Κραυγή αγωνίας στα Τζουμέρκα

Γράφει ο Κίτσος ο Αθαμάνας

«Την άρση της συγκοινωνιακής απομόνωσης των Πραμάντων με την εκτέλεση των αναγκαίων οδικών έργων ζητούν οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή». 

Φωνή απόγνωσης που αφορά όχι μόνο ένα Τζουμερκοχώρι, την πρωτεύουσα του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων, αλλά όλα τα Τζουμέρκα. Η ανυπαρξία-κυριολεκτώ-οδικού δικτύου καταδίκασε τα Τζουμέρκα στην αφάνεια-κυριολεκτώ – και στον μαρασμό.

Και για του λόγου το αληθές:

(ΕΜΠΡΟΣ 20/6/1964)

Και όποιος ξεγελαστεί και πιστέψει ότι το πρόβλημα που ονομάζεται «ανυπαρξία αμαξιτής οδού» στα Τζουμέρκα χρονολογείται από το 1964, πλανάται πλάνην οικτρά.

 
Φύλλο: 5/2/1927, σελίδα 1, εφημ.  ΣΚΡΙΠ

Από το 1927 το πρόβλημα!

Ο δρόμος Καλέτζι-Πλάκα κατασκευάστηκε το 1944. Μέχρι σήμερα ουδεμία, επαναλαμβάνω ουδεμία, παρέμβαση πραγματοποιήθηκε.

Από το 1944 που ανοίχτηκε ο δρόμος στις Ορσίδες, έτσι παρέμεινε μέχρι σήμερα. Αυτό το πλάτος έχει. Αυτόν τον τοίχο αντιστήριξης. Μόνο το 1974 έριξαν άσφαλτο!)

Από την άλλη μεριά από Άρτα, μόνιμες οι καταπτώσεις τον χειμώνα, συνεχής ο αποκλεισμός. 

Δύο σημερινά παραδείγματα που δείχνουν την πλήρη εγκατάλειψη.

Δημοτικό Σχολείο Πλατανούσσας. Αυτό το Σχολείο, λειτουργεί!

(Φωτογραφία Κώστας Μπατσής)

Γυμνάσιο Αγνάντων

(Φωτογραφία Κώστας Μπατσής)

 (Φωτογραφία Κώστας Μπατσής)(Φωτογραφία Κώστας Μπατσής)

Γυμνάσιο Αγνάντων. Κι αυτό το Σχολείο λειτουργεί!)

 

(Ο μεγάλος δάσκαλος- έτσι τον αποκαλούμε όλοι μας- ο παθιασμένος Τζουμερκιώτης Κώστας Μπατσής, αποτύπωσε με τη φωτογραφική μηχανή του την κατάντια, κυριολεκτικά και μεταφορικά, του κτηρίου του Γυμνασίου Αγνάντων. Για κάποιον που πέρασε από τα θρανία του Σχολείου αυτού τα συναισθήματα μηδενίζονται… Κυριαρχεί η θλίψη και η αγανάκτηση.

Τις παραδίνω (τις φωτογραφίες αυτές ) στους αρμόδιους, ακούνε δεν ακούνε δεν με ενδιαφέρει.

Ας τις κορνιζάρουν οι κ.κ. Περιφερειάρχης, Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου και οι κ.κ. Βουλευτές του νομού Άρτας κι ας με συγχωρήσουν, αν τους ενοχλώ, καθόσον συνεχίζονται τα πανηγύρια.

Μη μού πει κανείς, για κάποιον/ους άλλους αρμόδιους.

«Θού Κύριε φυλακήν τω στόματί μου».

Όχι, δεν είναι για τα πανηγύρια τα Τζουμέρκα.)

Στον «υγιή ανταγωνισμό» και οι ταχυδρομικές υπηρεσίες... Κλείνουν Ταχυδρομεία. Κι αν πει κανείς κάτι θα πάρει την απάντηση: Διάρθρωση για τη σωστή λειτουργία τους. Αμούρες κατσαρές, λένε εκεί στα Τζουμέρκα.

Με επιστολή του ο Δήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων διαμαρτύρεται εντόνως γιατί «Στο… σκοτάδι αφήνει η ΔΕΗ την περιοχή των Τζουμέρκων! Μέρες κρατούν οι διακοπές ρεύματος.

ΦΩΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
«Η υπομονή μας εξαντλήθηκε», προειδοποιεί ο Γ. Σεντελές
«Σε συνθήκες που θυμίζουν άλλες, μακρινές εποχές ζουν το τελευταίο διάστημα τα χωριά των Τζουμέρκων, καθώς λόγω προβλημάτων από πλευράς της ΔΕΗ, μένουν επί ολόκληρες ημέρες χωρίς ρεύμα!» 


Ολόκληρη η ιστορία του Τζουμέρκου είναι ένας συνεχής αγώνα. Απελευθερώθηκε η Πράμαντα; Αγώνας για να απελευθερωθεί από τους εσωτερικούς εισβολείς.

Σκριπ 25/6/1915

Τα εκκρεμή ζητήματα αφορούσαν το καθεστώς ιδιοκτησίας μεταξύ Καραπάνου και των κατοίκων της. Πόσα και πώς τα πλήρωσαν, θα τα γράψουμε σε άλλο άρθρο.

Κοντά σ’ όλα αυτά που τελειωμό δεν έχουν ήρθε και ο περίφημος Καλλικράτης!

«Ο «Καλλικράτης» έχασε τη μεγαλύτερη ως τώρα ευκαιρία να διορθώσει τον «Καποδίστρια» και να εξομαλύνει κάπως τα όρια των Νομών, συνενώνοντας χωριά και κοινωνίες με κοινά εδαφικά, ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά...
Αλλά, πώς να εφάρμοζαν λογικά, σωστά και αποδεκτά το «Σχέδιο Καλλικράτης» οι «εντολοδόχοι» του, μέσα από τα πολυτελή Γραφεία τους!... Αν είχαν λίγη φαντασία, λίγη ενημέρωση και προσωπική εποπτεία της περιοχής μας, δε θα ενέτασσαν τους Ραφταναίους, το Αμπελοχώρι, το Βαθύκαμπο, τους Χουλιαράδες και τα γύρω τους χωριά στο Δήμο «Βόρειων Τζουμέρκων», ενώ όλα τους βρίσκονται στα δυτικά των Τζουμέρκων και μερικά κάνουν ποδόλουτρο στην Παμβώτιδα!... Και το εξόφθαλμα ανεδαφικό: Ονόμασαν Βόρεια Τζουμέρκα και τα Κατσανοχώρια, από την Πλατανούσα μέχρι και το Ελληνικό και ίσαμε το Κουτσελιό!!! Όσοι ξέρουν λίγη γεωγραφία θα γελούν και μετά το θάνατό τους… Το «κοτσάρισμα» σ’ αυτά και των «Λακμοχωρίων» (Συρράκο, Καλαρρύτες, Ματσούκι), δεν διορθώνει την τσαπατσουλιά. Μόνο μια δικαιολογία μπορούν να επικαλεστούν οι εκτελεστές, οι κατακρεουργητές του Σχεδίου: Το ότι στο χάρτη της Ελλάδος ολόκληρη η Ήπειρος βρίσκεται βορείως της Αθήνας και βορειότερα της Πάρου…
Αλλά μήπως τα Κάψαλα, η Μεσούντα και το Τετράκωμο, ακόμη και το Βουργαρέλι, που εντάσσονται στο Δήμο «Κεντρικών Τζουμέρκων» έχουν καμιά σχέση με το κέντρο των ομώνυμων βουνών μας; Στις πλαγιές του ανατολικού τους άκρου βρίσκονται και με την Αργιθέα γειτνιάζουν. Τέτοιες «πεπονόφλουδες» πατάνε όσοι σχεδιάζουν επί χάρτου», έγραφε προσφυέστατα ο κ. Χρήστος Παπακίτσος στην εφημερίδα Άγναντα Άρτας.

(Κυψέλη Άρτας. Δήμος Κεντρικών Τζουμέρκων. Μελισσουργοί. Δήμος Κεντρικών Τζουμέρκων. Το θέατρο του παραλογισμού)

Έσκυψαν, έψαξαν, «σκέφτηκαν» οι αρμόδιοι, κυοφόρησε η διοίκηση και έτεκεν τον Καλλικράτη. Ειδικά, για το Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων μπορούμε να πούμε πως ο δήμος αυτός είναι αποτέλεσμα κοπτοραπτικής, εκλογικών σκοπιμοτήτων και λογικής συγκολλήσεως. Πλήρης η αδιαφορία για τα κοινωνικά, δημογραφικά, ιστορικά, εθιμικά και γεωγραφικά δεδομένα. Τουτέστιν γεννήθηκε ένα έκτρωμα!!! Σκοπός του όλου εγχειρήματος η «ανάπτυξη και ο ορθολογισμός της διοίκησης, η εξοικονόμηση πόρων» κλπ. Μέγα το επίτευγμα! Το πραγματικό όνομα του Καλλικράτη; Κόψε κόστος. Από παντού. Ειδικότερα για τα χωριά. Έτσι κι αλλιώς εγκαταλειμμένα είναι. Το γεγονός επιβεβαιώνουμε. Ταφόπλακα βάζουμε. Τίποτε το καινούριο και το ανόσιο. Αυτό πίστεψαν. Αυτό έκαναν. Δεν ρώτησαν και κανένα. Δεν άκουσαν κανένα. Απλά αποφάσισαν…

Αποφάσισαν… Μια κουβέντα είναι. Οι αποφάσεις, ας πούμε την αλήθεια, βγαίνουν στα γραφεία, στα καφενεία, στις συναντήσεις, μαζί με τις φιλοφρονήσεις, μαζί με «τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα», στη «τούρλα του Σαββάτου» που λέει και ο λαός μας, με τους παρατρεχάμενους, τους συμβουλάτορες, τους κήνσορες, τους βαλέδες και τους πανσέδες της αυλοκολακείας. Και ενίοτε εν κρυφώ και παραβύστω. Αυτές δεν είναι αποφάσεις…

Εδώ, όμως, έγινε κάτι παραπάνω. Κλείσαμε, σφραγίσαμε τις πόρτες, τις μανταλώσαμε για τα καλά, συσκεφτήκαμε, συζητήσαμε κι αποφασίσαμε. Ποιος, ποιοι, πότε και πού, ε… δεν θα δώσουμε και σε κανέναν λογαριασμό. Εμείς έχουμε την εξουσία. Θα λογοδοτήσουμε μετά από τέσσερα χρόνια. Έτσι λέει η δημοκρατία. Τώρα πια απομένει η εφαρμογή.

Αμ, δε. Για τους απανταχού ανιστόρητους έχουμε να πούμε πολλά. Στο διάβα των αιώνων υπήρξαν συνενώσεις κρατών, ακόμα και ηγεμονιών. Δια της επιβολής. Διαλύθηκαν «στα εξ ων συνετέθησαν» και σκορπίστηκαν. Ούτε η στάχτη τους δεν έμεινε. Αντάρα. Τα γράφει η ιστορία, αλλά ποιος διαβάζει ιστορία. Ιστορία γράφουμε, εμείς… Μίλησε κανείς για αλαζονεία; Α, μπα…

Ρώταγες Δημάρχους, δεν ήξεραν τίποτε. Ρωτήθηκαν βουλευτές, ένα από τα ίδια. Δεν μας ανακοινώνουν τίποτε. Συσκέψεις στην Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, απλοί επισκέπτες οι εκπρόσωποι του λαού. Ποιανού λαού; Τη θέση τους θέλουν κι αυτοί να κατοχυρώσουν. (Νομίζουν ότι την κατοχύρωσαν με τη διατήρηση των γεωγραφικών ορίων των νομών). Δεν ξέρουμε, δεν είδαμε, δεν απαντήσαμε κανέναν, δεν μας λένε, τουτέστιν δεν μας «σιουράνε». Ο λαός; Στην άκρη. Γωνία.

Μα, ο λαός ξέρει πότε και πώς θα «σιουρίσει». Και τότε: «Φευγάτε ποδαράκια μου…»

Μ’ αυτά και με τόσα άλλα για ποια ανάπτυξη μπορούμε να μιλήσουμε στα Τζουμέρκα;

Όνειρα...

Ωστόσο, όμως ενόψει εκλογών άρχισαν να ξεμυτίζουν και να κουτσαπδάν στα πανηγύρια, μαυλώντας ψήφους και προσπαθώντας να επιβάλουν τον υποψήφιό τους, -ανεξάρτητος βεβαίως, βεβαίως- λες και η κατάντια στο Τζουμέρκο δεν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής, που τόσο χρόνια ασκήθηκε και τόσοι με πάθος την υπηρέτησαν. Δεν απαλλάσσονται με τίποτε. Όσες προβατοπροβιές και αν βάλουν κι με όσο φούμο κι αν αλειφτούν!

 

Η χορωδία Τζουμέρκων στις Δημοτικές Εκλογές θα ψάλλει το «Τζουμερκιώτικο» τραγούδι: «φυγάτε σιαταναρέοι…»

Κίτσος ο Αθαμάνας pasias1952@gmail.com