Αργυροχώρι Πωγωνίου. Απολαύστε τα video

Απολαύστε τα video

Αργυροχώρι Πωγωνίου. Ένα πανέμορφο χωριό, πνιγμένο στο πράσινο!

-Το Αργυροχώρι βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του Ν. Ιωαννίνων και έχει υψόμετρο 370 μέτρα. Η συνοριακή γραμμή Αλβανίας - Ελλάδας απέχει σε ευθεία μόλις 1.400 μέτρα κι εκεί βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας. Μεταξύ του Αργυροχωρίου και των χωριών της Β. Ηπείρου εκτείνεται ο κάμπος της Δερόπολης, τον οποίο διασχίζει ο ποταμός Δρίνος. Το Αργυροχώρι, είναι αμφιθεατρικά κτισμένο, με απεριόριστη θέα στα χωριά της Δερόπολης και είναι, κυριολεκτικά πνιγμένο στο πράσινο.

Ιστορική Αναδρομή 
Η δημιουργία του εικάζεται ότι προήλθε από την μετακίνηση των κατοίκων του χωριού"Καλυδάζανη". Μάλιστα, πλησίον της "Βρύσης" του χωριού, βρίσκονται ερείπια οικισμού και διακρίνονται θεμέλια κτισμάτων γνωστών ως "Παλιοεκκλησιές". Η περιοχή βρίσκεται σε ιδεώδη θέση από άποψη εδάφους, νερού και οδών προσπέλασης προς Αργυρόκαστρο. Η μετακίνηση προς το σημερινό Αργυροχώρι έγινε εξαιτίας της φοβίας των κατοίκων από τις διάφορες επιδρομές Τουρκαλβανών ληστοσυμμοριτών. Σημαντικό στοιχείο είναι και η ύπαρξη λαξευτών τάφων επί πωρόλιθων (Μπαξέδες και Βοϊδόραχη), συνήθεια των π.Χ. χρόνων, δείγμα ότι η περιοχή κατοικήθηκε από τους Ελληνιστικούς ακόμη χρόνους και ίσως παλαιότερα. 

Το Αργυροχώρι στους πολέμους του Έθνους 

Οι κάτοικοι είναι βέβαιο ότι έλαβαν μέρος στον αγώνα του έθνους το 1821, μάλιστα μέχρι το 1940, σε όλα σχεδόν τα σπίτια του χωριού, υπήρχαν φουστανέλες, ντουλαμάδες, σκούφιες, ασημοζώναρα και χαϊμαλιά. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας το χωριό ήταν "μπαϊλίκι", δηλαδή δημόσιο κτήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ιδιοκτησία είχαν μόνο οι εκκλησίες και τα μοναστήρια, τα λεγόμενα "Βακούφια". 
Το 1864, το χωριό και ολόκληρος ο κάμπος, αγοράστηκε από τον πασά Λιμπόχοβου, τον Μαλίκ και δόθηκε ως γαμήλιο δώρο στην Εσμέ Χανούμ. Ο Μαλίκ έκτισε 3όροφο Σαράι με αποθήκες, στάβλους, κλπ, που οι παλιοί Αργυροχωρίτες ονόμασαν "κούλα" και, δυστυχώς, κατεδαφίστηκε το 1951 για να χτιστεί Δημοτικό Σχολείο. Από τα κτίσματα εκείνα σώζεται η αίθουσα των φιλοξενουμένων "μουσαφίρ οντάς", που σήμερα στεγάζει το Κοινοτικό Γραφείο. Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός έφερε την πολυπόθητη ελευθερία και στους Αργυροχωρίτες. 
Κατά τον πόλεμο του 1940, πρώτοι οι Αργυροχωρίτες βρέθηκαν να πολεμούν και επί ένα σχεδόν μήνα, το χωριό εδέχετο κατά κύματα τα ιταλικά συντάγματα. Στην προσπάθεια κατάληψης του υψώματος (669), το Αργυροχώρι προσέφερε τα πάντα, ψωμί, νερό και πυρομαχικά, που προωθούνταν καθημερινά στις θέσεις των στρατιωτών μας από τις γυναίκες του χωριού. 

Επίσκεψη στο Αργυροχώρι 

Ο επισκέπτης θα ακολουθήσει την διαδρομή από Ιωάννινα προς Κακαβιά και στο 55ο χλμ, αφήνοντας τον κεντρικό δρόμο, θα ακολουθήσει έναν παρακαμπτήριο δρόμο προς Ζάβροχο, Μαυρόπουλο, Χρυσόδουλη, Αργυροχώρι. Η διαδρομή είναι εκπληκτική, μέσα από πλατάνια, βελανιδιές, κουτσουπιές και γράβα. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, χτισμένη στο υψηλότερο σημείο, φαντάζει σαν να προστατεύει όλα τα σπίτια, τα περισσότερα πετρόχτιστα και με περίτεχνες θολωτές πόρτες. Στα δεξιά του δρόμου ορθώνεται ένας γιγάντιος βράχος "Η Μελισσόπετρα", που λειτουργούσε τα παλιά χρόνια σαν ρολόι. Από την σκιά της οι χωριανοί ήξεραν την ώρα που θα φάνε στα χωράφια, αλλά και την ώρα που θα γυρίσουν στο χωριό. 
Η κεντρική πλατεία του χωριού με το μικρό καφενείο φαντάζει σαν ένα μεγάλο μπαλκόνι με ατελείωτο ορίζοντα, είναι στρωμένη με ακανόνιστες πλάκες, σύμφωνα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του Πωγωνίου και κάτω από τον ίσκιο της μεγάλης συκιάς μπορεί κάποιος να απολαύσει αγνό τσίπουρο με παραδοσιακούς μεζέδες. Ακριβώς πάνω από την πλατεία, βρίσκεται το πέτρινο σχολείο, το οποίο δυστυχώς τα τελευταία χρόνια μένει έρημο από παιδιά. Το δάσος της "Ντουσάκας", εκτός από βελανιδιές και σφένδαμους, ρίγανη και φλαμούριο, είναι γεμάτο με άγριο θήραμα, και την περίοδο του κυνηγιού η περιοχή είναι γεμάτη κυνηγούς. 

Γιορτές - Πανηγύρια
Όταν το χωριό ήταν γεμάτο ζωή, οι γιορτές και τα πανηγύρια ήταν ονομαστά σε ολόκληρη την περιοχή. Τώρα, κάθε Δεκαπενταύγουστο, γίνεται πανηγύρι παραδοσιακό και πολλά από αυτά που θα δει ο επισκέπτης θα τον παραξενέψουν. Από τον δίσκο με το κλαρίνο, μέχρι τον τρόπο που γίνεται το σερβίρισμα, αλλά σίγουρα θα του μείνει αξέχαστο το μοιρολόι, που δίνει το έναυσμα για την αρχή του πανηγυριού και είναι τιμητικά αφιερωμένο σε αυτούς που έφυγαν από την ζωή.
Το Αργυροχώρι αξίζει επίσης να το επισκεφθεί κάποιος το Πάσχα, ή τέλη Οκτωβρίου, την εποχή που βγαίνουν τα τσίπουρα, αλλά και την περίοδο του κυνηγιού. Μια επίσκεψη σε ολόκληρο το Πωγώνι είναι βέβαιο ότι θα γεμίσει τον επισκέπτη με εικόνες και συναισθήματα που θα τον συντροφεύουν για πάντα και, σίγουρα, θα θελήσει να επαναλάβει αυτό το οδοιπορικό.

www.romiazirou.blogspot.gr