Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Το κόστος της υποταγής


thumb
















Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Για να μακροημερεύσει μια κυβέρνηση, ειδικά όταν το διεθνές περιβάλλον είναι εξαιρετικά δυσμενές για την ίδια και τη χώρα, χρειάζεται ισχυρά εσωτερικά στηρίγματα. Με πρώτο και κυριότερο την εμπιστοσύνη της πλειονότητας των πολιτών και τη συστράτευσή τους σε έναν κοινό στόχο. Αυτό είναι το αδύναμο σημείο της κυβέρνησης Σαμαρά - και των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου.

Οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις - επαναδι­απραγμάτευση κ.λπ. - και η ταχεία μετεκλογική διάψευσή τους είναι το πρώτο λάθος. Το δεύτερο είναι η έλλειψη σαφούς πολιτικού στόχου. Το τρίτο είναι η εύκολη πλατφόρμα πολιτικής συμφωνίας στην οποία στηρίχθηκε η συγκρότηση της κυβέρ­νησης.

Πολλά τα λάθη, αλλά το μείζον στην πολιτική είναι το αποτέλεσμα. Κι αυτό, μέχρι στιγμής, είναι ότι η χώρα συνεχίζει να κινείται προς την καταστροφή. Δυστυχώς, όσο κυλάει ο χρόνος, τόσο «καίγονται» οι δυνατότητες να σταματήσει ο κατήφορος σε ένα οικονομικά και κοινωνικά ανεκτό σημείο. Η διάλυ­ση επιταχύνεται και η διέξοδος μετατίθεται βιαίως όλο και πιο μακριά.

Δεν είναι τυχαίο ότι, το τελευταίο διάστημα, ακόμη και ισχυροί «φρουροί» των μνημονίων κάνουν λό­γο για την έλλειψη ενός δεύτερου ή τρίτου εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου, καθώς - πέρα από τις ποικίλες και ενίοτε αδιαφανείς προ­θέσεις τους - είναι προφανής η εκ μέρους τους δι­απίστωση του αδιεξόδου.

Για τους τακτικούς αναγνώστες μας είναι ίσως πε­ριττό να θυμίσουμε ότι αυτήν ακριβώς την ανά­γκη - της προετοιμασίας δηλαδή ακόμη και για τα «απευκταία» σενάρια - την έχουμε επισημάνει εδώ και πολλούς μήνες. Πολύ πριν γίνει κοινός τό­πος σχεδόν για όλους.

Δυστυχώς, αυτό που επικράτησε επί τριετία - και συνεχίζει να επικρατεί - είναι η πλήρης και άνευ όρων προσαρμογή και υποταγή στον καταστροφι­κό «μονόδρομο» των δανειστών, οι οποίοι πλέον αποδεικνύονται ανίκανοι να σώσουν όχι μόνο την ευρωζώνη, αλλά και τον ίδιο τον εαυτό τους. Τώρα το κόστος θα πληρωθεί τόσο αυξημένο, ώστε να είναι αβάστακτο. Και το οικονομικό και το κοινωνι­κό και το πολιτικό...

Του Σταύρου Χριστακόπουλου
www.topontiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: