Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Να απαιτήσουμε το μέλλον Μας, όχι την τιμωρία τους ...


Προσπαθώ εδώ και λίγες μέρες να διαχειριστώ ,όχι ως δημοσκόπος σε πάνελ αλλά ως πολίτης το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι πραγματικά να το αφομοιώσω .

Η έκπληξη των εκλογών αυτών δεν ήταν η κατάρρευση του δικομματισμού (αναμενόμενο) όσο και αν αρέσκονται να το πιστεύουν ή και να το διατυμπανίζουν ορισμένοι, ήταν η έκρηξη αλαζονείας των έως τώρα μικρών κομμάτων ή κάποιων νεοφώτιστων που πιάσαν ξαφνικά με την άνοδο του ποσοστού τους τον παπά απ τα γένια και εκτοξεύουν διαταγές προς πάσα κατεύθυνση .

Δεν πρόλαβε να περάσει μια εβδομάδα και δεν ξέρουμε από πού μας έρχεται το επόμενο ,τι να πρωτοδιαλέξεις ; το εγέρθητι στους δημοσιογράφους του χρυσαυγίτη Γερμένη ,τις δηλώσεις μετανοίας του νεανία της αριστεράς (αριστερά και δήλωση μετανοίας δεν μας είχε προκύψει ίσαμε τα τώρα) , το «δεν συναντώ δωσίλογους» του Πάνου του Καμμένου ή το «δεν μιλάμε με πολιτικούς» του Θάνου Τζήμερου ;

Η δίκαιη τιμωρία του δικομματισμού για χρόνια λάθη και παραλείψεις μας έριξε δυστυχώς στην παράνοια και εκεί που αναμέναμε σοβαρές φωνές και προτάσεις να αναδειχθούν απ αυτή την εκλογική διαδικασία απεδείχθη ότι όσο δυνατότερα κραύγαζε κανείς καθ' όλη την προεκλογική περίοδο τόσο περισσότερο επιβραβεύτηκε απ τους ψηφοφόρους . Το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόστηκε στη χώρα απ τους πιστωτές της κάθε άλλο παρά κατανοητές έκανε τις χρόνιες παθογένειες που την οδήγησαν σ αυτό το σημείο , αντίθετα τείνει να παγιώσει σε μεγάλο μέρος των πολιτών της την άποψη ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η ολοκληρωτική καταστροφή ...

Ευθύνεται γι αυτό το αποτέλεσμα η Ευρώπη ; ευθύνεται και μάλιστα βαρύτατα . Η σύμπραξη Γερμανίας -Γαλλίας σε κοινή γραμμή που μέχρι προσφάτως εκπροσωπούσαν η μεν τον Βορά η δε το Νότο της Ενωσης και η εμμονή τους σε σκληρές και αμετακίνητες πολιτικές οδήγησε σε αποτελέσματα κάθε άλλο παρά επιθυμητά. Η προσπάθεια περαιτέρω ενοποίησης με άξονα το δίκαιο του ισχυρού ήταν θέμα χρόνου να βρει απέναντί της το δοκιμαζόμενο Νότο με πρώτη και καλύτερη τη χώρα μας στην οποία τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια και η συνεχιζόμενη ύφεση δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα το οποίο τείνει να θέσει εκτός ελέγχου και την όποια προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης κατεβλήθη το προηγούμενο διάστημα . Είναι η κατάσταση αναστρέψιμη ; θαρρώ πως είναι εάν διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και αποδεχτούμε ότι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι η κάθοδος απ το τραίνο της Ευρώπης τώρα που οι λαοί της βγάζουν κόκκινη κάρτα σε πολιτικές της «τιμωρίας προς παραδειγματισμό» , τώρα που η Γαλλία δείχνει να επανακτά το χαμένο της ρόλο . Τώρα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία μια κοινή εθνική γραμμή η οποία μέσα στην ένωση θα παλέψει ,θα προτείνει και θ αντιτάξει για να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον χειμαζόμενο λαό της . Αυτό πρέπει να απαιτήσουμε ως πολίτες ,το μέλλον μας και όχι την τιμωρία τους ειδάλλως θα αφεθούμε ξανά στην πλάνη ενός άλλου δρόμου ο οποίος θα κλείνει αεροδρόμια για «προδότες» , θα φέρει ανάπτυξη δια μέσω καταθέσεων -λογιστικών αριθμών στα κιτάπια κάποια τράπεζας και θα περιφέρει διερευνητικές εντολές σε δρόμους ,πλατείες και εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις .....

www.epikairo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: