδάκια, τεχνάσματα και μικροκομματικοί ελιγμοί κυριάρχησαν δυστυχώς από την Κυριακή μέχρι τώρα.
Ολοι οι Ελληνες γίναμε μάρτυρες μιας μειωμένης ευθύνης συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος, μιας συμπεριφοράς κατώτερης για την κρισιμότητα των καταστάσεων που ζει η χώρα.
Την ώρα που οι Ευρωπαίοι δεν εμπιστεύονται πια το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αυτοί αντί σύντομα, γενναία και καθαρά να πάρουν τις αποφάσεις τους και να επιλέξουν ότι είναι καλύτερο για τη χώρα, προσπαθούν να κερδίσουν πόντους στην κούρσα για τις επόμενες εκλογές.
Κρύβονται πίσω από τις διαπραγματεύσεις και δεν βγαίνουν στο ξέφωτο καθαρά και ξάστερα, γενναία, χωρίς κόμπλεξ και μικροκομματικές σκοπιμότητες να επιλέξουν τους καλύτερους για την κυβέρνηση.
Ο Παπανδρέου μπορεί να έκανε λάθος με το δημοψήφισμα, να προκάλεσε χιονοστιβάδα δυσμενών εντυπώσεων, όμως είχε τη γενναιότητα να παραιτηθεί και να δρομολογήσει τις εξελίξεις για κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Ο κ. Σαμαράς από την πλευρά του συνεχίζει το κρυφτούλι με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, επιχειρώντας τη δημιουργία κυβέρνησης περιορισμένης εμβέλειας, παρότι η χώρα έχει ανάγκη ισχυρού πρωθυπουργού και κυβέρνησης που να παίρνει αποφάσεις.
Την ώρα αυτή η χώρα έχει ανάγκη από τους καλύτερους και όχι τους αρεστούς στο πολιτικό σύστημα, ώστε οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ να είναι επιτυχείς.
Είτε μας αρέσει είτε όχι η εμπιστοσύνη είναι καθοριστική και αυτή πρέπει να ικανοποιεί πρωτίστως το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού και η νέα κυβέρνηση.
Το πολιτικό σύστημα ακούει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου