''Μεταρρυθμίσεις'' τηλεμπουμπούκου υπουργού Υγείας. Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε...

Εφημερεύω στο Κέντρο Υγείας.Τέσσερις το πρωί. Tα γλωσσοπίεστρα αγορασμένα από τους νοσηλευτές, οι γάζες το ίδιο, κάποιες φέρνουν τα φαρμακεία τον τελευταίο καιρό, τα ράμματα δωρεά από συμπολίτες και οι κόλλες θλαστικών τραυμάτων για παιδιά δωρεά από εταιρία. Παράλληλα, οι μισθοί μειωμένοι και οι εφημερίες πετσοκομμένες, κάθε τρίμηνο και πιο κάτω. Κατανοώ την οικονομική συγκυρία. Μάλιστα, στο ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου που συμμετέχω είχα ταχθεί κατά των απεργιών των ιατρών που ζητούσαν εξαίρεση από το ενιαίο και καμία μείωση στις αποδοχές. Όλοι θα πρέπει να αναλάβουμε το οικονομικό μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογούν σε μία χώρα υπό χρεοκοπία. Αλλά τούτο δεν είναι αρκετό...

Το πρωί στη δουλειά συναντώ ανασφάλιστους ασθενείς που μου ζητούν να τους γράψω τα φάρμακα στο βιβλιάριο της γυναίκας τους, της μάνας τους, της ξαδέρφης, του φίλου. Τους εξηγώ ότι δε μπορώ να το κάνω για χρόνιες ασθένειες, τους δείχνω τον υπολογιστή και τους λέω ότι με βλέπει το σύστημα και θα μπω φυλακή. Για κάθε άλλο φάρμακο το κάνω, το ομολογώ. Παίρνω το ρίσκο, δε θα αφήσω όσους μπορώ χωρίς φάρμακα, δε μου το επιτρέπει η συνείδησή μου, δεν είναι το δίκαιο αλλά το αίσθημά του που υπερισχύει μέσα μου.

Πολλές φορές το τηλέφωνο χτυπά από ασθενείς που έχουν νοσηλευτεί σε νοσοκομεία, ανασφάλιστοι. Μου ζητούν να τους βοηθήσω, να τους συμβουλέψω, τι να κάνουν, πώς να πληρώσουν τις 2 ή τις 3 χιλιάδες ευρώ. Τους εξηγώ ότι μπορούν να κάνουν ρύθμιση, όχι να γλυτώσουν τα χρήματα, αυτά μεταφέρονται ως χρέη στις εφορίες. Το ίδιο και για τους συγγενείς των θανόντων. Προχθές, γυναίκα της οποίας ο σύζυγος πέθανε καλέστηκε να πληρώσει 2.800 €. Δεν τα είχε, δε θα τα ´χει ποτέ.

Ακόμη πιο δύσκολα είναι κάποιοι που δεν έχουν ούτε το πεντάευρω της εξέτασης. Παραθέτω ένα απόσπασμα από παλαιότερο ποστ που αντικατοπτρίζει το ανθρώπινο δράμα, μία αληθινή ιστορία η οποία μού συνέβη κατά την   εφημερία. Προσήλθε λοιπόν ασθενής ο οποίο έκοβε παράνομα ξύλα για να μπορέσει να βγάλει το χειμώνα. Να σημειώσω ότι τούτο συμβαίνει σε πολύ μεγάλη έκταση στην επαρχία, με τους δασοφύλακες να έρχονται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση διότι πλέον πρόκειται για ανθρώπους που δεν το κάνουν για εμπόριο αλλά για τις βασικές τους ανάγκες. Ένας κορμός δέντρου έπεσε στην κοιλιακή χώρα του ασθενή. Αφού κατάφερε να κόψει με την κορδέλα μέρος του κορμού και να απεγκλωβιστεί ήρθε στο κέντρο υγείας ενώ το αυτοκίνητο οδηγούσε αναγκαστικά ο 16χρονος γιος του. Μόλις μπήκε στο κέντρο υγείας, η νοσηλεύτρια του ζήτησε -όπως διατάζει ο νόμος- τα 5 ευρώ. Ο ασθενής έβαλε το χέρι στην τσέπη και είχε μόνο 3,5 ευρώ. Μη ανεχόμενος το γεγονός ότι θα εκτεθεί και θα χάσει την αξιοπρέπειά του δημιούργησε μία μεγάλη φασαρία ενώ παράλληλα σφάδαζε από τον πόνο.

