Το κυνηγητό της «μαρίδας» απορροφά το (ανύπαρκτο) προσωπικό του ΣΔΟΕ, μένοντας έτσι, για άλλη μιά φορά, προκλητικά ανενόχλητοι, οι μεγάλοι φοροφυγάδες.

Προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του μόνο με 200 άτομα κυνηγώντας τη «μαρίδα» ενώ αφήνει τα «μεγάλα ψάρια» ανενόχλητα. Σύμφωνα με στοιχεία, υπάρχει μια μεγάλη λίστα φυσικών προσώπων που σε ένα έτος «κίνησαν» πάνω από 300.000 ευρώ αλλά λόγω έλλειψης προσωπικού η έρευνα δεν προχωρά 

Η επιχείρηση «λουκέτο» στα νυχτερινά κέντρα και τα καταστήματα που δεν εκδίδουν αποδείξεις και δεν μειώνουν τις τιμές μετά την μείωση του ΦΠΑ, είναι ουσιαστικά μια επικοινωνιακού τύπου εκστρατεία με πολλαπλά -πιθανόν- οφέλη συμβολισμού και παραδειγματισμού, αλλά σίγουρα με ελάχιστα χρηματικά οφέλη τα οποία εν προκειμένω μετρούν και περισσότερο.

Ουδείς αμφιβάλει ότι είναι κοινή απαίτηση η πάταξη της φοροδιαφυγής από τους «επαγγελματίες» του είδους (νυχτερινά κέντρα, καταστήματα κλπ.) αλλά σε αυτή τη συγκυρία, όπως επισημαίνουν πηγές του γνωρίζουν τα πράγματα, αυτή η εκστρατεία κυνηγά ουσιαστικά τη «μαρίδα» της φοροδιαφυγής, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα (εκ των πραγμάτων, λόγω έλλειψης προσωπικού) τις έρευνες για τα δισεκατομμύρια ευρώ που στοιβάζονται σε ανέλεγκτους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Το πρωί της Δευτέρας το ΣΔΟΕ έβαλε 48ώρο λουκέτο σε beach bar στη Λούτσα γιατί δεν είχε κόψει 15 αποδείξεις. Το πρόστιμο υπολογίζεται σε 1.000 ευρώ η απόδειξη, ήτοι 15.000 ευρώ, και σε περίπτωση συμβιβασμού μειώνεται στο 50%, άρα τελικό πρόστιμο 7.500 ευρώ. Απασχολήθηκαν, επί διήμερο, 4 υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, χώρια η κίνηση της γραφειοκρατίας μετά.

Δισεκατομμύρια ευρώ.

Το ερώτημα δεν είναι αν καλώς κάνει το ΣΔΟΕ και «κυνηγάει» τα μαγαζιά, προφανώς καλά κάνει. Το πρόβλημα είναι ότι επιχειρεί να κάνει αυτή τη δουλειά με 200 άτομα προσωπικό στις αντίστοιχες υπηρεσίες όλης της Ελλάδας, τα οποία όμως θα έπρεπε να κάνουν άλλη δουλειά. Όπως λένε γνωρίζοντες, από την Άνοιξη του 2012, όταν παρά τις αντιδράσεις τραπεζών, ζητήθηκαν επισταμένως και δόθηκαν τελικά αναλυτικά στοιχεία για όλους τους λογαριασμούς φυσικών προσώπων που σε μια χρήση (ένα έτος) κίνησαν πάνω από 300.000 ευρώ, το ΣΔΟΕ έχει ένα τεράστιο αρχείο με πληροφορίες που λόγω έλλειψης προσωπικού παραμένει αναξιοποίητο.

Τα στοιχεία αυτά αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά τις απαντήσεις σε ανάλογα αιτήματα για τα πρόσωπα που έβαλαν μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό και αυτά που περιλαμβάνονται στην αποκαλούμενη λίστα Lagarde. «Μιλάμε για τεράστια ποσά, αθροιστικά δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία πρέπει να ελεγχθούν. Πως όμως όταν συνολικά σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν μόλις 200 εξειδικευμένοι ή ειδικευόμενοι υπάλληλοι που μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά και, ταυτόχρονα, πρέπει να ασχολούνται με τα λουκέτα, τα νησιά, τα διόδια, τις κρεαταγορές, το λαθρεμπόριο καυσίμων κλπ»;

Η απάντηση λοιπόν δεν είναι ούτε άσπρο, ούτε μαύρο. Προφανώς -κατά τις ίδιες πηγές- υπάρχει η ενδιάμεση λογική των προτεραιοτήτων και προφανώς η στελέχωση του ΣΔΟΕ με ικανά και εξειδικευμένα στελέχη. Γιατί καλή η μαρίδα, αλλά το… ψαχνό είναι στα μεγάλα «ψάρια».

 Του Παναγιώτη Στάθη 

www.capital.gr