Τα "παραμύθια"... των φανατικών και τα "παραμύθια" της Ιστορίας.

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Θυμάμαι εμείς μαξούμια στο χωριό την δεκαετία του πενήντα που μεγαλώσαμε με τα παραμύθια. Όχι των πολιτικών, γιατί ακόμη και ραδιόφωνο δεν υπήρχε αλλά από θρύλους από τα αναγνωστικά. 

Θυμάμαι εκεί στην κρεβατίνα στου μπάρμπα Χαρίση γινόταν συζήτηση υψηλού επιπέδου. Εγώ κάτι είχα διαβάσει για κάποιον μαρμαρωμένο βασιλιά, για κάτι μισοτηγανισμένα ψάρια που πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θάνε να που τα ξανά τα ακούω. Λέει ο μπαρμπα Χαρίσης, φανατικός βασιλικός, είναι εξαδάκτυλος ο βασιλιάς μας και αυτός θα πάρει την πόλη το είπε και ο πάτερ Κοσμάς ο Κωνσταντίνος ο εξαδάκτυλος θα πάρει την πόλη. Ωρέ τι μπανταλομάρες λές ρε Χαρίση, μήπως σε μούντζωσε και είδες την παλάμη του. Μετά τι μπερδεύεις τον Πάτερ Κοσμά, αυτός ήταν με τον λαό και όχι με τους αφέντες, άξε να σου πώ μην φανατίζεται τα παιδάκια με αυτά και την αδερφή την κουκλίτσα τη λυγερή. 

Δυστυχώς μεγαλώσαμε μέσα στο ψέμα, η ιστορία γράφτηκε όπως βολεύει τον κάθε ιστορικό.  Εδώ βλέπουμε τον Πήλιο Γούση προδότη, τον Γκούρα επαναστάτη, ήρωα τον Παπαφλέσσα ξέρουμε τι έκανε όταν πήρε την εξουσία, μπορώ να αραδιάσω πολλά, αλλά ας μην αλλάξω εγώ τα βιβλία που μας μορφώνανε και σας γίνομαι και αντιπαθής. 

Ακούω αλλά που να βρω άκρη μου φαίνονται καλύτερα της Βαβως τα παραμύθια, άρε Βάβω σε θυμάμαι αν και χαροκαμένη με τα απίστευτα καλαμπούρια σου να είσαι καλά εκεί πάνω και να τους τρελαίνεις με τα χωρατά σου.                                                                                                                                                                                              

  Θυμάμαι το σατιρικό τραγούδι που μου έλεγες:

 Τρεις αδερφούλες ήμασταν τα αηδόνι τα αηδόνι 

 και τρεις ραβωνιασμένες τα αηδόνι τα αηδονάκι

η μια παιρνει το βασιλιά και η άλλη το βεζύρι 

 και η τρίτη και καλύτερη παίρνει τον μαύρο γέρο

 στο βασιλιά βαρούν βιολιά και στον βεζύρ νταούλια

 σα αυτόν τον μαύρο γέροντα βαρούν την κολοκύθα

 Στο βασιλιά σφάζουν αρνιά και στο βεζύρ κριάρια

 σε αυτόν τον μαύρο γέροντα σφάζουν τη λιάρα γάτα

 

Αμ το άλλο 

 Πέντε ποντικοί βαρβάτοι μου χάλασαν το κρεβάτι 

 Και άλλοι δυό μουνουχισμένοι μου το φτιάξαν οι καημένοι

 Σε θυμάμαι με τα απίδια κρυμμένα στον κόρφο σου αλλά και στα μεράκια σου

 μηλίτσα που σουν στο γκρεμό στα μήλα φορτωμένα 

εκεί να τον χορεύεις στα τρίγια στα πανηγύρια 

αλλά και τις ευχές που μου δωκες όταν με ξεπροβόδισες εκεί στο βρωμονέρι 

Γιωργάκη μ χώμα να πιάνεις χρυσάφι να γένετε  

 Γιώργος Γιαννάκης    

Απόδημος  Κραψίτης