Το colpo grosso, που αυξάνει την επιβάρυνση των
ασφαλισμένων, ενώ μειώνεται η λιανική τιμή, λέγεται claw back. Οι
φαρμακοβιομηχανίες φέρονται να αρνούνται να αποδώσουν το ποσό και η κυβέρνηση το
μετακυλίει στους πολίτες. Ολοι κερδισμένοι, εκτός από τους
ασθενείς.
Δεν υπάρχει καμία απολύτως αύξηση συμμετοχής.
Οποιος επιλέγει, όταν πηγαίνει στο φαρμακείο του, το φάρμακο που θα γράφει από
κάτω την ηλεκτρονική του συνταγή, θα πληρώνει λιγότερα χρήματα από πριν. Ούτως ή
άλλως, οι τιμές των φαρμάκων έχουν πέσει πάρα πολύ»
Αδ.
Γεωργιάδης,
16/4/2014
Πώς γίνεται η λιανική τιμή των φαρμάκων να
μειώνεται, αλλά οι ασφαλισμένοι να πληρώνουν περισσότερα; Ποιο είναι το κρυφό
χαράτσι, για το οποίο τα περισσότερα ΜΜΕ δεν μιλούν; Γιατί ο υπουργός Υγείας
ψεύδεται, λέγοντας πως η τιμή μειώνεται για τον ασφαλισμένο και ποιος είναι ο
ρόλος των φαρμακοβιομηχανιών; Εναν μήνα μετά το τελευταίο δελτίο τιμών φαρμάκων,
η «Εφ.Συν.», που είχε αναφερθεί έγκαιρα στις επερχόμενες αυξήσεις (11/04/2014),
καταγράφει περιπτώσεις, όπου η συμμετοχή των ασφαλισμένων φτάνει στο 88%,
σημειώνοντας αύξηση έως και 63% μέσα σε 3 μόλις μήνες!
Βγάζουν
μάτι
1. Συνταγή με τα ίδια φάρμακα, χρονικό
διάστημα Δεκέμβρης 2013-Απρίλιος 2014. 1 Lepur 40 mg και 1 Controloc 40
mg.
12 Δεκεμβρίου 2013: συμμετοχή 34,13% (14,29 ευρώ) για τον
ασφαλισμένο. 22 Ιανουαρίου 2014, ίδια συνταγή: συμμετοχή 36,52% (πληρωτέο ποσό
15,29 ευρώ). 4 Μαρτίου, ίδια συνταγή: συμμετοχή 43,61% (18,26 ευρώ πληρωτέο από
ασφαλισμένο). 8 Απριλίου 2014: συμμετοχή 57,15% (πληρωτέο ποσό 20,93
ευρώ)!
2. Γυναίκα με καρκίνο στο στήθος πλήρωνε πριν
από 2 μήνες 25% συμμετοχή για το φάρμακό της (πρωτότυπο, λιανική τιμή 70 ευρώ),
καταβάλλοντας 17,5 ευρώ. Η σημερινή τιμή αναφοράς για το ίδιο φάρμακο είναι
40,79 ευρώ. Σήμερα, η ασθενής υποχρεούται να πληρώσει το 25% της τιμής αναφοράς
(10,2 ευρώ) συν το σύνολο της διαφοράς μεταξύ της τιμής του πρωτότυπου φαρμάκου
και της τιμής αναφοράς (τελική συμμετοχή 39,21 ευρώ). Λόγω άγνοιας, η πρώτη της
αντίδραση ήταν να τα βάλει με τη φαρμακοποιό, ζητώντας της τα ρέστα, γιατί της
χρέωσε επιπλέον 29,2 ευρώ. Οι ασθενείς το τελευταίο διάστημα, μετά την επίσκεψή
τους στο φαρμακείο, πάνε σπίτι τους και αρχίζουν τους υπολογισμούς.
Απληροφόρητοι για το νέο αυτό «χαράτσι», οι περισσότεροι ρίχνουν τις ευθύνες
στους φαρμακοποιούς για τις αυξήσεις. Θεωρώντας ότι αυτοί είναι οι υπαίτιοι
φτάνουν να πηγαίνουν από φαρμακείο σε φαρμακείο, ώστε να διαπιστώσουν αν
πράγματι ο φαρμακοποιός κράτησε τη σωστή συμμετοχή.
3.
«Εχω πελάτη που πλήρωνε 45 ευρώ πριν από 3 μήνες και τώρα για την ίδια ακριβώς
συνταγή καταβάλλει 80 ευρώ», εξηγεί ιδιοκτήτης φαρμακείου στο Π.
Φάληρο.
4. Το φάρμακο Crestor (για τη χοληστερίνη)
είναι πρωτότυπο με λιανική τιμή 19,64 ευρώ. Παρότι πρωτότυπο (χωρίς να υπάρχει
γενόσημο), το φάρμακο έχει ασφαλιστική τιμή 4,25 ευρώ. Τελικά ο ασθενής πληρώνει
17,45 ευρώ! (25% ασφαλιστικής τιμής + λιανική τιμή - ασφαλιστική τιμή). Η
συμμετοχή του ασθενούς είναι 88,8% αντί για 25%.
5. Η
πιο ακραία περίπτωση είναι το Ζιλορέκ (ουρικό οξύ) στο οποίο η ασφαλιστική τιμή
είναι 0,1 ευρώ και οι ασθενείς πληρώνουν το σύνολο της λιανικής τιμής από την
τσέπη τους (2,47 ευρώ, συμμετοχή 100%)!
6. «Ηρθε μια
ασφαλισμένη προχθές και μου είπε: Τα φάρμακά μου για τη χοληστερίνη έχουν λήξει.
Λες να πάθω τίποτα αν πάρω τα ληγμένα; «διηγείται φαρμακοποιός από την Πάτρα
στην «Εφ.Συν.», συμπληρώνοντας πως με τις αυξημένες εισφορές είναι πλέον
συνηθισμένο φαινόμενο αρκετοί ασθενείς να κάνουν οικονομίες και να παίρνουν
μικρότερες ποσότητες από όσες τους έχει γράψει ο γιατρός».
Η... κομπίνα
Ενώ μέχρι
πρόσφατα η τιμή αποζημίωσης ενός σκευάσματος οριζόταν με βάση τον
μεσοσταθμισμένο μέσο όρο των τιμών των γενοσήμων και των πρωτοτύπων, η
διαδικασία άλλαξε. Σήμερα, η τιμή αποζημίωσης ορίζεται σύμφωνα με τον μέσο όρο
των τριών φτηνότερων γενοσήμων που έχουν όγκο πωλήσεων πάνω από 4%. Επιπλέον, η
διαφορά μεταξύ ασφαλιστικής και λιανικής τιμής επιβαρύνει εξ ολοκλήρου τον
ασφαλισμένο (παλαιότερα πλήρωνε το 50%).
Η αύξηση των ασφαλιστικών
εισφορών ωθεί τους ασφαλισμένους στα γενόσημα, μόνο που υπάρχουν θεραπευτικές
κατηγορίες (ρυθμισμένες παθήσεις), όπου η μετάβαση θεωρείται από δύσκολη έως
αδύνατη. Πάντως, είναι αδιάφορο πλέον για τον ΕΟΠΥΥ αν θα αυξηθεί η χρήση των
γενοσήμων, αφού σ' αυτόν -πρωτότυπο ή γενόσημο- το ίδιο θα κοστίσει. Ο
ασφαλισμένος επιβαρύνεται με το κόστος της επιλογής του.
Φαρμακοποιός,
τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση της «Εφ.Συν.», μας κατήγγειλε πως
-σύμφωνα με επικοινωνία που είχε με στέλεχος του υπουργείου Υγείας- η μετακύλιση
του κόστους προς τους ασφαλισμένους σχετίζεται με το claw back των
φαρμακοβιομηχανιών. Το claw back, ή αλλιώς ο «μηχανισμός αυτόματων επιστροφών»,
χαρακτηρίζεται ως το «σωσίβιο» των δαπανών Υγείας. Κυριολεκτικά όμως, ο όρος
αποδίδεται στα ελληνικά ως «τα νύχια του γερακιού στην πλάτη».
Το ποσό
υπέρβασης που υποχρεούνται να επιστρέψουν οι φαρμακευτικές εταιρείες
υπολογίζεται με βάση τα πραγματικά στοιχεία πωλήσεων που καταθέτουν στον ΕΟΦ
κάθε μήνα. Το ποσό της επιστροφής υπολογίζεται σε εξαμηνιαία βάση, σύμφωνα με το
ποσό που προκύπτει από τη διαφορά της προβλεπόμενης από την πραγματική μηνιαία
φαρμακευτική δαπάνη κάθε φορέα, αφού προηγουμένως αφαιρεθούν τα ποσά επιστροφής
(rebate), οι επιστροφές που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία, καθώς και οι
εκπτώσεις.
Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Υγείας, το claw back για τη
φετινή φαρμακευτική δαπάνη εκτιμάται στα 250 εκατομμύρια ευρώ (το 2013 ήταν
περίπου 150 εκατομμύρια). «Οι φαρμακοβιομηχανίες φέρονται να αρνούνται να
πληρώσουν αυτό το ποσό και το υπουργείο αποφάσισε να μεταβιβάσει το κόστος στους
πολίτες», είναι η εκτίμηση του στελέχους του υπουργείου, όπως διατυπώθηκε σε
συνομιλία του με φαρμακοποιό.
«Οι φαρμακοβιομηχανίες δημιουργούν
τεχνητές ελλείψεις στην αγορά, πολλές φορές τους συμφέρει να μη μας δίνουν
φάρμακα, ώστε να μην υπερβούν το ποσό για το claw back. Αποτέλεσμα είναι να
κυνηγάμε καθημερινά να βρούμε φάρμακα, πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα»,
καταγγέλλουν φαρμακοποιοί στην «Εφ.Συν.» (τα στοιχεία τους είναι επίσης στη
διάθεση της εφημερίδας). Η φαρμακευτική δαπάνη για τον ΕΟΠΥΥ πέφτει, την ώρα που
ο «μεγάλος κερδισμένος» της ελληνικής βιομηχανίας για το 2013, ο κλάδος της
ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας (ο κλάδος των αυξημένων κερδών, των 4.000 απολύσεων
προσωπικού το 2013 και των μειωμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων και επενδύσεων),
πιέζει να μην πληρώσει εκ νέου το claw back. Win win για κυβέρνηση και
βιομηχανία. Οσο για τους «ασφαλισμένους», αυξημένη ανασφάλεια και καχυποψία προς
τους φαρμακοποιούς.
Του Κώστα
Ζαφειρόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου