Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Η υποκρισία της ηθικής και η ηθική της υποκρισίας.


Η καλλίστη εταίρα του αρχαίου κόσμου Φρύνη


Η καλλίστη εταίρα του αρχαίου κόσμου Φρύνη

“ Ξεσηκώθηκαν οι κύριοι του κατεστημένου και ζήτησαν να μην γίνει δεκτή η δωρεά από μία γυναίκα επαγγελματία σε σχολείο της Πάτρας ”

Το γεγονός, που συνέβη τις τελευταίες μέρες στην Πάτρα, δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, το πόσο υποκριτική είναι η ελληνική κοινωνία. Ένα σχολείο, σε μια ελληνική πόλη, είχε ανάγκη από ένα φωτοτυπικό μηχάνημα, μια βιβλιοθήκη ίσως και κάποια άλλα πράγματα, για την εξυπηρέτηση των μαθητών. Οι γονείς απευθύνθηκαν σε πολλούς. Το Υπουργείο Παιδείας, ο Δήμος και η Σχολική Επιτροπή, οι προύχοντες της περιοχής-πόλης, οι κύριοι με τα λευκά κολάρα, η καλή κοινωνία γενικά γύρισε επιδεκτικά την πλάτη με την δικαιολογία ότι η οικονομική κρίση δεν τους επιτρέπει να βοηθήσουν. Μια επαγγελματίας, ΚΥΡΙΑ με όλη τη σημασία της λέξης με ΜΠΕΣΑ και ΦΙΛΟΤΙΜΟ ανταποκρίθηκε στο αίτημα αυτό και προσφέρθηκε να δώσει το ποσό, που χρειάζεται για να καλυφτούν οι ανάγκες του σχολείου.

Οι γονείς ικανοποιημένοι έστειλαν ευχαριστήρια επιστολή και κάποιος έδωσε την σχετική είδηση στη δημοσιότητα. Εδώ ήταν το έγκλημα. Έμαθαν οι πολίτες αυτής της χώρας, ότι υπάρχει ανθρωπιά, ότι μπορεί να βρεθεί λύση στα μικροπροβλήματα της καθημερινότητας από μια συμπολίτη μας, που όμως δεν ανήκει στην «καθωσπρέπει» κοινωνία. Κάνει το αρχαιότερο επάγγελμα, νόμιμα, χωρίς να προκαλεί κανένα και παράλληλα να προσφέρει, ότι μπορεί σε διάφορες κοινωνικές τοπικές δραστηριότητες. Ξεσηκώθηκαν οι κύριοι του κατεστημένου και ζήτησαν να μην γίνει δεκτή η δωρεά. Λες και θα κατεδαφιστεί το σχολείο από τα κακά πνεύματα….. Και τι κατάφεραν, να αποσυρθεί η προσφορά αυτή, να μείνει το σχολείο χωρίς φωτοτυπικό και βιβλιοθήκη, αλλά με καθαρό το κούτελο της «ηθικής». Της δικής τους ηθικής, της υποκρισίας δηλαδή, της αναξιοκρατίας, που έχουν επιβάλει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, της ψευτιάς και της ξεφτίλας που κυριαρχεί παντού. Μία ζωή πρέπει κρύβουμε τα πάντα κάτω από το χαλί και να βάζουμε τους σκελετούς στα ντουλάπια για να μην θίξουμε τα κακώς κείμενα. Και στο τέλος να παρουσιαζόμαστε όλοι καλοντυμένοι, με το ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο μόνο και μόνο για το φαίνεσθαι για να μην ταράξουμε την εικόνα της οικογένειας, της κοινωνίας, του συντηρητισμού που διακατέχει μια μεγάλη πλειοψηφία.

Οι γυναίκες επαγγελματίες, είναι ένα κομμάτι από την κοινωνία μας, είναι ένα ζωντανό και υγιές τμήμα της καθημερινότητάς μας. Όταν μάλιστα συνεργαστείς μαζί τους, θα διαπιστώσεις πόσο λάθος έχουν οι υποκριτές. Ο ρατσισμός για πολλές κοινωνικές ομάδες, που δεν συνάδουν με τις σταθερές, που θέλουν να μας επιβάλουν, απέναντι μάλιστα στη διαφορετικότητα γενικότερα θεωρείτε κοινωνικά ορθός. Αντίθετα καταδικάζεται κάθε στήριξη στους ανθρώπους αυτούς. Προσωπικά όλα αυτά τα θεωρώ βλακώδη και δεν τα ασπάζομαι ούτε στο ελάχιστο. Πρέπει να σπάσουμε τα δεσμά αυτά, πρέπει να απελευθερωθούμε από τα δεσμά του δήθεν καθωσπρεπισμού και να δούμε την αλήθεια κατάματα και να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και την πραγματικότητα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μήπως οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και όλοι οι άλλοι, που καταλήστευσαν τον πλούτο του ελληνικού λαού, που διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα πτώχευσαν για να δώσουν την μερίδα αυτή στον ιδιωτικό τομέα αργότερα, που ξεφτίλισαν τη ζωή μας και γκρέμισαν τα οράματα και τα όνειρα των παιδιών μας, που έχουν καταληστεύσει το είναι μας, δεν ανήκουν στην «ηθική» κοινωνία; Αυτοί είναι οι «εταίρες» με την κακή ερμηνεία της λέξης. Στην αρχαία τραγωδία, στο τέλος ερχόταν η κάθαρση. Εύχομαι 2500 χρόνια μετά, στη χώρα, όπου γεννήθηκε ο Σοφοκλής ο Ευριπίδης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, να επέλθει κάποια στιγμή η καλώς εννοούμενη κάθαρση και να μην έχουμε πάλι τον εξοστρακισμό του δίκαιου Αλκιβιάδη και να μην καταδικάσουμε ξανά τον Σωκράτη ποτίζοντας τον κώνειο.

Ας διατηρήσουμε μια τελευταία ελπίδα.

Του Γιώργου Φλωρεντή 

Δεν υπάρχουν σχόλια: