Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει σαφείς κατευθύνσεις σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις και όπως είδαμε και στην πρόσφατη έκθεσή της προτείνει ξεκάθαρα, εκτός από το πάγωμα των κλαδικών συμβάσεων που ψηφίστηκε με το πολυνομοσχέδιο (άρθρο 37) και ανοίγει τον δρόμο για επιχειρησιακές συμβάσεις, «να μπουν στο τραπέζι όλα τα θέματα που επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων» π.χ. κατώτεροι μισθοί και Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, καθώς και πολλές άλλες δαπάνες συμπεριλαμβανομένων και των ασφαλιστικών εισφορών».
Στο πλαίσιο των αφόρητων πιέσεων που μας ασκεί η τρόικα για συνεχή νέα μέτρα, έχει θέσει και τον όρο της ουσιαστικής κατάργησης της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., με ακύρωση του κατώτατου μισθού, με το επιχείρημα του εκπρόσωπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ματίας Μότορς ότι στην Ελλάδα έχουμε υψηλότερο κατώτατο μισθό σε σχέση με άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης. Η αναφορά στον κατώτερο μισθό αποδίδει μία μερική αλήθεια, που υπονοεί, ότι, η Ελλάδα πρέπει να έχει ενοχές που δεν βρίσκεται στη χειρότερη, δηλαδή στην 17η θέση της Ευρωζώνης. Βεβαίως η Ελλάδα δεν έχει τον χειρότερο κατώτατο μισθό αλλά υπολείπεται πολύ σε σχέση με τις χώρες του Βορά και τις περισσότερες της Ευρωζώνης. Ανάμεσα σε 14 χώρες της Ευρωζώνης για τις οποίες έχουμε πρόσφατα στοιχεία, ο κατώτερος μισθός της Ελλάδας είναι καλύτερος από 6 χώρες (της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας, Εσθονίας και Μάλτας). Όμως είναι μικρότερος από τις υπόλοιπες 7 χώρες και αν θεωρήσουμε σίγουρο, πως η Γερμανία, Ιταλία και Φινλανδία για τις οποίες δεν υπάρχουν στοιχεία, έχουν υψηλότερους κατώτερους μισθούς, τότε η Ελλάδα βρίσκεται στην 7η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 17 της Ευρωζώνης. Ο κατώτερος μισθός της Ελλάδας του 2010, είναι μικρότερος του μέσου (936 ευρώ) κατώτερου μισθού των 14 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης για τις οποίες έχουμε διαθέσιμα στοιχεία.
Ασφαλώς θα μπορούσε να θεωρήσει κάποιος, μη λογικό, ένα αίτημα του εργατικού κινήματος για στόχο τα 1757 ευρώ του Λουξεμβούργου, όμως δεν νομίζουμε πως μπορεί να θεωρηθεί παράλογο, αίτημα για κατώτατο μισθό τουλάχιστον ίσο με τον μέσο όρο (Μ.Ο.), 936 ευρώ, των 14 χωρών της Ευρωζώνης που είναι μικρότερος από τον μέσο όρο των 17 της Ευρωζώνης.
Θεωρούμε λοιπόν ότι αίτημα του εργατικού κινήματος μας, για τον κατώτερο μισθό του Έλληνα εργάτη πρέπει να είναι τουλάχιστον ο μέσος όρος της Ευρωζώνης και σε αυτό, λογικά, δεν μπορεί να υπάρχει άρνηση.
Μεγάλη φιλολογία αναπτύσσεται τελευταία στη σχέση κατώτερων μισθών Ελλάδας και Πορτογαλίας, ότι δηλαδή η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί σε εξίσωση προς τα επίπεδα της Πορτογαλίας. Από πού απορρέει όμως αυτή η απαίτηση; Κατά τη γνώμη μου η λογική λέει πως η συνεχής τεχνολογική ανάπτυξη θάπρεπε να οδηγεί τις κοινωνίες να συγκλίνουν προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Ότι ο κατώτατος μισθός στην Πορτογαλία θα έπρεπε να συγκλίνει προς αυτόν της Ελλάδας και όχι το αντίθετο. Μάλιστα θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να λαμβάνει κάποιος υπόψη μόνο τα απόλυτα μεγέθη των κατώτερων μισθών Ελλάδας Πορτογαλίας αλλά να συνυπολογίσει και το επίπεδο τιμών σε κάθε χώρα. Η Ελλάδα έχει ακριβότερα καταναλωτικά προϊόντα πρώτης ανάγκης (τρόφιμα κ.λπ.) και επομένως. Αν, εκτός από τον κατώτατο μισθό συνυπολογιστούν οι τιμές βασικών προϊόντων σε Πορτογαλία, Ελλάδα, τότε προκύπτουν ορθότερα συμπεράσματα.
Στην Πορτογαλία οι τιμές βασικών προϊόντων που καταναλώνουν οι εργάτες και γενικότερα τα φτωχά κοινωνικά στρώματα είναι φθηνότερες και επομένως οι Πορτογάλοι εργάτες υπολείπoνται λιγότερο από τους Έλληνες εργάτες αν λάβουμε υπόψη και την αγοραστική τους δύναμη και όχι μόνο αποσπασματικά το μέγεθος των κατώτερων μισθών.
Πηγή: Federation of European Employers
Με βάση τον πίνακα που παρατέθηκε, βλέπουμε ότι ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα είναι πολύ κάτω του Μ.Ο. των 14 χωρών της Ευρωζώνης, Επομένως θα ήταν λογικό να θεσπιστεί κατώτερος μισθός τουλάχιστον τα 936 ευρώ και όχι τα 485 ευρώ της Πορτογαλίας.
Η τρόικα , ασφαλώς δεν ζητά την εξίσωση με τον κατώτερο μισθό της Πορτογαλίας σαν τελικό στόχο. Το ζητά σήμερα που μπορεί να θεωρηθεί στην κοινή γνώμη που επηρεάζεται από την κυβερνητική και τροϊκανή προπαγάνδα σαν λογικός, όμως αν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αύριο η κατεύθυνση θα είναι να συγκλίνει με αυτόν της Βουλγαρίας και μεθαύριο με αυτόν της Κίνας.
Η Ελληνική κυβέρνηση για τον κατώτερο μισθό.
Βεβαίως το θέμα δεν είναι τι ζητά η τρόικα και οι εκπρόσωποί της, αλλά τι στάση κρατά η ελληνική κυβέρνηση.
Η προσέγγιση της τρόικας ότι με τη μείωση των μισθών θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά επηρεάζει και την κυβερνητική πολιτική. Αυτό βεβαίως είναι αποπροσανατολιστικό και σκόπιμο, γιατί οι έρευνες και τα εμπειρικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι οι μισθοί είναι μία μόνο και όχι η κύρια από τις παραμέτρους που καθορίζουν την ανταγωνιστικότητα. Βλέπουμε, για παράδειγμα ότι σε χώρες της βόρειας Ευρώπης και της Σκανδιναβίας, οι υψηλοί μισθοί και οι αξιόλογες κοινωνικές παροχές δεν είναι εμπόδιο για ισχυρές οικονομίες.
Επίσης με βάση τις επιστημονικές μελέτες που έχει διεξάγει διαχρονικά το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος δεν επηρέασε σημαντικά την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1995-2009, όσο το επηρέασαν άλλοι παράγοντες (όπως η ανατίμηση του ευρωπαϊκού νοτίσματος και το μέσο περιθώριο κέρδους της ελληνικής οικονομίας (40%) που ήταν από τα υψηλότερα). Τέλος, πρόσφατη έρευνα του ΕΒΕΑ συσχετίζει ελάχιστα την επιχειρηματική δράση με το μισθολογικό κόστος, ενώ αναδεικνύει ως εμπόδια άλλες παραμέτρους (π.χ. τους φορολογικούς συντελεστές, την αδυναμία πάταξης φοροδιαφυγής, τη μείωση αγοραστικής δύναμης εργαζομένων κ.λπ.).
Όμως δυστυχώς η κυβέρνηση και στο θέμα της ΕΓΣΣΕ, και των κατώτερων μισθών όπως και σε όλα τα σημαντικά θέματα αποδεικνύεται τροϊκανότερη της τρόικας. Δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας. Υπακούει στην τρόικα και στα μνημόνια που έχουν διαμορφωθεί για να υπηρετήσει τα ισχυρά οικονομικά ξένα και εγχώρια (τράπεζες, βιομήχανοι, κ.λπ.) συμφέροντα.
www.avgi.gr
Στο πλαίσιο των αφόρητων πιέσεων που μας ασκεί η τρόικα για συνεχή νέα μέτρα, έχει θέσει και τον όρο της ουσιαστικής κατάργησης της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., με ακύρωση του κατώτατου μισθού, με το επιχείρημα του εκπρόσωπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ματίας Μότορς ότι στην Ελλάδα έχουμε υψηλότερο κατώτατο μισθό σε σχέση με άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης. Η αναφορά στον κατώτερο μισθό αποδίδει μία μερική αλήθεια, που υπονοεί, ότι, η Ελλάδα πρέπει να έχει ενοχές που δεν βρίσκεται στη χειρότερη, δηλαδή στην 17η θέση της Ευρωζώνης. Βεβαίως η Ελλάδα δεν έχει τον χειρότερο κατώτατο μισθό αλλά υπολείπεται πολύ σε σχέση με τις χώρες του Βορά και τις περισσότερες της Ευρωζώνης. Ανάμεσα σε 14 χώρες της Ευρωζώνης για τις οποίες έχουμε πρόσφατα στοιχεία, ο κατώτερος μισθός της Ελλάδας είναι καλύτερος από 6 χώρες (της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας, Εσθονίας και Μάλτας). Όμως είναι μικρότερος από τις υπόλοιπες 7 χώρες και αν θεωρήσουμε σίγουρο, πως η Γερμανία, Ιταλία και Φινλανδία για τις οποίες δεν υπάρχουν στοιχεία, έχουν υψηλότερους κατώτερους μισθούς, τότε η Ελλάδα βρίσκεται στην 7η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 17 της Ευρωζώνης. Ο κατώτερος μισθός της Ελλάδας του 2010, είναι μικρότερος του μέσου (936 ευρώ) κατώτερου μισθού των 14 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης για τις οποίες έχουμε διαθέσιμα στοιχεία.
Ασφαλώς θα μπορούσε να θεωρήσει κάποιος, μη λογικό, ένα αίτημα του εργατικού κινήματος για στόχο τα 1757 ευρώ του Λουξεμβούργου, όμως δεν νομίζουμε πως μπορεί να θεωρηθεί παράλογο, αίτημα για κατώτατο μισθό τουλάχιστον ίσο με τον μέσο όρο (Μ.Ο.), 936 ευρώ, των 14 χωρών της Ευρωζώνης που είναι μικρότερος από τον μέσο όρο των 17 της Ευρωζώνης.
Θεωρούμε λοιπόν ότι αίτημα του εργατικού κινήματος μας, για τον κατώτερο μισθό του Έλληνα εργάτη πρέπει να είναι τουλάχιστον ο μέσος όρος της Ευρωζώνης και σε αυτό, λογικά, δεν μπορεί να υπάρχει άρνηση.
Μεγάλη φιλολογία αναπτύσσεται τελευταία στη σχέση κατώτερων μισθών Ελλάδας και Πορτογαλίας, ότι δηλαδή η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί σε εξίσωση προς τα επίπεδα της Πορτογαλίας. Από πού απορρέει όμως αυτή η απαίτηση; Κατά τη γνώμη μου η λογική λέει πως η συνεχής τεχνολογική ανάπτυξη θάπρεπε να οδηγεί τις κοινωνίες να συγκλίνουν προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Ότι ο κατώτατος μισθός στην Πορτογαλία θα έπρεπε να συγκλίνει προς αυτόν της Ελλάδας και όχι το αντίθετο. Μάλιστα θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να λαμβάνει κάποιος υπόψη μόνο τα απόλυτα μεγέθη των κατώτερων μισθών Ελλάδας Πορτογαλίας αλλά να συνυπολογίσει και το επίπεδο τιμών σε κάθε χώρα. Η Ελλάδα έχει ακριβότερα καταναλωτικά προϊόντα πρώτης ανάγκης (τρόφιμα κ.λπ.) και επομένως. Αν, εκτός από τον κατώτατο μισθό συνυπολογιστούν οι τιμές βασικών προϊόντων σε Πορτογαλία, Ελλάδα, τότε προκύπτουν ορθότερα συμπεράσματα.
Στην Πορτογαλία οι τιμές βασικών προϊόντων που καταναλώνουν οι εργάτες και γενικότερα τα φτωχά κοινωνικά στρώματα είναι φθηνότερες και επομένως οι Πορτογάλοι εργάτες υπολείπoνται λιγότερο από τους Έλληνες εργάτες αν λάβουμε υπόψη και την αγοραστική τους δύναμη και όχι μόνο αποσπασματικά το μέγεθος των κατώτερων μισθών.
ΧΩΡΑ ΜΕΛΟΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ | ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ (ευρώ) | ΜΗΝΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ |
ΑΥΣΤΡΙΑ | 1000,0 | 7/2011 |
ΒΕΛΓΙΟ | 1498,9 | 5/2011 |
ΚΥΠΡΟΣ | 909,0 | 4/2011 |
ΕΣΘΟΝΙΑ | 278,0 | 1/2008 |
ΓΑΛΛΙΑ | 1365,0 | 1/2011 |
ΕΛΛΑΔΑ | 739,6 | 7/2010 |
ΙΡΛΑΝΔΙΑ | 1499,3 | 6/2011 |
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ | 1757,6 | 1/2011 |
ΜΑΛΤΑ | 664,9 | 1/2011 |
ΟΛΛΑΝΔΙΑ | 1424,4 | 1/2011 |
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ | 485,0 | 1/2011 |
ΣΛΟΒΑΚΙΑ | 317,0 | 1/2011 |
ΣΛΟΒΕΝΙΑ | 530,0 | 3/2011 |
ΙΣΠΑΝΙΑ | 641,5 | 1/2011 |
ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ 14 ΕΚ ΤΩΝ 17 ΧΩΡΩΝ | 936,4 |
Με βάση τον πίνακα που παρατέθηκε, βλέπουμε ότι ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα είναι πολύ κάτω του Μ.Ο. των 14 χωρών της Ευρωζώνης, Επομένως θα ήταν λογικό να θεσπιστεί κατώτερος μισθός τουλάχιστον τα 936 ευρώ και όχι τα 485 ευρώ της Πορτογαλίας.
Η τρόικα , ασφαλώς δεν ζητά την εξίσωση με τον κατώτερο μισθό της Πορτογαλίας σαν τελικό στόχο. Το ζητά σήμερα που μπορεί να θεωρηθεί στην κοινή γνώμη που επηρεάζεται από την κυβερνητική και τροϊκανή προπαγάνδα σαν λογικός, όμως αν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αύριο η κατεύθυνση θα είναι να συγκλίνει με αυτόν της Βουλγαρίας και μεθαύριο με αυτόν της Κίνας.
Η Ελληνική κυβέρνηση για τον κατώτερο μισθό.
Βεβαίως το θέμα δεν είναι τι ζητά η τρόικα και οι εκπρόσωποί της, αλλά τι στάση κρατά η ελληνική κυβέρνηση.
Η προσέγγιση της τρόικας ότι με τη μείωση των μισθών θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά επηρεάζει και την κυβερνητική πολιτική. Αυτό βεβαίως είναι αποπροσανατολιστικό και σκόπιμο, γιατί οι έρευνες και τα εμπειρικά δεδομένα αποδεικνύουν ότι οι μισθοί είναι μία μόνο και όχι η κύρια από τις παραμέτρους που καθορίζουν την ανταγωνιστικότητα. Βλέπουμε, για παράδειγμα ότι σε χώρες της βόρειας Ευρώπης και της Σκανδιναβίας, οι υψηλοί μισθοί και οι αξιόλογες κοινωνικές παροχές δεν είναι εμπόδιο για ισχυρές οικονομίες.
Επίσης με βάση τις επιστημονικές μελέτες που έχει διεξάγει διαχρονικά το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος δεν επηρέασε σημαντικά την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1995-2009, όσο το επηρέασαν άλλοι παράγοντες (όπως η ανατίμηση του ευρωπαϊκού νοτίσματος και το μέσο περιθώριο κέρδους της ελληνικής οικονομίας (40%) που ήταν από τα υψηλότερα). Τέλος, πρόσφατη έρευνα του ΕΒΕΑ συσχετίζει ελάχιστα την επιχειρηματική δράση με το μισθολογικό κόστος, ενώ αναδεικνύει ως εμπόδια άλλες παραμέτρους (π.χ. τους φορολογικούς συντελεστές, την αδυναμία πάταξης φοροδιαφυγής, τη μείωση αγοραστικής δύναμης εργαζομένων κ.λπ.).
Όμως δυστυχώς η κυβέρνηση και στο θέμα της ΕΓΣΣΕ, και των κατώτερων μισθών όπως και σε όλα τα σημαντικά θέματα αποδεικνύεται τροϊκανότερη της τρόικας. Δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας. Υπακούει στην τρόικα και στα μνημόνια που έχουν διαμορφωθεί για να υπηρετήσει τα ισχυρά οικονομικά ξένα και εγχώρια (τράπεζες, βιομήχανοι, κ.λπ.) συμφέροντα.
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου