20 φράσεις που δεν θα ξαναπούμε ποτέ

Οι δεκαετίες αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουν και οι άνθρωποι.

Μέσα σε λίγα χρόνια, η τεχνολογία άλλαξε και είχε ως φυσικό αποτέλεσμα να αλλάξουν και οι συνήθειές μας. Έτσι φράσεις τις οποίες χρησιμοποιούσαμε παλιότερα στην καθημερινότητά μας, σήμερα δεν τις λέμε. Όχι γιατί δεν μπορούμε, αλλά γιατί δεν υπάρχουν πια, τα αντικείμενα που αναφερόμαστε.

1. Πάρε το μηδέν, δεν σε ακούω καλά στο τηλέφωνο.

2. Ποιος θα σηκωθεί να αλλάξει το κανάλι στην τηλεόραση;

3. Χιονίζει η οθόνη, στρίψε την κεραία .

4. Βγες από το ίντερνετ, θέλω να πάρω τηλέφωνο.

5. Σε κλείνω , μου τελειώνει η τηλεκάρτα

6. Δεν σε πήρα γιατί είχε ουρά στο καρτοτηλέφωνο….

7. Κύριε περιπτερά μου γυρίζετε τη γραμμή να τηλεφωνήσω;

8. Πήρες φλας για τη μηχανή;

9. Πόσο έχει το 24άρι φίλμ; (υπήρχε ακόμα και με 12 ή 36 πόζες)

10. Εσύ τι δέσμη θα πας;

11. Όταν Εγώ Διαβάζω Βαριέμαι ή Ο Δάσκαλος Είναι Βλάκας, για τα αρχικά του ΟΕΔΒ (Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων)….

12. Τράβα τσοκ (για να βάλεις μπρος μηχανή με παγωνιά)

13. Το μηχανάκι είναι δίχρονο; ή Τα μαλλιά σου μυρίζουν «διχρονίλα»

14. Στείλε ένα φαξ για να σου απαντήσω.

15. Τελείωσαν οι μπαταρίες στο γουόκμαν.

16. Μάσησε κασέτα (η χειρότερη στιγμή του πάρτι)…

17. Θα βάλουμε μωσαϊκό στο σπίτι.

18. Το πλήθος των συγκεντρωμένων έφθανε μέχρι τους στύλους του Ολυμπίου Διός.

19. Ταξιτζής στον πελάτη: «να πάρουμε και την κυρία;»

20. Τι έργο έχει σήμερα; Δύο πολεμικά και μια ταινία σεξ….

[tilestwra]

viralgreece.eu

Η προίκα και η τρύπα.

Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος

Γνωστό είναι πως διαλύονταν γάμος, για την μη καταβολή του υπολοίπου της προίκας που συμφωνήθηκε, για το είδος της ραπτομηχανής, για το χρόνο καταβολής της (προ ή μετά το γάμο), για… χίλια δυο για. Η προίκα ήταν το βάρος το ασήκωτο του γονιού κι όλης τελικά της οικογένειας. Πατέρας και γιοι ξενιτεύονταν, «να μάσουν τα χρήματα της προίκας», ένα και δυο ακόμα χρόνια. Και η θυγατέρα «ακαρτέρει κι ακαρτέρει μέσα στο σπίτ’», τραγουδώντας και υφαίνοντας στον αργαλειό, να φτιάξει τα ρούχα που μαζί με τα μετρητά συναποτελούσαν την προίκα. Το μέγα δηλαδή οικογενειακό πρόβλημα! 

Συνακόλουθο της προίκας ήταν το πανωπροίκι που λειτουργούσε ως γιατρικό όταν η νύφη δεν ήταν «άμωμη, άσπιλη, αγνή παρθένα». Κι ακόμα να πούμε πως αν δεν υπήρχε προίκα -σπανιότατο φαινόμενο- ή τέλος πάντων αν η προίκα ήταν μικρή -(για την πεθερά πάντα μικρή ήταν) τότε η νύφη «ήταν για τα λούσματα». Από το πουθενά έπεφταν βροχή τα «κοσμητικά» επίθετα. Άχρηστη, ανεπρόκοπη, σουλτούκω, δευτεράτζα! Το βαρύτερο όμως ήταν «κακομοιριασμένη». Κάποτε μία εγκυμονούσα απέβαλε. Την αιτία δεν διαπίστωσε ο γιατρός ούτε καν επιλήφθηκε κάποιος τέλος πάντων γιατρός. Η γνωμάτευση έγινε στο πεζούλι της εκκλησίας μεταξύ κουτσουμπολιού και κακεντρέχειας. «Αχαΐρευτο το τραΐ, κακομοιριασμέν’ και η γίδα, πού να βγει το κατσίκ’;» Τόσο απλά και με πολλαπλή αξιοπρέπεια!

