H άρνηση των ελέγχων από το ΣΔΟΕ, αναδεικνύει ένα ακόμη πρόβλημα της Ελλάδας, μιας χώρας, όπου ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και δεν υπολογίζει τίποτε.

Τελικά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει μια ενιαία οντότητα, μοιάζει περισσότερο με ομοσπονδιακό κράτος. Έχει πολλά κρατίδια όπου το καθένα ασκεί τη δική του εξουσία, έχει τους δικούς του κανόνες και κανείς δεν δίνει λογαριασμό στην κεντρική εξουσία που υποτίθεται ότι διοικεί.

Το ζήσαμε πέρυσι όταν έκαναν ελέγχους στην Υδρα και οι καταστηματάρχες πήραν στο κυνήγι τους ελεγκτές. Νησίδα ανεξαρτησίας είδαμε πρόσφατα και στη Χαλκιδική όπου ο καταστηματάρχης αγνόησε το σφράγισμα του μαγαζιού του και το άνοιξε σα να μην έγινε τίποτε.

Μαθαίνουμε τώρα ότι κλιμάκιο του ΣΔΟΕ διώχθηκε κακήν κακώς από τις Αρχάνες της Κρήτης διότι οι ελεγκτές «τόλμησαν» να πάνε να κάνουν έλεγχο ανήμερα της τοπικής γιορτής που είναι ο Αφέντης Χριστός. Οι κάτοικοι έδειξαν σε όλους ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά και τους έδιωξαν θεωρώντας ότι είναι προσβλητικό να κάνουν ελέγχουν μια ημέρα. δοξασμένη γι' αυτούς. Βεβαίως, τα στοιχεία του ΣΔΟΕ δείχνουν ότι το 81% των καταστημάτων εστίασης στην Κρήτη δεν κόβουν αποδείξεις, ειδικά κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου.

Οι αιφνιδιαστικές έρευνες των ελεγκτών από την Αθήνα έδειξαν μέσα σε μια εβδομάδα το ποσοστό της φοροδιαφυγής έφτασε το 57% και βεβαιώθηκαν 2.800 παραβάσεις μόνο τον Ιούλιο.

Όμως, του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει, επομένως δεν υπομένει και έλεγχο από το ΣΔΟΕ. Ειδικά για την Κρήτη κατά καιρούς δεν υπομένουν ούτε ελέγχους της Αστυνομίας, άλλωστε τα Ζωνιανά έγιναν γνωστά γι' αυτό ακριβώς το λόγο.

Αναρωτιέται κανείς, αν η χώρα αυτή έχει καμιά τύχη να γίνει σοβαρή, ακόμη και αφού περάσει η λαίλαπα των μνημονίων. Αν μπορεί να λειτουργήσει ποτέ ως ενιαία χώρα που υπάρχουν κανόνες για όλους και δεν δημιουργούνται μαγαζιά και παραμάγαζα με τους δικούς τους άγραφους νόμους. Μπορεί δηλαδή να συνεχίσει να υπάρχει ένα κράτος όταν άλλοι νόμοι εφαρμόζονται για τους πλούσιους κι επώνυμους κι άλλοι για τη φτωχολογιά; Μπορεί να υπάρχει κράτος όταν ο μεγαλοεπιχειρηματίας της Μυκόνου που δεν κόβει αποδείξεις τρώει πρόστιμο 4 - 5 εκατ. ευρώ και τελικά τη γλιτώνει με 50-60 χιλιάδες και την ίδια ώρα για χρέη 1.000 ευρώ μπορεί να γίνει κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για έναν αποδεδειγμένα φτωχό;

Τι ελπίδες μπορεί να υπάρχουν όταν η Κρήτη, η Χαλκιδική, οι Κυκλάδες ή όποια άλλη περιοχή εμποδίζει τους έκτακτους ελέγχους που αποδεδειγμένα βγάζουν «λαυράκια» με το πρόσχημα της θρησκευτικής εορτής ή ακόμη και της πτώσης του τζίρου; Δηλαδή δεν πάνε καλά οι δουλειές, επομένως δικαιολογείται η ασυδοσία και η φοροδιαφυγή. Ωραία λογική, άλλωστε άλλοι θα πληρώσουν το μάρμαρο.

Όταν, λοιπόν, μια χώρα συνεχίζει να προσκυνά στο μνημείο της παρανομίας, που ο καθένας από εμάς γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τους νόμους, που τα κρατίδια και οι νησίδες αδιαφάνειας και διαφθοράς αντί να λιγοστεύουν αυξάνονται, τότε δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες. Ακόμη κι αν γίνονται σοβαρές προσπάθειες να μπει φρένο στην ασυδοσία κάθε είδους, δεν πολεμιέται με κανένα τρόπο η νοοτροπία του Έλληνα. Θέλει να έχει απόλυτη ελευθερία, ακόμη κι αν αυτή κάνει κακό στο διπλανό ή πλήττει καίρια την πατρίδα του.

Όταν το εγώ θα αντικατασταθεί από το εμείς, όταν τα κρατίδια της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Ελλάδας καταργηθούν και γίνει και πάλι η χώρα μία, ενιαία και αδιαίρετη, τότε θα έχουμε ελπίδες να κοιτάξουμε καλύτερα το μέλλον. Μέχρι τότε θα καταγράφουμε απλά περιστατικά σαν αυτό στην Ύδρα, τη Χαλκιδική, τις Αρχάνες. Ή σε πολιτικό επίπεδο, σαν κι αυτό του ανεξαρτήτου κρατιδίου του ΚΚΕ, αλλά και όλων των κομμάτων ή των βουλευτών που δε δίνουν λόγο σε κανένα και δεν ανέχονται κανέναν οικονομικό ή άλλον έλεγχο.

www.antinews.gr