Τι σημαίνει μπάτσος; Η λέξη "μπάτσος" αποτελεί ύβριν ηθικής προσβολής;

Μπάτσος είναι ηχοποίητος λέξις εκ του ήχου που προκαλεί το κατακέφαλο ράπισμα, το χαστούκι, "μπάτς". Γι΄αυτό στή νεοελληνική το ράπισμα λέγεται και μπάτσα ή μπάτσος (λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη, 1999). Ομως μπάτσος αποκαλείται υβριστικώς εις την αργκό και το όργανο της τάξεως (ή μπάτσμαν), ο αστυνομικός, το περιπολικό όχημα αποκαλείται μπατσικό, η όλη αστυνομία δέ, καλείται μπατσαρία. Η λέξις "μπάτσος" αποτελεί ύβριν ηθικής προσβολής. Το παράξενο είναι ότι στά Ιταλικά baccio σημαίνει Φιλί!!!

Αντίθετη άποψη ως πρός την ετυμολογία της λέξεως εκφράζει ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης: "Συγκεκριμένα, το μπάτσος (από το τουρκικό baç) στη γλώσσα των προσεκτικών ομιλητών δηλώνει συνήθως τον αστυφύλακα, το όργανο της τάξεως, αλλά με μια αρνητική χροιά που παραπέμπει στην άσκηση βίας πάνω σε αθώα θύματα, στην αυταρχική εξουσία που ταλαιπωρεί αδύναμους πολίτες, κλπ. Στον λόγο των ίδιων ομιλητών η ουδέτερη λέξη για το όργανο της τάξεως είναι η λέξη αστυνομικός (και αστυνόμος, πβ. «κλέφτες κι αστυνόμοι» που έλεγαν και λένε τα παιδιά παίζοντας και αγγλικά cops and robbers), συνδεόμενη με εύσημες σημασιολογικές συνυποδηλώσεις (την προστασία του πολίτη από τους κακοποιούς, την καταδίωξη των εγκληματιών, την εξασφάλιση της ζωής και της περιουσίας των πολιτών κ.τ.ό.). Αρα η γενίκευση της λέξης μπάτσος, που βλέπουμε να κυριαρχεί λ.χ. στον μεταγλωττισμό των περισσότερων τηλεοπτικών έργων, σε τηλεοπτικές σειρές κλπ., για να αποδώσει το άχρωμο αγγλικό cop, και το σώμα των αστυνομικών μειώνει κοινωνικά και ηθικά και αφαιρεί από την ελληνική γλώσσα τη δυνατότητα να διαφοροποιεί σημασιολογικά τη χρήση των δύο λέξεων, επιβάλλοντας βαθμηδόν σε όλες τις περιπτώσεις τη μία από αυτές, το μπάτσος". (Γιώργος Μπαμπινιώτης, 1998)

Ομως, στό Google translate βλέπουμε ότι στα Τουρκικά, σφαλιάρα = manşet, ράπισμα = yumruklamak, και φάπα = şaplak. Η λέξη baç δεν αναγνωρίζεται. Σε ένα ενδιαφέρον online λεξικό της Τουρκικής εδώ (http://www.turkishdictionery.net), για όσους θέλουν να τσεκάρουν τις τουρκογενείς λέξεις, το baç έχει την έννοια του φόρου κατά την Οθωμανική περίοδο (χαράτσι), και από ότι υποψιάζομαι, εκείνη την εποχή οι φοροεισπράκτορες δεν μαζεύαν τους φόρους με το γάντι και το «σεις» και με το «σας»! Προφανώς ...έπεφταν και σφαλιάρες εξ ού και η μεταφορική έννοια της λέξης.

Γιατί όμως ο αστυνομικός αποκαλείται μπάτσος; Είναι απλό. Προπολεμικώς και μεταπολεμικώς, εις την Ελλάδα, οι αστυνομικοί ήσαν κατά κανόνα αγράμματοι, και ευκόλως καθοδηγούμενοι από αυταρχικά καθεστώτα. Οτι τους έλεγε η εκάστοτε εξουσία το υιοθετούσαν. Ετσι, σπανίως εσέβοντο τα δικαιώματα του πολίτη, σπανίως ήσαν ευγενικοί και συχνά βιαιοπραγούσαν σωματικώς επί του πολίτη, ασχέτως άν δεν είχε διαπράξει αδίκημα. Αυτό ήτο κανόνας διά την Χωροφυλακή υπαίθρου, ενώ κάποιο ευγενικό Ευρωπαϊκό στύλ ενεφάνιζε η Αστυνομία Πόλεων, σχεδιασμένη εις τα πρότυπα της Scottland Yard. Ακραίο φαινόμενο ήταν οι βασανισμοί μέχρι θανάτου ή παραλύσεως πολιτών επί δικτατορίας των συνταγματαρχών (Οπρόπουλος, Μουστακλής, Τσαρουχάς, Μανδηλαράς). Το βιβλίο του Περικλή Κοροβέση "Ανθρωποφύλακες" που αναγνώσθηκε στό Συμβούλιο της Ευρώπης το 1971 είναι ανατριχιαστικό (γκλόμπ στόν πρωκτό, ξερίζωμα νυχιών με τανάλια, ραβδισμοί στά πέλματα μέχρις αιμορραγίας (φάλαγγας) κλπ. Με απλά λόγια, με το παραμικρό έπεφτε σφαλιάρα, μπάτσος, ρόπαλο, ή και σφαίρα. Δικαίως λοιπόν ο λαός μας τους προσήψε αυτό τον υβριστικό χαρακτηρισμό.

