Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης
Ακόμη και στις μέρες μας στην επαρχία αλλά και αστικά κέντρα η γυναίκα αποτελούσε το θύμα στο σπίτι στην οικογένεια αυτή για το σκάλο για το σπίτι για τα παιδιά και τελικά όταν γεννιέται τσιούπρα πέφτει ο ουρανός να μας πλακώσει χωρίς να σκεφτεί κανείς χωρίς τη μάνα του παιδιού μας πώς θα υπήρχε ανθρωπότητα.
-Α Γιώργου μ΄εκανες κουρίτς
-Ναι ρε μάνα της λέω όταν ήρθε η κόρη μας.
-Α ρε κακομοιίρ πηδεύησε πηδεύησε αυτή θα στα φάει όλα.
Η αλήθεια είναι ότι τα κορίτσια τα βλέπανε για μεγάλο βάρος γραμμάτιο και πώς θα το ξοφλήσουν. Ο παππάς απο την Ζαρκοβίτσα είχε πέντε τσούπρες καταλαβαίνετε τι βαρύ φορτίο είχε. Του ήρθε το προξενιό κρατάει, την πρώτη την νταρτάνω και την τελευταία την φτωχιά [πολύ αδύνατη] τις άλλες τις έδιωξε. Έρχεται ο συμπέθερος εκεί τι να δει, καλά ωρέ παππούλ οι αλλες που είναι.
Τι να τις κάνεις τις άλλες ίδιες είναι, να θα πάρεις αυτήν εδώ ξέρεις τι χωράφι κάνει την παχουλή αυτή πόσο γερή είναι, πόσα αγγόνια θα σου κάνει, την να του κάνεις του άλλου το χαμένο. Με τα πολλά ο παππάς τον βρήκε τον πρώτο γαμπρό κάπως έτσι τις πάντρεψε όλες.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ενα περιστατικό στα Γιάννενα. Ο χωριάτης ήρθε απο το χωριό και πούλησε τα αυγά του και αγόρασε πράσσα. Αυτός λοιπόν εκεί στον Ακραίο καβάλα στο μουλάρι του τρώγοντας το πράσο και να το χρησιμοποιεί καμία φορά και για καμουτσίκι και έχοντας εκείνη την μαύρη γυναικούλα φορτωμένη στραβά στραβά τα ποδάρια της απο το φορτίο τα ξύλα που κουβάλαγε απο την Κουτουμίστα στην πόλη.
-Καλά ωρε μπάρμπα του λέω πιτσιρίκος εγώ τότε έτσι θα πάτε μέχρι το χωριό.
-Ναι ρε χαμένε είσαι μικρός δεν καταλαβαινεις δεν έχουν ανάγκη οι γυναίκες ο κουβάς χαλάει το πηγάδι δεν παθαίνει τίποτα.
Τώρα τι είπε ο μπάρμπας δεν κατάλαβα πολλά πράγματα αλλά όταν μεγάλωσα κατάλαβα το αντίθετο. Τέλος πάντων όταν παντρευόταν έπαυαν να είναι χαμηλοβλεπούσες που έλεγαν μια καλησπέρα κάτω από την μύτη, μερικές ηταν αθυρόστομες και με πολύ καλαμπούρι.
Ρωτάει λοιπόν ο γείτονας: Μήτραινα τώρα που φύγαν τα παιδια τόσο μεγάλο σπίτι τι το κάνεις.
-Να μένουμε χωριστά με το Μήτρο.
-Και άμα θέλει τίποτα ο Μήτρος τι γίνεται.
-Να σιουράει ο Μήτρος και πάω
-Και άμα καμιά φορά ξεχαστεί ο Μήτρος τι κάνεις.
-Ανοίγω την πόρτα και του λέω μήπως σιούρξες Μήτρο μ και δεν άκουσα;
Η Μάρω μια νταρντανογυναίκα χήρα, ο Γιάννος την έβαλε στο μάτι ωρέ πως θα την κάνω ζάπ αυτή την γυναικάρα νάσου και περνάει η Μάρω ανάργια ανάργια. Της λέει ο Γιάννος, Αχ Μάρωμ έχω μια κάψα εδω χαμλά μόνο εσύ μπορείς να τη σβήσεις αλλά θα βάλουμε ένα στοίχημα ένα αρνί, άμα το βρεις πέρνεις το αρνί και φεύγεις άμα δεν το βρεις θα σβήσω την κάψα μ!
Καλά έγινε του λέει η Μάρω. Λέει ο Γιάννος πές μου αυτό το αρνί ποιά έχει μάνα εκείνη την κάλεσια η την άλλη την καραμάνα. Του λέει και η Μάρω θα σβήσεις την κάψα σου αλλά θα βρεις και εσύ αυτό που θα σου πώ .Πετάει η Μάρω τις στηθάρες της έξω και τον ρωτάε,ι πες μου ποιό είναι από την μάνα μου και ποιό από τον πατέρα μου; Το ζέρβιο είναι από την μάνα σου και το δεξιο απο τον πατέρα σου. Α έχασες Γιάννου μ τα είπες ανάπουτα. Τσακώνει η Μάρω το αρνί και λέει στο Γιάννο: Α Γιάννημ ας πρόσεχες αρνί μή σ'πού τώρα δεν γίνεται τράμπα.
Υστερόγραφο Τώρα που γράφω αυτές τις αράδες βλέπω
από τα ΜΜΕ ότι βρήκαν το δολοφόνο στα Γλυκά Νερά. Οχι δεν θα δώσω τα
εύσημα στην αστυνομία γιατί εδώ στα καφενεία γινήκαμε ολοι Πουαρό. Το
ξέρανε κάτι άλλο περίμεναν και δεν τους βγήκε τέλος πάντων αυτό παίρνει μεγάλη
συζήτηση θα αναφερθώ με δύο γραμμές για το συμβάν. Καταρχήν ο πιλότος έπρεπε να
διωχθεί για παιδεραστία αυτός είκοσι επτά και εκείνη δέκα τέσσερα.
Θυμόσαστε τι είχε γίνει με την δασκάλα και τον ανήλικο και κάτι άλλο και
κλείνω. Πρέπει να καθιερωθεί στα σχολεία σαν μάθημα η σεξουαλική
αγωγή για να ανοίγουν τα ματάκια των παιδιών για να μην έχουμε άλλες Καρολάιν
Γιώργος Γιαννάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου