Χρυσή Αυγή: Κόμμα Πολιτισμού.

Την ώρα που η Χρυσή Αυγή έκανε επίδειξη. πολιτισμού στο «Χυτήριο» ήμουν πάνω σε μια μοτοσυκλέτα και το πληροφορήθηκα αργότερα.

Μίλησα με αρκετούς για να μου πουν τι ακριβώς συνέβη. Πήρα στο τηλέφωνο φίλους και συναδέλφους, που καλύπτουν (και) το αστυνομικό ρεπορτάζ. Όλοι μου είπαν σχεδόν τα ίδια, περιέγραψαν με σχεδόν τις ίδιες λεπτομέρειες το πώς συνέβησαν όλα, με φόντο την παράσταση «Corpus Christi».

Νωρίτερα, το πρωί, με αφορμή τα στοιχεία αλλοδαπών σχολιαρόπαιδων που ζήτησε Χρυσαυγίτης βουλευτής, συζήτησα πολύ με ανθρώπους, που εξέφρασαν διαφορετικές απόψεις. Ένα μεγάλο μέρος εκείνων, μου είπε ότι καλά κάνουμε κάποιοι δημοσιογράφοι και γράφουμε τα όσα φαιδρά κάνουν τα καλόπαιδα αυτά.

Κάποιοι άλλοι, αισθητά λιγότεροι, είπαν ότι όσο ασχολούμαστε με τη Χρυσή Αυγή και ότι όσο περισσότερα αρνητικά σχόλια γράφουμε, τόσο μεγαλύτερη δύναμη τους δίνουμε και ότι θα πρέπει να μην ασχοληθεί, ποτέ ξανά, κανείς μας, με τους φασίστες, σταματώντας να τους δίνουμε δημοσιότητα.

Σε μία τελευταία περίπτωση, υπήρξαν κάποιοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, που έγραψαν «ε, η Χρυσή Αυγή αυτό είναι, λογικό φαίνεται να ζήτησαν τα στοιχεία αλλοδαπών μαθητών».

Ειλικρινά, δεν θα κουραστώ να γράφω και να στηλιτεύω τις συμπεριφορές οποιουδήποτε φασιστικού μορφώματος. Αυτές οι τακτικές και οι πράξεις ενάντια σε συμπολίτες μας πρέπει να έρχονται στο φως, για να μην πει ποτέ κανείς Έλληνας ότι δεν (τους) ήξερε.

Επειδή, όταν θα φτάσουμε να μας φαίνεται φυσιολογική η δράση κι η όποια άγρια αντίδραση της Χρυσής Αυγής, θα είναι σίγουρα αργά. Βασικά, για τη Δημοκρατία μας - με τα όσα στρεβλά εκείνη μπορεί και να κουβαλάει.

Όσο για εκείνους που τσουβαλιάζουν τα πάντα και με την πρώτη αφορμή λένε ή γράφουν ότι, «τόσα χρόνια, φασίζουσες συμπεριφορές από άλλα κόμματα δεν σε ενοχλούσαν», τους απαντώ ότι αηδιάζω με αντίστοιχες πρακτικές, από όποιο κόμμα κι αν προέρχονται. Με ενδιαφέρει ο πολιτισμός σε όλες τις εκφάνσεις του - όχι μόνο στην Τέχνη - και καθόλου η μαυρίλα του φασισμού.

Την παράσταση «Corpus Christi» δεν την είδα ποτέ. Αν την έβλεπα, όμως, και δεν θα συμφωνούσα με τα όσα θα διαπράττονταν πάνω στο σανίδι, δεν θα έφραζα την είσοδο του πολυχώρου, δεν θα απέτρεπα άλλους να τη δουν, δεν θα χτυπούσα κανέναν, επειδή θα διαφωνούσα μαζί του. Επειδή, πολύ απλά, αυτό λέγεται φασιστική πρακτική, σε πόσα λεξικά και σε πόσα λήμματα μπορείς να διαβάσεις ότι τέτοιου τύπου συμπεριφορές συνιστούν «καθαρό» φασισμό;

Ο όρος πολιτισμός (πόλις > πολίτης > πολιτισμός) εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα τον 18ο αι. από τον Αδαμάντιο Κοραή, ως αντιστοίχιση του γαλλικού civilisation. Έκτοτε, όμως, χρησιμοποιείται υποκαλύπτοντας και την έννοια του culture, λόγω της έλλειψης μονολεκτικής, ακριβούς απόδοσης - στα ελληνικά - της ξενόγλωσσης έννοιας. Προτιμώ, όμως, την πολιτιστική κουλτούρα, με τις όποιες - θεωρητικώς - ακρότητές της και αστοχίες της, επιζητώ τον πολιτισμό σε όλες τις εκφράσεις του. Και είναι σαφής η προτίμησή μου αυτή, από την ακριβή μετάφραση των λέξεων «Golden Dawn».

Η νίκη της Τέχνης και της κουλτούρας, όμως, ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα, ίσως να έρχεται και μόνο από μια φωτογραφία που απαθανάτισε τα χθεσινά επεισόδια: Κάτω από τη μαρκίζα του Χυτηρίου, αποτυπώθηκαν βλοσυρές, δολοφονικές, αυστηρές φάτσες χρυσαυγιτών - με χέρια σταυρωμένα και σε θέση άμυνας - κι από πάνω έγραφε, λες περιπαικτικά, «Πολυχώρος Πολιτισμού»!

Ως τώρα, με την «κουλτούρα» και τον «πολιτισμό» της Χρυσής Αυγής έχουμε έρθει αντιμέτωποι πολλές φορές. Θα πρέπει, άραγε, να περιμένουμε - ως απλοί θεατές - το πότε θα ανεβάσει την επόμενη «παράστασή» της, την επόμενη πράξη «πολιτισμού» της; Ή θα πρέπει, με κάποιο τρόπο, να μην της σηκώσουμε ποτέ ξανά την «αυλαία»;

Δείτε-και ακούστε-τον Παναγιώταρο και τον Παππά, αλλά και τον πολιτισμό που εκπέμπουν.

του Σπύρου Σεραφείμ
www.protagon.gr