Η ιστορική μάχη των Σουλιωτών και Παρασουλιωτών (Λακκιωτών) στη θέση Μπογόρτσα του χωριού Άσσου Πρέβεζας ενάντια στους Τούρκους του Χασάν Πασά στις 18 και 19 Απριλίου του 1821, όπου τον Αύγουστο του 2021, αναγέρθηκε μνημείο, τιμήθηκε και φέτος, με μία λιτή εκδήλωση η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 21 Απριλίου, 203 χρόνια μετά.
Εψάλη δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Άσσου και στη συνέχεια στο χώρο του Μνημείου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση από τον π. Αλέξανδρο Σιάρκο, π. Βασίλειο Κούση και π. Θωμά Σωτηρίου και εψάλη ο εθνικός ύμνος.
Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο συντονιστής της εκδήλωσης, εκπαιδευτικός κ. Παναγιώτης Κούσης τ. Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Θεσπρωτικού, ο οποίος μεταξύ των άλλων είπε:
Σεβαστοί πατέρες, κ. Δήμαρχε Ζηρού, κ. πρόεδρε της τοπικής κοινότητας Άσσου, κ. εκπρόσωπε της περιφέρειας Ηπείρου, κ.κ πρόεδροι και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, κ.κ πρόεδροι και εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων, κυρίες και κύριοι.
Σας καλωσορίζω στη σημερινή, καθιερωμένη πλέον, επιμνημόσυνη δέηση, σαν ελάχιστο φόρο τιμής κι ευγνωμοσύνης , στους πεσόντες και συμμετέχοντες ήρωες που έδωσαν τη νικηφόρα μάχη των Σουλιωτών – Λακκιωτών στον Άσσο (Νάσσ(ι)αρη) στη θέση Μπογόρτσα στις 18 και 19 Απριλίου του 1821 ενάντια στους Τούρκους του Χασάν Πασά.
Επίσης θέλω να σας ενημερώσω, για όσους δεν το γνωρίζετε, ότι σε απόσταση πενήντα μέτρα (50) νοτιοδυτικά από τη θέση αυτή υπάρχει ακόμα η πέτρα που χρησιμοποίησε ως προκάλυμμα στη μάχη ο ίδιος ο Μάρκος Μπότσαρης, η λεγόμενη πέτρα του Μπότσαρη (κουρ-Μπότσαρη) όπως και η τοποθεσία. Μετά το τέλος της εκδήλωσης όποιος επιθυμεί μπορεί να μεταβεί στον χώρο όπου βρίσκεται η ιστορική πέτρα. Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Παραβρέθηκαν και κατέθεσαν στεφάνι: ο Δήμαρχος Ζηρού κ. Γεώργιος Ζυγούρης, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Γιολδάσης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Πρέβεζας, ως εκπρόσωπος της περιφέρειας Ηπείρου κ. Ευάγγελος Τσοβίλης, ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Άσσου κ. Κωνσταντίνος Κατσάνος, οι αντιδήμαρχοι κ. κ. Ελευθέριος Μήτσιος και Βασίλειος Χρήστου, οι δημοτικοί Σύμβουλο κ.κ. Θεόδωρος Πανούσης και Ανδρέας Αθανασίου, ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Νικολιτσίου κ. Δημήτριος Κίτσιος ,ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Πολυσταφύλου κ. Κωνσταντίνος Καραβίδας, ο εκπρόσωπος της Ένωσης Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού Π.Ε. Πρέβεζας κ. Ιωάννης Γιώτης, ο εκπρόσωπος της πυροσβεστικής υπηρεσίας Θεσπρωτικού κ. Χρήστος Σιουμάλας, η εκπρόσωπος του Συλλόγου Αποδήμων Ασσιωτών «Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ» Κα Σπυριάδου – Παφύλλα Μαρία, ο πρόεδρος του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου Άσσου με έδρα τα Ιωάννινα κ. Δημήτριος Σπ. Λαμπρούσης, ο εκπρόσωπος του Περιβαλλοντικού – πολιτιστικού Συλλόγου π. Δήμου Θεσπρωτικού κ. Νικόλαος Νικολάου, ο εκπρόσωπος του Αθλητικού Συλλόγου Άσσου «Η ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ» κ. Ιωάννης Θεοδώρου, ο εκπρόσωπος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος (Π.Σ.Ε.) κ. Κωνσταντίνος Γκρόπας, ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Μελιανιτών « Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ» κ. Γεώργιος Ιωαννίδης, ο πρόεδρος του εξωραϊστικού Συλλόγου Νικολιτσίου κ. Χρήστος Κώστας.
Ντυμένη με παραδοσιακή Σουλιώτικη φορεσιά η μικρή Αθανασία Γουρδουμπά του Βασιλείου και της Δήμητρας.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης ακολούθησαν κεράσματα με τοπικά εδέσματα από τις γυναίκες του Άσσου, προσφορά του Συλλόγου Απόδημων Ασσιωτών «Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ».
Το ιστορικό της μάχης
Ως προς το ιστορικό της μάχης τη νύχτα της 18ης Απριλίου – λίγες μέρες μετά το Πάσχα – του 1821, στο ύψωμα της Μπογόρτσας – Βογόριτσας, όπου υπήρχε Τούρκικο κάστρο, Σουλιώτες και Παρασουλιώτες (Λακκιώτες), με αρχηγούς τον Νότη Μπότσαρη, τον Μάρκο Μπότσαρη και τον Γιώργο Δράκο, επιτέθηκαν κατά των Τούρκων, καθοδηγούμενοι από τους κατοίκους του χωριού Άσσου.
Ο Γιώργος Δράκος κάλεσε τους Τούρκους να παραδώσουν τα όπλα, αλλά δεν το έκαναν.
Ακολούθησε σκληρή μάχη, που διήρκησε δυόμισι ώρες, από τις δέκα το βράδυ μέχρι μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα και την επόμενη ημέρα από την 10η πρωινή έως την 3η απογευματινή.
Τελικά οι Τουρκαλαβανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το κάστρο, έχοντας περίπου 50 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, ενώ από τους Σουλιώτες υπήρξαν 11 νεκροί και 27 πληγωμένοι.
Οι αγώνες των Σουλιωτών ωφέλησαν ανυπολόγιστα την υπόθεση της επανάστασης και της νεοελληνικής αναγέννησης, γιατί συγκλόνισαν την ανθρωπότητα και έθρεψαν τα φιλελληνικά αισθήματα της, με την πίστη ότι ήταν άξιοι της λευτεριάς. Ταυτόχρονα έδωσαν θάρρος και αυτοπεποίθηση στους σκλαβωμένους Έλληνες για το δίκαιο του αγώνα τους και τον τελικό θρίαμβο.
Οι Σουλιώτες, τόσα χρόνια μετά, παραμένουν στην ελληνική ιστορία και μνήμη ως οι ήρωες, που καταυγάζουν τις ψυχές με το φωτοβόλο άστρο της ανδρειοσύνης τους και είναι ικανοί να παραδειγματίσουν τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές σε υψηλά ιδεώδη και σε μεγάλα έργα, άξια της ιστορίας τους και άξια του παρελθόντος τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου