Ενα Μουντιάλ, αληθινή Βαβέλ. Εθνικές... πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές. Τρεις στους δέκα ποδοσφαιριστές που είναι στη Βραζιλία έχουν διπλή υπηκοότητα!

 

Μαύροι Ελβετοί, Ισπανοί με σχιστά μάτια, κατάξανθοι Ουρουγουανοί, Γερμανοί με χαρακτηριστικά που θα έκαναν τον Αδόλφο να φρίξει.

Μετρήστε τους παίκτες της Γαλλίας και της Γερμανίας που... δεν είναι Γάλλοι και Γερμανοί. Πάνω από μια ενδεκάδα οι «σβησμένοι»! Το Μουντιάλ του 21ου αιώνα είναι μια αληθινή Βαβέλ, από γλώσσες, εθνότητες, θρησκείες, δοξασίες. Οι Εθνικές ομάδων των 32 χωρών είναι πια πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές. 

Τρεις στους δέκα ποδοσφαιριστές που ταξίδεψαν στη Βραζιλία για το Μουντιάλ έχουν διπλή υπηκοότητα. Για κάποιες χώρες, όπως η Αργεντινή και η Ουρουγουάη, αυτό το στοιχείο αποτελεί πολιτιστική και αθλητική κληρονομιά, από τον καιρό της αποικιοκρατίας. Αλλες, όπως η Ελβετία και οι ΗΠΑ, μοιάζουν με χωνευτήρι των λαών. 

Οι Γερμανοί και οι Βέλγοι αντιμετωπίζουν το ζήτημα της μετανάστευσης με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, ενώ η Γαλλία των επτά θαλασσών έχει ποδοσφαιριστές από τις πέντε ηπείρους. Αλλού, η εθνική ομάδα είναι στ' αλήθεια Εθνική: το Εκουαδόρ, η Νότια Κορέα, η Ρωσία και η Ιαπωνία δεν έχουν «ξένους» παίκτες. 

Η δε Ελλάδα ζει έναν δεύτερο Μεσαίωνα, αφού οι μετανάστες της, ιδίως Ασιάτες και Αφρικανοί, δεν έχουν πρόσβαση ούτε στις παιδικές χαρές. Ηταν γραφτό να γίνει στο ανοιχτόμυαλο μπάσκετ το πρώτο βήμα, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. 

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 3,2% του παγκόσμιου πληθυσμού, περίπου 232 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι μετανάστες. Μια πρόχειρη έρευνα στο προσκλητήριο των εθνών του ποδοσφαίρου μάς γέμισε με εξωτικά αρώματα: 

ΓΑΛΛΙΑ: Μετά βίας συμπληρώνει ενδεκάδα εάν της αφαιρέσουμε τους μετανάστες. Οι Μαμαντού Σαχό και Μπακαρί Σανιά έχουν Σενεγαλέζους γονείς, όπως και ο Πατρίς Εβρά. Ο Ραφαέλ Βαράν και ο Λοϊκ Ρεμί έρχονται από τη Μαρτινίκα. Ο πατέρας του Μπλεζ Ματουιντί και η μητέρα του Ριό Μαβουμπά είναι Ανγκολέζοι. Ο Ελιακίμ Μανγκαλά είναι από το Κονγκό και ο Μούσα Σισοκό από το Μάλι. Ο Πολ Πογκμπά από τη Γουινέα και ο Καρίμ Μπενζεμά από την Αλγερία. Οπως φαίνεται και από το ισπανοπρεπές επώνυμο, ο Ματιέ Βαλμπουενά κατάγεται από τις απέναντι πλαγιές των Πυρηναίων. 

ΕΛΒΕΤΙΑ: Εάν η όψιμα σκληρή γραμμή της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό επεκταθεί στο ποδόσφαιρο, η εθνική ομάδα θα αποδεκατιστεί εν μία νυκτί. Οι Χσιέρνταν Σακίρι, Μπλερίμ Τζεμαϊλι, Γκρανίτ Χσάκα, Βαλόν Μπεχραμί, Αντμίρ Μεχμεντί βγήκαν από φαμίλιες Κοσοβάρων, ενώ οι Μάριο Γκαβράνοβιτς, Χάρις Σεφέροβιτς, από οικογένειες Βοσνίων. Ο Γιόσιπ Ντρμιτς έχει γονείς Κροάτες. Ο αρχηγός Γκοκχάν Ινλέρ είναι Τούρκος. Ο Ζέλσον Φερνάντες γεννήθηκε Βραζιλιάνος και ο Ζοάν Τζουρού Ιβοριανός. Ο Τρανκουίλο Μπαρνέτα είναι μισός Ελβετός, μισός Ιταλός. Ο Φιλίπ Σεντέρος έχει πατέρα Ισπανό και μάνα Σέρβα. Ο Ρικάρντο Ροντρίγκες, πατέρα Ισπανό και μάνα Χιλιανή. 

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Ο Γκονσάλο Ιγουαΐν γεννήθηκε στη Γαλλία, από Βάσκους γονείς. Ο Λιονέλ Μέσι έχει φυσικά ιταλική ρίζα, όπως εκατομμύρια συμπατριώτες του. 

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Μέρκελ να προσφέρει διπλή υπηκοότητα στα παιδιά μεταναστών άνοιξε διάπλατα ένα παράθυρο που ουδέποτε ήταν κλειστό. Ο Μεσούτ Οζίλ είναι παιδί τουρκικής οικογένειας, ενώ ο Σάμι Κεντίρα έχει γονείς Τυνήσιους. Ο Τζερόμ Μπόατενγκ έχει ρίζες στην Γκάνα και... αδελφό στην Εθνική Γκάνας, ονόματι Κέβιν-Πρινς! Οι Μίροσλαβ Κλόζε και Λούκας Ποντόλσκι έχουν ρίζες στην Πολωνία (όπως και ο σταρ του ΝΒΑ Ντιρκ Νοβίτσκι). Ο Σκόντραν Μουστάφι είναι Αλβανός γεννημένος στα Σκόπια. Στην ομάδα του 2010 έπαιζαν επίσης ο «Βραζιλιάνος» Κακάου, ο «Πολωνός» Τροχόφσκι, ο «Ισπανός» Γκόμες, ο «Βόσνιος» Μάριν, ο «Νιγηριανός» Αόγκο, ο «Τούρκος» Τάσι. 

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Ο Νάνι και ο Βαρέλα ήρθαν από την αποικία Κάπο Βέρντε, όπου ζούσε και η προγιαγιά του Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο θηριώδης Εντερ κατάγεται από τη Γουινέα-Μπισάου. Στις όχθες του Πέπε τρέχει βραζιλιάνικο αίμα. 

ΚΡΟΑΤΙΑ: Το γενεαλογικό δέντρο των παικτών της στην άλλοτε ενωμένη Γιουγκοσλαβία παραείναι μπερδεμένο για να επιτρέψει υπολογισμούς. Οι Εντουάρντο και Κάμπος είναι Βραζιλιάνοι που άλλαξαν υπηκοότητα. 

ΙΣΠΑΝΙΑ: Μολονότι οι μετανάστες αποτελούν πλέον το 12% του πληθυσμού της χώρας, η εθνική ομάδα της είναι εν πολλοίς ομογενής. Η μητέρα του Νταβίντ Σίλβα είναι Γιαπωνέζα, ενώ ο Ντιέγκο Κόστα απαρνήθηκε τη Βραζιλία των γονιών του για να φορέσει τα κόκκινα. 

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Οι Νάιγκελ Ντε Γιονχ, Μίκαελ Φορμ και Ζερμέιν Λενς κατάγονται από το Σουρινάμ, που έδωσε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και τον Ρούουντ Γκούλιτ (σωστότερα: Χούλιτ). Ο παππούς του Λιρόι Φερ έπαιξε στην Εθνική Κουρασάο και ο πατέρας του Τζόναθαν Ντε Γκούζμαν είναι Τζαμαϊκανός. Ο Μπρούνο κατάγεται από την Πορτογαλία. 

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Ο Ντιέγο Φορλάν ξεπήδησε από τη βάσκικη κοινότητα της χώρας, αλλά είναι Ουρουγουανός τρίτης γενιάς. Ο γκολκίπερ Φερνάντο Μουσλέρα γεννήθηκε στην Αργεντινή. 

ΙΤΑΛΙΑ: Ο Μάριο Μπαλοτέλι είναι Γκανέζος, γεννημένος στο Παλέρμο (πραγματικό όνομα: Μπάργουα), υιοθετημένος σε ηλικία 3 ετών από Ιταλούς γονείς. Ο Πάμπλο Οσβάλντο είναι στην πραγματικότητα Αργεντινός, όπως και ο Γκαμπριέλ Παλέτα. Ο επίσης «oriundo» Τιάγκο Μότα, Βραζιλιάνος. Ο «Πεπίτο» Ρόσι, που έμεινε εκτός αποστολής, έχει και διαβατήριο των ΗΠΑ. 

ΗΠΑ: Ο Τζόζι Αλτιντορ γεννήθηκε Αϊτινός, ο Ομάρ Γκονσάλες Μεξικανός και ο Αρον Γιοχάνσον Ισλανδός. Ο πατέρας του Αλεχάντρο Μπεντόγια είναι Κολομβιανός, ο παππούς του Ινδιάνου Κρις Βοντολόφσκι Πολωνός, η μητέρα του γκολκίπερ Τιμ Χάουαρντ Ουγγαρέζα. Ο Μιξ Ντίσκερουντ έχει ρίζες στη Νορβηγία και ο Ντεάντρε Γέντλιν στη Λετονία. Ο Νικ Ριμάντο είναι Μεξικανοφιλιππινέζος. Πέντε ποδοσφαιριστές γεννήθηκαν στη Γερμανία ή είναι κατά το ήμισυ Γερμανοί: Τίμι Τσάντλερ, Τζούλιαν Γκριν, Ζερμέιν Τζόουνς, Φάμπιαν Τζόνσον και ο ήρωας του αγώνα με την Γκάνα, Τζον Μπρουκς. 

ΒΕΛΓΙΟ: Ο Βενσάν Κομπανί και ο Ρομέλου Λουκάκου (Κονγκό), ο Μουσά Ντεμπελέ (Μάλι) και οι Μαρουάν Φελαϊνί, Νασέρ Σαντλί (Μαρόκο) έλκουν την καταγωγή τους από αφρικανικές χώρες. Ο πατέρας του Αξελ Βίτσελ ήρθε από τη Μαρτινίκα, του Κέβιν Μιραλάς από την Ισπανία. Ο μικρός Αντνάν Γιανουζάι έχει γονείς Κοσοβάρους. Ο «κομμένος» Ναϊνγκολάν είναι Ινδονήσιος. Μόλις το 2002, ο αριθμός των μεταναστών στην Εθνική Βελγίου δεν ξεπερνούσε τους δύο. 

www.enet.gr