Ο παράδεισος του μελιού | Τα μυστικά του Θανάση και των μελισσών του

Ζει μέσα στη φύση, φροντίζει τις μέλισσες του και παράγει αγνό, χρυσό μέλι.

Σήμερα γνωρίζουμε τον Θανάση, έναν μελισσοκόμο που ζει και εργάζεται στη φύση, φροντίζοντας με αγάπη τις μέλισσές του και παράγοντας αγνό, χειροποίητο μέλι και φυσικά προϊόντα.

Μας μιλά για το πώς ξεκίνησε, τις προκλήσεις της μελισσοκομίας, τη ζωή δίπλα στη φύση, και τα πολύτιμα οφέλη που προσφέρουν οι μέλισσες στο περιβάλλον και στον άνθρωπο.

Μια αυθεντική ιστορία ζωής γεμάτη μεράκι, σοφία και χρυσές σταγόνες από το πιο φυσικό δώρο της ελληνικής γης.

Παράδοση: Greek Village Life

Η Βασίλισσα της Ομορφιάς (The Beauty Queen of Leenane) του Martin McDonagh από τη θεατρική ομάδα του Μακρυγιάννη.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου

Το έργο  Η Βασίλισσα της Ομορφιάς (The Beauty Queen of Leenane) του Martin McDonagh συνδυάζει το σκοτεινό χιούμορ, την ωμή βία και τον ψυχολογικό ρεαλισμό, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που ισορροπεί ανάμεσα στο γκροτέσκο και το τραγικό. Αυτό ακριβώς βιώσαμε και όσοι παρακολουθήσαμε την εξαιρετική αυτή παράσταση στην κατάμεστη αίθουσα του Μακρυγιάννη. Τραγικότητα και φόβος, χιούμορ και φόνος. Πόσο κοντά βρίσκονται όλα αυτά σε μία σχέση, διαταραγμένη σχέση μάνας και κόρης;

Η ιστορία διαδραματίζεται στο απομονωμένο ιρλανδικό χωριό Leenane και εστιάζει στη βασανιστική σχέση της Maureen, μιας ανύπαντρης σαραντάρας, και της καταπιεστικής μητέρας της, Mag. Ο McDonagh υφαίνει αριστοτεχνικά έναν ιστό εξάρτησης και χειραγώγησης, όπου η επιθυμία για διαφυγή συγκρούεται με την αδυσώπητη πραγματικότητα. Ελευθερία και συνεξάρτηση. Πόνος και ψυχολογική βία, παρελθόν και παρόν μέσα σ΄ένα  αβέβαιο μέλλον.

Οι διάλογοι είναι κοφτεροί σαν λεπίδι, γεμάτοι ειρωνεία και βιτριολικό χιούμορ, που αποκαλύπτει τη βαθιά δυσλειτουργία των χαρακτήρων. Η Maureen, πνιγμένη στην απογοήτευση, και η Mag, που τρέφεται από τον έλεγχο της κόρης της, αποτελούν δύο από τις πιο έντονες και σπαρακτικές γυναικείες φιγούρες του σύγχρονου θεάτρου αλλά ίσως και της καθημερινής μας ζωής εάν αναλογιστούμε πόσο κοντά βρίσκεται μια τέτοια κατάσταση και σε μας, στις δικές μας μικρές κοινωνίες…

Η ένταση κορυφώνεται μέσα από ανατροπές που κρατούν τον θεατή σε συνεχή εγρήγορση με την μοναδική ερμηνεία των ηθοποιών. Η Ιουλία Σωτηρίου, η Όλγα Τσιάφη, ο Κώστας Γρούμπας, ο Αργύρης Σταυρουλάκης, έδωσαν ψυχή και σώμα στην απόδοση των ρόλων. Εξαιρετικές ερμηνείες! Σκηνοθεσία η Ζωή Μπαρτζώκα που τη συγχαίρουμε για την επιλογή του έργου και τη μοναδικότητα του αποτελέσματος και τα υπέροχα σκηνικά ο Νίκου Παύλος .

Η Βασίλισσα της Ομορφιάς είναι ένα έργο για τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες, την απομόνωση και τη σαρωτική δύναμη της οικογενειακής τοξικότητας. Είναι σκληρό, αστείο και βαθιά συγκινητικό, ένα αληθινό δείγμα του αιχμηρού ταλέντου του McDonagh, που μετατρέπει το σκοτάδι σε τέχνη.

Κατερίνα Σχισμένου

Παντρεμένο ζευγάρι δεν ήξερε ότι χρειάζεται να κάνει σέξ για να αποκτήσει παιδιά. (Αφού τα φέρνει ο πελαργός).

Θυμάστε κάποτε που ήμασταν μικροί και η μαμά μας, μάς έλεγε ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός; Απ’ ότι φαίνεται υπάρχουν κάποιοι, και συγκεκριμένα, αυτό το ζευγάρι που μάλλον το πιστεύουν ακόμα, καθώς αν και παντρεμένοι δεν ήξεραν ότι για να γίνουν γονείς έπρεπε να κάνουν σεξ. Τι άλλο θα ακούσουμε…

H 59χρονη Rachael Hearson δουλεύει στον τομέα της υγεία εδώ και 40 χρόνια. Αποφάσισε, λοιπόν, να γράψει ένα βιβλίο με τις πιο απίστευτες στιγμές που έζησε στην δουλειά της και, μία από αυτές πραγματικά μας έκανε να δακρύσουμε από τα γέλια.

Κάποια στιγμή ήρθε σε επαφή με ένα ζευγάρι το οποίο αν και παντρεμένο χρόνια δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Η Rachael σοκαρίστηκε όταν συνειδητοποίησε ότι ο λόγος που ήταν άτεκνοι ήταν… επειδή δεν είχαν ιδέα πως γίνονται τα παιδιά!

«Πίστευαν ότι το να είναι παντρεμένοι είναι αρκετό για να γίνουν γονείς. Δεν ήξεραν για το σεξ. Το να διδάξεις κάποιον και μάλιστα σε τόσο μεγάλη ηλικία για το σεξ είναι τεράστια ευθύνη» γράφει στο βιβλίο της, ενώ σημείωσε ότι μόλις αντιλήφθηκαν τι πρέπει να κάνουν, δεν μπορούσαν να κρατήσουν τα χέρια τους ο ένας από τον άλλον!

Πάλι καλά που αυτή η νοσοκόμα βρέθηκε στον δρόμο τους, ειδάλλως θα περίμεναν ακόμα τον πελαργό!

 mama365.gr

https://viralgreece.eu

– «Τι το θες παιδί μου τόσο μεγάλο σπίτι; Θα έρθει καιρός που θα βάλουν φόρο και στα βήματά σας μέσα σ‘ αυτό, και στα άτομα που είστε μέσα»!

– «Τι το θες παιδί μου τόσο μεγάλο σπίτι; Θα έρθει καιρός που θα βάλουν φόρο και στα βήματά σας μέσα σ‘ αυτό, και στα άτομα που είστε μέσα»!(Τώρα έχουμε τεκμήριο διαβίωσης – φορολόγηση τετ. μέτρων και το χαράτσι).

– Τυχεροί όσοι θα μένουν σε καλύβες (μικρά σπιτάκια). Τα αυτοκίνητα θα τα αράξει ο κόσμος στις αυλές του!! Αν έχεις δουλειά θα δουλεύεις όλη μέρα, το μισό μεροκάματο θα το δίνεις για βενζίνη για να πάς στη δουλειά σου και το υπόλοιπο να ταΐσεις τα παιδιά σου και αν φτάσουν για να φάνε… Την αποθήκη που βάζει ο πατέρας σου το χόρτο για τα ζώα θα σε παρακαλάνε για να μείνουν μέσα! Γεμάτος έκπληξη της είπα. Βρε γιαγιά έχει ποντίκια μέσα! Η γιαγιά μου είπε:

– Όταν κάποιος δεν έχει πού να βάλει την οικογένειά του, τα ποντίκια θα υπολογίσει; Αφού έριξε μια ματιά στον ουρανό με κοίταξε και μου είπε:

– Θα είναι άτομα από την Αθήνα και από άλλα μέρη και από νησιά θα έρθει κόσμος! Πότε θα γίνουν αυτά γιαγιά; Δεν θα ζω εγώ τότε!

Είπε επίσης, το 1990:

– Θα σας αναγκάσουν να πάρετε μια κάρτα-ταυτότητα. Θα κάνετε όλες τις συναλλαγές σας με αυτή. Να μη την πάρετε, είναι του Αντιχρίστου. Όποιος την πάρει αμέσως ξεβαπτίζεται. Είπε επίσης ότι θα αναγκάσουν τον κόσμο να πάρει τη κάρτα με διάφορους τρόπους. Αυτές, είπε, θα βγουν στον Βόλο.

– Τα πράγματα θα αλλάξουν, δεν θα είναι όπως τώρα. Θα έρθει μεγάλη φτώχεια! Θα πουν, είσαι μακροχρόνια άνεργος, δικαιούσαι ένα βοήθημα οικονομικό, για να το πάρεις όμως θα πρέπει να έχεις την κάρτα-ταυτότητα. Εκεί θα εξαπατηθούν πολλοί… Σκέψου ένα πατέρα με τρία παιδιά που έχουν τρεις μέρες να φάνε. Θα τρέχει αμέσως να πάρει τη κάρτα, για να αγοράσει λίγα μακαρόνια, λίγα φασόλια… (Δεν μιλάει για απλή τραπεζική κάρτα, αλλά για (υπερ) κάρτα-ταυτότητα)…

«Η Ελλάδα, μια ώρα, οικονομικά θα πέσει έξω! Τα λεφτά θα εξευτελιστούν. Τυχεροί όσοι θα έχουν χρυσό (ως μέσο συναλλαγής) και ένα κομμάτι γης»

…Όταν τα παιδιά έδιναν πανελλήνιες εξετάσεις προσευχόμουν συνέχεια για αυτά. Τότε παρουσιάστηκε ο Κύριος μπροστά μου στενοχωρημένος, γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν προσευχή. Μου είπε ο Κύριος:

– Δεν ζητάω πολλά από τους ανθρώπους, έστω λίγη προσευχή σε Μένα γιατί δεν κάνουν; Από τα παιδιά δεν ζητάω πολλά, καταλαβαίνω την αγωνία τους και το κόπο τους! Όλη μέρα σχολείο και διάβασμα, αλλά για Μένα τίποτα! Από τα παιδιά θέλω έστω 10΄ λεπτά προσευχή την ημέρα για Μένα! Έχω δώσει τα πάντα στους ανθρώπους! Μέχρι να μιλάει και να βλέπει ο γονιός το παιδί του που είναι στην άλλη άκρη της γης! Αλλά αυτοί συνεχίζουν να προσκυνούν αυτόν και μου έδειξε τον διάβολο που στεκόταν έξω από το σπίτι μου! Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει, μόνον αυτούς θα σώσω. Και από τον αέρα που θα αναπνέουν θα χορταίνουν!

https://xiromeropress.gr

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ. Λειτουργεί ή Παραλειτουργεί;

Και ενώ «όλα έβαιναν προς εκλογές» φαίνεται ότι στην Π.Σ.Ε. υπάρχει πρόβλημα. Κατ’ αρχάς πρόβλημα απολογισμού. Ο Διοικητικός  Απολογισμός εγκρίθηκε από το Δ.Σ. (27.3.2025) με οριακή πλειοψηφία. (11 υπέρ-10 κατά). Αναγκάστηκε, χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη, ο πρόεδρος να «εφεύρει» επιστολική ψήφο! Ακόμη ο Οικονομικός Απολογισμός -είναι σίγουρο-  θα απασχολήσει έντονα την Γενική Συνέλευση. Και αυτός εγκρίθηκε οριακά. (11 υπέρ, 9 κατά και μία ψήφος λευκό). Εμείς, από την πλευρά μας, με κάθε καλή διάθεση  τονίσαμε ότι πρέπει να διορθωθεί κατάλληλα ο Οικονομικός Απολογισμός και να αναγνωσθεί στην Γενική Συνέλευση.

Την Παρασκευή το απόγευμα διαπιστώθηκε ότι υποψήφιος με την Παράταξη «ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ» χρησιμοποίησε προσωπικά δεδομένα μελών-αντιπροσώπων. Μέλος του Δ.Σ. υπέβαλε, μόλις πληροφορήθηκε την πράξη, σε όλα τα μέλη του Δ.Σ. το εξής ερώτημα: «Ερωτάται. Πόθεν ο κ. …, υποψήφιος με την "ΕΝΟΤΗΤΑ για την ΗΠΕΙΡΟ"  πληροφορήθηκε το μειλ αντιπροσώπου – αντιπροσώπων. Εμείς δεν γνωρίζουμε ακόμη τους αντιπρόσωπους. Ποιος/α παρέδωσε την κατάσταση στον κ….  και σε ποιους άλλους; Δεν πρόκειται για επιπολαιότητα, αλλά για οργανωμένο σχέδιο, αφού  απεστάλη κείμενο 378 λέξεων και ασφαλώς σε πολλαπλούς αποδέκτες.

Παρακαλώ για άμεση ενημέρωση. Νομίζω πως άμεσα δικαιούμαι απάντηση από τον πρόεδρο και τον Γενικό Γραμματέα της Π.Σ.Ε. προτού προσφύγω , όπου δει».

Η επιτροπή μητρώου ξεκαθάρισε ότι δεν έδωσε τα στοιχεία, η γραμματεία ξεκαθάρισε πως δεν έδωσε τα στοιχεία και δεν είναι δυνατόν να τα πήρε από εκεί. Επομένως, είναι «ηλίου φαεινότερον» πως πήγαν τα στοιχεία μόνο από εκπροσώπους της ΕΝΟΤΗΤΑΣ που είχαν πρόσβαση.

Ακολούθως μέλη του Δ.Σ. πρότειναν  τη σύγκληση έκτακτου Διοικητικού Συμβουλίου για να συζητηθεί το θέμα.

Ο πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Μάκης Κιάμος γνωμοδότησε ότι «λαμβάνοντας υπόψη,  το αίτημα σας, για σύγκλιση (!) εκτάκτου Δ.Σ. σας γνωρίζω, ότι δεν συντρέχει λόγος σύγκλισης Δ.Σ.»

Κατόπιν όλων αυτών οι εκλεγμένοι (8 μέλη)  με την «Ηπειρωτική Συσπείρωση» υπέβαλαν το ακόλουθο αίτημα:

Κε πρόεδρε,

Οι εκλεγμένοι σύμβουλοι του ΔΣ της ΠΣΕ με την ΗΣ, θεωρούμε ότι είναι απολύτως αναγκαίο να συνεδριάσει εκτάκτως το ΔΣ της ΠΣΕ με θέμα την εξέταση της χρησιμοποίησης των στοιχείων του μητρώου από μη μέλος του ΔΣ για προσωπική επικοινωνία του με αντιπροσώπους των σωματείων μελών μας στην επικείμενη εκλογικο-απολογιστική Γενική Συνέλευση. Παρακαλούμε λοιπόν να συγκαλέσετε άμεσα σε συνεδρίαση το ΔΣ με το θέμα αυτό.

Τα μέλη του ΔΣ…

Ακολούθως και τα τέσσερα (4) ανεξάρτητα μέλη του Δ.Σ. υπέβαλαν το ακόλουθο αίτημα:

Αθήνα 29 Μαρτίου 2024

Προς τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας κ. Μάκη Κιάμο

Κύριε πρόεδρε,

Διέρρευσαν προσωπικά δεδομένα αντιπροσώπων σωματείων. Ο υποψήφιος -κατά δήλωσή του- με την παράταξη «ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ» χρησιμοποίησε στοιχεία του Μητρώου. Το θέμα είναι σοβαρό και παρακαλούμε να συνεδριάσει εκτάκτως το Διοικητικό Συμβούλιο. 

Είναι φανερό και πλέον λογική η αναγκαιότητα σύγκλησης Διοικητικού Συμβουλίου.   

 Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας  δεν συγκαλεί Διοικητικό Συμβούλιο, γιατί -αυτοκρατορικώ δικαίω-  αποφάσισε πως δεν συντρέχει λόγος σύγκλησης Δ.Σ.

Εμείς από την πλευρά μας τονίζουμε ότι η Πανηπειρωτική δεν είναι τσιφλίκι του.

Τον καλούμε, άμεσα να συγκαλέσει Έκτακτο Διοικητικό Συμβούλιο. Τα προσωπικά δεδομένα του καθενός είναι ιερά και απαραβίαστα-ανώτερα «πάσης αρχής» και θεσμού- και ειδικότερα Προέδρου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας που από το καταστατικό της υπηρετεί και μεταλαμπαδεύει τις πατροπαράδοτες αξίες του πολιτισμού της Ηπείρου.

Τα Ανεξάρτητα Μέλη του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας

Χριστόφορος Ευθυμίου

Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Χρήστος Τούμπουρος

Παύλος Χρήστου

Εκδήλωση προς τιμήν του Περιφερειάρχη κ. Αλ. Καχριμάνη, διοργανώνει ο Μορφωτικός Σύλλογος Παπαδατών

Τα τεκνά που άφησα πίσω μου. ( Εδώ τα λέμε χύμα!!!)

Είναι γεγονός, βρίσκομαι στην ηλικία που θεωρούμαι πια τεκνομαγνήτης.

Όταν ήμουν μικρή και η μάνα μου ήταν όσο είμαι τώρα, την είχα για πουρό.

Πού να ‘ξερα πως της την έπεφτε ο γιος του φούρναρη, του βενζινά και του εργοδότη της μαζί.

Την ημέρα που έκλεισα τα σαράντα, ένα μεταναστευτικό κύμα τεκνών άρχισε να καταφθάνει στις ακτές της γυναικείας ματαιοδοξίας μου.

Πηδούσαν απ΄ τις βάρκες να σωθούν μες στα φιλόξενα και απόκρυφα μου μέρη, έκαναν αίτηση ασύλου, διαμονής και κάρτας εργασίας, ζητώντας μόνο ένα πιατάκι ηδονής να στυλωθούν.

Δεν τους έδωσα τίποτα.

Είμαι ρατσίστρια με τα τεκνά. Να γυρίσουν πίσω στις συμμαθήτριες τους, στις μανάδες και τις φιλενάδες τους.

Αλλά δεν πάνε. Προτιμούν να σέρνονται στα σοκάκια του facebook και της Αθήνας, ελπίζοντας ότι η τύχη τους μια μέρα θα αλλάξει.

Ε, δεν θα αλλάξει η τύχη σας αγόρια, η μούρη σας θα αλλάξει. Απ’ τα χρόνια.

Τότε θα αλλάξουν μαζί και τα γούστα σας.

Θα την κοπανήσετε νύχτα στην κοιλιά ενός φορτηγού για τα μάτια μιας πιτσιρίκας. Αλλά εκείνη θα σας δώσει στο Αλλοδαπών ως ξένο σώμα.

Αυτά τους λέω όταν είμαι στις καλές μου. Γιατί στις κακές μου ψάχνω μπιμπερόν να τα ταΐσω.

Τι θες παιδάκι μου από μένα; Επειδή έχω εμπειρίες; Ε, έχω, ναι, τι; Νομίζεις ότι με το σεξ θα σου τις μεταγγίσω; Δεν σκέφτεσαι ότι θα μου πέσεις λίγος;

Εκτός και αν εσύ εννοείς ως σεξ ένα κοντάρι που δεν πέφτει με τίποτα.

Μόνο που δεν είμαι σημαία να κρεμαστώ απ΄το κοντάρι σου και να ξενοιάσω. Είμαι ολόκληρη Εθνική επέτειος και θέλω τον τσολιά μου, την κατάθεση στεφάνων, τους επίσημους και την παρέλαση.

Φυσικά, αυτό με τα κοντάρια δεν είναι κανόνας, τα κοντάρια ορθώνονται σε όλες τις ηλικίες, αλλά οι τεκνατζούδες φίλες μου δεν το πιστεύουν.

Επιλέγουν πάντα τεκνό, ανεβαίνουν στο κοντάρι και κάθονται εκεί μέχρι την επόμενη πανσέληνο. Και τους αρέσει. Μόνες, στην ησυχία, την άπνοια και την προπαγάνδα του «άπεφτου».

Αν κληθώ να κάνω μια κόσμια σύγκριση του «άπεφτου» με το «να ξεκουραστώ και λίγο», θα έλεγα πως έχεις να διαλέξεις μεταξύ του να τσιμπολογάς όλη μέρα σκατολοίδια χωρίς να θυμάσαι τι έφαγες και ενός ωραιότατου πιάτου με φιλέτο, ρύζι και λαχανικά στο πλάι.

Εγώ διαλέγω το δεύτερο. Τρως και μέχρι την επόμενη φορά είσαι χορτάτη.

Φυσικά, το θέλω σε καλό σερβίτσιο. Να ανταγωνίζεται την πορσελάνη του τεκνού.

Μη μου βάλεις το φιλέτο στο βαθύ το πιάτο, το κακοχυμένο από τη Λαϊκή. Μη μου φέρεις το πιρούνι του παππού σου.

Διότι, κοιλούμπες, καραφλούμπες, δεν παίζουν. Ας είχες παντρευτεί μικρός, μην πέσεις στην ανάγκη μου.

Κι άσε τις άλλες στο κοντάρι. Όταν τους πιαστεί το νεφρί θα κατέβουν.

Και θα ’ναι και πεινασμένες.

https://www.tampouloukia.gr/

Η φωνή της παράδοσης | Ο Νίκος και τα κλέφτικα τραγούδια που συγκινούν

Εάν μπορούσα να γράψω, έστω κι ένα Ελληνικό Δημοτικό Τραγούδι, θα απέρριπτα ότι έχω γράψει μέχρι σήμερα, είπε ο Johan Wolfgang von Goethe.

Κλέφτικο Ελληνικό Δημοτικό Τραγούδι: Μια ματιά στο παρελθόν

Στην Ηπειρωτική Ελλάδα, στα χωριά του Βάλτου, όπου η παράδοση ανθίζει, συναντάμε τον Νίκο, έναν κτηνοτρόφο Σαρακατσάνο, γνήσιο κομμάτι της ελληνικής γης. Με περηφάνια για την καταγωγή του και με μνήμες χαραγμένες στις ιστορίες των προγόνων του, μας ταξιδεύει 200 χρόνια πίσω, στην Ελλάδα του 1821.

Μέσα από τα λόγια του Νίκου και τα παραδοσιακά κλέφτικα τραγούδια που τραγουδά, ζωντανεύει η ατμόσφαιρα της Επανάστασης. Η λεβεντιά, η θυσία, ο έρωτας για την ελευθερία, όλα παίρνουν σάρκα και οστά.

Η φωνή του Νίκου, γεμάτη πάθος και δυναμισμό, γίνεται η φωνή των κλεφτών, των αντρών που άφησαν τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους για να πολεμήσουν για την πατρίδα.

Τα τραγούδια που ερμηνεύει, μελωδίες αιώνων, μιλούν για κατορθώματα, για μάχες, για ηρωισμούς. Μας θυμίζουν την κληρονομιά μας, τις αξίες που μας καθορίζουν, την ψυχή του ελληνικού λαού.

Αυτό το βίντεο δεν είναι απλά μια μουσική καταγραφή. Είναι μια μαρτυρία, μια γέφυρα που μας συνδέει με το ένδοξο παρελθόν μας. Είναι μια υπενθύμιση του χρέους μας προς τους προγόνους μας, προς την Ελλάδα.

Σας προσκαλούμε να ατενίσετε μαζί μας, μέσα από τη φωνή του Νίκου, την Ελλάδα του 1821. Να νιώσετε την περηφάνια, τον πόνο, την ελπίδα που έσκιζαν τις ψυχές των Ελλήνων εκείνη την εποχή.

Ας αφήσουμε τα κλέφτικα τραγούδια να μας αγγίξουν, να μας εμπνεύσουν, να μας υπενθυμίσουν ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, και τι οφείλουμε να παραδώσουμε.

Χρόνια πολλά Ελλάδα!

