Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Οι 100 κυβερνητικές μέρες που είδαμε και ακούσαμε πολλά, χωρίς να γίνει τίποτα

Οι εκατό ημέρες που τα είδαμε όλα χωρίς να γίνει τίποτα

Οι πρώτες εκατό ημέρες της κυβέρνησης Τσίπρα όχι μόνο δεν έφεραν την ελάφρυνση των βαρών, που είχε υποσχεθεί στους πολίτες, αλλά έχουν οδηγήσει την πραγματική οικονομία σε αδιέξοδο και τη χώρα στα πρόθυρα της στάσης πληρωμών και της χρεοκοπίας στην πράξη.


Στη συνεδρίαση του Εurogroup, στη Ρίγα της Λετονίας, η κυβέρνηση διαπίστωσε το μέγεθος της απομόνωσής της μεταξύ των εταίρων και δανειστών. Διαπίστωσε επίσης ότι με μπλόφες και εκβιασμούς δεν πρόκειται να ικανοποιήσει κανένα από τα αιτήματά της. Οι 18 εμφανίστηκαν «μπετόν», καθιστώντας σαφές ότι ο μόνος τρόπος για επίτευξη συμφωνίας είναι η συνέχιση του προγράμματος και πως η εναλλακτική οδός είναι η χρεοκοπία.


Το τελεσίγραφο των Ευρωπαίων αξιωματούχων και εταίρων φαίνεται ότι θορύβησε τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος υποσχέθηκε στην Ανγκελα Μέρκελ, στον Φρανσουά Ολάντ και τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ότι θα σταματήσει να κωλυσιεργεί στις διαπραγματεύσεις. Και για να τους πείσει, «ξήλωσε» όλη τη διαπραγματευτική ομάδα του Γιάνη Βαρουφάκη, προωθώντας σ' αυτήν στενούς συνεργάτες του.


Σήμερα βρισκόμαστε στην ουσία στην αρχή της διαπραγμάτευσης, σαν να μην πέρασαν εκατό ημέρες, στη διάρκεια των οποίων τα είδαμε όλα. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι για να φτάσουμε σε απόφαση θα πρέπει να εγκαταλείψει τις «κόκκινες γραμμές», τις υποσχέσεις και τις προεκλογικές εξαγγελίες της. Το αν θα το πράξει θα εξαρτηθεί από τις ισορροπίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ, διότι δεν είναι διόλου εύκολο να τα βρουν όλες οι συνιστώσες μεταξύ τους. Επιπλέον θα πληρώσει τα ψέματα με το ανάλογο πολιτικό κόστος.


Ωστόσο, ακόμη κι αν επικρατήσει το «καλό σενάριο», δηλαδή η επίτευξη καταρχήν συμφωνίας ή η διαπίστωση σημαντικής προόδου στη συνεδρίαση του Eurogroup της 11ης Μαΐου, η κυβέρνηση στην ουσία δεν θα έχει επιτύχει τίποτα το σημαντικό. Απλώς, οι εταίροι θα μας δώσουν, μέσω της ΕΚΤ, μια μικρή «ανάσα» ρευστότητας επιτρέποντας την έκδοση έντοκων γραμματίων του Δημοσίου. Δηλαδή, στην παρούσα φάση θα αποφύγουμε μια άτακτη χρεοκοπία, παραμένοντας, εντούτοις, στην. εντατική.


Το κόστος αυτής της περιπέτειας, όμως, θα είναι για τους πολίτες και για την πραγματική οικονομία τεράστιο. Οι Ελληνες όχι μόνο δεν θα έχουν καμία ουσιαστική ελάφρυνση, αλλά θα φορτωθούν ένα τρίτο Μνημόνιο από την 1η Ιουλίου, γιατί η ανησυχία που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση στους ξένους επενδυτές όχι μόνο τους έδιωξε ατάκτως από τη χώρα, αλλά εκτίναξε στα ύψη και τα επιτόκια των ομολόγων.


Από την άλλη, η οικονομία, η οποία έμπαινε σε τροχιά δυναμικής ανάπτυξης (αύξηση του ΑΕΠ 2,9% φέτος και 3,7% το 2016), τελικά θα κινηθεί στα όρια της ύφεσης. Και αυτό εξαιτίας της αναταραχής που προκλήθηκε στις σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους και της αβεβαιότητας για την παραμονή στο ευρώ. Ακόμη και αν οι εταίροι αποδεχτούν μια σημαντική μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων φέτος και του χρόνου, αυτή θα είναι μία παραχώρηση χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, επειδή η μικρή ανάπτυξη θα εκμηδενίσει οποιοδήποτε όφελος.


Η Ελλάδα έχασε μέσα σε εκατό ημέρες όσα είχαν επιτευχθεί από το καλοκαίρι του 2012, με αποτέλεσμα, ενώ όλα έδειχναν ότι το 2015 θα έβγαινε οριστικά από το τούνελ, μέσα στους αμέσως επόμενους μήνες -στην καλύτερη περίπτωση- θα βρεθεί με ένα νέο Μνημόνιο, ενώ στη χειρότερη θα εγκαταλείψει το ευρώ.



Δεν υπάρχουν σχόλια: