Ούτε δύο φανάρια δεν αξίζουν οι ζωές μας!

Του Κώστα Μπατσή

Οι παροικούντες την Πλατανούσα, αλλά και οι συχνά διερχόμενοι από την Άρτα προς Ανατολικά και Βόρεια Ιωάννινα και προς τα Τζουμέρκα και οι αντιστρόφως ερχόμενοι, γνωρίζουν πολύ καλά πως ο κίνδυνος για τη ζωή τους ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή όταν με τα οχήματά τους περνούν από τη νότια είσοδο του δρόμου που βρίσκεται κάτω από την κεντρική πλατεία του χωριού.

Το τμήμα αυτό του δρόμου, μήκους 250 περίπου μέτρων, είναι μονής διέλευσης λόγω διαμόρφωσης του τοπίου. Η τυχόν, απρόβλεπτη και απρόσεκτη συνάντηση δύο οχημάτων αντίθετης κατεύθυνσης στο ενδιάμεσο μεταξύ των δύο εισόδων-εξόδων του χωριού καθίσταται άκρως επικίνδυνη, αφού η διασταύρωσή τους είναι ανέφικτη λόγω του μικρού πλάτους του δρόμου, στο οποίο μετά βίας διασχίζεται από μία ογκώδη νταλίκα ή μεγάλο φορτηγό. Όποτε συμβαίνει κάτι τέτοιο το ένα από τα δύο οχήματα πρέπει να κάνει όπισθεν σε κατηφορικό και τοξωτό δρόμο, κάτι που εγκυμονεί τεράστιο κίνδυνο.

Και αν είναι μέρα, κάτι γίνεται με αμφότερη καθοδήγηση των οδηγών. Σε περίπτωση όμως που αυτό συμβεί βράδυ, τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα αφού η ορατότητα είναι μηδενική και τα οχήματα αναγκαστικά μένουν ακινητοποιημένα στο σημείο συνάντησης έως ότου ξημερώσει για να κάνουν τις αναγκαίες κινήσεις απεγκλωβισμού. Το ίδιο βέβαια μπορεί να συμβεί με έντονα καιρικά φαινόμενα όπως πάγος στο οδόστρωμα ή χιόνι, έντονες βροχοπτώσεις, χαλαζόπτωση, ομίχλη. Ακόμη και με είσοδο και από τις δύο κατευθύνσεις περισσοτέρων του ενός οχήματος. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις ο δρόμος κλείνει εγκλωβίζοντας οχήματα και οδηγούς για πολλές ώρες και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ώρες κατά τις οποίες ούτε έκτακτες ανάγκες δεν μπορούν ν΄ αντιμετωπιστούν, όπως η πρόσβαση οχημάτων και ανδρών, ασθενοφόρων, πυροσβεστικών, αστυνομικών, δασικών, επικοινωνιακών, ενεργειακών και άλλων υπηρεσιών έκτακτων περιστατικών.

Η διάνοιξη του ανωτέρω τμήματος του Δρόμου στην Πλατανούσα λογικά είναι αδύνατος ή και ασύμφορος λόγω της φυσικής διαμόρφωσης του περάσματος, αφού στη μία πλευρά του δρόμου υψώνεται τεράστιος βράχος και από την άλλη υπάρχει γκρεμός. Το πρόβλημα αυτό υπάρχει από γεννέσεώς του, δηλαδή εδώ και πάρα πολλά χρόνια και βεβαίως παραμένει άλυτο, όμως πάντα επικαιροποιημένο λόγω της επικινδυνότητας που αποπνέει.

Το πάγιο αίτημα των κατοίκων της Πλατανούσας για ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος, και όλων όσοι έχουν σχέση με την περιοχή προσβλέποντες στην πολυπόθητη αξιοποίηση και ανάπτυξη των φυσικών πλεονεκτημάτων της και προς όφελος των κατοίκων και της οικονομίας, δεν έχει έως τώρα αντιμετωπιστεί θετικά. Αίτημα το οποίο πρέπει συντόμως να ικανοποιηθεί πριν θρηνήσουμε θύματα μεταξύ των αγνώστων που επισκέπτονται τα ωραιότατα τοπία μας, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα σπήλαια, τους καταρράκτες και όλες τις άλλες ομορφιές με τις οποίες απλόχερα μας πλούτισε η φύση, μεταξύ των οποίων και πολλοί αλλοδαποί, που μπορεί να δυσφημήσουν την πανέμορφη περιοχή μας σε τυχόν απροσδόκητου δυστυχήματος.

Το πρόβλημα θα μπορούσε ν΄ αντιμετωπισθεί, έστω και προσωρινά, κατά τη γνώμη μας, με την τοποθέτηση δύο χρονοφαναριών-σηματοδοτών στις δύο εισόδους τους περάσματος. Όμως ούτε αυτό έγινε. Όπως δεν έγινε και στη σιδερένια γέφυρα Μπέλεϊ που συνδέει τις δύο όχθες του ποταμού Αράχθου στη Γέφυρα της Πλάκας, αν κι εκεί το πρόβλημα είναι μικρότερο.

Δικαίως λοιπόν οι κάτοικοι της Πλατανούσας διερωτώνται: Καλά, οι ζωές μας δεν αξίζουν ούτε δύο φανάρια?

Οι αρμόδιοι, τι έχουν να πούνε?