Επίδομα βλακείας: Αυτό είμαστε σίγουροι ποιος πρέπει να το πάρει...

Η κακιά τρόικα αρνείται μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Η καλή κυβέρνηση (οι δικοί μας άνθρωποι) προσπαθεί να βρει εναλλακτικές λύσεις, όπως επίδομα θέρμανσης σε μεγαλύτερο αριθμό νοικοκυριών. Παρά το γεγονός ότι η αύξηση της τιμής του πετρελαίου οδήγησε σε μείωση της κατανάλωσης (περίπου στο μισό) και αντίστοιχη μείωση των δημόσιων εσόδων (σε απόλυτα νούμερα), οι ειδικοί επιμένουν στον «θάνατο διά κρυοπληξίας».

Για να χρυσώσουν το χάπι, προτίθενται να μας επιστρέψουν 270 εκατομμύρια ετησίως μέσω του επιδόματος θέρμανσης. Το γεγονός ότι τα σπίτια μας είναι ενεργειακά σουρωτήρια δεν φαίνεται να απασχολεί κάποιον, πέρα από τους λίγους που εμπλέκονται στο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ' οίκον», για το οποίο οι πόροι είναι περιορισμένοι. Το γεγονός ότι ο κατασκευαστικός τομέας (αυτός που κατασκεύασε τα «ενεργειακά σουρωτήρια») βουλιάζει, αντιμετωπίζεται με «ενέσεις» νέων εθνικών οδών.

Τα σπίτια ας συνεχίζουν να είναι κατάλληλα μόνο για. κόσκινο και καταναλώνουμε περισσότερη ενέργεια για θέρμανση (κατά κεφαλή) από τις σκανδιναβικές χώρες. Και, σαν να μην έφταναν αυτά, 4 στα 10 νοικοκυριά δεν θα πάρουν πετρέλαιο θέρμανσης, ενώ όλο και περισσότεροι συμπολίτες ας πλήττονται από την ενεργειακή φτώχεια.

Μέσα από την εμμονή μας, εξασφαλίζουμε απώλεια χρημάτων των φορολογουμένων (από αυτά που ήδη δεν έχουμε), επιδείνωση της ενεργειακής φτώχειας, συνέχιση των εισαγωγών πετρελαίου με αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία! Και όλα αυτά εν μέσω κρίσης. Ως χώρα έχουμε βάλει τα χεράκια μας και έχουμε βγάλει τα ματάκια μας. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.

Την ίδια ώρα, συνεχίζεται η ηλεκτροπαραγωγή από πετρέλαιο στα νησιά μας (ναι, τα ίδια νησιά που είναι αποκλεισμένα λόγω ισχυρών ανέμων αρκετές μέρες του χειμώνα και τα καίει ο ήλιος τον μισό χρόνο). Αυτό το «σπορ» μάς κοστίζει περίπου 700 εκατομμύρια κάθε χρόνο (στοιχεία 2012).

Οι κλιματικές αλλαγές είναι εδώ και λιώνουν τους πάγους της Αρκτικής. Με κάποιον διεστραμμένο τρόπο, η εμμονή (στα όρια διαστροφής) και η προσήλωση στο πετρέλαιο ξεκινά από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και φτάνει στην Αρκτική.

Ναι, εκεί που εταιρείες, όπως η Gazprom, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το λιώσιμο των πάγων για να αναζητήσουν πετρέλαιο στα βάθη των ωκεανών, ώστε να προκαλέσουν κι άλλες κλιματικές αλλαγές.

Θα μπορούσαν να αλλάξουν τόσο πολλά στην τσέπη, στην καθημερινότητα, στο περιβάλλον και στη δημοκρατία, αν ξεκινούσαμε με μια απλή καλή θερμομόνωση. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ενισχύουμε ενεργειακούς ολιγάρχες και πετρελαϊκές χώρες. Ρωτήστε και τους 30 που βρίσκονται σε φυλακές του Μουρμάνσκ απλώς επειδή τόλμησαν να διαφωνήσουν δημόσια και φωναχτά.

Του Νίκου Χαραλαμπίδη

Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace

www.topontiki.gr