Πάρτυ φοροδιαφυγής στις τουριστικές περιοχές...

Υψηλά ποσοστά φορολογικής παραβατικότητας (μη έκδοση αποδείξεων και όχι μόνο), αποκάλυψαν οι έλεγχοι του ΣΔΟΕ σε τουριστικές, κατά κύριο λόγο, περιοχές της χώρας, κατά το δεκαήμερο 25 Ιουλίου - 5 Αυγούστου. Σε αυτή την περίοδο πραγματοποιήθηκαν 1.465 έλεγχοι. Από τους ελέγχους αυτούς βρέθηκαν συνολικά 731 παραβάτες και διαπιστώθηκαν 3.904 παραβάσεις. Το μέσο ποσοστό παραβατικότητας διαμορφώθηκε στο 49,89%... Αναλυτικά, εδώ

Ενδιαφέρον και το άρθρο του Ιωάννη Τσαμουργέλη για τη μείωση του ΦΠΑ: Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ανέμενε έσοδα 1 δισ. από τον ΦΠΑ στην εστίαση και αντί αυτών κατέγραψε έσοδα 160 εκατ. (Σταϊκούρας, Μάιος 2013). Σίγουρα ένα μέρος αυτής της απόκλισης οφείλεται στον περιορισμό της ζήτησης που προέρχεται από την αύξηση του κόστους λόγω της φορολογικής επιβάρυνσης, ένα άλλο οφείλεται στη μείωση των εισοδημάτων και ένα τρίτο στην παραοικονομία του κλάδου και τη μη έκδοση αποδείξεων. Μετά από αυτό η κυβέρνηση προχώρησε σε σκληρές διαπραγματεύσεις με την τρόικα ώστε τελικά να την πείσει να αποδεχθεί μείωση του συντελεστή από το 23% στο 13% τον Ιούλιο του 2013.

Στο μέτρο που αυτή η μείωση θα μετακυλιστεί στις τιμές, είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσει στην αύξηση του τζίρου και ίσως και στην επίσημη καταγραφή του μέσω της έκδοσης των αντίστοιχων αποδείξεων. Στο μέτρο που δεν μετακυλιστεί στις τιμές, θα ενισχύσει απλώς τη φοροδιαφεύγουσα κερδοφορία των επιχειρηματιών του κλάδου. Και στις δύο περιπτώσεις ωστόσο η δημοσιονομική αποτελεσματικότητα του μέτρου επαφίεται στην καλή θέληση των επιχειρηματιών. Το ίδιο και η αποτελεσματικότητά του στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου και την υποβοήθηση στην ευρύτερη ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος της χώρας. Πάντως, το μόνο δεδομένο είναι ότι κάθε απόκλιση από τα προσδοκώμενα θα πρέπει να καλυφθεί με αύξηση φόρων σε κάποια άλλη κοινωνική ομάδα ή με διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση με τη στοχευμένη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση περιέπεσε στο παραδοσιακό παιχνίδι των πελατειακών εξυπηρετήσεων. Εβαλε ένα στοίχημα με τον πολιτικό πελάτη ποντάροντας στην καλή του θέληση να ανταποκριθεί (κλείνοντάς του παράλληλα το μάτι) και μετακύλησε το κόστος στις πλάτες των φορολογουμένων. Με δεδομένη την ισχυρότατη υστέρηση της προσαρμογής των τιμών που αποκαλύπτεται περίτρανα από το γεγονός ότι χρειάστηκαν 6 ολόκληρα χρόνια ύφεσης για να καταγραφεί επιτέλους αρνητικός πληθωρισμός στη χώρα, το κυβερνητικό στοίχημα μοιάζει λίγο χαμένο από χέρι. Σίγουρα πάντως θα υπάρξουν απολογιστικές ανακοινώσεις που θα επιδιώκουν με κάθε τρόπο να πείσουν για τη συμβολή της μείωσης του ΦΠΑ στην αύξηση της τουριστικής κίνησης? Και ας έχει εξαφανιστεί η Αίγυπτος από τον τουριστικό χάρτη και ας έχει καταβαραθρωθεί η Τουρκία. Εμείς ξέρουμε από τώρα ότι όλα τα πιστώνεται η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση...

  

Ακόμη, ο Κώστας Καλλίτσης σημειώνει πως στη Φινλανδία θεωρείται αυτονόητο ότι οι επιχειρήσεις αποδίδουν τον ΦΠΑ, οι αγορές δουλεύουν με κανόνες, η επιχειρηματικότητα δρα σε ανταγωνιστικό περιβάλλον - δεν είναι φοβική. Η Φινλανδία, λοιπόν, προ 3ετίας αποφάσισε να μειώσει τον ΦΠΑ στην εστίαση, από το 22% στο 13% με αρχή την 1η Ιουλίου 2010. Το επόμενο εξάμηνο, οι οικονομολόγοι J. Harju, του University College του Λονδίνου, και T. Kosonen, του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών, ερεύνησαν την επίπτωση της μείωσης του ΦΠΑ στις τιμές καταναλωτή. Βρήκαν ότι ενώ οι τιμές θα έπρεπε να είχαν μειωθεί 7,4% αν περνούσε σε αυτές ολόκληρη η μείωση του ΦΠΑ, στην πράξη μειώθηκαν μόνο 2,1%. Κι αυτό οφειλόταν, κυρίως, στη μείωση τιμών που έκαναν μεγάλες αλυσίδες εστίασης, όχι οι μικρές, ανεξάρτητες μικρές μονάδες. Γενικά, στις τιμές εστίασης πέρασε λιγότερο από το 1/3 της μείωσης του ΦΠΑ, σε μέσο όρο -Αυτά ήταν τα αποτελέσματα σε μια «κανονική» χώρα. Ποια θα είναι στην Ελλάδα;

www.epikairo.gr