Απολύσεις µε κόλπα από το Δημόσιο

Συµψηφίζεται η αποζηµίωση όσων µπαίνουν στην εφεδρεία µε το 60% του βασικού µισθού

 Ενα «colpo grosso» ώστε να παραµείνει ανοικτή η πόρτα των µαζικών απολύσεων προσωπικού στο Δηµόσιο, µετά και τις αφόρητες πιέσεις που ασκούνται από την τρόικα για δραστική µείωση του κράτους, έχει επεξεργαστεί η κυβέρνηση. Το «κόλπο» αυτό, µε το οποίο παρακάµπτονται οι συνταγµατικές απαγορεύσεις περί της µονιµότητας των δηµοσίων υπαλλήλων, επεκτείνεται τόσο στις ρυθµίσεις για την εργασιακή εφεδρεία όσο και κυρίως στις νοµοθετικές πρωτοβουλίες που προωθούνται για την αναδιοργάνωση των φορέων του Δηµοσίου.

Σύµφωνα µε το σχετικό για την εφεδρεία χρονοδιάγραµµα που έχει καταρτίσει το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθµισης, ως τις 27 Νοεµβρίου 2011 οι γενικοί γραµµατείς όλων ανεξαιρέτως των υπουργείων θα έχουν εκδώσει τις διαπιστωτικές πράξεις για την ένταξη περίπου 30.000 υπαλλήλων σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Με τις πράξεις αυτές:

Οι υπάλληλοι που έχουν υπερβεί το 55ο έτος της ηλικίας τους και έχουν συµπληρώσει ήδη 35 χρόνια πραγµατικής και συντάξιµης δηµόσιας υπηρεσίας απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία ως τις 27 Δεκεµβρίου 2011.

Τίθενται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς για δύο χρόνια οι µόνιµοι υπάλληλοι οι οποίοι συνταξιοδοτούνται κανονικά ως τις 31 Δεκεµβρίου 2013. Ολοκληρώνονται, παράλληλα, και οι διαδικασίες για την ένταξη στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας, που θα αρχίσει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2012, των υπαλλήλων µε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που υπηρετούν στους φορείς του Δηµοσίου και στις υπό κατάργηση ή συγχώνευση ΔΕΚΟ. Η κυβέρνηση ωστόσο οµολογεί µε τον πλέον επίσηµο τρόπο ότι η απόλυση των περίπου 30.000 υπαλλήλων θα πραγµατοποιηθεί χωρίς καν την καταβολή αποζηµίωσης, αφού αυτή θα συµψηφίζεται µε το 60% του βασικού µισθού που θα τους καταβάλλεται για 24 ή για 12 µήνες, ανάλογα µε το σε ποια κατηγορία ανήκουν. Η... υποσηµείωση στις διαπιστωτικές πράξεις που έχει επεξεργαστεί η κυβέρνηση είναι απολύτως σαφής: «Η ένταξη στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας», αναφέρεται, «λογίζεταιως προαναγγελία απόλυσης για κάθε έννοµη συνέπεια και οι αποδοχές που καταβάλλονται στο προσωπικό που εντάσσεται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας συµψηφίζονται µε την αποζηµίωση λόγω απόλυσης που τυχόν οφείλεται κατά τη λήξη του χρόνου της εργασιακήςεφεδρείας».

Η διάταξη αυτή δεν είναι βεβαίως η µοναδική «κερκόπορτα». Η κυβέρνηση ως το τέλος του έτους αναµένεται να προωθήσει στη Βουλή δύο νέες νοµοθετικές ρυθµίσεις. Η πρώτη αφορά τη µείωση κατά 30% των δοµών του κράτους. Ηδη οι γενικοί γραµµατείς έχουν παραδώσει στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθµισης σχέδια νοµοθετικών ρυθµίσεων µε τα οποία, εκτός των άλλων, οι αρµοδιότητες εκτελεστικού χαρακτήρα των υπουργείων µεταφέρονται σε άλλα επίπεδα διοίκησης (Περιφέρειες, ΟΤΑ) ή ακόµη και στον ιδιωτικό τοµέα. Η κυβέρνηση ωστόσο δεν διασφαλίζει ότι το προσωπικό που εργάζεται σήµερα στους τοµείς που καταργούνται θα παραµείνει στην υπηρεσία του ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα µετατεθεί σε άλλους φορείς του Δηµοσίου και δεν θα απολυθεί.

Τα περιθώρια όµως για την αξιοποίηση του πλεονάζοντος προσωπικού µετά την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του Δηµοσίου στενεύουν δραµατικά. Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθµισης κ. Δ. Ρέππας, µιλώντας στη Βουλή, κατέστησε σαφές ότι άµεση προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να δηµιουργηθεί «ένα σύγχρονο πλαίσιο µε περίγραµµα θέσεων εργασίας και ευθύνης για να απαλλάξουµε την εργασία στο κράτος από οποιαδήποτε συντεχνιακή χροιά, από οποιαδήποτε πολιτική ή κοινωνική πίεση».

Η πρωτοβουλία αυτή, που θα προσλάβει τη µορφή νοµοθετικής ρύθµισης και θα έλθει προς ψήφιση στη Βουλή ως το τέλος του έτους, θα αρχίσει να υλοποιείται αµέσως µετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών. Στην πράξη, το προσωπικό του Δηµοσίου θα επανενταχθεί στις οργανικές θέσεις µε βάση συγκεκριµένα και εκ των προτέρων θεσµοθετηµένα «περιγράµµατα θέσεων». Είναι πρόδηλο ότι µεγάλος αριθµός υπάλληλων, που είναι σήµερα κυρίως χαµηλών προσόντων (ΥΠΕ και ΔΕ), οι οποίοι δεν θα «χωρούν» στα νέα «περιγράµµατα θέσεων» θα πάρουν τον δρόµο της απόλυσης ή, στην καλύτερη περίπτωση, της µετακίνησής τους σε κάποια άλλη υπηρεσία του Δηµοσίου.