Δύο αφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά απο το "πέρασμά" τους απο τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.
Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει απο μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο. Ο δευτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του: "Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλεία κάνεις και τα κονομάς; -"Ζητιανεύω στο μετρό" -"Μή μου λές. Και βγάζεις τόσα πολλά;" - "Σίγουρα.Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!" Μετά απο κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του. "-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει. Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ". άν και στην πινακίδα είχα γράψει: - Είμαι χωρίς δουλειά, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε! Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό" <-Μήν λές βλακείες- του απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες-> και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα "-Δέν είναι δυνατόν -λέει ο άλλοςαπορημένος . - Τί έγγραφες στην πινακίδα?" < - έγραφα: Μου λείπουν μόνο ? 10 ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν..... > |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου