Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

O Γιάννης Παπακώστας, η Πρεβεζάνικη υποψηφιότητα στα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία


ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ.."Ο EMILE LEGRAND ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ"

Ιδιαίτερη τιμή για το Νομό Πρέβεζας, αποτελεί η υποψηφιότητα του κ. Γιάννη Παπακώστα, για το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο στην κατηγορία «Χρονικό-Μαρτυρία», με το έργο του: «O Emile Legrand και η ελληνική βιβλιογραφία: Αρχειακή μελέτη» (εκδόσεις Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη).

Ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού οι βραχείες λίστες για τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία, Διηγήματος-Νουβέλας, Μυθιστορήματος, Ποίησης, Δοκιμίου-Κριτικής, Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, Χρονικού-Μαρτυρίας, καθώς και οι βραχείες λίστες για τα Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης.

Ο κ. Γιάννης Παπακώστας θα διαγωνιστεί για το βραβείο, μαζί με τους παρακάτω συγγραφείς:
Χρήστος Δανιήλ, «"...Ιούς, Μανιούς, ίσως και Aqua Marina": Μάτση Χατζηλαζάρου, η πρώτη Ελληνίδα υπερρεαλίστρια», Τόπος.

Γιώργος Κοτανίδης, «Όλοι μαζί, τώρα!», Καστανιώτης.
Σπύρος Κουζινόπουλος, «Δράμα 1941: Μια παρεξηγημένη εξέγερση», Καστανιώτης.
Μακρής-Στάικος Πέτρος Στ., «"Ο Άγγλος πρόξενος": Ο υποπλοίαρχος Noël C. Rees και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες: Ελλάδα - Μέση Ανατολή (1939-1944)», Ωκεανίδα.
Αλέξανδρος Μασσαβέτας, «Κωνσταντινούπολη: Η πόλη των απόντων», Πατάκης.
Λυδία Σαπουνάκη-Δρακάκη και Μαρία Λουΐζα Τζόγια-Μοάτσου, «Η δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου», Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.

Ο Γιάννης Παπακώστας γεννήθηκε στο Ριζοβούνι Πρεβέζης το 1939. Είναι Ομότιμος καθηγητής της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε (με υποτροφία) Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ και υφηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει πραγματοποιήσει έρευνα σε βιβλιοθήκες της Κωνσταντινούπολης και του Βουκουρεστίου. Κατά το χρονικό διάστημα 2007-2009 δίδαξε στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Γρανάδα. Έχει συνεργασθεί με τα περιοδικά «Διαβάζω», «Η Λέξη», «Νέα Εστία», «Κ», «Ποιητικά» και με τις εφημερίδες «Το Βήμα», «Τα Νέα», «Η Ελευθεροτυπία», «Η Καθημερινή». Έχει τιμηθεί τρεις φορές (1985, 1992, 2005) από την Ακαδημία Αθηνών. Έχει διατελέσει μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (1996-1997) και Πρόεδρος αυτής κατά την περίοδο 1998-2001. Από τον Ιούνιο του 2002 είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Για όσους το θυμούνται, διετέλεσε και εκπαιδευτικός, καθηγητής Φιλόλογος, στο τότε ένα και μοναδικό Γυμνάσιο Πρέβεζας,στον πλάτανο, την τετραετία 1974-1978.

Στον πρόλογο του βιβλίου του αναφέρεται (πηγή: biblionet.gr):
«[...] Ο παρών τόμος αποτελείται από τρία μέρη. Στο Πρώτο Μέρος προσπάθησα να διερευνήσω το σκεπτικό και τον τρόπο έρευνας και ολοκλήρωσης του σχεδίου της έκδοσης της Bibliographie Hellenique από τον Legrand· έκρινα επίσης αναγκαίο να αναφερθώ αδρομερώς στους χώρους της βιβλιογραφικής παραγωγής, που αναπτύχθηκε έξω από τον κυρίως ελλαδικό χώρο: στη Βενετία, στο Μεδιόλανο, στη Ρώμη, στη Βασιλεία, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στο Μόναχο κι αλλού. Χώροι, δηλαδή, εθνικώς ελεύθεροι, όπου μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας, σημειώθηκε μεγάλη εκδοτική δραστηριότητα, στην οποία μετείχαν και Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής συγγραφείς, επιμελητές, τυπογράφοι και εκδότες. Προσπάθησα επίσης να διευρύνω τα όρια της μελέτης μου και να αξιολογήσω την προσφορά όλων εκείνων των λογίων που έσπευσαν να ανταποκριθούν στην έκκληση του Legrand για την παροχή βιβλιογραφικών πληροφοριών και επιστολές τους δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο, αναφερόμενος στο συγγραφικό και ερευνητικό τους έργο και τη συμβολή τους, ειδικότερα, στον εμπλουτισμό της Bibliographie Hellenique. [...] Ακολουθεί, Μέρος Δεύτερο, η δημοσίευση των επιστολών όλων των ανωτέρω με βάση τον χρόνο επικοινωνίας τους με τον Legrand. Οι επιστολές του Κωνσταντίνου Σάθα, για παράδειγμα, εντάσσονται στη χρονική περίοδο 1869-1880, του Βασίλειου Γεωργιάδη στην περίοδο 1882-1883, του Αθανάσιου Παπαδόπουλου Κεραμέως στα χρόνια 1884-1887 και με ελάχιστες επικαλύψεις ακολουθούν οι επιστολές του Βασίλειου Μυστακίδη, του μοναχού Ματθαίου και τέλος των Αλέξιου Παυλώφ και Ιβάν Νικολάγιεβιτς Κορσούνσκυ. Εξάλλου, με τα υποσελίδια φιλολογικά σχόλια και τις σημειώσεις, προσπάθησα να φωτίσω πλευρές για πρόσωπα και έργα, που στέκουν στο επίκεντρο του επιστημονικού αυτού διαλόγου ανάμεσα στον Legrand και τους συνεργάτες του. Στο Τρίτο Μέρος δημοσιεύονται φωτομηχανικώς δείγματα επιστολών καθώς και μερικές χειρόγραφες βιβλιογραφικές πληροφορίες που είχαν στείλει στον Legrand ο Γεωργιάδης, ο μοναχός Ματθαίος, ο Παπαδόπουλος Κεραμεύς και ο Παυλώφ. Οι εν λόγω πληροφορίες υποδηλώνουν και τον υπεύθυνο τρόπο περιγραφής των διαφόρων βιβλίων. [...]».

1 σχόλιο:

Kώστας Κωνής είπε...

Είχα την ευτυχή τύχη να έχω στην Πέμπτη και Έκτη τάξη του Γυμνασίου Πρέβεζας, που ήμουν μαθητής,το 1975 και το 1976, καθηγητή Φιλόλογο, τον Γιάννη Παπακώστα. Έδειχνε ένα απαράμιλλο πάθος στην δουλειά του, μέχρι παρεξήγησης. Αλλά παράλληλα είχε και μία παιδαγωγική μέθοδο, που έκανε φίλους τους μαθητές, για να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας, που ήταν σε ''εκπαιδευτική απόσταση'' από τους μαθητές τους. Τον διακρίνω, μαζί με τον αείμνηστο Μιχάλη Κατσανούνη, σαν τους καλύτερους εκπαιδευτικούς των γυμνασιακών μου χρόνων.
Θυμάμαι το πάθος του σε αυτό που έκανε με θαυμασμό. Εμείς οι μαθητές διακρίνοντας αυτό το πάθος τον εξιτάραμε μέχρι σημείου εκνευρισμού του. θυμάμαι είχε πάθος με τον Άγγελο Σικελιαννό και πεοσαθούσε να μας μεταλαμπαδεύσει την αγάπη στον ποιητή. Μία μέρα, μας έφερε στο μάθημα του, την γνωστή φωτογραφία του Σικελιαννού σε νεαρά ηλικία και μας ρώτησε ''ποιός είναι αυτός''. Εμείς με το θάρρος που μας είχε ενστερνίσει, αρχίσαμε επίτηδες να του λέμε διάφορα ονόματα για να τον φέρουμε σε δύσκολη θέση. Εκνευρισμένος, αν και άριστος παιδαγωγός, ανοίγει το παράθυρο της αίθουσας διδασκαλίας, που ήταν στον Α΄όροφο και πετάει την φωτογραφία διαστάσεως Α4,έξω από το παράθυρο, διακόπτει το μάθημα και αποχωρεί. Κατά σύμπτωση εκείνη την στιγμή ήταν στο προαύλιο χώρο, ο αείμνηστος Λυκειάρχης τότε, Λευτέρης Μπιτζιλέκης, βλέπει την φωτιφραφία να ίπταται και την μαζεύει. Επειδή ο Μπιτζιλέκης ήταν ''σκληρός'' μαζί μας, δεν χρειάζεται να σας πω τι ''χαμός'' έγινε, όταν μπήκε στην χωρίς καθηγητή αίθουσα. Γαιδούρια μας ανέβασε, γομάρια μας κατέβασε. Και επειδή ήμουν στην ''μαύρη λίστα του'', γιατί δεν ήμουν και από τα καλύτερα παιδιά, με θεώρησε μαζί με 3-4 άλλους υπεύθυνους για το γεγονός. Περιττό να πω,ο Γιάννης Παπακώστας, ηρέμησε, επέστρεψε στην αίθουσα, μας ζήτησε συγγνώμη, πρωτόγνωρο φαινόμενο να μας ζητάει συγγνώμη ο καθηγητής μας και έληξε εκεί το θέμα και γλυτώσαμε και την αποβολή, εμείς οι ''υπεύθυνοι'' για την αποχώρηση του καθηγητή μας, κατά τον Γυμνασιάρχη Λευτέρη Μπιτζιλέκη, που μοίραζε αποβολές, για να επιβληθεί στους μαθητές. σαν καραμέλες.
Αλλά και σήμερα έχω την τιμή να γνωρίζω και διατηρώ φιλικές σχέσεις με τον Γιάννη Παπακώστα, αυτόν τον γνήσιο Ηπειρώτη, χαρισματικό άνθρωπο και άξιο εκπαιδευτικό.