Μετρό-ΗΣΑΠ-Τράμ. Απεργούμε και ταλαιπωρούμε ...!

Τι πνεύμα αλληλεγγύης είναι αυτό, να πληρώνω κάθε αρχή του μήνα προκαταβολικά την ακριβή κάρτα τού μέτρο( 45 ευρώ ήτοι για 11 μήνες 495 ευρώ συν 253 το φοιτητικό της κόρης μου σύνολο 748 ευρώ για έντεκα μήνες το χρόνο) η οποία με χρεώνει και με μεταφορές με λεωφορεία τα οποία προσωπικά δεν χρησιμοποιώ και να βρίσκω κάθε τόσο κλειστό το μετρό λόγω απεργίας ή αλλεπάλληλων εξοντωτικών στάσεων εργασίας;

Τι αναφαίρετο δικαίωμα στην απεργία είναι αυτό που με ταλαιπωρεί σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση και με ξεκόβει ( μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μου) από την απρόσκοπτη και προπληρωμένη ελεύθερη πρόσβαση στις αστικές μεταφορές;

Τι είδους τιμωρία είναι αυτή να με αναγκάζουν( μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μου) να επιβαρύνω το μηνιαίο μου εισόδημα συστηματικά και επαναλαμβανόμενα κατά βούληση συνδικαλιστικών αιτημάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν με βρίσκουν και σύμφωνο, υπέρ βωμών και εστιών κάθε κοινωνικής ομάδας που απεργεί , που κλείνει το Σύνταγμα , που με εξαθλιώνει κάνοντας μου την ήδη βεβαρημένη μου ζωή τρισχειρότερη;

Τι είδους παρίας είμαι εγώ ( μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μου ) που εξαθλιώνομαι δίχως το ελάχιστο δικαίωμα της δικής μου γνώμης και διαμαρτυρίας , της δικής μου ζωής , της δικής μου καθημερινότητας την οποία χειρίζεται ο κάθε αυτόκλητος στη ζωή μου συντεχνιακός συνδικαλιστής που αγωνίζεται να περισώσει τις περισσότερες φορές τα σκανδαλώδη του προνόμια; 

Ποιάς κατηγορίας πολίτης είμαι εγώ ( μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μου )που αν τολμήσει να διαμαρτυρηθεί θα δεχτεί τον τρομερό ψόγο των επαγγελματιών προοδευτικών - επαναστατών, των ελευθέρας βοσκής γκρουπούσκουλων που αλωνίζουν ελεύθερα επιβάλλοντας την μοναδική αλήθεια της κομματικής τους θρησκείας , και να ακούσει ένα επίσης βασανιστικό όσο και μεσαιωνικό φιλιππικό για το δικαίωμα της απεργίας.

Ποιάς κατηγορίας πολίτης είμαι εγώ ( μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μου )που ένθεν κακείθεν μου αφαίρεσαν όλα μου τα δικαιώματα υπέρ τρίτων - συνδικαλιστών, κομματικών συμφερόντων , σκανδαλωδών προνομίων, κτλ. 

Αυτό που ζητώ είναι να μου επιτρέπουν συχνότερα την ελεύθερη πρόσβαση στην . ζωή μου και να μην δέχομαι κανενός είδους μάθημα συνδικαλιστικής αγωγής! Σ' αυτή τη κρίση μάθαμε καλά τους μεν .. αλλά και τους δε.

www.topontiki.gr