Ο παπά Νικόλας Αλεξίου

  Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Θα ήθελα να γράψω δυο λέξεις για τον συγχωριανό μου τον Παπά Νικόλα Αλεξίου που προβάλαν τις άλλες τα κανάλια. Παππούλη υποκλίνομαι στην μεγαλοσύνη της καρδιάς σου τέτοιους πεφωτισμένους ποιμένες έχει ανάγκη ο τόπος μας. Φτωχό παιδί και όπως και εμείς μεγαλωμένος εκεί στα ίσκια του Λάκμωνα και δίπλα στον Άη Νικόλα τον Θαυματουργό που ήταν και στην γειτονιά σου.

Εκεί διδάχτηκες αρχές και αξίες και παραδόσεις, ποιός από εμάς δεν έχει ακούσει για το θαύμα του εκεί κάτω στα Αλώνια που με μια χειρονομία έδιωξε τους Τούρκους που θέλαν να κάψουν το χωριό μετά από μια αποτυχημένη επανάσταση φτωχό παιδί και έγινες Αρχιμανδρίτης. Μα τίποτα δεν είναι τυχαίο αφού κουβαλάμε μια ιστορία ξεριζωμένων από το Γράψη της Βορείου Ηπείρου χωρίς να δεχόμαστε ταπεινώσεις απο τον Τούρκο μπέη και να έχουμε Κεχαγιά πάνω από το κεφάλι μας και ήρθαμε σε αυτην την αετοφωλιά της Πίνδου να γράψουμε την δικιά μας Ιστορία.   

Ακολουθώντας τα βήματα του Μεγάλου Πατριάρχη μας του Ιωασαφ τον Μεγαλοπρεπή με θεάρεστο έργο του ο πολιούχος μας Άγιος Νικόλαος εις μνήμη του πατέρα του που και αυτός δεν συμβιβάστηκε με το κατεστημένο και αφού προσέφερε τόσα στο Πατριαρχείο τον εξόρισαν στο Άγιο Όρος το 1565. ΄Εχεις δίκιο δεν μπορεί ο κάθε γελαδάρης έτσι που το διατύπωσες με την ιδιαίτερη τοπολαλιά σου να κάνει τον γιατρό, εσείς πρέπει να είστε οι ποιμένες να καθοδηγείτε τον λαό και όπως λέμε και στο χωριό μας παππούλη μου "ή παππάς παππάς ή ζευγάς ζευγάς".  Εσύ συνέχισε το Θεάρεστο έργο εκεί στο μοναστήρι στην Εράτηρα Κοζάνης και κάπου κάπου ρίξε και καμιά μούτζα χρειάζεται. Όσο για μας το ποίμνιό σου πατεράδες- παππούδες ας βάλουμε μυαλό και να κάνουμε τα εμβόλια που είναι δώρο θεού αν θέλουμε να χαιρόμαστε τα παιδιά και τα εγγονάκια μας.

Και κάτι τελευταίο. Η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας όταν σε μια μεγάλη επιδημία που ήθελαν να δοκιμάσουν ένα φάρμακο, πρώτη ήταν αυτή που το δοκίμασε και έκανε την αρχή Για αυτό ΟΙ άρχοντες αυτού του τόπου δείξτε το καλό παράδειγμα

Θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μου λύπη αλλά να πώ και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Παπά Θανάση της Μονής Ντουραχάνης τον ακάματο εργάτη του καλού που η ζωή του όλη ήταν "αγαθόν ποιόν και νίκα εν τω αγαθώ το κακό" Καλό ταξίδι καλέ μας γέροντα.

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης