Η κοινωνία των ανθρώπων είναι στημένη όπως είναι οι βιτρίνες των μαγαζιών. Εμείς νομίζουμε ότι είμαστε πίσω από την βιτρίνα ,μέσα στο μαγαζί μας και σχολιάζουμε και κρίνουμε αυτούς που περνάνε και κοιτάνε ή απλώς προσπερνάνε την βιτρίνα μας. Και στην δική μας βιτρίνα βάζουμε και προβάλουμε αυτά που θέλουμε να πουλήσουμε ,για να είναι επικερδές το μαγαζί μας. Πότε όμως δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι όλη κοινωνία έτσι λειτουργεί . Δείχνουμε αυτό που εμείς θέλουμε να δείξουμε , σχολιάζουμε όλους τους άλλους και δεν κρίνουμε τον εαυτό μας .
Δεν έχουμε σκεφτεί τι είναι αυτά που βάζουμε στην βιτρίνα μας ,το μόνο που μας απασχολεί είναι τι είναι αυτό που κάνει τα άλλα μαγαζιά καλύτερα και αποδοτικότερα από το δικό μας. Τι είναι; Η πιο επαγγελματική και προσεγμένη δουλειά . Έτσι στήσατε την ελληνική κοινωνία οι παλιότεροι .Και έτσι μάθατε στους νεότερους και έτσι προσπαθείτε να μάθετε τώρα εμάς του νέους ,αλλά ακόμα χειρότερα έτσι προσπαθείτε να μάθετε όπως καταλαβαίνω και τα μικρά παιδιά και τους εφήβους.
Μέσα από το σχολείο αρχικά μας περνάτε το ρατσισμό είτε πρόκειται για την διάκριση ανάμεσα σε καλούς και κακούς μαθητές είτε ακόμα και το φυλετικό :«τα αγόρια είναι πιο καλά στα μαθηματικά από τα κορίτσια »αλλά μέχρι και τον ηλικιακό ρατσισμό « εγώ είμαι ο καθηγητής σας και έχω απίστευτες γνώσεις έτσι ώστε εσείς δεν μπορείτε να συγκριθείτε μαζί μου». Μετά στο πανεπιστήμιο τα ίδια πάλι! Ορισμένοι από εσάς ζείτε στο δικά σας φοιτητικά χρόνια .Δεν βλέπετε μπροστά και επειδή είστε εκτός πραγματικότητας μας καθοδηγείτε λάθος και προσπαθείτε να μας περάσετε φοβερά ταμπού και προκαταλήψεις.
Δεν μπορώ να δώσω μια σαφή έννοια στον ορισμό επιστήμη. Αλλά αυτό που μπορώ να πω από αυτά που έχω καταλάβει, είναι ότι η επιστήμη συνιστά ανθρώπους που κατανοούν τη πραγματικότητα και ερευνούν τώρα στο παρόν ,προβλέποντας για την εξέλιξη στο μέλλον. Αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Αποφασίζοντας ένας άνθρωπος να μεταφέρει πράγματα σε κάποιον άλλο, είτε πρόκειται για τον γονιό που μεταφέρει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του στα παιδιά του είτε πρόκειται για τον καθηγητή που προσπαθεί να μάθει τους μαθητές του πρέπει να είναι όσο περισσότερο μπορεί αντικειμενικός και να τους αντιμετωπίζει όσο δύσκολο και αν είναι αυτό , σαν ίσο προς ίσο. Δεν είμαι γονιός ,ούτε καθηγήτρια και ίσως για αυτό να μιλώ έτσι .
Αλλά έχω ζήσει τις επιπτώσεις του να σου συμπεριφέρονται σαν κατώτερο.
Από το κάθε άνθρωπο έχω πάρει είτε το ήθελα είτε όχι. Εχω χάσει ώρες της ζωής μου ακούγοντας για τις προσωπικές ιστορίες του καθενός χωρίς να έχω άλλη επιλογή. Έχω ακούσει ότι δεν κάνω για πράγματα για τα όποια τελικά σήμερα προσπαθώ. Αν τους είχα ακούσει ,σήμερα θα ήμουν ένα κομπλεξικό , άβουλο ανθρωπάκι που όλοι θα το έκριναν και θα πίστευα κυριολεκτικά ότι είμαι ένα «τίποτα» .Όμως είμαι σίγουρη ότι άλλοι πιο ευαίσθητοι άνθρωποι έχουν καταστραφεί από τέτοιες συμπεριφορές. Μπορεί να μην τους άκουσα αλλά παρόλο αυτά θυμάμαι ακόμα αυτά που είπαν . Ενώ ακόμα και σήμερα που τελειώνω το πανεπιστήμιο προσπαθούν να μου περάσουν με τη βία τις απόψεις του.
«Οι αγρότες είναι αμόρφωτοι και στενόμυαλοι για αυτό πρέπει να τους φερόμαστε και να τους μιλούμε ανάλογα ».Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν έξυπνοι και λιγότερο έξυπνοι άνθρωποι και σίγουρα η αντιμετώπιση σε κάθε άνθρωπο πρέπει να είναι διαφορετική, αλλιώς συμπεριφέρεσαι σε έναν άνθρωπο που δεν σε αφήνει να μιλήσεις και σε διακόπτει συνεχώς, και αλλιώς σε έναν άνθρωπο που θέλει να ακούσει γιατί έχει μέσα του την ανάγκη να δημιουργήσει για τον ίδιο , για τα παιδιά του και για την έρευνα γενικά. Γιατί για να προχωρήσεις και να εξελιχτείς πρέπει πρώτα να έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου , και έπειτα να έχεις ένα στόχο .
Γιατί δουλεύεις; Γιατί αγαπάς την δουλειά σου , τα φυτά σου τη γη σου ;
Για ποιον δουλεύεις; Για να συντηρήσεις μόνο τον εαυτό σου ή μήπως για να θρέψεις την οικογένεια σου; Όλα αυτά τα λέω , γιατί θέλω να καταλήξω στο ότι η σημερινή κοινωνία είναι στημένη πάνω στην κοινωνία που στήσανε η προηγούμενοι έλληνες και οι προηγούμενοι από αυτούς . Είναι δηλαδή το αποτέλεσμα των προηγούμενων κοινωνιών.
Όμως, ο κόσμος προχωράει, τα πράγματα αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοζόμαστε, ειδικά όταν έχουμε χρέος να βοηθήσουμε τους επόμενους να χτίσουν την καινούργια κοινωνία τους. Το χρέος αυτό για εμένα το έχουμε όλοι μας εκτός από τα μικρά παιδιά και τους εφήβους που προσπαθούν να μάθουν και βρίσκονται ακόμα στην φάση της εσωτερικής αναζήτησης . Όλοι υπόλοιποι πρέπει να προσέχουμε πολύ περισσότερο τι κάνουμε και τι λέμε .Να μην είμαστε στενόμυαλοι και «ξερόλες» γιατί ασφαλώς δεν έχουμε άλλο περιθώριο. Αυτές οι συμπεριφορές και οι προκαταλήψεις μας έφτασαν εδώ που είμαστε.
Και οι συμπεριφορές αυτές έχουν καταστρέψει όνειρα και ελπίδες ,κάτι για το όποιο δεν έχει κανένας μα κανένας δικαίωμα. Όλοι έχουμε δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε ! Έτσι χάθηκαν μυαλά και έφυγαν χρήσιμοι και παραγωγικοί ,πιθανώς άνθρωποι για τη χώρα επειδή κάποιος ξύπνησε στραβά και , εκμεταλλευόμενος την θέση ισχύος του, ξέσπασε στο πρώτο ευάλωτο άτομο που βρήκε μπροστά του ξέροντας ότι αυτό δεν θα έχει πολλά περιθώρια αντίδρασης.
Αν δεν αλλάξουμε συμπεριφορά δεν πρόκειται ποτέ να ξεφύγουμε από αυτήν την κατάσταση. Θα είμαστε πάντα οι ρατσιστές ,ξενομανής που δεν δεχόμαστε το διαφορετικό και αυτοί που θεωρούμε τους ευαίσθητους και ονειροπόλους ανθρώπους, γραφικούς γιατί πολύ απλά ζηλεύουμε τα όνειρα και τα ιδανικά τους.
Αν δε έχεις ιδανικά και αν δεν ελπίζεις σε κάτι είσαι ένα ον που απλά υπάρχεις και απλώς περιμένεις την ώρα που θα φύγεις από την ζωή.
Γιατί όπως έλεγε και ο Σωκράτης: «οι άλλοι ζουν για να τρώγουν ενώ εγώ τρώγω για να διατηρούμε στην ζωή»
Εύχομαι σε όλους μας ψυχραιμία και ελπίζω παρά τις αντίξοες συνθήκες που ζούμε, να παραμείνουμε υγιείς στο σώμα και στο πνεύμα!!!
Της ΝΙΚΟΛΕΤΑΣ ΒΙΤΣΙΟΥ
Η Νικολέτα Βίτσιου είναι Δασολόγος - Περιβαλλοντολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου