Ο Αρτινός Φιλέας Φογκ.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ της εφημερίδας «ESPRESSO» στον αρτινό Μπάμπη Μπίζα

Ο Φιλέας Φογκ έκανε τον γύρο του κόσμου σε ογδόντα ημέρες, όπως διάβασα όταν ήμουν μαθητής του Δημοτικού. Δεν πίστευα ότι σαράντα χρόνια μετά θα γνώριζα τον Ελληνα Φιλέα Φογκ, ο οποίος έχει ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του πλανήτη, και τις εκατόν ενενήντα τέσσερις σύμφωνα με τον χάρτη του ΟΗΕ.

Ο Μπάμπης Μπίζας διεκδικεί μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες και μάλιστα ετοιμάζεται να υποβάλει αίτηση στην ειδική επιτροπή το επόμενο διάστημα.

Τριάντα ολόκληρα χρόνια, σχεδόν τη μισή ζωή του, την έχει περάσει σε αεροπλάνα, τρένα, καράβια, αερόστατα, έλκηθρα, αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, πιρόγες, ελέφαντες ή βούβαλους. Ταξιδεύοντας σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Γης, ακόμη και σε περιοχές που δεν έχουν εγκριθεί επισήμως ως κράτη από τον ΟΗΕ αλλά συμμετέχουν με αντιπροσωπίες στους Ολυμπιακούς Αγώνες...

Συνάντησα τον Μπάμπη Μπίζα στο σπίτι του στο Χαλάνδρι. Πάνω στο γραφείο του υπήρχαν σε στοίβες τα διαβατήρια, συνολικά τριάντα επτά, που έχει χρησιμοποιήσει στη ζωή του και τον είχα παρακαλέσει να τα φέρει ώστε να τα φωτογραφήσουμε για του λόγου το αληθές. Είναι λίγο δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένας άνθρωπος έχει ταξιδέψει σε 194 χώρες και σε αρκετές απ' αυτές, τις πιο απομακρυσμένες ή ιδιαίτερες, πάνω από δύο ή τρεις φορές.

«Με τα ταξίδια έμαθα να αγαπάω τους ανθρώπους» επισημαίνει στην «Espresso της Κυριακής». «Αυτό που διδάχθηκα από τα ταξίδια μου είναι η ανοικτή καρδιά που πρέπει να έχουμε. Οσο πιο πολλά χέρια σφίξουμε τόσο πιο πολύ θα ολοκληρωθούμε. Ακόμη και τα βρόμικα από τη δουλειά χέρια κρύβουν έναν θησαυρό. Αυτό που μου έμεινε είναι τα μάτια των ανθρώπων. Η έκφραση που αποτυπωνόταν στο βλέμμα. Είναι το σημαντικότερο μήνυμα. Σας θυμίζω ότι ο φιλόσοφος Λάο Τσε έλεγε πως, αν δεν βγεις ποτέ από το σπίτι σου, ίσως γνωρίσεις όλον τον κόσμο. Αν ανοίξεις το παράθυρο, ίσως δεις τα κύματα του ουρανού, όσο ταξιδεύεις όμως, καταλαβαίνεις ότι δεν γνωρίζεις τίποτα».

Ο Μπάμπης Μπίζας είναι διευθυντής προγραμμάτων σε μεγάλο τουριστικό γραφείο τα τελευταία χρόνια και έτσι έχει την ευκαιρία να ταξιδεύει πιο εύκολα στο εξωτερικό. Μιλάει άπταιστα έξι γλώσσες και τα βασικά σε άλλες είκοσι, ενώ λέει ότι έχει διάθεση να μάθει και άλλες!

«Το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ελλάδας το έκανα στη Βουλγαρία σε ηλικία είκοσι ετών. Η τελευταία μου επίσκεψη ήταν πριν από δύο μήνες στην Κεντρική Αφρική και λίγο νωρίτερα στο ιαπωνικό αρχιπέλαγος, στο σύμπλεγμα των τεσσάρων νησιών. Το μεγάλο στοίχημα της ζωής μου ήταν να δω από κοντά όλες τις χώρες του πλανήτη. Οταν το κατάφερα, τότε προχώρησα στο επόμενο βήμα: να ξαναπάω στις πιο όμορφες, τις πιο ενδιαφέρουσες από αυτές».

Όταν τον ρώτησα με πόσα μέσα συγκοινωνίας έχει ταξιδέψει στις περιηγήσεις του, η απάντηση θυμίζει κινηματογραφικές ταινίες του Χόλυγουντ: «Το πιο δύσκολο ταξίδι ήταν προς τον Βόρειο Πόλο πάνω σε μια σανίδα στρατιωτικού ελικοπτέρου. Εχω ταξιδέψει με αερόστατο στην Αυστραλία, με έλκηθρο στη Γροιλανδία, με καγιάκ αλλά και με ζώα. Με βραζιλιάνικο ταύρο, με ελέφαντα στην Ινδία, με βούβαλο των Ιμαλαΐων. Πάντως, η μοτοσικλέτα είναι το αγαπημένο μου μεταφορικό μέσο».

Φαντάζομαι πως θα υπήρξαν επικίνδυνα ταξίδια. Περιοχές όπου ήρθαν στιγμές που ο Ελληνας υποψήφιος του βιβλίου ρεκόρ Γκίνες βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κίνδυνο. «Τα ταξίδια δεν είναι επικίνδυνα. Εκτός από ελάχιστους προορισμούς. Κυρίως σε αφρικανικά κράτη, καθώς χρειάστηκα ένοπλους συνοδούς που παρέχουν αυτές οι κυβερνήσεις σε όλους τους τουρίστες. Εχω τις ωραιότερες εικόνες από τους ανθρώπους του κόσμου. Λέω τα καλύτερα λόγια για τους Γεωργιανούς. Οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα του Καυκάσου θεωρούν αδέλφια τους Ελληνες. Πάντως, το γενικό συμπέρασμα είναι πως οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι παντού. Με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανάγκες. Ολοι έχουν μέσα τους τα καλά στοιχεία που δίνει η φύση».

Οι εικόνες που έχει αντικρίσει ο Μπάμπης Μπίζας προφανώς δεν μπορούν να περιγραφούν σε μία συνέντευξη. Απλώς του ζητώ με λίγες λέξεις να μεταφέρει στην «Espresso της Κυριακής» τις πιο συγκλονιστικές... «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω την κορυφή του όρους Ελ Μπρουζ, όταν ταξίδευα στην καρότσα ενός φορτηγού στη Γεωργία. Εκλαιγα, ένιωσα πως μου δόθηκε ένα "προνόμιο" που μου επέτρεπε να βλέπω κάτι το οποίο ήταν αδιανόητο για τους πολλούς. Επίσης, οι καταπληκτικές εικόνες στην πεδιάδα Παντανόλ στη Βραζιλία. Ημουν πάνω σε ένα άλογο, γιατί πλημμυρίζει ο ποταμός, και αυτό τον διέσχιζε καλπάζοντας».

H πρόκληση των ρεκόρ Γκίνες

Ο Μπάμπης Μπίζας βρίσκεται στη διαδικασία για να ενταχθεί στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες ως ο πιο πολυταξιδεμένος άνθρωπος του κόσμου. Αν δεν υπάρξει πρόκληση από κάποιον άλλον, μάλλον θα τα καταφέρει να εκθρονίσει τον Ιάπωνα ο οποίος έχει τα πρωτεία. Η νίκη θα είναι στα σημεία, καθώς υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που έχουν γυρίσει όλον τον κόσμο ακόμη και δύο φορές. Ορισμένες περιοχές θα διαδραματίσουν ρόλο-κλειδί στην απόφαση της επιτροπής. «Ελπίζω στην έκδοση του 2011 να τα έχω καταφέρει» λέει και προσθέτει πως «το ρεκόρ δεν σημαίνει τίποτα για εμένα. Πολύς κόσμος αναλώνεται σε ράθυμα Σαββατοκύριακα, ενώ θα μπορούσε τον ίδιο χρόνο με τα ίδια χρήματα να κάνει ενδιαφέροντα ταξίδια.

Η ζωή είναι σύντομη και θα πρέπει να σκεφτόμαστε με διαφορετικό μυαλό. Τι αξίζει περισσότερο ένα αυτοκίνητο ή μια «κατάδυση» στο βιβλίο της ζωής που λέγεται ταξίδι και περιπέτεια; Ετσι, συνειδητοποίησα στον δέκατο χρόνο των ταξιδιών μου ότι καλύτερα να γυρίσεις τον πλανήτη παρά να γίνεις ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Κατάλαβα την προσωρινότητα της ζωής».

Ο Μπάμπης Μπίζας είναι ένας ζωντανός γεωγραφικός χάρτης, ο οποίος εκτός από τοποθεσίες και φυσικές ομορφιές έχει δει και ωραίες γυναίκες. Αποφασίσαμε λοιπόν να κλείσουμε έτσι ευχάριστα αυτήν τη συνέντευξη-περιήγηση στον πλανήτη με τον Ελληνα παγκόσμιο τουρίστα, ο οποίος περισσότερες ημέρες τον χρόνο βρίσκεται στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα.

«Αναμφισβήτητα, οι πιο όμορφες γυναίκες είναι οι Βραζιλιάνες. Συνδυάζουν τα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά με τα τέλεια αφρικανικά κορμιά. Οι Σομαλές πάντως -όλοι γνωρίζουν τη Ναόμι Κάμπελ- είναι οι πιο ερωτικές».

Η φώτο είναι στο Ρίο και εδώ εικονίζεται με έναν άλλο αρτινό που έχει τις ίδιες ανησυχίες τον Victor Dimitris....

www.aetostz.blogspot.com