1:46 Πως λάμπει ο ήλιος στα βουνά

2:38 Του Κατσαντώνη

7:58 Κάτω, στου Βάλτου τα χωριά

10:04 Του Λεπενιώτη

12:20 Τρεις Στρατηγοί. (Μακρής, Ισκος, Μπότσαρης)

14:30 Εβγα Μάνα μ και χούιαξε

17:42 Για την Κλεφτουργιά

18:30 Του Καραισκάκη

20:35 Για τον νεκρό πολεμιστή. (Σήκωσ απάνου Γιάννο μου)

25:30 Ο ΓέροΔίπλας χούιαξε

Παραγωγή: Greek Village Life \

Μία ώρα μπροστά. Απόψε η αλλαγή της ώρας και θα ισχύει η θερινή

Τα ξημερώματα της τελευταίας Κυριακής του Μαρτίου θα έχουμε αλλαγή της ώρας σε θερινή, όπως κάθε χρόνο.

Έτσι,  στις 30 Μαρτίου, οι δείκτες των ρολογιών μας θα πάνε μία ώρα μπροστά. Συγκεκριμένα όταν το ρολόι μας δείξει 03:00, θα το γυρίσουμε μία ώρα μπροστά, ώστε να δείξει 04:00.

Ο Πρεβεζάνος Βαγγέλης Ευθυμίου νέος Αναπληρωτής Γραμματέας του τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ

Ο Βαγγέλης Ευθυμίου, με καταγωγή από τη Φιλιππιάδα Πρέβεζας (Ρωμιά), αναλαμβάνει τη θέση του Αναπληρωτή Γραμματέα του τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ . Με ισχυρό ακαδημαϊκό υπόβαθρο και εργασιακή εμπειρία αποτελεί μια δυναμική νέα παρουσία στη χάραξη αγροτικής πολιτικής 

Ο Βαγγέλης Ευθυμίου είναι Γεωπόνος, απόφοιτος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο ίδιο Ίδρυμα, πραγματοποιώντας μεταπτυχιακό στον τομέα της Γεωργικής Συμβουλευτικής και Αγροτικής Ανάπτυξης. Αυτή την περίοδο, πραγματοποιεί νέο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών με αντικείμενο τη Βιοοικονομία, την Κυκλική Οικονομία και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, εστιάζοντας σε σύγχρονες, καινοτόμες και πράσινες πρακτικές στον αγροδιατροφικό τομέα.

Από το 2018 έχει εργαστεί σε εταιρείες αρχιτεκτονικής τοπίου, ενώ πιο πρόσφατα δραστηριοποιείται σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών στον ευρύτερο αγροτικό και αγροδιατροφικό κλάδο, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία σε ζητήματα παραγωγής, μεταποίησης και αγροτικής επιχειρηματικότητας.

Αξίζει να σημειωθεί πως από τον Μάρτιο του 2024 κατέχει τη θέση του Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας "Εθνικός Κήπος - Μητροπολιτικό Πράσινο", η οποία είναι αρμόδια για τη διαχείριση του Εθνικού Κήπου και των Δυτικών Λόφων της Ακρόπολης.

Κυκλοφόρησε το 86ο φύλλο της εφημερίδας "Από τη Σκλίβανη", της Αδελφότητας Σκλιβανιτών Αττικής

Με το νέο ανανεωμένο και ανοιξιάτικο φύλλο της εφημερίδας μας,το νέο διοικητικό συμβούλιο της Αδελφότητας θέλει να σας στείλει την αγάπη του και να σας προσκαλέσει να συμμετέχετε όλοι στις εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν για να γνωριστούμε ακόμα καλύτερα και να μοιραστούμε όλοι μαζί όμορφες στιγμές!!!

Κύριο μέλημα μας να κρατήσουμε παραδόσεις και έθιμα του χωριού μας, του τόπου μας και πάνω απ' όλα των σχέσεων μας όσο μακριά και αν είμαστε από το χωριό μας.

Η Σκλίβανη είμαστε όλοι εμείς , όλοι μαζί!!!

Σας περιμένουμε κοντά μας με χαρά!!!

Ξεφυλλίστε την

Γνωριμία με τον Χρήστο Ρούσσα που ηγείται της παράταξης ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ στις εκλογές της Πανηπειρωτικής

 ΣΥΝΤΟΜΟ  ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ποιος είμαι

Ο Χρήστος Ρούσσας γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1976 στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Μεγαλόχαρη Άρτας. Είναι μόνιμος κάτοικος Άνω Λιοσίων και πατέρας τριών παιδιών. Εδώ και 14 χρόνια, υπηρετεί ως Πρόεδρος του Συλλόγου Ηπειρωτών Άνω Λιοσίων, συμβάλλοντας ενεργά στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και στην ενίσχυση της ηπειρώτικης κοινότητας.

Θέσεις ευθύνης & κοινωνική δράση

🔹 Πρόεδρος Συλλόγου Ηπειρωτών Άνω Λιοσίων (2011 - σήμερα, 14 συνεχόμενα χρόνια)

🔹 Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης "ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ" στον Δήμο Φυλής (2019 - σήμερα)

🔹 Αντιπρόεδρος Δημοτικής Επιτροπής Δήμου Φυλής

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Αναπτυξιακής Μονοπρόσωπης Ανώνυμης Εταιρείας του Δήμου Φυλής

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Δήμου Φυλής

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής Δήμου Φυλής

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Περιβαλλοντικού Συνδέσμου Αθήνας (ΠΕ.ΣΥ.ΔΑΠ)

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκού Ομίλου Εδαφικής Συνεργασίας (Ε.Ο.Ε.Σ) "Αμφικτυονία"

🔹 Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκού Ομίλου Εδαφικής Συνεργασίας (Ε.Ο.Ε.Σ) "Εύξεινη Πόλη"

🔹 Πρόεδρος της εισαγωγικής εταιρείας RLED

🔹 Ιδιοκτήτης καταστημάτων ηλεκτρολογικού υλικού

Όραμα & αποστολή

Με όραμα, εμπειρία και αφοσίωση, συνεχίζει να αγωνίζεται για την ενότητα των Ηπειρωτών, την ανάδειξη της παράδοσης και τη δημιουργία μιας δυνατής και εξωστρεφούς Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος όπου κανείς δεν περισσεύει!

Το κλειστό καφενείο.....

Την απόφαση να το κλείσει το καφενείο, ο Μάνθος ο καφετζής, δεν την πήρε εύκολα. Ήταν χρόνια που είχε βγει στη σύνταξη και το κρατούσε στο όνομα της γυναίκας του. Ήταν κι οι καιροί δύσκολοι, μέσα δεν έμπαινε, αλλά και διάφορο δεν είχε. Είχε τη γκρίνια της κυρα Ματρώνας όμως,  «αμάν πια τη ζωή σου μέσα στον καφενέ, θα τη φας;» και δόστου μπίρι μπίρι. Έπειτα ήρθαν και κάτι προβλήματα με την καρδιά , κάτι νοσοκομεία στην πρωτεύουσα, έκανε την άρρωστη καρδιά του πέτρα, ήρθε ο Σεπτέμβρης  κι έβαλε λουκέτο. Προσφέρθηκε βέβαια να το νοικιάσει σε συφερτική τιμή, αλλά ποιος να βρεθεί;

Εκείνος ο χειμώνας ήταν δύσκολος πολύ για το χωριό με τους διακόσιους και κάτι κατοίκους. δεν ξέρω αν κάποιος στη μεγάλη πόλη μπορεί να το καταλάβει αλλά το να κλείσει το μοναδικό καφενείο σε ένα τόσο δα χωριουδάκι, είναι  μαχαιριά κατάστηθη. Κι αν δεν σκοτώνει, λαβώνει βαριά. Οι χωριανοί τριγυρνούσαν στα ανηφορικά παγωμένα δρομάκια σαν τα σκυλιά τ' αδέσποτα. Δεν είχαν μέρος να μαζευτούν πριν κατηφορίσουν για τα χωράφια. Δεν είχαν μέρος να ξαποστάσουν νωρίς το βραδάκι μετά τις αγροτικές δουλειές. Κάπως προσπάθησαν να το παλέψουν με συνάξεις και βεγγέρες, αλλά αυτά είναι σπιτικά πράγματα, καφενές δεν είναι.  Μάλιστα, ως παράπλευρη απώλεια, πολλαπλασιάστηκαν ραγδαία οι οικογενειακοί καβγάδες. Δεν υπήρχε η διαφυγή βλέπεις «για να δώσεις τόπο στην οργή».

Πολλές φορές τους έβλεπες να κάθονται στη μικρή πλατειούλα έξω από το κλειστό καφενείο μέσα στο κρύο με τις ώρες. Κοίταζαν τα κλειστά τεπέκια και την ταμπέλα που την πηγαινοέφερνε ο αέρας με βλέμμα λυπημένο. Παρότι δεν μπορούσαν να το πουν ανοιχτά, από μέσα τους έσερναν διάφορα στο Μάνθο τον καφετζή που είχε ανατρέψει τη χαμηλόφωνη, ταπεινή τους ρουτίνα. Πέρασαν τα χριστουγεννόσχολα χωρίς κεράσματα, χωρίς ευχές, χωρίς τα λιγοστά πιτσιρίκια να πουν τα κάλαντα στο καφενείο μπροστά στη θεόρατη ξυλόσομπα.

Ο Στάθης είχε μόλις απολυθεί από το στρατό. Είχε πάει εξ αναβολής, είχε τελειώσει κι ένα Τ.Ε.Ι.  Λογιστικής ή κάτι τέτοιο. Όμως καθώς δουλειές δεν υπήρχαν είχε μαζευτεί στο χωριό να δουλεύει δίπλα στον πατέρα του στα χωράφια. Και καθώς ήταν φιλότιμος καταλάβαινε ότι και για τα χωράφια δεν έκανε, και μεροκάματο δεν έβγαινε. Του μπήκε η ιδέα, παραμονές Πρωτοχρονιάς. Πήγε κι έπιασε το Μάνθο. Ο παλιός καφετζής μόνο που δεν τον αγκάλιασε να τον φιλήσει. Το νοίκι που του γύρεψε ήταν αστείο, τα μισά που γύρευε αρχικά. Από την άλλη ένα κλειστό μαγαζί ήταν εκεί πέρα, παράδες δεν του άφηνε.

Προπαραμονή των Φώτων, ο Στάθης ξεκλείδωσε το καφενείο, μπήκε μέσα κι άρχισε να καθαρίζει. Σκούπισε, σφουγγάρισε, ξεσκόνισε τις καρέκλες και τα τραπέζια, τα ξανάστησε. Προς το μεσημεράκι ήρθε κι ένα φορτηγό από τη Χώρα κι άρχισε να ξεφορτώνει προμήθειες. Γέμισε το επαγγελματικό ψυγείο, με τα χρειαζούμενα για τους απλούς μεζέδες που συνόδευαν το ρακί. Έγινε σούσουρο στο χωριό. Όπως γύριζαν από τον κάμπο, οι χωριανοί στέκονταν κι έτριβαν τα μάτια τους. Σκουντούσαν ο ένας τον άλλον. Πλησίασαν και ρώτησαν. «Ε ναι μωρέ παιδιά, το ξανανοίγω, άντε από αύριο σας περιμένω» τους είπε με χαμόγελο ο Στάθης.

Παραμονή των Φώτων το καφενείο ξανάνοιξε. Αξημέρωτα σχεδόν περίμεναν το Στάθη να βάλει το  κλειδί στην πόρτα. Μπήκαν μέσα,  κούρνιασαν δίπλα στη σόμπα μόλις που άναψε κι άρχισαν τις παραγγελίες. Τους είχαν κάνει το καλύτερο δώρο. Κι επειδή δεν το περίμεναν, ήταν ακόμα πιο όμορφο.

www.RedKangaroo.gr

Ο τελευταίος μάστορας | Η τέχνη του μαχαιριού πριν χαθεί για πάντα

Η τέχνη του χειροποίητου μαχαιριού.

Στο χωριό Καραϊσκάκη Ξηρομέρου, συναντάμε τον Παναγιώτη Ρηγάλο — έναν από τους τελευταίους μάστορες που συνεχίζουν με μεράκι, υπομονή και βαθύ σεβασμό προς την παράδοση, να κατασκευάζουν χειροποίητα μαχαίρια και όπλα με την παλιά, αυθεντική τεχνική.

Ο κύριος Παναγιώτης μοιράζεται μαζί μας ιστορίες ζωής, μνήμες από τον αγώνα για την Ελευθερία, μυστικά της μαχαιροποιίας, αλλά και ποιήματα και χαράγματα που στολίζουν τα έργα του, δίνοντάς τους ψυχή. Κατασκευάζει τα περίφημα λευκαδίτικα (πορσάνικα) μαχαίρια, όλα φτιαγμένα στο χέρι, κομμάτια ζωντανής παράδοσης και πολιτισμικής κληρονομιάς που κινδυνεύουν να χαθούν.

Παραγωγή: Greek Village Life

Η Μάρω η άτυχη. ( Πραγματική ιστορία)

 Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Τι να πρωτογράψω για την Μάρω, γι αυτή την ανδρογύναικα που όταν την φέρω στο μυαλό μου δέος και θαυμασμό μπορώ να νιώθω! Όχι μόνο εγώ, όλο το χωριό! Μιλάμε για μιά γυναίκα θηρία, είχε δυό χέρια σαν φτυάρες, κάτι στηθάρες λες και έβλεπες τα δυό βουνά του Τόμαρου! 

Όταν πήγαινε στο λάκκο να πλυν' τις βελέτζες και τα τσόλια αναστέναζε ο κόπανος και το ρέμα! Μια φορά χρειάστηκε να φέρει εκείνη η έρμη μάνα της κούτσα κούτσα άλλον κόπανο γιατί τον άλλον τον έσπασε η Μάρω! Ο μπάρμπα Θύμιος έσφαξε ένα παλιοκρίαρο, ήταν βαρύ το ρημάδι ποιός θα το σήκωνε;  Φωνάζει: "ω Μάρω φώναξε μωρή κάνα άντρα να κρεμάσει το κριάρι στο τσιγκέλι".

"Ω Μπάρμπα τι τον θέλεις τον άντρα; έρχομαι εγώ!" το τσακώνει η Μάρω το κριάρι κατευθείαν στο τσιγκέλι!

Θυμάμαι μια άνοιξη έριξε έναν απότομο κατακλυσμό, κατέβασε εκείνο το ρέμα του Μουρλά, βούιζε και κατέβαζε ότι έβρισκε μπροστά του.  Η βάβω να φωνάζει και να ουρλιέται και να σταυρώνει και τα χέρια: "Ούιι πάει εκείνο το παλιόπαιδο μαζί με τα μανάρια κάτω στο ποτάμι θα διαβούν και δεν έχω και κανέναν να τον σώσει"! Εγώ βόσκαγα κάτι μαναράκια εκεί στην Αι Τριάδα, βλέπω την Μάρω με μια κάπα,  κώλωσε σε μια κοτρώνα: "Έλα Γάκο να σε πάρω γκότσια!" Με πήρε και με πήγε απέκει και μετά τα μανάρια μου.  "Ώρε έλεγε ο πάππους θα βρεθεί άντρας να την κάνει ζάπη αυτό το θηρίο; Γυναίκα είναι ετούτη ή δυό άντρες μαζί;"

 Έδωσε ο Θεός και έστρεξε της Παύλαινας της προξενήτρας το προξενιό με έναν καμπίσιο γαμπρό. Αφού κοντόφθασε ο γαμπρός με το σόι του στο χωριό πήγε η Μάρω να τους προϋπαντήσει στο δρόμο. Τους σταματάει μια ούντα και τους λέει "τον βλέπετε αυτόν τον κόραδο, αυτός ο κώλαρος τον έκανε αυτόν τον κόραδο και τουρλώνοντας και δείχνοντας τον πισινό της!"  Μάρω ήταν αυτή, δεν είχε βγάλει δα και κανένα κολέγιο, ότι της ερχόταν έλεγε!  Του μέλλοντα πεθερού του άρεσε,  "Ωρέ γερή, τι γυναίκα είναι αυτή;"                                    Ήρθαν οι συμπεθέροι καθήσαν εκεί στην σπιτομάνα, εκεί στην ταύλα να φάνε κρέας με τραχανά. Η Μάρω μεγάλη κρεατοφάγος κατέβαζε το κρέας σαν γατοκέφαλα, κάπου ο πεθερός που δεν είχε πάρει ούτε λεπτό τα μάτια από πάνω της της λέει: "Φάει νύφη τραχανά", "Καλά και τα κοψίδια!" του λέει του πεθερού!

Τελικά τα βρήκαν με τους καμπήσιους και παντρευτήκαν.  "Ωρέ, λέει ο πάππους, πάει καταστράφηκε ετούτη η τσούπρα [ανιψιά από πρώτο ξάδερφο]. Τι διάοψέλνεις ώρε γέρντα;  Να λέω για αυτόν το καμπήσιο τον γαμπρό, τον είδα στο σοκάκι του Καραχάλιου σαν ασβός είναι σκόρεσμα πως θα την καταφέρει αυτήν εκείνου του χαμένου; Έχει να δώσει πολύ ψωμί στους κλέφτες!  Τι λες μωρέ να σε μάσει η Λιώρας! Πέντε τσούπρες είναι, ο ξαδερφός σου μαρκάλαγε για να βγάλει παιδί και η Ρίνα όλο κορίτσια έβγαζε! Την Μάρω την φουκαριάρα την είχαν πισέγκι και για όλες τις δουλειές. Αυτοί θέλαν χαμάλη και όχι νύφη!  

Εκείνος ο χαμένος ο ασβός που έλεγε και ο πάππους όλη μέρα στα μπακαλιά μπεκρόπινε και έπαιζε κολτσίνα! Πέρασε ο καιρός η Μάρω γύρισε στο χωριό να δει τους γονιούς της! Την βλέπει η μάνα το κορίτσι που είναι μαραζωμένο και την ρωτάει: "Τι έχεις παιδάκι μου και είσαι έτσι;". Τι να σου πω μώρ μάνα όπως έφυγα έτσι ήρθα, ούτε που με ακούμπησε. Τι λες μωρή σκύλα και τώρα τι κάνουμε; Τι να σου πω μώρ τι ξέρω εγώ μάνα.  Άκου τι σκέφτομαι, η Νικόλαινα έχει έντεκα παιδιά τα δυό τελευταία είναι διπλάρκα, τώρα γέννησε μαξούμια είναι! Έχουν φτώχεια με το τσουβάλι θα της πώ να μας δώκει το ένα, λεφτά έχουμε θα της δώκουμε και θα κρατήσει το μυστικό, είμαι σίγουρη γιατί είμαστε φίλες και να σου πω εκεί που ζεις εσύ έξω από το χωριό δεν θα μαθευτεί με τίποτα, αλλά για καλό και για κακό βάλε και ένα μαξιλάρι στην κοιλιά να φαίνεσαι ότι είσαι αγκαστρωμένη. Έτσι και έγινε, όλα κυλούσαν ομαλά το παιδί μεγάλωσε κάποια μέρα πως το έφερε ο διάολος και βρέθηκε στο παζάρι του χωριού η μαμή που το ξεγέννησε.  Κουβέντα στην κουβέντα με άλλους χωριανούς κατάλαβε ότι της κρύβουν λόγια. Εκεί που έπαιζε το παιδί βλέπει ένα σημάδι στο λαιμό α λέει αυτό είναι της Νικόλαινας το διπλάρκο, εγώ το ξεγέννησα και έμοιαζε και με το κορίτσι το διπλάρκο που είχε ξεγεννήσει!  Το έμαθε όλο το χωριό,  τι έγινε δεν περιγράφεται όχι ότι δεν είχαν υποψίες οι χωριανοί αλλά τώρα το μάθαν από πρώτο χέρι!  Που να βρει η Μάρω τρύπα να κρυφτεί αφού το παιδί το ξένο το παρουσίασε για δικό της.  

Δεν πέρασε πολύς καιρός και η Μάρω βρέθηκε κρεμασμένη σε ένα πλάτανο ξεπλένοντας την ντροπή της αλλά και του χωριού, γιατί ξέραν περισσότεροι το κουσούρι του Αποστόλη.

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Μουσικό Σχολείο Άρτας - Κύπρος Νυν και αεί - Τρίτη 1 Απριλίου 2025

«Κύπρος Νυν και Αεί»

Κομμένο στη μέση ξυπνά το νησί για χρόνια.

Μου είπαν πως θα ΄χω πατρίδα μισή αιώνια…

…Κύπρος Νυν και Αεί στους αιώνες των αιώνων.

Κύπρος Νυν και Αεί οι αγχόνες χίλιων χρόνων

δεν ξεχνούν την πληγή…

Κύπρος 1974-2024: 50 χρόνια από την εισβολή,

μνήμη και προσδοκία με λόγο και μουσική. 

Το Μουσικό Σχολείο Άρτας με τη συνεργασία του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Άρτης «Ο Σκουφάς» και τη στήριξη του Δήμου Αρταίων, διοργανώνει συναυλία – αφιέρωμα, στα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την Τρίτη 01 Απριλίου 2025 και ώρα 9 μ.μ. στην αίθουσα «Σκουφάς».

Στίχοι του Λεωνίδα Μαλένη, της Νεσιέ Γιασίν, του Κωστή Παλαμά, του Νίκου Γκάτσου, του Δημήτρη Λιπέρτη, του Πόλυ Κυριάκου, που πραγματεύονται τα θέματα της εισβολής, της προσφυγιάς, της κατοχής, της μνήμης και της ελπίδας για λύση, συνδυασμένοι με τα πεντάγραμμα του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, του Λουκά Θάνου, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δημήτρη Λάγιου, του Σταύρου Σιόλα, θα μας προσφέρουν την ευκαιρία να αναστοχαστούμε με ιδιαίτερη ευαισθησία τις δύσκολες στιγμές της ιστορίας της Κύπρου, αλλά και την αέναη πίστη στον αγώνα για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.

Ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, της Κλαίρης Αγγελίδου, του Κωστή Παλαμά, της Τέρψας Αγαθοκλέους-Παπακώστα, του Νεόφυτου Παπαλαζάρου, και αποσπάσματα από λογοτεχνικά έργα της Ρήνας Κατσελλή, ξυπνούν συνειδήσεις και ακονίζουν μνήμες της πολυτάραχης ιστορίας ενός τόπου προικισμένου από τη φύση κι ενός βασανισμένου και περήφανου λαού.

Θα έχουμε την τιμή να είναι μαζί μας η κα Τέρψα Αγαθοκλέους-Παπακώστα, εκπαιδευτικός και συγγραφέας, που αγαπάει βαθιά τον τόπο καταγωγής της, την Κύπρο και τον τόπο διαμονής της, την Άρτα, για να μας καταθέσει τη μαρτυρία της από τη συμμετοχή της στον απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. το 1955-59 εναντίον των Άγγλων κατακτητών, το ρόλο των Άγγλων στις συγκρούσεις ανάμεσα σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους τον Δεκέμβριο του 1963, την επιβολή της πράσινης γραμμής του ΟΗΕ και τον διαχωρισμό των Ελληνοκυπρίων από τους Τουρκοκύπριους τον Απρίλιο του 1964, την εισβολή και τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η Κύπρος από το 1974 μέχρι σήμερα.

Η συναυλία πραγματοποιείται στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων «50 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο» που υλοποιείται το σχολικό έτος 2024-25 από ομάδα μαθητών – μαθητριών και εκπαιδευτικών του Μουσικού Σχολείου Άρτας και έχει ως στόχο να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων της εισβολής, να αναδείξει την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της Κύπρου και να ενισχύσει το μήνυμα της ανάγκης για ειρηνική λύση και επανένωση του νησιού.

Θα ήταν μεγάλη χαρά να παρακολουθήσουμε και να βιώσουμε μαζί μια βραδιά γεμάτη συναισθήματα, μνήμη και πολιτισμό και να αναδείξουμε την αξία της ενότητας και της ειρήνης.

Οι υπεύθυνοι/ες εκπαιδευτικοί

Παναγιώτης Γιαννούτσος

Αναστασία Σταύρου

Ανθούλα Ζιώρη