Οι αναμονές για τα χειρουργεία μεγάλες, στην επαρχία πολλές κλινικές δεν έχουν καν το ιατρικό προσωπικό να καλύψουν το μήνα. Ειδικευόμενοι ιατροί παίρνουν το ρίσκο να εφημερέψουν μόνοι χωρίς ειδικευμένο επικεφαλής, να μείνει η κλινική ανοιχτή, να μείνει το νοσοκομείο στην πόλη.

Η υγεία ασθενεί. Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Και σίγουρα κανείς από όσους είδαν την εκπομπή του Χατζηνικολάου *Στον Ενικό* με καλεσμένο τον Υπουργό Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη δεν  αντιλήφθηκαν το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, είτε οι εκτός υγείας είτε -δυστυχώς- οι εντός υγείας.

Ο Άδωνις ήταν ο απόλυτος νικητής της τηλεοπτικής αναμέτρησης. Πέρασε τα μηνύματα που ήθελε, απάντησε πειστικά, έδειξε ότι κατέχει το αντικείμενο, νοιάζεται τον πολίτη, σκέφτεται αναδιανεμητικά υπέρ του φτωχού ή του ανασφάλιστου. Το δε πάνελ, λυπηρό. Εκπρόσωποι των ιατρών με τους εκπρόσωπους των φαρμακοποιών αναλώθηκαν σε λογομαχίες για τα γενόσημα και τα πρωτότυπα φάρμακα, συνδικαλιστές παλαιάς κοπής με το χαμένο στοίχημα των απολύσεων στην πλάτη, πυροβολούσαν την κινητικότητα, αγανακτισμένοι πολίτες που είχαν απλά την ανάγκη να εκφραστούν, εργαζόμενοι με κλαδικά αιτήματα, ένα μίγμα βούτυρο στο ψωμί του Άδωνη. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις, 2 νέοι ειδικευόμενοι ιατροί, εκπρόσωποι ΑΜΕΑ και κανά 2 άλλοι. Έφτασαν 2 συγνώμες και 2 υπεκφυγές από τον Γεωργιάδη να τη βγάλει λάδι. Αύριο το κοινό του υπουργού θα βαυκαλίζεται στα κάγκελα των social media, τα φακελάκια θα είναι στο στόχαστρο, το πάρτι της υγείας στο προσκήνιο, και, ο ίδιος ο ασθενής θα ζητά από τον ήρωα υπουργό να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο.

Κανείς δε βρέθηκε να ρωτήσει τον υπουργό γιατί έβγαλε την εντοπιότητα από όρο [της τρόικα] για το διορισμό διοικητών στα νοσοκομεία και διατήρησε το πολιτικό αλισβερίσι μεταξύ διοικητών και ψηφοφόρων [Η αλήθεια για τις διοικήσεις των νοσοκομείων], [Ο Άδωνις σκανδαλωδώς αφαιρεί την εντοπιότητα για τους διοικητές νοσοκομείων]. Κανείς δεν του είπε ότι ο θεσμός του αγροτικού ως υποχρέωση είναι η σφραγίδα της ανεπάρκειας της ΠΦΥ και η λήψη αγροτικού μετά την ειδικότητα συνιστά ανάχωμα στην επιστημονική του εξέλιξη [Ο Άδωνις επαναφέρει «μεταρρύθμιση» του βασιλιά Κωνσταντίνου για τα Αγροτικά Ιατρεία]. Κανείς δεν του αντιμίλησε όταν απείλησε με απολύσεις εργαζόμενους που θα τολμήσουν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα. Κανείς δεν του είπε ότι τα 25 € της εισαγωγής δεν προτάθηκαν από την τρόικα για τους ανασφάλιστους, ούτε σχεδιάστηκε τράπεζα στην οποία θα αποθηκεύονται και θα κατανέμονται υπέρ αυτών [1 € η συνταγή, 5 € το εισιτήριο, 25 € η εισαγωγή! Καφενείον «η υγεία»]. Κανείς δεν του έκανε μία παρατήρηση πώς όρισε ως άτυπο και άμισθο σύμβουλο τον κολλητό του Πλεύρη και του ανέθεσε να ελέγχει τα πόθεν έσχες των διοικητών και υποδιοικητών [Ο Άδωνις έβαλε τον άτυπο και άμισθο Πλεύρη να ελέγχει πόθεν έσχες; Έχει γνώση το ΥπΟικ;]. Κανείς δεν του είπε ότι τα 2 δις που προϋπολογίζουν τον επόμενο χρόνο για φαρμακευτική δαπάνη φτάνουν το μέσο όρο για τον έλληνα στον απόλυτο πάτο.

www.epikairo.gr