Μεταπολιτευτικά, άν και αρκετοί βασανιστές καταδικάσθηκαν σε πολύχρονες ποινές κάθειρξης, η συσσωρευμένη οργή του λαού είχε σαν αποτέλεσμα να δολοφονηθούν (εκτελεσθούν) δύο κορυφαίοι βασανιστές της δικτατορίας από την Οργάνωση 17Ν (ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης). Από τότε "κόπηκε ο βήχας" και τα βασανιστήρια είναι πλέον σπάνιο φαινόμενο. Βέβαια εξακολουθεί να υφίσταται βία κατά πολιτών από τις ειδικές μονάδες καταπολέμησης διαδηλώσεων, αποκαλούμενες ΜΑΤ (Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης) οι οποίες - έχοντας την πολιτική κάλυψη της εξουσίας - συχνάκις βιαιοπραγούν ακόμα και εναντίον αθώων περαστικών. Το 1977 δύο άσχετα με τη διαδήλωση του Πολυτεχνείου άτομα πέθαναν από κτυπήματα γκλόμπ, ο Κύπριος τουρίστας Ιάκωβος Κουμής και η νεαρή αγρότισσα Σταματίνα Κανελοπούλου. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποτε ο Πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης δήλωσε στά ΜΑΤ ότι "εσείς είσθε το κράτος" καταπατώντας έτσι την αρχή διάκρισης των εξουσιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνείδηση του αγράμματου λαού μας είναι συγκεχυμένες οι αρμοδιότητες της αστυνομίας, νομίζουν ότι έχει αρμοδιότητες δικαστικής εξουσίας, και οι μαμάδες γιά να σωφρονίσουν τα παιδιά τους λένε "κάτσε καλά γιατί θα φωνάξω τον αστυνομικό να σε κλείσει μέσα"! Ετσι διαιωνίζεται η αρνητική στάση του λαού απέναντι στήν Αστυνομία, και επειδή μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, αυτό παρασύρει ηθικώς και τη μεγάλη πλειοψηφία των νομιμοφρόνων και εντίμων αστυνομικών.

Τα τελευταία χρόνια όμως τα πράγματα άλλαξαν. Γιά να εισέλθεις στίς αστυνομικές σχολές χρειάζεται βαθμός 18-19 δηλαδή εισέρχονται μαθητές αριστούχοι, καλλιεργημένοι και μορφωμένοι, με γνώσεις του Συντάγματος, των νόμων και προστασίας των δικαιωματων του πολίτη. Γιά παράδειγμα ο αστυνομικός που έριξε δακρυγόνο στον Μανώλη Γλέζο, τον επισκέφθηκε την επομένη ημέρα και ζήτησε συγνώμη (2012). Βεβαίως πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Δεν είναι ολίγες οι περιπτώσεις αστυνομικών που εδιώχθησαν ως έμποροι ναρκωτικών, ως προστάτες νύχτας, ως βασανιστές (επί δημοκρατίας), αλλά και ως δολοφόνοι  παιδιών (Δ.Μελίστας, 1985, Επ.Κορκονέαςκαι Β.Σαραλιώτης, 2010).  

Θα ήτο ευχής έργον οι επικεφαλής των συνδικαλιστικών οργάνων των σημερινών αστυνομικών, αφ ενός μέν να απομονώσουν τους επίορκους συναδέλφους των και αφ ετέρου, να ζητήσουν συγνώμη ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ (όπως έκανε ο Βίλλυ Μπράντ στό Τέλ Αβίβ) γιά όλες τις αυθαιρεσίες και μαλακίες που διεπράχθησαν στο παρελθόν από συναδέλφους των. Ισως έτσι εξαλλειφθεί και η ύβρις μπάτσος.

Καλός μπάτσος/κακός μπάτσος ονομάζεται η ψυχολογική τακτική ανάκρισης που βασίζεται σε κοινή ανάκριση ενός ατόμου από δυο ανακριτές, ο ένας από τους οποίους παίζει το ρόλο του "καλού" και ο άλλος το ρόλο του "κακού". Η ονομασία αυτή της ψυχολογικής τακτικής προέρχεται από την αγγλική έκφραση good cop/bad cop. Η ανακριτική πρακτική αναφέρεται ως «συνδυαστική ανάκριση» σε σχετικά φυλλάδια της CIA (Αποχαρακτηρισμένο έγγραφο Human Resource Exploitation Training Manual (1983), pp. 26-27).

Παραδείγματα:

- Θα ορμήξω στο μπάρ και θα τη φιλήσω.

- Πρόσεξε όμως μή φάς κανένα μπάτσο!

- Πάνω που κλέβαμε το ΙΧ μάγκες, μας την πέσανε οι μπάτσοι.

- "Μπάτσοι , γουρούνια, δολοφόνοι"! (σύνθημα διαδηλώσεως)

- "Οι μπάτσοι είναι αδέλφια μας και μείς αδελφοκτόνοι" (σύνθημα αναρχικών)

- "Θα ήμουν θετικός στο να απαγορευθεί γενικώς η οπλοφορία στην κοινωνία. Το να λέμε μόνο για τους βουλευτές και να έχει όπλο ο τελευταίος... μπάτσος, μπράβος και οτιδήποτε κυκλοφορεί στη χώρα, την επικινδυνότητα για τον απλό πολίτη δυστυχώς τη μειώνουμε κατ΄ελάχιστο». (Νίκος Βούτσης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, 01-06-2013)

- Μπάτσος είσθε και φαίνεσθε κύριε Βουλευτά (συνδικαλιστές αστυνομικοί πρός κ. Ν. Βούτση, 02-06-2013)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Απόσπασμα από την Β έκδοση του βιβλίου "Η Ψυχολογία των ύβρεων και των ιδιωματισμών" του Χαρ. Γκούβα, Α έκδοση, έτος 2002

του δρ. Χαρ. Γκούβα

www.PrevezaLeaks.gr

Διαβάστε τα ονόματα όσων εκλέγονται για το Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος

Χθες Δετέρα 7 Απριλίου 2025 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και ελεγκτικής επιτροπής της κορυφαίας οργάνωσης των Αποδήμων Ηπειρωτών, της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.

Οι εκλογές διεξήχθησαν σε πάρα πολύ καλό κλίμα χωρίς εντάσεις και οι αντιπρόσωποι των οργανώσεων προσήλθαν μαζικά στην ψηφοφορία.

Οι 25 έδρες του Διοικητικού Συμβουλίου κατανεμήθηκαν στις παρατάξεις ως εξής

Φήφισαν 401

Άκυρα: 3

Έγκυρα :398

ΕΛΑΒΟΝ:

ΕΝΟΤΗΤΑ για την ΗΠΕΙΡΟ :     173 ψήφου    ΕΔΡΕΣ: 11

ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ: 113 ψήφους  ΕΔΡΕΣ: 7 

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ :  112 ψήφους   ΕΔΡΕΣ: 7 

Εκλέγονται σύμβουλοι από κάθε παράταξη ως εξής:

Ενότητα για την Ήπειρο

Νομός Ιωαννίνων

Γκόνη Μαρίκα

Ζηκόπουλος Κώστας

Σούκης Δημήτριος

Από Βόρειο Ήπειρο 

Τζομάκας Γιώργος

Νομός Θεσπρωτίας

Γκέλιας Δονάτος

Κιάμος Μάκης

Δάλλα Σταματία

Νομός Άρτας

Βασιλείου Δημήτριος

Κοντός Αντώνης

Νομός Πρέβεζας

Σκαρμούτσου-Τασούλα Σταυρούλα

Τσούτσης  Διονύσιος

Για την Ελεγκτική Επιτροπή

Κουρτέσας Γιώργος

Κίνημα Απόδημων Ηπειρωτών

Νομός Ιωαννίνων

Γκαρτζονίκα Ελευθερία

Πότσης Σπύρος

Ρούτη Έφη

Νομός Θεσπρωτίας

Ανυφαντής Παναγιώτης

Κόντης Ζήκος

Νομός Άρτας

Ρούσσας Χρήστος

Νομός Πρέβεζας

Ευθυμίου Χριστόφορος

Για την Ελεγκτική Επιτροπή

Τούμπουρος Χρήστος

Ηπειρωτική Συσπείρωση

Νομός Ιωαννίνων

Λιάγκος Κώστας

Τζαχρήστα Βασιλική

Τσίντζος Ανδρέας

Νομός Θεσπρωτίας

Κολιούσης Σωτήρης,

Λαμπρίδης Αλέξανδρος

Νομός Άρτας

Νάκης Γιάννης

Νομός Πρέβεζας

Μπέλος Γιώργιος

Για την Ελεγκτική Επιτροπή

Κοντούλη Νατάσσα

Εντοπίστηκαν 11 τόνοι ακατάλληλα κρέατα

Έντεκα τόνους ακατάλληλα κρέατα θα διοχέτευαν επιτήδειοι στην αγορά ενόψει Πάσχα. Τα ακατάλληλα κρέατα εντοπίστηκαν από τους ελεγκτές της Περιφέρειας Αττικής.

Σύμφωνα με το newsbomb.gr, κλιμάκια των αρμόδιων υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής εντόπισαν τα επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία κρέατα, κατά τη διάρκεια ελέγχων για την αποτροπή φαινομένων αισχροκέρδειας πριν τις ημέρες του Πάσχα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποσότητα που έχει κατασχεθεί συνολικά μέχρι τώρα σε ολόκληρη τη χώρα, κρίθηκαν ακατάλληλα και κατασχέθηκαν, πριν οδηγηθούν στα πιάτα των καταναλωτών.

«Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι η διοίκησή μας δεν θα αφήσει το παραμικρό περιθώριο ανοχής σε όσους θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια των πολιτών. Προχωρήσαμε σε τολμηρές, ριζικές παρεμβάσεις, ώστε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί μας να λειτουργούν γρήγορα και αποτελεσματικά, με απόλυτη διαφάνεια και με σεβασμό προς τον πολίτη και τη θεσμική αποστολή τους. Εγγυόμαστε ότι τα εορταστικά αγαθά θα φτάσουν στο τραπέζι του καταναλωτή, απολύτως ασφαλή και στην σωστή τιμή. Φαινόμενα νοθείας, αισχροκέρδειας και υπονόμευσης της ποιότητας των προϊόντων δεν θα γίνουν ανεκτά. Οι αρμόδιες υπηρεσίες μας βρίσκονται νυχθημερόν στο πεδίο για να κάνουν αυτή τη δέσμευση πραγματικότητα», δήλωσε ο περιφερειάρχης Αττικής, Νίκος Χαρδαλιάς.

Επεκτείνονται οι έλεγχοι

Τις ημέρες του Πάσχα, οι έλεγχοι θα επεκταθούν σε όλες τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των μηχανισμών της Περιφέρειας, όπως εταιρείες διανομής κρεάτων, οπωρολαχανικών και άλλων κατηγοριών τροφίμων, σούπερ μάρκετ, λαϊκές αγορές, καταστήματα τυροκομικών προϊόντων, πτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, καταστήματα παιχνιδιών, πρατήρια υγρών καυσίμων, επιχειρήσεις αναψυχής κ.α.

https://agronewsbomb.gr/

Αν γύριζαν τα χρόνια, θα τα πλήρωνα χρυσά... | Συγκλονιστική μαρτυρία

Οι τελευταίοι Έλληνες Βλάχοι – Η Συγκλονιστική Εξομολόγηση της γιαγιάς Ελένης

Στο νέο μας οδοιπορικό φτάνουμε στην ιστορική Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας, όπου μας υποδέχεται η γιαγιά Ελένη, 82 ετών. Με λόγια αυθεντικά και καρδιά ανοιχτή μας μιλά για τη δύσκολη αλλά αξιοπρεπή ζωή της: από τα παιδικά της χρόνια μέσα στη φτώχεια, τις δουλειές στα καπνά, μέχρι τα 13 χρόνια ξενιτιάς στη Γερμανία.

Η γιαγιά Ελένη μας ταξιδεύει σε μια Ελλάδα που χάθηκε, με ιστορίες γεμάτες αγώνα, τιμή, παραδόσεις και βαθιά πίστη. Μας μιλά για τους παλιούς γάμους στο χωριό, τα παραδοσιακά φαγητά, τα έθιμα του Πάσχα και τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Με συγκίνηση μας διηγείται τον μεγάλο της πόνο – την απώλεια του παιδιού της – και μας δίνει πολύτιμες συμβουλές για τους νέους.

Ένα βίντεο-κατάθεση ψυχής που συγκινεί, συγκλονίζει και φωτίζει μια εποχή που αξίζει να θυμόμαστε.

Παραγωγή: Greek Village Life

Κέρδισε η Ήπειρος στις εκλογές της Πανηπειρωτικής. ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ 2η δύναμη

Το «Κίνημα Απόδημων Ηπειρωτών», ο συνδυασμός που συμμετείχε για πρώτη φορά στις εκλογές της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, κατόρθωσε να καταλάβει τη δεύτερη θέση, επιτυγχάνοντας μια σημαντική επιτυχία. Με τη στήριξη των απόδημων Ηπειρωτών και την ευρεία αποδοχή των θέσεων και προτάσεών του, ο συνδυασμός απέσπασε συνολικά 7 έδρες στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Συνομοσπονδίας. Το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί σημαντική αναγνώριση της προσπάθειας και των δυνατοτήτων του κινήματος, θέτοντας τα θεμέλια για ακόμα μεγαλύτερη προσφορά στους απόδημους Ηπειρώτες

Τελικά αποτελέσματα των εκλογών της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας

Φήφισαν 401

Άκυρα: 3

Έγκυρα :398

ΕΛΑΒΟΝ:

ΕΝΟΤΗΤΑ για την ΗΠΕΙΡΟ :     173      ΕΔΡΕΣ: 11

ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ: 113 ΕΔΡΕΣ: 7 

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ :  112  ΕΔΡΕΣ: 7 

Ένα Παράξενο Ζευγάρι… από τους «Υφοποιούς»!\

Γράφει: Η Κατερίνα Σχισμένου.

Οι εξαιρετικοί «Υφοποιοί» Κομποτίου του Δήμου Νικολάου Σκουφά απέδειξαν πως το καλό θέατρο δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά καρδιά, χιούμορ και δουλειά. Την περασμένη εβδομάδα οι «Υφοποιο» Κομποτίου του Δήμου Νικολάου Σκουφά ολοκλήρωσαν με επιτυχία τον κύκλο παραστάσεων του θεατρικού έργου «Ένα Παράξενο Ζευγάρι» του Νιλ Σάιμον. Σε σκηνοθεσία της Αφροδίτης Κατσαούνου και με πρωταγωνίστρια τη Βασιλική Χάβελα ως Φλωρεντία και την Βίκυ Κωστάκη ως Ολυμπία

 το Γρηγόρη Τόλη ως Μανώλο, τον Ευάγγελο Κόρδα ως Σπιντ, την Παναγιώτα Κολιούλη Στραγανιώτη ως Βίννι,  τον Παναγιώτης Ντούλα ως Μαρία Χεσούς τη Σοφία Κωσταπαππά ως Μιμή. Η παράσταση κατόρθωσε να παντρέψει τη γνήσια κωμωδία με μια αληθινή ματιά στις ανθρώπινες σχέσεις.

 Το έργο του Σάιμον, παρότι φαινομενικά ανάλαφρο, κρύβει κάτω από τις σπινθηροβόλες ατάκες του ένα βαθύ σχόλιο για τη μοναξιά, τη συναισθηματική εξάρτηση και την αντοχή μας στη συνύπαρξη. Η σκηνοθέτις επέλεξε να σεβαστεί τον πυρήνα του έργου, κρατώντας το κοντά στο πνεύμα της εποχής του, αποφεύγοντας κάθε επιτήδευση. Το αποτέλεσμα; Μια παράσταση ρυθμική, ειλικρινής και γεμάτη ζωντάνια.

 Η Βασιλική Χάβελα ξεχώρισε για τη φυσικότητα και την εκφραστικότητα της ερμηνείας της, φέρνοντας βάθος σε έναν ρόλο που εύκολα θα μπορούσε να μείνει στην επιφάνεια. Μοναδική ερμηνεία! Η σκηνική της παρουσία έδεσε αρμονικά με τους υπόλοιπους ηθοποιούς της ομάδας, οι οποίοι κινήθηκαν με σιγουριά, ενσυναίσθηση και σκηνική συνείδηση. Πολλές φορές η κωμική απόδοση να είναι πάρα πολύ δύσκολη σε σχέση ίσως με μια τραγική.

 Το κοινό αντάμειψε την ομάδα με θερμό χειροκρότημα — και όχι αδίκως. Οι «Υφοποιοί» δεν προσπάθησαν να γίνουν κάτι που δεν είναι. Αντιθέτως, απέδειξαν πως η αυθεντικότητα, η συλλογική προσπάθεια και η πίστη στο θέατρο μπορούν να γεννήσουν μια παράσταση που μένει. Μέσα σε ένα τοπίο όπου το θέατρο της επαρχίας  συχνά αγνοείται ή υποτιμάται, η συγκεκριμένη δουλειά αποτελεί υπόδειγμα. Το «Παράξενο Ζευγάρι» των «Υφοποιών» δεν ήταν απλώς μια ακόμα παράσταση — ήταν μια μικρή, θεατρική νίκη.

Ερμήνευσαν:

Βασιλική Χαβέλα: Φλωρεντία

Βίκυ Κωστάκη: Ολυμπία

Γρηγόρης Τόλης: Μανώλο

Ευάγγελος Κόρδας: Σπιντ

Παναγιώτα Κολιούλη Στραγανιώτη: Βίννι

Παναγιώτης Ντούλας: Μαρία Χεσούς

Σοφία Κωσταπαππά: Μιμή

Συντελεστές:

Σκηνικά: Χρήστος Παππάς, Σωτήρης Γούσιας

Κοστούμια: Χρήστος Παππάς

Η Ομάδα Βίντεο/Τρέιλερ: Γιώργος Παπαβασιλείου

Σχεδιασμός Αφίσα/Πρόγραμμα: Χρήστος Παππάς

Μουσική επιμέλεια/ Ήχος: Στεφανία Γιαννούλη

Φώτα: Σοφία Δημητρέλου

Φωτογραφία: Βάγια Μπαλαμπάνη

Υποβολέας: Βασιλική Σαλαμούρα

Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΩΓΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΥΛΗΣ ΙΩΣΗΦ

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Κείμενο του Ευαγγέλου Κατσίμπρα, Προέδρου της Εταιρείας.

Πλησιάζοντας στην Κυριακή των Βαΐων έχουμε οφειλετικό χρέος να αναφερθούμε στον Εθνομάρτυρα Επίσκοπο Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην Ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου.

Ήταν έντονη η επιθυμία μου εδώ και πολλά χρόνια και είχα θέσει σκοπό της ζωής μου να μπορέσουμε κάποτε να τιμήσουμε την μνήμη του Εθνομάρτυρα Επισκόπου Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ και στα μέρη μας, στα ματωμένα Ηπειρωτικά χώματα απ’ όπου ξεκίνησε την δράση του ο Ιωσήφ.

Άκουγα και διάβαζα για την μεγάλη Θρησκευτική και Εθνική δράση που επέδειξε ο Ιωσήφ στην Επανάσταση του 1821, αλλά και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην πολιορκία και την Ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου θυσιάζοντας και την ίδια την ζωή του και ήταν αδιανόητο να τιμάται στο Μεσολόγγι και σε άλλα μέρη της Ελλάδας και όχι στα μέρη μας.

Αυτό έγινε πραγματικότητα το έτος 2023 όταν διοργανώθηκε και συνεχίζεται με την πρωτοβουλία μας και την συμμετοχή μας καθώς και άλλων φορέων εκδήλωση προς τιμήν του μεγάλου αυτού Επισκόπου στο κάστρο των Ρωγών, παρόμοια εκδήλωση είχε γίνει μόνο το 1971, με την ευκαιρία του εορτασμού των 150 ετών από την Επανάσταση του 1821.

Ως συνδιοργανωτής και επικεφαλής του Φορέα Εταιρεία Βυζαντινών Μελετών Νομού Πρεβέζης αισθάνομαι υπερήφανος, ότι εκπληρώνω το μεγάλο σκοπό τον οποίο είχα θέσει για να τιμηθεί η μνήμη του Εθνομάρτυρα Επισκόπου Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ.

Ο Επίσκοπος Ιωσήφ γεννήθηκε στα Αμπελάκια ή Τσαριτσάνη Θεσσαλίας το έτος 1776 και από πολύ νωρίς διακρίθηκε για την φιλομάθειά του.

Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα από τον τρικαλινό Ιερέα Πολυζώη, τον Εθνομάρτυρα και συνέχισε τις σπουδές του στην περίφημη σχολή της Τσαρίτσανης όπου ήταν μαθητής του δάσκαλου του Γένους και διαφωτιστή Κωνσταντίνου Κούμα.

Σε ηλικία μόλις 14 ετών χειροτονήθηκε Αναγνώστης και στη συνέχεια ασπάστηκε το μοναχικό βίο και χειροτονήθηκε το 1798, σε ηλικία 22 ετών, διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος στην Τσαρίτσανη από τον Επίσκοπο Ελασσόνας Ιωαννίκιο τον Α΄.

Ως κληρικός με τη μεγάλη του εθνική δράση ανησυχεί τον Αλή Πασά ο οποίος δίνει εντολή το 1814 να τον συλλάβουν και να τον μεταφέρουν στα Ιωάννινα όπου τον φυλακίζει με σκοπό να θανατωθεί.

Η ποινή του όμως δεν εκτελείται, αποφυλακίζεται και καταφεύγει στην Άρτα, κοντά στον Μητροπολίτη Άρτης και Ναυπάκτου Πορφύριο με τον οποίο συνδέονταν από παλαιότερα.

Στην Άρτα χειροτονείται Αρχιμανδρίτης, όπου ανέπτυξε σημαντική εκκλησιαστική και εθνική δράση και γνωρίστηκε φιλικά με τον Επίσκοπο Ρωγών και Κοζύλης Μακάριο.

Όταν στη συνέχεια το 1820 ο Μακάριος καταδιώχθηκε από τους Τούρκους και πέρασε στην Κέρκυρα για να γλυτώσει το θάνατο από τον Αλή Πασά, όρισε τον Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ αντικαταστάτη του στην Επισκοπή Ρωγών.

Οι Ρωγοί βρίσκονται σε χαμηλό λόφο ανάμεσα από τα χωριά της Πρέβεζας, Πέτρα και Νέα Κερασούντα.

Σήμερα σώζονται ερείπια του κάστρου καθώς και Ιερός Ναός αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, μέρος της παλιάς Μονής η οποία δεν σώζεται.

Δίπλα στην είσοδο του Ιερού Ναού υπάρχει επιγραφή που αναγράφει: «ΕΝ ΤΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΡΩΓΩΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΥΣΕ 1820-1826 Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΙΩΣΗΦ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΑΣ ΠΡΟΣΕΝΕΓΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΙ ΕΝ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΩ ΑΓΩΝΙΣΘΕΙΣ ΚΑΙ ΘΥΣΑΣΘΕΙΣ 13/04/1826».

Ως Επίσκοπος Ρωγών έμεινε μικρό χρονικό διάστημα αλλά φεύγοντας άφησε σπουδαίο εκκλησιαστικό κα φιλανθρωπικό έργο.

Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, ο Επίσκοπος Ιωσήφ δραστηριοποιήθηκε έντονα για να υποστηρίξει τους σκοπούς του απελευθερωτικού Αγώνα και αργότερα στον τουρκικὸ εμφύλιο πόλεμο, οι Έλληνες της περιοχής με τον Ιωσὴφ πρωταγωνιστή, ύστερα από εντολή της Φιλικής Εταιρείας, πήραν το μέρος του Αλή πασά για να πολεμήσουν τα σουλτανικὰ στρατεύματα.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Χουρσὶτ Πασάς να συλλάβει πολλοὺς Κληρικοὺς και μεταξύ αυτών και τον Επίσκοπο Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ.

Οι τουρκικές αρχές τον τιμώρησαν με κάθειρξη στην Άρτα, μέχρι το τέλος του 1821, οπότε απελευθερώθηκε όταν τα σουλιώτικα και ρουμελιώτικα σώματα τα οποία κυρίευσαν για λίγες μέρες την πόλη της Άρτας.

Μετά την απελευθέρωσή του εγκατέλειψε την πόλη της Άρτας και κατέφυγε στο αρματολίκι του Βάλτου Ακαρνανίας όπου συνάντησε τους αγωνιστές, Ανδρέα και Γιάννη Ίσκο και έλαβε μαζί τους μέρος σε πολλές μάχες εναντίον των Τούρκων στην Επανάσταση που ακολούθησε.

Στη συνέχεια ο Επίσκοπος Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ πήγε τον Φεβρουάριο του 1822 στο δοκιμαζόμενο Μεσολόγγι όπου συνδέθηκε με τον Ελβετό Φιλέλληνα εκδότη των «Ελληνικών χρονικών» Ιωάννη Μάγερ και συνεργάσθηκε μαζί του σε οργανωτικά θέματα του Αγώνα.

Στις 24 Δεκεμβρίου του 1823 διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία την υποδοχή του Λόρδου Βύρωνα.

Οι αρετές και ο προσωπικός του αγώνας τον ανέδειξαν σε πνευματικό καθοδηγητή των πολιορκημένων αλλά είχε και το θλιβερό προνόμιο να τελέσει τον Αύγουστο του 1823 την κηδεία του Μάρκου Μπότσαρη και τον Μάρτιο του 1825 κήδευσε το Λόρδο Βύρωνα.

Ο Επίσκοπος Ιωσήφ με μεγάλη καρτερία και γενναιότητα κρατώντας στα χέρια του τον Τίμιο Σταυρό εμψύχωνε τους πολιορκημένους, ο δε Μάγερ έγραψε για τη δράση του αυτή στις 19 Δεκεμβρίου του 1825 στα Ελληνικά χρονικά ότι «Από το ρακένδυτο πετραχήλι του κρέμονται οι ψυχές όλων των πολιορκημένων».

Μαζί με τον Πρεβεζάνο Αρχιμανδρίτη Γεράσιμο Ζαλογγίτη γυρνούν στα τείχη, εμψυχώνουν τους Αγωνιστές, περιθάλπουν τους τραυματίες, βοηθούν στη επιδιόρθωση των τειχών και πολεμούν και οι ίδιοι στην «ντάπια».

Μετά από ένα χρόνο πολιορκίας οι πολιορκημένοι, όταν κατάλαβαν πως ήταν αδύνατο πλέον να έρθουν ενισχύσεις, αποφασίζουν τη συγκρότηση μιας Διοικούσας Επιτροπής, ενός συμβουλίου, το οποίο αποτελούνταν από τον Επίσκοπο Ιωσήφ ως πρόεδρο και μέλη τους πρόκριτους και τους οπλαρχηγούς της πόλης, το οποίο ονομάσθηκε «Συμβούλιο Θανάτου».

Η επιτροπή αυτή συνεδρίασε στις 6 Απριλίου του 1826 στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και αποφάσισε ομόφωνα να πραγματοποιηθεί η Έξοδος το Σάββατο του Λαζάρου ξημερώνοντας Κυριακή των Βαΐων, 10 με 11 Απριλίου του 1826.

Το σχέδιο της Εξόδου το οποίο κατέστρωσε ο Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ, όπως μαρτυρεί ο Νικόλαος Κοσομούλης, αποτελούνταν από δεκαεπτά άρθρα με αναφορά στον αγώνα για την Ελευθερία ή τον Θάνατο.

Το κείμενο όριζε ότι η έξοδος θα γινόταν από τρία διαφορετικά σημεία διασχίζοντας το εχθρικό στρατόπεδο με αρχηγούς σε κάθε ένα από τα τρία σώματα τους Νότη Μπότσαρη, Δημήτριο Μακρή και Κίτσο Τζαβέλα.

Ο Επίσκοπος κατά την Έξοδο ήταν επικεφαλής της τρίτης φάλαγγας με τα γυναικόπαιδα, η οποία μέσα στον πανικό αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη και με λιγοστούς πολεμιστές να ταμπουρωθεί στο νησάκι του Ανεμόμυλου.

Στον Ανεμόμυλο αντιστέκονται επί τρείς μέρες αλλά δεν άντεξαν και στο τέλος ο Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάχθηκε μαζί με την ομάδα του για να μην πέσουν ζωντανοί στα χέρια των τούρκων εισβολέων. Ανάμεσα στα συντρίμμια οι εισβολείς βρήκαν μισοζώντανο τον Επίσκοπο και αφού τον βασάνισαν, τον κρέμασαν πάνω στα ερείπια του Ανεμόμυλου όπου ξεψύχησε μαρτυρικά στις 13 Απριλίου 1826.

Η ταφή του έγινε δίπλα από τον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα στην πόλη του Μεσολογγίου, όπου είχε τελέσει και την τελευταία Θεία Λειτουργία.

Ο Εθνομάρτυρας Επίσκοπος Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ είναι ένα σύμβολο της Μεγάλης Επανάστασης και η θυσία του πρέπει να γίνει παράδειγμα για τις νέες γενιές.

Ο Εκκλησιαστικός αυτός Ηγέτης, με τους αγώνες και τη θυσία του δόξασε το Μεσολόγγι και δοξάστηκε ταυτόχρονα ως ένας μεγάλος Εθνομάρτυρας.

Αιωνία η μνήμη του Επισκόπου Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ.

Ορφάνια, φτώχεια, βάσανα | Η ιστορία ζωής της 90χρονης γιαγιάς Αρτεμισίας

Στο γραφικό χωριό Κερασοχώρι της Ευρυτανίας, συναντήσαμε την κυρία Αρτεμισία, μια γυναίκα γεμάτη σοφία και ζωντάνια στα 90 της χρόνια. Η ζωή της υπήρξε γεμάτη με δυσκολίες και στερήσεις, αλλά με αγάπη και αισιοδοξία.

Από μικρή ηλικία, στα 8 της χρόνια, έμεινε ορφανή από μάνα και πατέρα. Μαζί με τη γιαγιά της, ανέλαβε το βαρύ φορτίο της φροντίδας των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας. Βίωσε από κοντά τους πολέμους που σημάδεψαν την Ελλάδα, τους Ιταλούς, τους Γερμανούς, και τον καταστροφικό εμφύλιο. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους για να σωθούν.

Χωρίς βάσανα δε γίνεται η ζωή, μας λέει η κυρία Αρτεμισία. Μεγάλωσε με την ευθύνη των αδελφών της πάντα στο μυαλό της, παντρεύτηκε και δημιούργησε δική της οικογένεια. Μας μίλησε για τα παλιά χρόνια, όταν οι γυναίκες, όπως και η ίδια, γεννούσαν στο σπίτι με τη βοήθεια των μεγαλύτερων γυναικών. Δύσκολα χρόνια, με φτώχεια και στερήσεις.

Σήμερα, η κυρία Αρτεμισία περνάει τον χρόνο της στο σπίτι, φροντίζοντας το αγαπημένο της κατοικίδιο-γαϊδουράκι της, που αποτελεί την παρέα της εδώ και 31 χρόνια. Η διατροφή της βασίζεται κυρίως σε χορταρικά, με ελάχιστο κρέας μια φορά το μήνα.

Η σοφή κυρία Αρτεμισία μας αφήνει ένα πολύτιμο μάθημα: να ζούμε τη ζωή μας με χαμόγελο και αισιοδοξία, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Η ιστορία της αποτελεί μια υπενθύμιση της ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος και της δύναμης της αγάπης και της οικογένειας.

Παραγωγή: Greek Village Life

Ζήσης, ο κατατρεγμένος ευεργέτης

Γράφει ο Γιώργος Γιαννάκης

Τι κάνεις εδώ ρε διολόσπερμα που τρώς το ψωμί και πάει χαμένο, δεν σου είπα να πάς να φέρεις τα γίδια από τον λόγγο και μετά να φορτώσεις τον γάιδαρο ξύλα να τα έχουμε έτοιμα να τα στυβανιάσουμε για την πόλη.  Δεν ήταν πρώτη φορά κάθε τόσο το ίδιο βιολί.    

Έπαιζα και γω με τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν πατέρα ενώ εσένα σε θρέφω εγώ.  Καλά ο πατριός ο Στέφος ήταν καθίκι, εκείνη η μάννα του σκύλα ποιό κακιά από αυτόν. Είχε αποκτήσει δύο παιδιά από τον δεύτερο γάμο της και τον ειχε παραπεταμένο, ο έρμος ήταν από τον πρώτο γάμο και ήταν καρπός του Νικόλα. Και καθώς λένε αυτή δεν τον αγάπαγε καθόλου τον έρμο τον Νικόλα, καυγάδες και πάλι καυγάδες, ώσπου ο δόλιος έβγαλε το κακό σπυρί και πέθανε και γι αυτό δεν χώνεψε και τον Ζήση τον σπόρο του Νικόλα. 

 Όσο ζούσε η φουκαριάρα εκείνη η βάβω έτρωγε λίγο καθάριο ψωμί αλλιώς αυτά που δίνουν στα σκυλιά έτρωγε. Θα τελειώσω το σχολείο και μετά αν με ξαναδείτε γράψτε μου λέει το παιδί και έτσι έγινε . Τώρα τι θα κάνω που είμαι σαν την καλαμιά στον κάμπο, ξάφνου του ήρθε μια ιδέα θα πάω στο χάνι εκεί στον μπάρμπα Λάμπρο. Ο Ζήσης θυμάται το νόστιμο τας κεμπάπ που του έδινε ο μπάρμπα Λάμπρος όταν του πηγαίναν τα ξύλα, δεν ήταν μόνο αυτός όποιος φουκαράς πέρναγε από εκεί έτρωγε μια χαψιά φαΐ, είχε ταίσει τα μισά χωριά.  Τότε τα χάνια είχαν τους πελάτες τους, από τα χωριά του Μετσόβου πηγαίναν στον Γατσιανη, εκεί κοντά στο κάστρο απέναντι στο Γυαλί καφενέ πηγαίναν τα χωριά της Ζίτσας στο χάνι του Μπατσάρα και εδώ στον μπάρμπα Λάμπρο από Δωδωνοχωρια και τα χωριά της Ντουσκάρας. 

Θα κάνω μια παρένθεση για να πω για αυτόν τον πραγματικό άνθρωπο που ακόμη και τώρα πίνουν νερό στο όνομά του. Προσέφερε πολλά αλλά άτυχος, ο καλός καλό δεν βλέπει, πήρε φωτιά και κάηκε το χάνι. Τον θυμάμαι εκεί στα τελευταία του που δεν του έλειπε το καλαμπούρι για να δείξει ότι δεν μπορεί και γέρασε, φώναζε στην γυναίκα του αδερφή μου Ρίνα γιατί κοιμόμαστε μαζί. 

Αλλά ας ξαναέρθουμε στον Ζήση. Έτσι πήγε στο χάνι ο Ζήσης, εκεί ο μπάρμπα Λάμπρος τον συμβούλεψε έχω ένα γατάκι θα σε βάλω εκεί και μετά θα βρούμε μια δουλίτσα να τακτοποιηθείς.  Έτσι και έγινε, μετά από δέκα μέρες ο Ζήσης στο καλύτερο εστιατόριο της πόλης.   Εκεί κάθε μέρα ερχόταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων αφήνοντας πάντοτε ένα παχουλό χαρτζιλίκι.  Μια μέρα φώναξαν το αφεντικό και ρώτησαν τα πάντα για τον Ζήση.  Ο Κύρ Παναγιώτης το αφεντικό τους εξήγησε ότι το παιδί δεν έχει πατέρα, αλλά περισσότερα θα πάτε στο χάνι του μπάρμπα Λάμπρου εκεί αυτός θα σας πει. 

Έτσι και έγινε, πηγαίνουν στον μπάρμπα Λάμπρο και του εξηγούν: άκουσε να σου πώ πατριώτη εμείς είμαστε Βορειοηπειρώτες έχουμε μεγάλη προκοπή στην Αμερική αλλα δεν μας έδωσε ο Θεός παιδιά του λέει ο κύριος Βίκτωρας. Μάθαμε πόσο καλό παιδί είναι ο Ζήσης και θέλουμε να τον υιοθετήσουμε.  

Ακούστε αυτό το παιδί είναι κατατρεγμένο, είναι ορφανό από πατέρα και είμαι σίγουρος ότι δεν θα βρεις καμία δυσκολία λέει ο μπάρμπα Λαμπρος.   

Έτσι και έγινε έρχεται η μάννα του, άλλο που δεν ήθελε, πήγαν ετοιμάσαν όλα τα χαρτιά και σε λίγο ο Ζησης στην Αστόρια στην Αμερική Εκεί οι θετοί γονείς είχαν πέντε φούρνους, ο Ζήσης μεγάλος και τρανός καθώς εκτός από τους φούρνους ασχολείται και με το εμπόριο αλεύρων. Εκεί έκανε οικογένεια παιδιά κάποτε σκέφτηκε τι μπορεί να κάνει για το χωριό και ας ήταν πικραμένος με τους δικούς του. 

Πιάνει και γράφει στον γραμματέα του χωριού: Από εδώ και πέρα όποιο κορίτσι παντρεύεται από το χωριό θα πηγαίνει στην τράπεζα και θα παίρνει τα λεφτά που δικαιούται από την δωρεά μου, όποιο παιδί πάει για σπουδές και αυτό το ίδιο όλα τα έχω κανονίσει τι θα παίρνουν. Σου στέλνω μια επιταγή να ανακαινίσετε το σχολείο. Αλλά θέλω και εγώ μια χάρη, όταν πεθάνω τα οστά μου να τα βάλετε δίπλα από του πατέρα μου Έτσι και έγινε, ο Ζήσης θάφτηκε στην Αστόρια, αλλά τα οστά μετά από καιρό ήρθαν στην πατρίδα εκεί στο χωριό του δίπλα στον πατέρα του που δεν τον χόρτασε ποτέ του και μαζί να αγναντευουν τα βουνά της Ντουσκάρας.

Γιώργος Γιαννάκης

Απόδημος Κραψίτης

Η Ζωή είναι Πικρή - Η Συγκλονιστική Ιστορία του 90χρονου κ. Γρηγόρη

Ο Κύριος Γρηγόρης: Μια Ιστορία Ζωής από το Βουνό

Στην καρδιά της Ευρυτανίας, στο χωριό του Αγίου Νικολάου, ζει ο κύριος Γρηγόρης, ένας 90χρονος άντρας με μια ιστορία γεμάτη θύμησες από μια εποχή αλλοτινή, γεμάτη στερήσεις και ταλαιπωρία.

Μέσα από τα μάτια του, ταξιδεύουμε σε μια εποχή φτώχειας, όπου το φαγητό και τα ρούχα ήταν σπάνια αγαθά. Θυμάται παιδί ακόμα, την άφιξη των Γερμανών στο χωριό, την αναγκαστική εκκένωση και την κρυψώνα στο δάσος, με νυχτερινές μετακινήσεις για να αποφύγουν την σύλληψη.

Η σκιά του πολέμου βαραίνει την αφήγηση του κυρίου Γρηγόρη. Θυμάται την άδικη εκτέλεση από τους Γερμανούς 5-6 γερόντων που είχαν παραμείνει στο χωριό, και αργότερα τα δεινά του εμφυλίου πολέμου. Η έλευση του Άρη Βελουχιώτη στο χωριό του για στρατολόγηση, και η ηρωική πράξη του πατέρα του, ο οποίος με το μουλάρι του κουβάλησε πυρομαχικά για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, σκιαγραφούν το πνεύμα της εποχής.

Παρά τις δυσκολίες, ο κύριος Γρηγόρης άντεξε και δημιούργησε. Έμαθε την τέχνη της ξυλουργικής, βρήκε δουλειά σε εργοστάσιο, παντρεύτηκε και δημιούργησε οικογένεια. Συνταξιούχος πλέον, απολαμβάνει την ηρεμία του χωριού, φροντίζοντας τον κήπο του και συναντώντας τους φίλους του στο καφενείο.

Η πίστη του στις αξίες που του δίδαξε ο στρατός - πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία - διαπερνά την αφήγησή του. Ο κύριος Γρηγόρης θεωρεί τον μεγαλύτερο πλούτο της ζωής του την οικογένειά του και την αγάπη του προς τους συνανθρώπους του.

Η ιστορία του κυρίου Γρηγόρη είναι μια ιστορία αντοχής, θάρρους και αισιοδοξίας. Μια ιστορία που υπενθυμίζει τις αξίες που μας ενώνουν και μας καθοδηγούν, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.

Παραγωγή: Greek Village Life