Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης
Στο λυκαυγές του 21ου αιώνα που χαρακτηρίζεται από κύματα στραβά ανάποδα και παράλογα που πλανώνται πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων που στενάζουν από τον ζυγό της παγκοσμιοποίησης και πολλοί πιστεύουν ότι τα πάντα έχουν χαθεί. Ε όχι εγώ πιστεύω ότι δεν έχει χαθεί τίποτα μόνο αν το πιστέψουμε θα βγούμε κερδισμένοι από τα φουσάτα αυτών που τα ισοπέδωσαν όλα. Τι και αν χάσαμε την γλυκιά φλογέρα του τσοπανόπουλου τι και αν δεν βρήκαμε το λαγιαρνί και ακόμα το χαλεύομαι. Πρέπει να αναπολούμε και να νοσταλγούμε και πάλι να ανταμώσουμε στον Αϊ Λιά στον πλάτανο, στις κρύες της βρυσούλες, που το πουρνό να ακούς τις πετροπέρδικες να γλυκοκελαηδούνε. Ίσως σας ξύνω πληγές και αναμνήσεις αλλά έτσι πρέπει να αντισταθούμε. Βλέπετε πάνε τα γλέντια τα παλιά, η έξω καρδιά [ είναι και αυτή η αρρώστια η καταραμένη αλλά που θα πάει θα περάσει που είμαστε λεύτεροι πολιορκημένοι μες στα σπίτια μας] Βλέπετε έχουμε και αυτό το χαζοκούτι που όλη μέρα μας αντραλεύει και μας πυροβολεί το μυαλό.
Παλιά θυμάμαι που ο κόσμος κοιμότανε με ανοιχτά τα παραθύρια δεν φοβότανε, τώρα καν' το άμα σου βαστάει. Εμείς εκεί στις φτωχογειτονιές του Μπραχαμίου που μεγαλώσαμε όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας. Μου λέει μια μέρα η κυρά Καλλιόπη η γειτόνισσα Γιωργάκη εδώ στην γειτονιά κυκλοφορεί ένας σάτυρος, ένας επιδειξίας. Καλά κυρά Καλλιόπη θα το έχω υπ’ όψιν θα το πω και στα άλλα τα παιδιά να έχουν το νου τους. Πέρασε λίγος καιρός ,ρωτάω την Κυρά Καλλιόπη τι έγινε με τον ανώμαλο και μου απαντάει: Άστα Γιωργάκη τώρα ήρθε σπίτι και είναι γένους θηλυκού την λένε ΤΙ ΒΙ.
Από τότε ξεκίνησε το κακό θυμόσαστε όταν μας
κυβερνούσαν αυτά τα παλικάρια με το ζόρι έ ρε πλύση εγκεφάλου
που έπεφτε, «έναν άγνωστο πόλεμο» που ερχότανε κάθε βράδυ στο σαλόνι μας
και εμείς χάναμε τον κατάσκοπο
και ίσως τον ψάχναμε στον ύπνο μας. Να φανταστείτε τι
δύναμη είχαν οι κατακτήσεις της μαύρης προπαγάνδας, είχε παρουσιάσει
μια εκπομπή [ και τηλεόραση στο μαντρί ] γνωστή τηλεπερσόνα και
κατόπιν βουλευτής, μαζευτήκαν κάτι χωριανοί μου (που οι
περισσότεροι δεν είχαν μανάρι) και απέτεισαν τηλεόραση στο μαντρί ,αυτά τους
είπαν και αυτά έκαναν.
Γι' αυτό σας λέω αντισταθείτε και όταν τελειώσει με το καλό αυτή η λαίλαπα που βασανίζει όλη τηνγη να βγούμε δυνατοί, να ξανακαπνίσει ο μπουχαρής , να ξανανοίξει ο καφενές και μαζί και ο Αι Νικόλας στα χωριά μας . Και βέβαια δεν θα βρούμε το βραστόγαλο από το παχύ γάλα του Αλωνάρι και να παίξεις με το αρνί το κάλεσιο το όψιμο που έγινε ζυγούρι, ή από το λίγο γάλα να κάνουμε γαλοτύρι και ας γυρίσουμε όσοι μπορούμε στο χωριό για να μην μείνει έρημο. [έρμο χωριό και ξέρημο που είναι οι χωριανοί σου και σείς μώρ ερημόσπιτα το ποθν τα αφεντικά σας ]
Γιώργος Γιαννάκης
Απόδημος Κραψίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου