Οι γελωτοποιοί και οι κομμένες κεφαλές...

Ο καθόλα σοβαρός Διευθυντής τής πάλαι ποτέ αστείας και αντιδημοκρατικής «Αυγής», που κατάφερε, επιτέλους, να γίνει σοβαρή και πούρα δημοκρατική, έκανε δήλωση εξαιτίας των διαφοροποιήσεων του Πέτρου Τατσόπουλου και είπε: «Κάθε κόμμα θα πρέπει να έχει το γελωτοποιό του. Η ΝΔ έχει τον Άδωνι, το ΠΑΣΟΚ τον Πάγκαλο και εμείς τον Τατσόπουλο». Λόγος για τον Άδωνι και τον Πάγκαλο δεν μου πέφτει, αλλά για τον Τατσόπουλο πρέπει να πούμε δυο κουβέντες.

 Με τον Πέτρο γνωριζόμαστε χρόνια, μέλη και οι δύο της Εταιρείας Συγγραφέων. Πολλά γραφτά του μου αρέσουν, άλλα όχι. Πολλές δηλώσεις και πολιτικές προτιμήσεις του τις βρίσκω σωστές, άλλες όχι. Υποθέτω ότι αυτό αισθάνεται κι εκείνος για μένα. Πιστεύω επίσης ότι ο Πέτρος περισσότερες υπηρεσίες προσφέρει ως συγγραφέας στον ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα σ' εκείνον. 

Είτε μας αρέσει είτε όχι ο Τατσόπουλος είναι ο μόνος αναγνωρισμένος (και θα έλεγα προικισμένος) συγγραφέας που διαθέτει σήμερα μια παράταξη που κάποτε είχε  στις τάξεις της πλειάδα πρωτοκλασάτων ποιητών και πεζογράφων. Υπάρχουν και άλλοι βουλευτές  στον ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν «λογοτέχνες» (μερικοί έχουν αναρτήσει το βιογραφικό τους στο ιστολόγιο της Βουλής) αλλά κάποιοι είναι τόσο μίζεροι και τόσο ασήμαντοι (ως λογοτέχνες) που καλύτερα να μένουν  άγνωστοι. 

Ομως η καλύτερη υπηρεσία που προσφέρει ο Τατσόπουλος στο κόμμα του είναι η αντικομματική  άνεση, η εξωστρέφειά του και το θάρρος ενός συγγραφέα να βγάζει κάποτε τη γλώσσα του στο Κόμμα. Η ελληνική Αριστερά έχει μια τραυματική εμπειρία και ως προς αυτό. Είναι γνωστή η καταδίκη, ο πολιτικός διασυρμός τόσων και τόσων διανοούμενων και συγγραφέων της Αριστεράς που διαγράφηκαν τελικά και πετροβολήθηκαν από τους πούρους εκφραστές του λαϊκού φρονήματος και τους καθοδηγητές. 

Ο Στρατής Τσίρκας (υποθέτω ότι τον έχουν ακουστά στον ΣΥΡΙΖΑ) κατέγραψε στην Τριλογία του αυτές τις ενέργειες των «κομμένων κεφαλών», όπως αποκαλεί τους ινστρούκτορες. Κεφαλές κομματικές, ασώματες, χωρίς γνώση και συνείδηση, ανοιγοκλείνουν το στόμα και λένε ό,τι τους κατέβη. Ο Αναγνωστάκης, ο Αργυρίου, ο Αλεξάνδρου, βέβαια ο Ρίτσος (αυτός μάλιστα στα μουλωχτά) και άλλοι πολλοί, νεκροί σήμερα ένιωσαν τον βούρδουλα της «ορθοδοξίας» στα πλευρά τους. Ο Τίτος Πατρίκιος ζει, ευτυχώς, και μπορεί να τα πει και διά ζώσης. 

 Θα μας ρωτήσουν τώρα ποιά σχέση έχουν αυτά με εκείνα. Ποιά η σχέση του Τατσόπουλου με εκείνους; Καμία ενδεχομένως. Όμως τηρουμένων των αναλογιών  ο χαρακτηρισμός του ως γελωτοποιού από εκπροσώπους του «σοβαρού» ΣΥΡΙΖΑ δεν θυμίζει κάτι από το σκοτεινό παρελθόν της «αριστερής» ορθοδοξίας; Δεδομένου μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο γνήσιος   συνεχιστής αυτής της κομματικής ορθοδοξίας, το συμπέρασμα είναι πως ακολουθεί τη σωστή γραμμή.

Γιώργης  Γιατρομανωλάκης

www.tanea.gr