Μιλάμε για τη δεκαετία του 50. Το Τζουμέρκο σιγά σιγά άρχιζε να συμμαζεύει τα υπάρχοντά και να συμμαζεύεται μετά τη δεκαετία των επιδρομέων και του εμφύλιου σπαραγμού. Τα σπίτια «φτου κι απ’ την αρχή», γιατί τα είχαν κάψει οι τότε επιδρομείς και σημερινοί «σύμμαχοί» μας, οι πληγές επουλώνονταν και η κοινωνική ζωή άρχισε να ρολάρει. Συνοικέσια, γάμοι, γεννήσεις, δειλά δειλά πανηγύρια και χοροστάσια. Οι προξενήτρες στο έργο και οι άντρες στο όργο (όργωμα) ή στην ξενιτιά. Βέβαια η εσωτερική μετανάστευση δεν ήταν έντονη για τα Τζουμέρκα γιατί λειτούργησαν τα Δασικά έργα. Φράγματα και αναδασώσεις. Μικρά τα μεροκάματα αλλά είχαν σχεδόν μόνιμη τη δουλειά. Και το οικογενειακό εισόδημα το συμπλήρωνε η οικόσιτη οικονομία. Η γιδούλα, τα κατσικάκια, οι κοτούλες και η όποια παραγωγή από τα χωραφάκια. 

Λίγοι, πολύ λίγοι αυτοί οι μετανάστες, οι οποίοι μάλιστα θεωρούνταν πολύξεροι, ενημερωμένοι για τα πάντα και οι έχοντες άποψη «επί παντός επιστητού». Αυτός ήταν και ο Γιάννης. Πολυταξιδεμένος, άνθρωπος κυρίως της πρωτεύουσας, υπεράνω όλων των άλλων των «γηγενών», των μονίμων δηλαδή κατοίκων του χωριού, που δεν είχαν πάει ούτε καν στην πρωτεύουσα του νομού, υπερείχε πάντων ως προς τους τρόπους συμπεριφοράς και διαφοροποιούνταν στην ομιλία. Στη λαλιά μιμούνταν τους Πειραιώτες, στη δε συμπεριφορά διακρίνονταν από την ευγένεια και τους αγνούς και πραγματικούς τρόπους. «Σπαθί ο λόγος του, είχε μπέσα, τιμούσε τη φιλία». Ήταν από όλους αγαπητός.

Και όχι μόνο. Εξαιρετικός υποψήφιος γαμπρός. Με όλα τα προσόντα. «Παλληκάρ’ κοσμογυρισμένο», έτσι τον είχαν χαρακτηρίσει. Περιζήτητος… Έδωσαν, πήραν οι προξενήτρες, φουρλάτισαν ένα καλοκαίρι, τελικά κατάφεραν να τον παντρέψουν. Η τυχερή νύφη ήταν η Αλεξάνδρα. «Καλή κοπέλα, απ’ τον κόρφο της μάνας της και με μεγάλο βυζί». (Το βυζί ήταν η προίκα). Η προίκα όμως που υποσχέθηκε ο πεθερός -είπαμε ποια να πρωτοαρπάξει τον Γιάννη- ήταν υπερβολική. Δόθηκε το μεγαλύτερο μέρος προ γάμου και θα εξοφλούνταν μετά τον γάμο. Και έγινε ο γάμος όμως το ζεύγος για έναν μήνα δεν συνευρέθη. Μαύρα μαντάτα έφτασαν όταν το έμαθε το γεγονός ο πατέρας της νύφης. Αποφάσισε να μιλήσει στον γαμπρό φοβούμενος μήπως ήταν μουλαΐμκο. 

Τον κάλεσε και του τα είπε. Τότε ο Γιάννης με την Πειραιώτικη προφορά και τη μπεσαλίδικη συμπεριφορά απάντησε. «Άκου να σου πω πεθερέ. Αν δεν ταχτοποιηθεί η προίκα, δεν εννοώ να χαλάσω της Αλεξάνδρας την τρύπα».

Χρήστος Α. Τούμπουρος

Η ζωή χωρίς μάνα – Η συγκλονιστική εξομολόγηση της γιαγιάς Σταυρούλας 95 ετών

Η ζωή στα χρόνια της φτώχειας και του πολέμου – Η μαρτυρία της γιαγιάς Σταυρούλας.

Στην ορεινή Ευρυτανία, στο χωριό Ιτέα, συναντήσαμε τη γιαγιά Σταυρούλα, 95 ετών. Μας διηγήθηκε συγκλονιστικές ιστορίες από τη ζωή της: τα δύσκολα παιδικά χρόνια χωρίς μητέρα, τη φτώχεια, τον αγώνα για επιβίωση, τον γάμο και την οικογένεια, αλλά και τις μνήμες από τον πόλεμο και τον εμφύλιο.

Μια αυθεντική μαρτυρία ζωής από τα βουνά της Ελλάδας που μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή.

Παραγωγή: Greek Village Life

Παρατσούκλια κατοίκων ανά πόλη,ποιοί είναι οι Μπόχαλοι,οι Βλάχοι, οι Παγουράδες,οι Σαρδέλες,οι Γκάγκαροι,Οι Κ@λοπλένηδες;

Γνωρίζατε ότι υπάρχουν παρατσούκλια για τους κατοίκους σχεδόν κάθε ελληνικής πόλης; Και δεν εννοούμε απλώς τα ονόματα που βγαίνουν από την πόλη…  
πχ Αθήνα – Αθηναίοι, αλλά κάποιες ειδικές ονομασίες, οι οποίες έχουν βγει για διάφορους λόγους…  
Σίγουρα έχετε ακούσει μερικά από τα παρατσούκλια αλλά ας δούμε πώς αποκαλούνται οι κάτοικοι διαφόρων πόλεων!

• Κως – Μπόχαλοι  

Προέρχεται από την τοπική διάλεκτο στην οποία το μπουκάλι το λένε μποχάλι.  

• Ρόδος – Τσαμπίκοι  

Από το γνωστό τοπικό όνομα.  

• Θεσσαλονίκη – Καρντάσια  

Καρντάσι είναι ο αδερφός στα τουρκικά. Παλιά επεφτε πολυ δούλεμα από τους Αθηναίους επί του θέματος. Σαλονίκη δε, γνωστή και ως Καρντασούπολη! Οι θεσσαλονικείς είναι επίσης γνωστοί ως μπαγιάτηδες και ως παυλοκαταραμένοι.  

• Έβρος – Γκάτζοι ή Γκάτζολοι  

Στο Σουφλί του νομού Έβρου παλαιότερα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια, τα οποία τα έλεγαν αλλιώς και γκάτζους. Έτσι οι φαντάροι έβγαλαν κοροϊδευτικά την περιοχή Γκατζολία και έμεινε να φωνάζουν τους κατοίκους Γκάτζολους. Η ιστορική αμαξοστοιχία 604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ λέγεται και Γκάτζος Εξπρές.  

• Πτολεμαΐδα – Καϊλαριώτες  

Αυτό συμβαίνει γιατί η Πτολεμαϊδα λέγεται αλλιώς και Καϊλάρια. Επίσης λέγεται και λασποχώρι γιατί παλιά όταν έβρεχε ήταν ένα χωριό γεμάτο λάσπες.  

• Κοζάνη – Σούρδοι  

Λέγονται έτσι διότι προσποιούνταν ότι δεν άκουσαν κάτι – κοινώς ποιούσαν τη νήσσαν – όταν φυσικά δεν τους συνέφερε. Και ενώ οι μεν υπόλοιποι Έλληνες τους δέχτηκαν με αυτήν τους τη νοοτροποία, οι δε Εβραίοι δεν κατάφεραν να στεργιώσουν ούτε στιγμή στην περιοχή. Στα βλάχικα σούρδος σημαίνει κουφός / βλάκας.  

• Κέρκυρα – Παγανέλια ή Φρανκολαντσέρηδες  

Ονομάστηκαν έτσι γιατί παγανέλι στην κερκυραϊκή διάλεκτο σημαίνει περιστέρι και η Κέρκυρα (κυρίως οι πλατείες, αλλα γενικά όλη η πόλη της) είναι γεμάτη περιστέρια. Το φρανκολαντσέρηδες είναι άγνωστο από που βγαίνει.  

• Ιωάννινα – Παγουράδες  

Αποκαλούνται έτσι, γιατί παλιά λέγανε ότι στη λίμνη στα Γιάννενα καθρεπτιζόταν το φεγγάρι και οι Γιαννιώτες έτρεχαν με τα παγούρια για να μαζέψουν και καλά το μαγικό νερό!  

• Λάρισα – Πλατυποδαράδες ή Πλατύποδες ή Τυρόγαλα  

Οι Λαρισαίοι λέγονται έτσι λόγω του κάμπου που είναι επίπεδος και δεν βοηθάει στο σχηματισμό καμάρας στο πόδι. Το τυρόγαλα βγαίνει απ’ το τοπικό προϊόν.  

• Βόλος – Αυστριακοί  

Kυκλοφορούν διάφορες εκδοχές:  

* Διότι οι Βολιώτες είναι τσιγκούνηδες – σαν τους Αυστριακούς  * Διότι είναι ψυχροί άνθρωποι – σαν τους Αυστριακούς  * Διότι είναι μοχθηροί – επί Τουρκοκρατίας, οι Αυστριακοί είχαν χειρότερη φήμη κι απ’ τους Τούρκους. * Διότι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μπήκε στον Παγασητικό ένα αυστριακό πολεμικό, αν και εχθρικό, οι Βολιώτες το υποδέχθηκαν με μπάντες και αυστριακές σημαίες. Αυτά τα λένε οι Λαρισαίοι.  

Οι εξηγήσεις που δίνουν οι ίδιοι οι Βολιώτες είναι:  

* Επί Τουρκοκρατίας, η πόλη είχε διάφορα εμπορικά προνόμια, ένα από τα οποία ήταν και η ύπαρξη αυστριακού προξενείου και η δυνατότητα που είχαν οι Βολιώτες να εμπορεύονται υπό αυστριακή προστασία.  * Μετά το 1881, που ο Βόλος ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, η νέα διοίκηση φορολόγησε βαριά τη Θεσσαλία. Μπήκε ένας ιδιότυπος νέος κεφαλικός φόρος σε όλους τους <<Έλληνες το γένος>> (κατά κύριο λόγο εμπόρους), κάτι το οποίο οδήγησε στους μαγαζάτορες να βάλουν ξένες, αυστριακές σημαίες στα μαγαζιά τους για να αποφύγουν να φορολογηθούν.  

Υπάρχει και η εκδοχή της Φρικηπαίδειας.  

* Ο Βόλος είναι μία πόλη στην κεντρική Ελλάδα. Γνωστή αυστριακή αποικία που εξελίχθηκε σε αποικία των ΕΛ, μετά την εκδίωξή τους από την αφιλόξενη προσωρινή τους κατοικία, τη γνωστή υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας.  

• Άρτα – Νερατζοκώληδες  

Λόγω του ότι στην Άρτα έχουν πολλά νεράτζια και μεγάλους κώλους, άρα έχουν κώλους σαν νεράτζια.  

• Πρέβεζα – Σαρδέλες  

Διότι λέγεται ότι βάζουν τις σαρδέλες στο κλουβί.  

• Αθήνα – Γκάγκαροι  

Γκάγκαρο ήταν το βαρύ ξύλο που ήταν κρεμασμένο με σκοινί πίσω από τις αυλόπορτες, τις οποίες έκλεινε με το βάρος του (gaga στα τούρκικα το ράμφος). Γκάγκαρος λεγόταν επί τουρκοκρατίας ο Αθηναίος της ανώτερης κοινωνικής τάξης, ο οποίος στην πόρτα του είχε γκάγκαρο. Σημαίνει σήμερα ο γνήσιος Αθηναίος.  

• Φλώρινα – Απόγονοι της Γιουργίας  

Γιατί η γιούργα ήταν η Γεωργία στα φλωρινιώτικα. Ήταν η μεγαλύτερη πόρνη της Φλώρινας. Απ’ τις μεγαλύτερες βρισιές για τους Φλωρινιώτες!  

• Πόντος – Ντουντούμια / Τουρκούλια  

Άγνωστη προέλευση.  

• Λέσβος – Γκαζμάδες  

Τη Μυτιλήνη τη λένε Γκασμαδία ή Κασμαδία οι φαντάροι που υπηρετούν εκεί, επειδή η στρατιωτική ζωή εκεί έχει πολύ σκάψιμο, σκάβουν ορύγματα. Επίσης, υπάρχει και ο παλιός μύθος που λέει ότι (σύμφωνα με την παράδοση από στόμα σε στόμα των φαντάρων) όταν ήταν να φτιαχτεί το αεροδρόμιο της Μυτιλήνης, όλοι οι κάτοικοι πήγαν να συνδράμουν κρατώντας από έναν κασμά (και κανένας δεν κρατούσε φτυάρι ή σκαπέτι).  

• Σέρρες – Ακανέδες  

Λόγω του ότι στη πόλη των Σερρών φτιάχνονται ακανέδες (ένα είδος γλυκού σαν λουκούμι).  

• Πάτρα – Μινάρες  

Λίγο υποτιμητική λέξη για τους Πατρινούς που σημαίνει μ..άκας αλλά σε πιο light εκδοχή. Τυπικός χαιρετισμός: «που ‘σαι ρε μιναρα»  

• Ηράκλειο – Σουμπερίτες ή Καστρινούς  

Σουμπερίτες, διότι στην κατοχή ο Σούμπερ είχε την έδρα του στο Hράκλειο και Καστρινούς επειδή το Ηράκλειο ονομαζόταν και Κάστρο.  

• Αγρίνιο – Βλάχοι  

Έτσι τους αποκαλούν οι Μεσολογγίτες, οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους πολύ διακεκριμένο.  

• Ναύπλιο – Κωλοπλένηδες  

Οι Aργίτες τους αποκαλούν έτσι διότι πλένονταν στις τούρκικες τουαλέτες.  

• Άργος – Πρασάδες  

Ως αντίποινα τους έβγαλαν έτσι, διότι έτρωγαν το πράσο με το οποίο χτυπούσαν το γαϊδούρι τους.  

• Καβάλα – Ψαροκασέλες  

Έτσι τους αποκαλούν οι Ξανθιώτες.  

• Αρκαδία – Σκορδάς ή Αβγοζύγης  

Σκορδάς λόγω των τοπικών προϊόντων και αβγοζύγης γιατί πρώτοι οι Αρκάδες πουλούσαν αυγά βάσει του μεγέθους τους – των αυγών -.  

• Κόρινθος – Λαΐδες  

Γιατί Λαΐδα ήταν μια εταίρα της αρχαιότητας από την Κόρινθο.  

• Κρήτη – Πέτσακες ή Σβούρους  

Μάλλον από Ρέθυμνο, Ηράκλειο. Ο ορεσίβιος ή χωρικός που κατεβαίνει στην πόλη με ιμπεριαλιστικές διαθέσεις ως προς γυναίκες, μπάρια κλπ. με τα γνωστά αξεσουάρ (4χ4, μαύρο πουκάμισο κλπ κλπ). Τείνει να αντικαταστήσει και στα Χανιά το <<κούργιαλος>>. Σβούροι είναι οι κάγκουρες στην τοπική διάλεκτο.  

• Σαλαμίνα – Μπακαουκες ή Μανάρια  

Για το «Μπακαουκας» υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο ότι στη σαλαμίνα επικρατεί… εμφύλιος μεταξύ των Μπακις και των Ουκας.  

• Xαλκίδα – Τρελονερίτες  

Απο το φαινόμενο της παλίρροιας. Τα τρελά νερά του Ευρίπου λένε οτι έχουν πειράξει και τα μυάλα των Χαλκιδέων.  

• Τρίκαλα – Κασέρια ή Σακαφλιάδες  

Κασέρια λόγω τοπικού τυριού και Σακαφλιάδες λόγω του Σακαφλιά, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και ήταν ο Δον Ζουάν της εποχής. Ήταν ένας ωραίος άντρας που είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματά του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε (εξού και το γνωστό στιχάκι «Στα τρίκαλα στα δυό στενά σκοτώσανε τον Σακαφλιά»). Το σακαφλιάς κατά λέξη σημαίνει ο φίλος της σάρκας.

http://xiromeronews.blogspot.gr

“Όταν ξυπνήσεις αύριο το πρωί, μην παραπονεθείς για τίποτα, γιατί τα έχεις όλα”

Καρκίνος – Αληθινές ιστορίες: Το μέλλον, αχ αυτό το μέλλον. Κάνεις όνειρα και σχέδια. Νομίζεις ότι θα πετύχεις, αλλά πάνε όλα στραβά. Μετά, νιώθεις προδοσία. Ξυπνάς ένα πρωί και πετυχαίνεις να έχεις μια φυσιολογική ζωή όπως όλοι οι υπόλοιποι.

Σημασία έχει να απολαμβάνει κανείς τη στιγμή που ζει. Δηλαδή, το σήμερα. Θέλεις να κάνεις ένα ταξίδι και θέλεις να το πραγματοποιήσεις οπωσδήποτε. Δεν θέλεις να περιμένεις. Τα προβλήματα σε πνίγουν κι εσύ θέλεις να ηρεμήσεις.

Γυρίζεις και αγκαλιάζεις σφιχτά τον άνθρωπό σου. Ξέρεις ότι η επόμενη μέρα δεν θα σας βρει μαζί. Χτυπά το τηλέφωνο και ξέρεις ότι θα ακούσεις κάτι δυσάρεστο «Η μαμά μπήκε πάλι στο νοσοκομείο έλα γρήγορα».

Ξεκινάς να αναρωτιέσαι «Γιατί σε μένα θεέ μου;». «Εντάξει, την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε». Θα πρέπει να φανείς δυνατή. Μόνη σε μια γωνιά του νοσοκομείου. Στέκεσαι δίπλα της και τη χαϊδεύεις συνεχώς.

Μέσα σου τα νιώθεις όλα δυνατά. Όλα έτοιμα να εκραγούν. Οκτώ χρόνια γεμάτα με αρρώστιες και προβλήματα. Οι συγγενείς προσπαθούν να σου δώσουν κουράγιο, αλλά γνωρίζεις πως είναι δύσκολο να το αντέξεις ξανά.

Εκεί που νομίζεις πως όλα πάνε καλά, έρχεται ο γιατρός. «Η μαμά σου χειροτερεύει. Φταίει, ο καρκίνος». Μετά βυθίζεται ξανά στη σκέψη σου. Μόνο ο εγκέφαλος δουλεύει για μερικά λεπτά. Εσύ, τότε ξεκινάς πάλι να κλαις. «Γιατί, γιατί, γιατί».

Καρκίνος: Τι σου μαθαίνει το νοσοκομείο

Ένα «γιατί», το οποίο συνεχίζει να σε βασανίζει. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η μητέρα σου δεν μπορεί να παλέψει πια. Απλά προσπαθεί να κρατηθεί στη ζωή για περισσότερες ημέρες. Τελικά, μεγάλο σχολείο το νοσοκομείο.

Σου δίνει μαθήματα. Μαθαίνεις να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και να μην πετάς τις ευκαιρίες της ζωής. Σου μαθαίνει να είσαι γεμάτος, με όσα έχεις. Δεν πρέπει να το βάζετε ποτέ κάτω. Να είστε δυνατοί και να παλεύετε ακόμη και τα πιο δύσκολα.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε μία από τις δύσκολες, αλλά αληθινές ιστορίες. Είμαστε ακόμη εδώ και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.

https://www.enimerotiko.gr

25 συμβουλές ζωής από ένα γεροβοσκό...

Η διαδρομή προς τον προορισμό δεν είναι ποτέ ευθεία. Για να φτάσουμε στο χειμαδιό  περνάμε στροφές, κακοτράχαλα εδάφη, έχουμε απώλειες… Επιπλέον χρειάζεται να χεις προνοήσει, πάντα να έχεις μαζί σου και λίγο παστό κρέας.

Άσε πίσω το παρελθόν. Αν σου φάει ο λύκος την κατσίκα την έφαγε, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό. Απλά την επόμενη φορά φρόντισε να είσαι πιο προσεκτικός.

Μην κεφαλαιοποιείς πολλά, μην γίνεσαι σπαγγοραμένος. Μην αναβάλλεις την απόλαυση της χαράς για το μέλλον. Κάντο τώρα, όσο είσαι ακόμα νέος. Κάνε την σκληρή εργασία σου να αξίζει ακόμη περισσότερο.

Αγωνίσου, πάλεψε. Εσύ είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον εαυτό σου. Μην είσαι φυγόπονος, μην περιμένεις να κάνουν στο κοπάδι σου όλη τη δουλειά τα σκυλιά.

Διεκδίκησε τον σεβασμό που σου αξίζει, μην αφήνεις τους άλλους να σε πατάνε . Βάλε όρια, βάλε φράχτες, προστάτεψε τα ζώα σου.

Μακάριοι αυτοί που κάνουν λάθη. Σφάλε. Εμπειρίες ονομάζουμε τις καρπαζιές που έχουμε φάει στη ζωή μας, απλά τους δώσαμε ένα πιο εύηχο όνομα. Και μην ξεχνάς ότι δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ήσουν μέχρι χθες. Ξεκίνα σήμερα κι όρισε με τις πράξεις σου,  αυτό που θα γίνεις από δω και πέρα…

Μάθε να συγχωρείς …. τον  εαυτό σου πρώτα.  Άσε τις ενοχές, δεν έχεις χρόνο γι αυτές

Μακάριοι αυτοί που αμφισβητούν. Μην αφήνεις τη ζωή σου να καταδυναστεύεται από δόγματα. Θυμήσου ότι αν κάποιοι δεν αμφισβητούσαν παγιωμένες γνώσεις η ανθρωπότητα θα κατοικούσε ακόμη σε σπηλιές. Φίλτραρε την πληροφορία, γίνε σκεπτικιστής, σκέψου κριτικά, σκέψου ορθολογικά, αναθεώρησε. Δεν είδες νεράιδες και στοιχειά στο δάσος, μόνο λύκους.

Να είσαι προσεκτικός. Να παρατηρείς τους άλλους . Κοίταζε τους στα μάτια. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.

Η ζωή είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Και είναι πολύτιμη. Η προηγούμενη λέξη που διάβασες είναι ήδη παρελθόν

Μη συμβουλεύεις διαρκώς τους νέους,  είναι χάσιμο χρόνου. Δεν υπάρχει τρόπος να τους διδάξεις τον πόνο και τη δυστυχία, μόνο η εμπειρία θα το κάνει βασανιστικά.

Ταξίδεψε! Τα ταξίδια είναι από τις εμπειρίες που μένουν. Βγες έξω Δοκίμασε! Γεύσου, ρούφηξε άπληστα εικόνες. Άφησε τις αισθήσεις σου ελεύθερες

Εκθέσου, αφέσου, τσαλακώσου, χάσε τον έλεγχο που και που. Κι όχι μόνο τον έλεγχο του εαυτού σου, αλλά και τον έλεγχο σε σχέση με άλλους. Αρκετά απομονώθηκες στην στην καλύβα σου στο χειμαδιό, φτάνει όμως, βγες έξω όταν γυρίσεις. Ξαναβρές τους φίλους και τη συντροφικότητα

Μην προσπαθείς να ελέγξεις τους άλλους. Έτσι θα καταδικάσεις στο άγχος και τη δυστυχία όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά κι αυτούς που προσπαθείς να ελέγξεις. Άσε τους άλλους να ζήσουν και ζήσε για τον εαυτό σου. Άσε τ άλλα κοπάδια στους βοσκούς τους, κοίτα το δικό σου.

Η ζωή δεν είναι δίκαιη – Το σύμπαν δεν σου οφείλει καμιά παρηγοριά και το σίγουρο είναι ότι στο τέλος της διαδρομής εσύ πεθαίνεις. Γρηγορήσαι. 

Να έχεις ισορροπία. Ν απολαμβάνεις το φαγητό και το ποτό σου. Να μην ξεχνάς ότι οι φτωχοί του πλανήτη περπατούν χιλιόμετρα για την καθημερινή τους  τροφή,  ενώ οι πλούσιοι περπατούν χιλιόμετρα για να τη χωνέψουν.

Απ όλους έχεις να κερδίσεις κάτι. Μάθε από τους γύρω σου. Γίνε παιδί με τα παιδιά, παίξε μαζί τους αλλά πήγαινε και στο καφενείο να μιλήσεις με τους γέρους. Κάτι έχει να σου πει η συσσωρευμένη εμπειρία τους.

Μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Μην παίρνεις τα πάντα σοβαρά  Πιθανόν υπερβάλλεις στο σήμερα. Αυτό που σε ενοχλεί ή φοβάσαι τώρα, το πιο πιθανό είναι αύριο να το κρίνεις ανούσιο ή χλιαρό. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από απόσταση, ρίξε μια ματιά στη θέα του κοπαδιού σου από το λόφο

Έχε υπομονή. Οι κατσίκες δεν γεννούν κάθε μήνα. Αλλά όταν συμβεί πρέπει να σαι παρών και σε χρειάζονται

Μάλωσε καμιά φορά με τη σύντροφό σου αν χρειαστεί, δεν είναι τρομερό, άφησε τα συναισθήματα να εκτονωθούν. Κάνε αποσυμπίεση στο θυμό. Η φωτιά μερικές φορές είναι ευεργετική.  Αν καεί μια περιοχή με πουρνάρια ή ξερόχορτα , η άνοιξη πάλι θα δώσει νεαρή βλάστηση, εκλεκτή τροφή για τις γίδες και τα μικρά τους. Πρόσεχε όμως, τα λόγια που θα ειπωθούν δεν τα ξαναμαζεύεις. Πρόσεχε τι θα φάνε οι γίδες σου, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν. Αν αυτά που θα φάνε είναι τα βλαστάρια δέντρων, το δάσος δεν ξαναγίνεται, ο τόπος θα μείνει χέρσος…

Πότε δεν θα υπάρξει ιδανική στιγμή, ποτέ οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν θα είναι ιδανικές. Ξεκίνα από εδώ που βρίσκεσαι τώρα! Μην αναβάλλεις.

Να είσαι ευγενικός. Ένα πρόσωπο που χαμογελά καθρεφτίζει ανάλογη συμπεριφορά. Κάνε δώρα. Ακόμη και το δώρο ενός καλού λόγου είναι σημαντικό.  Να φέρεσαι καλά στους ηλικιωμένους, σε λίγο θα σαι σαν αυτούς. Να φέρεσαι καλά και στα ζώα, αυτά δεν κρατάνε κακία, δεν ζηλεύουν, δεν έχουν εμμονές ούτε εγωισμό. Συγχωρούν, και μάλιστα χωρίς όριο.

Αν ξέρεις γράμματα διάβασε! Αυτοί που διαβάζουν ζουν επιπλέον ζωές. Όχι μόνο τη δική τους αλλά κι όλων αυτών που μπήκαν στη θέση τους

Τόλμησε, ο φόβος σε κρατά δεμένο αλλά δεν είναι πραγματικός, απλά προέρχεται από το άγνωστο που δεν βρίσκεται στο κεφάλι σου.

Μην δένεσαι με τα πράγματα. Η ζωή είναι σαν τη διαδρομή του χειμαδιού και το ταγάρι. Όσο περισσότερο το γεμίζεις, τόσο πιο δύσκολα θα περπατάς. Πάρε τ απαραίτητα, το κοπάδι προχωρά, δεν θα σε περιμένει αν καθηλωθείς από πράγματα βαριά κι ασήκωτα. Πέτα τα , αποδεσμεύσου, νιώσε πιο ευέλικτος κι ελεύθερος.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ.ΚΑΙΣΑΡΗΣ - Δ.ΓΟΥΛΕΣ.

https://mpampiini.blogspot.com/

“Επιδότηση σε όσους βάσει τιμολογίων είχαν παραγωγή την τελευταία πενταετία”

«Δεν θα πληρωθεί πλέον κανείς με βάση τα παλιά κριτήρια. Θέλουμε αποδείξεις για τον πραγματικό αριθμό των ζώων. Αυτό σημαίνει παραγωγή γάλακτος, τιμολόγια για ζωοτροφές, αντικειμενικά δεδομένα που αποδεικνύουν την πραγματικότητα». Υπογράμμισε μάλιστα ότι «τα κριτήρια πλέον έχουν άμεση σύνδεση με την παραγωγή και όχι με δηλώσεις που δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια».

Τα παραπάνω ανέφερε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Τσιάρας, μιλώντας σήμερα το πρωί στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του OPEN με τον Μάνο Νιφλή και τον Γιάννη Κολοκυθά.

Αρκετοί είναι οι κτηνοτρόφοι, αλλά και οι γεωργοί, που επικοινωνούν με το Agronewsbomb, μετά την αναφορά Τσιάρα, για τις επικείμενες αλλαγές στα κριτήρια πληρωμής των επιδοτήσεων, αρχής γενομένης από τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Οι μεν αγρότες, ζητούν επίσης σύνδεση με την παραγωγή όσον αφορά στις επιδοτήσεις, οι δε κτηνοτρόφοι μας χαρακτηρίζουν θετική την άποψη Τσιάρα. Μάλιστα, αρκετοί κτηνοτρόφοι προτείνουν στο ΥπΑΑΤ να θέσει φίλτρα και κόφτες, που να ξεκινούν από βάθος πενταετίας ή ακόμα περισσότερο, για να διακριβωθεί ποιος πραγματικά παράγει και ποιός όχι. Το να βρει και να διαχωρίσει κανείς αυτό είναι εύκολο, θεωρεί η πλειοψηφία των παραγωγών.

https://agronewsbomb.gr/

Συγκινητικό βίντεο: Για όσους μεγάλωσαν τη δεκαετία του ΄80 .

Αφιερωμένο εξαιρετικά…

Παιδικές αναμνήσεις και νοσταλγία μιας εποχής που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε

• Για να θυμηθούμε τα χρόνια όταν ήταν όλοι ξέγνοιαστοι…Και δεν βιάζονταν να μεγαλώσουν..
• Ήταν η τελευταία δεκαετία που προλάβαμε κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες και Αστυνόμους κ.α.
• Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στην αλάνα και όχι σε περιφραγμένα γήπεδα 5χ5.
• Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο…
• Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες κουρού. Τρώγαμε
• Κουκουρουκου και σοκοφρέτες… Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες… Διαβάζαμε Μπλεκ, Αγόρι.
• Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό και τα κορίτσια διάβαζαν Σούπερ Κατερίνα…
• Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε να μας πατήσουν.
• Παίζαμε Μήλα – Σχοινάκι – Μακριά γαϊδούρα.
• Πλέον τίποτα δεν θυμίζει εκείνη την αθώα εποχή. Όλα άλλαξαν. Μάλλον προς το χειρότερο.

viralgreece.eu

Ο Αύγουστος του ξενιτεμένου.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.

Δεν υπάρχει για κανέναν πιο οδυνηρός μήνας του χρόνου όσο ο Αύγουστος για τον ξενιτεμένο. Μέσα σε νέο ουρανό και χώρο, μακριά από κάθε αντοχή και απαντοχή να θυμάσαι τη  μακρινή και πικρή πατρίδα. Να φέρνεις στα μάτια σου τα πανηγύρια και τη μάνα που περιμένη με τα χέρια της σταυρωμένα μια κάποια επιστροφή.Ο Αύγουστος, ο χειρότερος μήνας του ξενιτεμένου που αφουγκράζεται στην νέα πατρίδα τον αέρα και δεν μπορεί να βρεί την αγάπη του τόπου πουθενά όπου κι αν ψάξει, στα νέα πανηγύρια και γιορτές. Καμία γλώσσα και ρυθμός δεν μπορεί ν΄αλλάξει τη ροή της και τον τρόπο της όσο κι αν το προσπαθεί ο χρόνος. Κανένα σπίτι δεν είναι το ίδιο από εκείνο που μας μπόλιασε με τις πρώτες λέξεις, αγγίγματα και  μυρωδιές. Από κει που η γιαγιά αφηγήθηκε το παραμύθι, από κει που η κάπνα από το τζάκι μας καθόρισε το βλέμμα και την αγάπη γι΄αυτόν τον τόπο. 

Γιατί ο τόπος , ο τόπος μας, που πρώτος στην παγκόσμια ιστορία μας περιέγραψε ο Όμηρος, είναι εκεί που ο πιστός σκύλος, ο καπνός, η ανοιχτή πόρτα με όσους εχθρούς κι αν έχει μέσα, σε περιμένει. Μπορεί να είναι άνυδρος, φτωχός, δύσκολος και βραχώδης, όμως εκεί μεγάλωσες , εκεί έμαθες την αναπνοή και την ελευθερία όσο και αν σου την στέρησε και αν σε ανάγκασε να φύγεις. Όλοι ξέρουν πως μόνο στην πατρίδα θα μοσχοβολάει ο τελευταίος μας τόπος, όλοι ξέρουν πως η κλειστή πόρτα του Αυγούστου θα πονά στην καρδιά και όλοι ξέρουν πως το πανηγύρι στο χωριό γίνεται πρώτα για τον ξενιτεμένο και μετά για τον ίδιο τον τόπο.  Τότε ανοίγει ο ουρανός και ο χαιρετισμός φτάνει μέχρι τα πέρατα του κόσμου.... «Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα ποτέ μην τραγουδήσω...» Και η μεγαλύτερη μοναξιά όταν ούτε πια το τραγούδι θα μιλά στην καρδιά σου, τότε χάθηκε και η πατρίδα.

 Κατερίνα Σχισμένου

Αγρότης βρέθηκε νεκρός στο χωράφι που είχε πάει για εργασίες

Νεκρός στο χωράφι που είχε πάει για να κάνει τις καθιερωμένες εργασίες βρέθηκε ένας 69χρονος, σε περιοχή του Ωρωπού Πρέβεζας.

Ο άνδρας εντοπίστηκε από στενό συγγενικό του πρόσωπο και στο σημείο κλήθηκε το ΕΚΑΒ και η Αστυνομία.

Από την έρευνα  που έγινε δεν υπήρξε καμία ένδειξη εγκληματικής ενέργειας.

Τα αίτια θανάτου του 69χρονου θα προκύψουν από τη νεκροψία- νεκροτομή που θα γίνει.

https://www.epiruspost.gr/