Αφροδίτη Κατσαούνου- Ευκαιρία: Ωραία οικογενειακή βίλα.
Ευκαιρία: Ωραία οικογενειακή βίλα
Χουάν Χοσέ Αλόνσο Μιγιάν
Σκηνοθεσία: Αφροδίτη Κατσαούνου
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: 16, 17, 18, 19 και 23, 24, 25, 26, 27 Μάιος 2024
Ώρα 9.15 μ.μ
Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων Κομποτίου
Ανεβάζετε ένα νέο έργο με τη θεατρική ομάδα Κομποτίου «Υφοποιοί». Είναι κωμωδία και πέστε μας γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;
Επιθυμώ να εργάζομαι με την ομάδα μου πάνω σε έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου καθώς και να δουλεύω, όσο το δυνατόν αυτό είναι εφικτό, σε έργα που δεν είναι γνωστά. Μελετώ πολύ, θέλοντας να πειραματιστώ σε κείμενα που δεν μπορείς εύκολα να βρεις στο διαδίκτυο τις παραστάσεις τους. Το κάνω για δύο λόγους: αφενός θέλω εγώ και η ομάδα να εργαζόμαστε χωρίς επιρροές και αφετέρου να φέρνω στην ομάδα και στο κοινό παραστάσεις που δεν έχει δει. Φέτος επιλέγω ισπανική κωμωδία προσπαθώντας να εμπλουτίσω το ρεπερτόριο με ισπανική θεατρική δραματουργία που δεν είναι τόσο γνωστή.
Το έργο καταδεικνύει με χιούμορ τον εγκλωβισμό του ανθρώπου, που επιχειρώντας να γίνει κομφορμιστής σκλαβώνει τελικά τον ίδιο τον εαυτό του. Προσπαθώντας να απολαύσει τις ανέσεις που υποτίθεται προσφέρουν τα υλικά αγαθά, κάνει τη ζωή του δύσκολη. Οι άνθρωποι στο τέλος κατασπαράζονται όπως τα πιράνχας κατασπαράζουν τα θύματά τους.
Το θέμα που διαπραγματεύεται δεν είναι πανανθρώπινο αλλά σίγουρα είναι γνωστό, απλό και καθημερινό: το κυνήγι του χρήματος. Εξαιτίας του οι άνθρωποι καταπατούν αξίες και χάνουν το ήθος τους. Όλα αυτά παρουσιάζονται με τον ανάλαφρο τρόπο μιας κωμωδίας πλοκής με απρόοπτα και παρεξηγήσεις.
Πιεστήκαμε πολύ να ανέβει η παράσταση μιας και απρόοπτα γεγονότα, μας ανάγκασαν να ξεκινήσουμε μέσα Φεβρουαρίου. Η ομάδα μελέτησε και δούλεψε σκληρά δια ζώσης και διαδικτυακά.
Είναι σημαντικό σε μαύρους καιρούς να γελάει ο κόσμος;
Σε μαύρους καιρούς συνήθως δημιουργούνται καλλιτεχνικά αριστουργήματα στις τέχνες. Το γέλιο μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα, να αναγνωρίζουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε μέσα από τα έργα και να ταυτιζόμαστε προσπαθώντας να εξηγήσουμε το κόσμο γύρω μας και το κόσμο μας. Το γέλιο είναι απαραίτητο, όχι όμως για να μας ξεγελάσει αλλά για να μας απαλύνει τον πόνο, να μας απομυθοποιήσει βιώματα και γεγονότα που ίσως έχουμε πάρει πολύ στα σοβαρά και να μας βοηθήσει να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε, να αποδεχτούμε και να διαχειριστούμε τις πιο σκληρές αλήθειες. Οι κωμωδίες για εμένα δεν είναι μια διασκέδαση αλλά μια ψυχαγωγία, μια αγωγή της ψυχής, με την οποία έρχεται η κάθαρση και η ισορροπία στην ανθρώπινη ψυχή.
Ποια η δράση των «Υφοποιών»;
Στο Κομπότι χτυπά δυνατά η καρδιά του θεάτρου! Η Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου<< ΥΦΟ-ΠΟΙΟΙ>> από το 2015 , παρουσίασε αξιόλογες παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία. Μυστικά της επιτυχίας αυτής είναι η κοινή αγάπη για το θέατρο, το πάθος των ερασιτεχνών ηθοποιών αλλά πάνω από όλα η πολύ καλή χημεία και επικοινωνία των μελών της ομάδας. Μιας ομάδας που πέρα από τους ηθοποιούς έχει πλήθος φίλων -εθελοντών που προσφέρουν απλόχερα την βοήθεια τους σε κάθε παράσταση και ένα Πολιτιστικό Σύλλογο που στηρίζει δυνατά την όλη προσπάθεια. Η Θεατρική Ομάδα <<ΥΦΟ-ΠΟΙΟΙ>> όμως έχει την δική της ιστορία και τις ρίζες της. Είναι βγαλμένη από την καρδιά των θεατρικών εργαστηρίων ενηλίκων και ανηλίκων που λειτουργούν στο Κομπότι από το 2011. Συγκεκριμένα με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου μου έγινε πρόταση να αναλάβω ως εμψυχώτρια την λειτουργία εργαστηρίων που θα έφερναν μικρούς και μεγάλους κοντά στον εκφραστικό κόσμο του θεάτρου. Το 2011 δημιουργήθηκε το θεατρικό εργαστήρι ανηλίκων και ένα χρόνο μετά το θεατρικό εργαστήρι ενηλίκων. Στα εργαστήρια πραγματοποιούνται μαθήματα θεατρικού παιχνιδιού , δραματοποίησης και αυτοσχεδιασμού ενώ παράλληλα οργανώνονται παραστάσεις και σεμινάρια σε συνεργασία με θεατρικές ομάδες της Άρτας και εκτός Άρτας . Έτσι στήθηκε η βάση πάνω στην οποία ωρίμασε και δημιουργήθηκε η θεατρική ομάδα των <ΥΦΟ-ΠΟΙΩΝ> .
Ο βασικότερος στόχος του Πολιτιστικού Συλλόγου, που δημιούργησε και στήριξε την δημιουργία εργαστηρίων και θεατρικής ομάδας αλλά και δικός μου, που σκηνοθέτησα, δίδαξα και συντονίζω τη δράση εργαστηρίων και θεατρικής ομάδας, περιέχεται στα λόγια του Κάρολου Κουν : «Δεν κάνουμε Θέατρο για το Θέατρο. Δεν κάνουμε Θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε Θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας.»
Πιστεύετε πως η τέχνη και το θέατρο περνούν σήμερα κρίση;
Θα απαντήσω σχετικά με την πόλη και το ερασιτεχνικό θέατρο. Το να κάνεις θέατρο συμβάλλει στην αναβάθμιση του πνευματικού επιπέδου. Δεν είναι μόνο μια διασκέδαση ή ψυχαγωγία, αλλά κάτι πιο βαθύ συνδεδεμένο με τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι η απόλυτη έκφραση του μιμητικού ενστίκτου, που είναι εγγενές στον άνθρωπο μιας και μέσα από την μίμηση μαθαίνει τον κόσμο από όταν γεννηθεί. Επίσης το θέατρο είναι τόπος συνάθροισης. Οι θεατές μαζεύονται σε ένα μέρος και μοιράζονται μια κοινή εμπειρία. Στην εποχή μας που η επικοινωνία έχει περιοριστεί κυρίαρχα στο διαδίκτυο, αυτή η ευκαιρία επαφής ανθρώπων είναι ανεκτίμητη. Η απόλυτη έκφραση της δημοκρατίας, βρίσκεται στο θέατρο. Εκεί όλοι είναι ίσοι θεατές που βλέπουν το ίδιο θέαμα, λαμβάνουν το ίδιο ερέθισμα και μπορούν ανεμπόδιστα να το επεξεργαστούν και να το κρίνουν. Μέσα από ένα θεατρικό έργο, όταν είναι επιλεγμένο από συγγραφείς που έχουν γράψει λογοτεχνικά αριστουργήματα, ερχόμαστε σε επαφή με τον πολιτισμό και την κουλτούρα ανθρώπων. Επιπλέον, το να κάνεις θέατρο όπως και το να παρακολουθείς, συμβάλλει αποφασιστικά στην αναβάθμιση του πνευματικού επιπέδου των ανθρώπων.
Στην πόλη μας το ερασιτεχνικό θέατρο βρίσκεται σε άνθιση. Δεκάδες άτομα, πιεσμένα από δουλειές και υποχρεώσεις, βρίσκουν διέξοδο σε θεατρικές ομάδες. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου εύκολο. Πρέπει να μάθεις να λειτουργείς μέσα από μια ομάδα ανθρώπων με διαφορετικό τρόπο σκέψης και χαρακτήρα. Πρέπει να αφιερώσεις ώρες πολλές σε διάβασμα και σε πρόβες. Υπάρχει έλλειψη δημοτικών χειμερινών και θερινών θεατρικών χώρων. Το ίδιο συμβαίνει σε δεκάδες άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Θεωρώ όμως ότι παρά τις λειτουργικές και μη δυσκολίες η έμφυτη μιμητική ανάγκη του ανθρώπου, η επιθυμία για προσωπική έκφραση και τα οφέλη που αποκομίζεις από μια ποιοτική θεατρική παράσταση θα κρατήσουν ισχυρή την ύπαρξη του θεάτρου . Είναι στη φύση μας και είναι μονόδρομος.
Κατερίνα Σχισμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου