Τους ανεχθήκαμε πολύ καιρό και τώρα πληρώνουμε το τίμημα...

Εδώ και πολύ καιρό, περιγράφουμε το εκρηκτικό μίγμα που έχει δημιουργηθεί στην ελληνική κοινωνία, από το πολύχρονο  οικονομικό στράγγισμα των πολιτών  αλλά και την επακόλουθη εξάτμιση ενός αξιακού  δημοκρατικού κώδικα που είχε ενσωματωθεί στους πολίτες από την μεταπολίτευση και εντεύθεν.

Η αποδέσμευση   και η εξάλειψη των ηθικών δεσμών του πολίτη από  τα παραδοσιακά κόμματα που δεσπόζουν  τα τελευταία χρόνια, όταν αυτά ποδοπάτησαν  τις όποιες  ιδεολογίες τους, λόγω μνημονίων, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου.

Οι εμπρηστικές δηλώσεις , οι βίαιες ενέργειες και ο ναζιστικός ακτιβισμός αυτού του ιδιότυπου ακροδεξιού μορφώματος που ενέσκηψε στην πολιτική ζωή της χώρας, ήταν θέμα χρόνου να φέρει το Κερατσίνι.

Ένα τραγικό γεγονός το οποίο  ειλικρινά ευχόμαστε να είναι  το τελευταίο και να μη σημάνει  το άνοιγμα ενός κύκλου αίματος  και βεντέτας.

Κι όμως όλοι το βλέπαμε και όλα  τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, το καθένα ξεχωριστά εξέφραζαν τους φόβους τους. Όμως ακόμα και τώρα, αρνούνται να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συναποφασίσουν τρόπους αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου, που δηλητηριάζει την πολιτική, πολιτιστική και δημοκρατική ζωή αυτού του τόπου.

Αρνούνται να συζητήσουν για ένα τόσο μείζον θέμα γιατί τους χωρίζει λέει το μνημόνιο και η θεωρία των δυο άκρων, αφήνοντας τους χρυσαυγίτες να προκαλούν τη μια στις Θερμοπύλες, την άλλη  στο Πέραμα και στον Μελιγαλά και την τρίτη όπου υπάρχει συγκέντρωση πολιτών από άλλα  κόμματα και κυρίως τα αριστερά.

Αλλά μήπως και όλοι οι του  λεγόμενου δημοκρατικού τόξου είναι  άσπιλοι και αμόλυντοι; Δεν είδαμε μόλις προχθές αρχηγό κόμματος να προτρέπει πολίτες σε λιντσάρισμα  και εξαφάνιση Δημάρχου;

 Δυστυχώς, ο λεγόμενος πολιτικός πολιτισμός και η ανταλλαγή επιχειρημάτων μεταξύ των κομμάτων και των πολιτικών έχει    πνιγεί κάπου εκεί στο Καστελόριζο.

Η τρόικα έφερε μαζί της και μας πότισε μ' ένα μίσος πρωτόγνωρο. Η λογική έχει παραχωρήσει σε πολλές περιπτώσεις τη θέση της στον παρορμητισμό, στην κενή συνθηματολογία και την ανοησία.

Η φτώχεια και η εξαθλίωση  του μεγαλύτερου κομματιού της  κοινωνίας έφερε στην επιφάνεια  εκτός από την δικαιολογημένη οργή και μια επικίνδυνη αντίληψη για γκρέμισμα των πάντων. Κι εκεί πάνω πατούν όλοι αυτοί  οι "σωτήρες" του έθνους που ανέλαβαν εργολαβικά  να καταδικάζουν και να εκτελούν ποινές για όσους κρίνουν ότι είναι αντίθετοι με τις απόψεις τους.

 Κι αυτά τα φαινόμενα , αυτά τα εγκλήματα, τα αντιμετωπίζει ο πολιτικός κόσμος με απλές καταγγελτικές ανακοινώσεις  ή περιμένουν από την κυβέρνηση να βγάλει  το φίδι από την τρύπα με κάποιο διάταγμα που θα θέτει εκτός νόμου τη Χρυσή Αυγή!

Αντιμετωπίζεται όμως έτσι ο αφιονισμένος χρυσαυγίτης ή  τροφοδοτείται  με νέο αίμα το φασιστικό τους έκτρωμα;

Κι όσο η κοινωνία θα βλέπει  τα βάσανα της να αυγαταίνουν και άφαντη την ελπίδα  για καλυτέρευση της ζωής, τόσο θα πληθαίνουν τα φαινόμενα βίας ανάμεσα στους οπαδούς των κομμάτων, των ναζιστών και στο τέλος θα ξεχάσουμε ποιος ήρξατο χειρών αδίκων.

 Και όλη αυτή η ανοχή  που δείξαμε οι περισσότεροι   είτε κλείνοντας τα μάτια, είτε υπομειδιώντας για το χαστούκι του Κασιδιάρη, είτε ανεχόμενοι  την άσκηση βίας σε αλλοδαπούς, τώρα ήρθε η ώρα της αποκάλυψης και ουδείς δικαιολογείται εφεξής για να πει, δεν είχα καταλάβει ή δεν φανταζόμουν.  Ας ελπίσουμε την ύστατη στιγμή τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και από κοινού να αντιμετωπίσουμε  τους φασίστες που μαυρίζουν με τις εγκληματικές τους ενέργειες τις ούτως ή άλλως  απελπισμένες ζωές μας.

Βασίλης Στεφανακίδης

www.protothema.gr