Χαμένος των εκλογών η λιτότητα.

Με την κατάρρευση στις εκλογές των ποσοστών των κομμάτων που υποστήριξαν με πάθος την λιτότητα, δηλαδή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και ταυτόχρονα με την ραγδαία άνοδο των ποσοστών των κομμάτων που ζητάνε τον τερματισμό της λιτότητας, δηλαδή Σύριζα και Ανεξάρτητοι Έλληνες, φαίνεται ότι η Γερμανία έχει την πρώτη σοβαρή αντίδραση του ελληνικού λαού απέναντι σε ένα πρόγραμμα λιτότητας χωρίς πάτο.

Άλλο να κάνει ότι διαπραγματεύεται ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς κοροϊδεύοντας τον ελληνικό λαό και άλλο ο ελληνικός λαός να ψηφίζει ξεκάθαρα, στα μούτρα της Μέρκελ, κόμματα που λένε όχι στην λιτότητα. Δεν έχει σημασία αν αυτά τα κόμματα είναι καλά ή κακά, έμπειρα ή άπειρα, αν έχουν ή δεν έχουν ανθρώπους ικανούς. Σημασία έχει ότι αν η πλειοψηφία του κόσμου στήριζε την λιτότητα, επειδή π.χ. θα υπήρχε μια μεγαλύτερη αστική τάξη με πολύ μεγάλο πορτοφόλι, τότε δεν θα απειλούνταν με τέτοια ανατροπή ο έλεγχος του πολιτικού συστήματος.

Όταν επίσης ο κόσμος κάνει σάλτο μορτάλε προτιμώντας να ψηφίσει ΧΑ που είναι κατά της λιτότητας παρά ΝΔ που είναι υπέρ της λιτότητας, είναι σαν να λέει: μας πηδήξατε με την λιτότητα θα σας πηδήξουμε με την ψήφο μας, χαλάσατε τις οικογένειές μας θα χαλάσουμε και εμείς την αστική σας γαλήνη-απάθεια.

Αυτό είναι το καλύτερο μήνυμα για να αλλάξει η Ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας, αν υπάρχει περίπτωση ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο, και υπό αυτή την έννοια το ζητούμενο ΔΕΝ είναι η δήθεν ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης, άλλωστε κυβέρνηση είχαμε όλους αυτούς τους μήνες της καταστροφής. Το ζητούμενο είναι η αλλαγή πολιτικής, αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής τότε καλύτερα να μην έχουμε κυβέρνηση.

Αν λοιπόν μετά από αυτό το μήνυμα δούμε ότι δεν κινείται τίποτα στον ορίζοντα τότε θα πρέπει ξεκάθαρα να αποφασίσουμε αν επιθυμούμε να αντέξουμε μια υπερδεκαετή περίοδο σκληρής λιτότητας και ακραίας ανεργίας, πολύ παραπάνω κατά τη γνώμη μου από όσο λένε γνωστά οικονομετρικά υποδείγματα. Λιτότητα που είναι και πάλι αμφίβολο αν θα οδηγήσει σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα και όχι σε χειρότερα αποτελέσματα από εκεί που ξεκινήσαμε.

Εναλλακτικά, ένα δικό μας νέο νόμισμα εντός ΕΕ, παρόλη την αρχική δυσκολία προσαρμογής, θα μας δώσει πραγματικά εργαλεία για να αναπτύξουμε την οικονομία και να υπερκεράσουμε τις όποιες δυσκολίες αρχικά παρουσιαστούν. Πιστεύω ότι αυτή η δεύτερη επιλογή είναι κοινωνικά πολύ πιο δίκαιη, οικονομικά πολύ πιο αποτελεσματική μακροπρόθεσμα και η μόνη που δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς στον ελληνικό λαό αφού αν είχε εξηγηθεί δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει επαρκώς ο εκβιασμός: λιτότητα ή καταστροφή.

Οι δε πολιτικοί δείχνουν απρόθυμοι σε μια τέτοια επιλογή διότι έχει μεγάλο βραχυπρόθεσμο πολιτικό κόστος/ρίσκο (γι' αυτούς), βραχυπρόθεσμες δυσκολίες μετάβασης και τα συνολικά οφέλη μπορούν να ελεγχθούν μόνο στη μακροπρόθεσμη περίοδο. Όπως και στον ιδιωτικό τομέα όπου οι μάνατζερς κοιτάνε μόνο την θητεία τους και όχι το καλό της εταιρείας μακροπρόθεσμα (agency costs) ή την ασφάλεια των εργαζομένων και την ευθύνη στην κοινωνία, έτσι και στην πολιτική διοίκηση της Ελλάδος το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να λειτουργήσει έξω από το βραχυπρόθεσμο κομματικό συμφέρον του.


www.greekradial.blogspot.com