Οταν ο Γιανγκ Γιν-Σουνγκ διέφυγε προς την Κίνα από τη Βόρεια Κορέα το 2004, κουβαλούσε μαζί του ένα μικρό δέμα με ποιήματα - επρόκειτο για σύντομες δραματικές εξιστορήσεις της πείνας και των δεινών που οι πολίτες της χώρας αντιμετωπίζουν καθημερινά σε αυτό που συχνά περιγράφεται ως «η χειρότερη δικτατορία του σύγχρονου κόσμου». Ο Γιανγκ κάποτε εργαζόταν ως ποιητής (αν η ποίηση μπορεί να θεωρηθεί «δουλειά») στη βορειοκορεατική υπηρεσία που ήταν υπεύθυνη «για την κατασκοπεία και τη χάραξη της πολιτικής και της διπλωματίας». Τι έκανε ακριβώς; Επρεπε να παράγει κατά παραγγελία βορειοκορεατική λογοτεχνία στην οποία εξυμνούσε το καθεστώς και τους ηγέτες του.


Σήμερα είναι ένας από τους πιο σκληρούς επικριτές του καθεστώτος. Τα απομνημονεύματά του έχουν τίτλο «Dear Leader: North Korea's senior propagandist» («Αγαπημένος ηγέτης: Ο ανώτατος προπαγανδιστής της Βόρειας Κορέας») και κυκλοφόρησαν πρόσφατα στο εξωτερικό από τον εκδοτικό οίκο Rider. Από την ελίτ της Πιονγκγιάνγκ και τον στενό κύκλο του αποθανόντος ηγέτη της χώρας Κιμ Γιονγκ-Ιλ ο Γιανγκ βρέθηκε κυνηγημένος από τους πράκτορες του καθεστώτος στην Κίνα, όπου ζήτησε άσυλο στην πρεσβεία της καπιταλιστικής Νότιας Κορέας στο Πεκίνο.

Ο Γιανγκ ήταν 28 ετών το 1999 όταν γνώρισε τον Κιμ Γιονγκ-Ιλ. Πολύ σύντομα έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς «λαϊκούς συγγραφείς» της Πιονγκγιάνγκ σκαρφαλώνοντας στις υψηλότερες κλίμακες της προπαγανδιστικής μηχανής. Ευελπιστεί ότι με το βιβλίο του θα αποκαλύψει μερικές από τις πιο σκοτεινές πτυχές της δυναστείας των Κιμ και θα γίνει γνωστή στον κόσμο η ζοφερή πραγματικότητα της ζωής στη χώρα. Μεταξύ άλλων, περιγράφει με λεπτομέρειες τις δημόσιες εκτελέσεις στις οποίες είχε γίνει μάρτυρας και επιβεβαιώνει τα στοιχεία που θέλουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να είναι γεμάτα με ανθρώπους που καταδικάστηκαν για ασήμαντα εγκλήματα.
Βασιλεύουν ο φόβος και η άγνοια
Σύμφωνα με τον ίδιο, δύο είναι οι λόγοι που ο λαός της Βόρειας Κορέας δεν επαναστατεί. Πρώτον, οι άνθρωποι φοβούνται ότι το καθεστώς δεν θα βλάψει μόνο τους ίδιους αλλά και τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Δεύτερον, δεν γνωρίζουν ούτε τις βασικές έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Αγνοούν τα δικαιώματά τους, αγνοούν για τι ακριβώς πρέπει να αγωνιστούν» γράφει χαρακτηριστικά.
Στο βιβλίο περιγράφει πώς ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ υπονόμευε τον πατέρα του Κιμ Ιλ-Σουνγκ προκειμένου να αναλάβει ο ίδιος την εξουσία, την ιστορία διαφυγής του προς την Κίνα και το πώς πάμπτωχες Βορειοκορεάτισσες «πωλούνται εκεί σαν να είναι γουρούνια». Αυτές τις δύσμοιρες γυναίκες τις αγοράζουν πλούσιοι Κινέζοι για υπηρέτριες, συχνά και για σκλάβες του σεξ.
Οπως εκτιμά ο συγγραφέας, «ο νέος ηγέτης της Βόρειας Κορέας, ο Κιμ Γιονγκ-Ουν, δεν έχει τη δύναμη του πατέρα του και του παππού του. Εχοντας σπουδάσει στο εξωτερικό, δείχνει περισσότερο να ακούει τους συμβούλους του καθεστώτος παρά να τους ελέγχει, όπως έκανε ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ».
Ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ ανέθεσε στον Γιανγκ να γράψει ένα «επικό ποίημα» για να χρησιμοποιηθεί στον ψυχολογικό πόλεμο που εξαπέλυε το καθεστώς: ήθελε να υποστηρίξει ότι η μιλιταριστική βορειοκορεατική  ιδέα του «songun» (που σημαίνει «πρώτα ο στρατός») υπήρχε για να προστατεύσει (και) τη Νότια Κορέα. Ο Γιανγκ εργαζόταν μέρα-νύχτα για να ολοκληρώσει το ποίημα. Για καλή του τύχη ο Κιμ το ενέκρινε αφού το διάβασε πολλές φορές υπογραμμίζοντας τις σημαντικότερες φράσεις του.
  



Η μοιραία απώλεια ενός «απαγορευμένου βιβλίου»
Προτού έρθει σε επαφή με τον βορειοκορεάτη δικτάτορα ο Γιανγκ ήταν πιστός στο καθεστώς και όσα εκείνο πρέσβευε. Η γνωριμία του όμως με την οικογενειακή και κομματική ελίτ τον έκανε να αλλάξει γνώμη, παρά τα πανάκριβα δώρα που δεχόταν συχνά από τον Κιμ. Ο Γιανγκ αποφάσισε να δραπετεύσει από τη χώρα-στρατόπεδο όταν πια απείλησαν και τον ίδιο με δημόσια εκτέλεση.

Για τις ανάγκες της δουλειάς του του επιτρεπόταν να διαβάζει απαγορευμένα βιβλία, τα οποία εισάγονταν κρυφά από τη Νότια Κορέα. Αφορμή στάθηκε ένα μοιραίο λάθος. Ο εξ επαγγέλματος υμνητής της οικογένειας Κιμ, ο λογοτέχνης του κόμματος, ο αγιογράφος που βασιζόταν στις πιο κλασικές παραδόσεις της σταλινικής προσωπολατρίας, δάνεισε κρυφά σε κάποιον φίλο του ένα «απαγορευμένο βιβλίο». Ο φίλος του το έχασε, «έγκλημα» που θα τιμωρούνταν με θάνατο και για τους δύο.
Οι φίλοι αποφάσισαν να φύγουν μαζί από τη χώρα. Σήμερα ο Γιανγκ ζει μόνιμα στη Σεούλ.