Δυο χαμένες γενιές ασφαλισμένων, οι νέοι που όπως κάθε
φορά έτσι και τώρα, με πρόσχημα τη διάσωση του ασφαλιστικού - ή και της χώρας -
δέχονται τις πλέον επώδυνες αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και το ύψος
των παροχών, αλλά και οι ασφαλισμένοι μέσης ηλικίας, που βρίσκονται κοντά στη
συνταξιοδότηση, δεν έχουν όμως ακόμη θεμελιώσει δικαίωμα, είναι οι δύο χαμένες
γενιές της κρίσης που μαστίζει τη χώρα. Είναι άλλωστε και οι δύο ομάδες πολιτών
που χτυπιούνται περισσότερο από τη μάστιγα της ανεργίας. Έτσι, μια δραματική,
παράπλευρη απώλεια της κρίσης, της υψηλής ανεργίας και των προωθούμενων σκληρών
αλλαγών στο ασφαλιστικό, αφορά στους νέους έως 25 ετών και τους πολίτες ηλικίας
55 και πάνω, οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν και τη δυνατότητα συνταξιοδότησής
τους.
Τα προωθούμενα μέτρα αποτελούν προπομπό για ευρύτερες ανακατατάξεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι χώρα μας αποτελεί το. πειραματόζωο της Ευρώπης, και οι αλλαγές που τώρα επιχειρούνται στην Ελλάδα θα τεθούν στο άμεσο μέλλον σε εφαρμογή στους κόλπους της Ε.Ε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Αρχής, σχεδόν 6 στους 10 ανέργους είναι μακροχρόνιοι. Συγκεκριμένα, με βάση τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το β΄ τρίμηνο του 2012, το 59% όσων είναι εκτός αγοράς εργασίας, δηλαδή περίπου 700.000 άτομα, θεωρούνται μακροχρόνια άνεργοι.
Μάλιστα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, κάποιος που σήμερα βγαίνει εκτός αγοράς εργασίας, θα παραμείνει εκτός για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Εάν αυτά τα δύο στοιχεία συνδυασθούν με τις προωθούμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό, κυρίως αναφορικά με τις ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης σύνταξης, τότε εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα, ότι χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι, ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι και με ένα ακόμη, εξίσου σημαντικό πρόβλημα: να μην μπορούν να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης για να λάβουν έστω, την κατώτατη σύνταξη, σε όποιο ύψος κι αν έχει διαμορφωθεί.
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, για να κατοχυρώσει ένας εργαζόμενος την κατώτατη σύνταξη χρειάζεται 4.500 ένσημα, δηλαδή 15 χρόνια εργασίας. Το όριο αυτό, βάσει του μέτρου που έχει ήδη «κλειδώσει» θα ανέλθει στα 6.000 ή ακόμη και στα 6.300 ένσημα, δηλαδή για να πάρει κανείς σύνταξη θα πρέπει να συμπληρώσει τουλάχιστον 20 ή 21 έτη.
Σε μια αγορά εργασίας που κάνει θραύση η ανασφάλιστη εργασία (35,4% στο επτάμηνο), οι μακροχρόνια άνεργοι βρίσκονται στην πιο δύσκολη θέση. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι αρκετοί από αυτούς, είναι άνω των 55 ετών, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος.
Στην ίδια, ή και σε χειρότερη θέση βρίσκονται οι νέοι, ηλικίας έως 25 ετών. Μόλις πρόσφατα, τα στοιχεία της Eurostat έδειξαν ότι η ανεργία των νέων στην Ελλάδα, ξεπέρασε σε ποσοστό ακόμη και αυτό της Ισπανίας, που μέχρι πρότινος αποτελούσε για τη χώρα μας φόβητρο.
Συγκεκριμένα, τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας δείχνουν αφενός την υπερδιόγκωση του προβλήματος, αφετέρου την τραγικότητα της κατάστασης: το ποσοστό ανεργίας των νέων ανέρχεται στο 55,4% και στην Ισπανία στο 52,9%, ενώ, υψηλή - τηρουμένων των αναλογιών - είναι και σε χώρες όπως η Γερμανία (8,1%), Ολλανδία (9,4%) και Αυστρία (9,7%).
Ο συνδυασμός των προωθούμενων μέτρων, με την αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 και την αλλαγή επί τα χείρω, των προϋποθέσεων για θεμελίωση του μίνιμουμ των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης (με 20 χρόνια εργασίας ήτοι 6.000 ένσημα) με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης με 40 χρόνια δουλειάς βάσει του νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη που ισχύουν για τους ασφαλισμένους μετά το 2015, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που δυναμιτίζει το μέλλον της νέας γενιάς...
Τα προωθούμενα μέτρα αποτελούν προπομπό για ευρύτερες ανακατατάξεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι χώρα μας αποτελεί το. πειραματόζωο της Ευρώπης, και οι αλλαγές που τώρα επιχειρούνται στην Ελλάδα θα τεθούν στο άμεσο μέλλον σε εφαρμογή στους κόλπους της Ε.Ε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Αρχής, σχεδόν 6 στους 10 ανέργους είναι μακροχρόνιοι. Συγκεκριμένα, με βάση τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για το β΄ τρίμηνο του 2012, το 59% όσων είναι εκτός αγοράς εργασίας, δηλαδή περίπου 700.000 άτομα, θεωρούνται μακροχρόνια άνεργοι.
Μάλιστα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, κάποιος που σήμερα βγαίνει εκτός αγοράς εργασίας, θα παραμείνει εκτός για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Εάν αυτά τα δύο στοιχεία συνδυασθούν με τις προωθούμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό, κυρίως αναφορικά με τις ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης σύνταξης, τότε εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα, ότι χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι, ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι και με ένα ακόμη, εξίσου σημαντικό πρόβλημα: να μην μπορούν να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης για να λάβουν έστω, την κατώτατη σύνταξη, σε όποιο ύψος κι αν έχει διαμορφωθεί.
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, για να κατοχυρώσει ένας εργαζόμενος την κατώτατη σύνταξη χρειάζεται 4.500 ένσημα, δηλαδή 15 χρόνια εργασίας. Το όριο αυτό, βάσει του μέτρου που έχει ήδη «κλειδώσει» θα ανέλθει στα 6.000 ή ακόμη και στα 6.300 ένσημα, δηλαδή για να πάρει κανείς σύνταξη θα πρέπει να συμπληρώσει τουλάχιστον 20 ή 21 έτη.
Σε μια αγορά εργασίας που κάνει θραύση η ανασφάλιστη εργασία (35,4% στο επτάμηνο), οι μακροχρόνια άνεργοι βρίσκονται στην πιο δύσκολη θέση. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι αρκετοί από αυτούς, είναι άνω των 55 ετών, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος.
Στην ίδια, ή και σε χειρότερη θέση βρίσκονται οι νέοι, ηλικίας έως 25 ετών. Μόλις πρόσφατα, τα στοιχεία της Eurostat έδειξαν ότι η ανεργία των νέων στην Ελλάδα, ξεπέρασε σε ποσοστό ακόμη και αυτό της Ισπανίας, που μέχρι πρότινος αποτελούσε για τη χώρα μας φόβητρο.
Συγκεκριμένα, τα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας δείχνουν αφενός την υπερδιόγκωση του προβλήματος, αφετέρου την τραγικότητα της κατάστασης: το ποσοστό ανεργίας των νέων ανέρχεται στο 55,4% και στην Ισπανία στο 52,9%, ενώ, υψηλή - τηρουμένων των αναλογιών - είναι και σε χώρες όπως η Γερμανία (8,1%), Ολλανδία (9,4%) και Αυστρία (9,7%).
Ο συνδυασμός των προωθούμενων μέτρων, με την αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 και την αλλαγή επί τα χείρω, των προϋποθέσεων για θεμελίωση του μίνιμουμ των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης (με 20 χρόνια εργασίας ήτοι 6.000 ένσημα) με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης με 40 χρόνια δουλειάς βάσει του νόμου Λοβέρδου - Κουτρουμάνη που ισχύουν για τους ασφαλισμένους μετά το 2015, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που δυναμιτίζει το μέλλον της νέας γενιάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου