Μέρες Μαϊου του 2012 θυμόμαστε τον Σαμαρά να
εκλιπαρεί το εκλογικό σώμα για αυτοδυναμία, η οποία τελικά πέρασε ξυστά κατά 20
μονάδες παρακάτω. Μέρες αυτοδυναμίας φαίνεται να ξαναζεί η ΝΔ του Σαμαρά και τον
Μαϊο του 2014, χάρις στη νέα ανακάλυψη των δημοσκόπων, που είναι η εκτίμηση
περιφερειακής επιρροής των κομμάτων, δηλαδή των κομματικών υποψηφίων.
Όπως κάποτε εφήυραν την κάρτα "κατάλληλότητας"
του πρωθυπουργού, ώστε να βγάλουν τον Σημίτη ότι υπερέχει του Καραμανλή, παρά το
γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν πίσω συνεχώς από τη ΝΔ, έτσι και τώρα αυτή η
κάρτα, έχει σαν στόχο να μας πείσει ότι Σαμαράς-Βενιζέλος μαζί παίρνουν 43%,
όταν από κοινού μαζί τον Ιούνιο του 2012 πήραν 42%, άρα ότι δεν απειλείται η
κυβερνητική σταθερότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου το πανελλαδικό του ποσοστό ήταν
κατά πολύ χαμηλότερο από τις εκλογές του 2012.
Απέναντι σ' αυτά τα παιχνίδια δημοσκόπων, όπου
από τα πορτοκάλια προσπαθούμε να μετρήσουμε μήλα, ας προβούμε σε κάποιες
σύντομες παρατηρήσεις σχετικά με τον α' γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, σε
συνέχεια του προηγούμενο μας post "τι έβγαλαν οι κάλπες των αυτοδιοικητικώ εκλογών;"
1ον) Η ΝΔ απέτυχε παταγωδώς στην Αθήνα
(Σπηλιωτόπουλος) και σε Περιφέρεια Αττικής (Κουμουτσάκος), όπως και στον Δήμο
Θεσσαλονίκης (Καλαφάτης) και Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (Γιάννης Ιωαννίδης,
μολονότι πέρασε στον β΄ γύρο). Επειδή ακριβώς η Συγγρού δεν βολεύεται απ' αυτή
την ανάγνωση, ποντάρει στην λογική "ότι δεν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ μας",
ειδικά στην περίπτωση της Αθήνας με την υποψηφιότητα Καμίνη και στην Αττική με
την υποψηφιότητα Σγουρού. Αυτό όμως μπορεί και να γυρίσει μπούμερανγκ για τους
ίδιους τους υποψηφίους, όπου δεν θα πρέπει να αισθάνονται άνετα με την δήλωση
στήριξης του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου. Δεν είναι διόλου απίθανο
άνθρωποι που θα ψήφιζαν Καμίνη ή Σγουρό, τελικά να πάνε σε Σακελλαρίδη-Δούρου
από αντίδραση και στην λογική να μην κάνουν την χαρά σε Σαμαρά-Βενιζέλο.
2ον) Είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει τα ρέστα
του στις ευρωεκλογές. Έχουμε επισημάνει κατ' επάναληψη τα λάθη που έκανε σε
επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να αφομοιώσει
την άνοδο του κόμματος και έτσι να διευρύνει τις συμμαχίες του. Εδώ όμως είναι η
παγίδα, αλλά και η ευκαιρία: Η παγίδα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να μην ριζώνει
στις τοπικές κοινωνίες. Ωστόσο μήπως οι τοπικές κοινωνίες δεν θέλουν ακριβώς τον
ΣΥΡΙΖΑ γι αυτό; Μήπως η σκοπιμότητα στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ επιφυλλάσεται στην κάλπη
των ευρωεκλογών; Φανταστείτε εικόνα ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτος το βράδυ των
ευρωεκλογών, έχοντας ως προίκα την νίκη σε Αθήνα και Περιφέρεια Αττικής. Και το
λέμε αυτό και για ακόμα έναν λόγο: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι το ξεκάθαρο, έχει
απλοποιήσει το μήνυμα. Από την άλλη οι Καμίνης και Σγουρός εκπροσωπούν ένα
μωσαϊκό κομμάτων, μηχανισμών, προσωπικών επιδιώξεων, που χώρια δεν μπορούν και
όλοι μαζί ασθμαίνουν. Από την άλλη οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπούν το κόμμα
του και την στρατηγική του, που είναι η ανατροπή της κυβέρνησης και του
συστήματος που εκπροσωπεί. Μην νομίζετε και στα μάτια του δημοκρατικού ψηφοφόρου
ότι χτυπά καλά στο μάτι η στήριξη της ΝΔ στον Σγουρό για παράδειγμα ή στον
Καμίνη.
3ον) Αν το ΠΑΣΟΚ έχει πανελλαδικά 16%, τότε ο
Βενιζέλος πρέπει να πάει στον Παπούλια και να λάβει εντολή σχηματισμού
κυβέρνησης. Είναι απίθανο να έχουν κρίνει ως κριτήριο ΠΑΣΟΚοφροσύνης την Ελιά,
αλλά από την άλλη να πανηγυρίζουν οι ίδιοι άνθρωποι επειδή αυτοδιοικητικοί
προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ σημείωσαν αξιοσημείωτες επιτυχίες. Είναι η μεγάλη
διαφορά των συνθηκών εργαστηρίου που στήθηκε η Ελιά και η ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ στην
κοινωνία, το οποίο εκπροσωπείται από προσωπικότητες με ευγνωσμένη περπατησιά.
Αυτό ίσως είναι και το χρήσιμο για τη συνέχεια πόρισμα της κάλπης. Αν για
παράδειγμα η Ελιά το βράδυ των ευρωεκλογών πάρει 5-6-7%, τότε που θα έχει πάει
το υπόλοιπο 10% που βγήκε από τις περιφερειακές κάλπες; Πάντως το επιχέιρημα της
αποχής δεν θα δείχνει και πολύ πειστικό εκείνο το βράδυ. Το ΠΑΣΟΚ με απλά λόγια
υπάρχει στην τοπική κοινωνία και όχι η "Ελιά", γι αυτό ας μην σπεύδει να
πανηγυρίζει ο Βενιζέλος, γιατί με βάση αυτό το ποσοστό θα κριθεί η επίδοση της
Ελιάς την επόμενη Κυριακή και τότε/
Καταληκτικά: Εις πείσμα της παραπάνω κάρτας, όλη
η Ελλάδα δεν είναι μπλέ, ούτε η Ελιά του Βενιζέλου δικαιούται να καπηλεύεται
κατά το δοκούν τους υποψηφούς εκείνους που έχουν έρεισμα και περπατησιά στην
τοπική αυτοδιοίκηση. Όπως η ΝΔ δεν είναι Καμίνης και Σγουρός, άλλο τόσο Ελιά δεν
είναι ο Αρναουτάκης, ο Κατσιφάρας ή ακόμα και ο Μπουτάρης. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ
είναι ο Σακελλαρίδης ή η Δούρου κι αυτό μπορεί να είναι και η έκπληξη την
επόμενη Κυριακή των ευρωεκλογών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου