Τις ημέρες του Πάσχα επισκέφτηκα οικογενειακώς το ποτάμι της Μαυρής. Το θέαμα που αντίκρυσα ήταν απογοητευτικό για εμένα. Αντί για το ποτάμι που ήξερα, αυτό που είδα έμοιζε με ένα μικρό ρυάκι. Η κοίτη του έχει στενέψει πολύ και στις όχθες του δεν υπήρχαν οι ιτιές που ξέραμε με τις αηδονοφωλιές κρεμασμένες πάνω τους. Το νερό που κυλούσε ελάχιστο, παρά τις πολλές βροχές του περασμένου χειμώνα. Έλεγα στα παιδιά μου και στα ανίψια μου ότι εκεί κάποτε πιάναμε καραβίδες, καβούρια, πολλά ψάρια και ότι κολυμπούσαμε όλα τα παιδιά του χωριού ( πρίν ανακαλύψουμε τη θάλασσα ) και νόμιζαν ότι τους έλεγα παραμύθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου