Καλώς μας πήγε το δολάριο Antonis Samaras;

Προτού σας παραθέσω ένα σύντομο σχόλιο για την πολυθρύλητη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο, σας παραθέτω τους  τίτλους των φίλα προσκείμενων ή όχι και τόσο αντιπολιτευόμενων εφημερίδων προς την Κυβέρνηση:...

Δημοκρατία: "Φώς από τον Ομπάμα, τελεσίγραφο του Λευκού Οίκου σε Μέρκελ και Σόιμπλε για την Ελλάδα"

Έθνος: "Δόγμα Ομπάμα, σε θερμό κλίμα η συνάντηση με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α"

Ελεύθερος Τύπος: "Όχι άλλη λιτότητα, διπλό μήνυμα Ομπάμα, στήριξη σε Ελλάδα, αιχμές σε Γερμανία"

Η Ελλάδα: "Ελπίδες για αλλαγή σκηνικού με στήριξη Ομπάμα"

Ημερησία: "Ισχυρή στήριξη από Ομπάμα"

Καθημερινή: "Ομπάμα: Όχι άλλη λιτότητα"

Ναυτεμπορική: Η λιτότητα δεν είναι η μόνη λύση εξόδου από την κρίση"

Τα Νέα: "Το χρέος δεν πληρώνεται μόνο με τη λιτότητα" 

Σε συνδυασμό με τον παλμό που δίνουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί και το διαδίκτυο, το οποίο ομοιάζει με το κλίμα της ταινίας "Καλωσήλθε το δολάριο", προσπαθεί να παρουσιαστεί η εικόνα ότι ο Πρωθυπουργός πήγε μ' ένα συγκεκριμένο αίτημα και ο Πρόεδρος Ομπάμα ανταποκρίθηκε εξίσου συγκεκριμένα σ' αυτό. Ωστόσο, μολονότι οι δηλώσεις του αμερικανού Προέδρου τοποθετούνται προς όφελος της Ελλάδας, δυστυχώς όμως αποτελούν ένα γενικό σχόλιο, σε μια εξίσου γενικόλογη τοποθέτηση του Πρωθυπουργού για ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας (;).

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το τι ειπώθηκε στις κλειστές πόρτες του Οβάλ Γραφείου (με αιχμή την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου), αλλά με μια πρώτη εντύπωση, ο Σαμαράς έχασε μια ιστορική ευκαιρία. Μακριά από εμάς η στείρα αντιπολίτευση, αλλά με μια πρώτη ματιά φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός δεν εκπροσώπησε την Ευρώπη, δεν εκπροσώπησε έστω τον ευρωπαϊκό Νότο στην προσπάθεια του να ξεφύγει του γερμανικού δημοσιονομικού κλοιού. Αντίθετα γνώμη μας είναι ότι η επίσκεψη Σαμαρά (η οποία σημειωτέον έγινε μόνο με την κλειστή κλίκα των συμβούλων του) έγινε καθαρά ως ένα επικοινωνιακό αντίβαρο στην βαλλόμενη του εικόνα και ίσως για να ξορκίσει κάποιες ενοχές που απορρέουν από τις πολιτικές επιλογές του.

Η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται μέσα σ' ένα κλίμα "είμαι εδώ για σένα σε ότι χρειαστείς και βοήθησε με επειδή δηλώνω πρόθυμος και ίσως μετανιωμένος". Αντίθετα γίνεται με συγκεκριμένη ατζέντα, στόχευση και απτά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα στη τελευταία επίσκεψη έλληνα Πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο, του Γιώργου Παπανδρέου τον Μάρτιο του 2010, όταν η "μπάλα" της πτώχευσης έκαιγε για τα καλά.

Είναι σημαντικό μια υπερδύναμη να εκφράζει τη στήριξη στην προσπάθειά σου, αλλά από την άλλη είναι σημαντικό να βλέπει στο συνομιλητή της ένα όραμα, μια καλή ιδέα, μια στρατηγική για το μακροσκοπικό μέλλον της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της ευρωζώνης και όχι έναν πρόθυμο, που θέλει τη χειραψία καιι τς φωτογραφίες για εσωτερική κατανάλωση και για άσκηση ζήλειας στην Άνγκελα. Οι ισορροπίες πλέον είναι εύθραστες, απαιτούν πολυπολικές ισορροπίες και όχι απλά την εύρεση ενός ισχυρού "Δικηγόρου" που θα μας εκπροσωπήσει ενώπιον των "κακών" Γερμανών..

www.epikairo.gr