Ο Σαμαράς δεν έχει καμία επαφή με την κατάσταση που βιώνει ο λαός

Ο πρωθυπουργός ασχολείται πρωτίστως με τη σωτηρία της χώρας από το δρόμο που αυτός πιστεύει. Αρκεί βέβαια αυτή η σωτηρία να περιλαμβάνει και τους ανθρώπους της χώρας. Οπως ο ίδιος επαναλαμβάνει συχνά, η σωτηρία είναι μια πολύ δύσκολη προσπάθεια, που απαιτεί χρόνο, πολύ χρόνο. Η πλειονότητα των πολιτών, που πλήττεται βάναυσα από την κρίση, όμως, δεν τον διαθέτει αυτόν το χρόνο. Ζει στον πραγματικό κόσμο τού σήμερα. 

Πριν από λίγο καιρό, ο Νορβηγός πρωθυπουργός μεταμορφώθηκε για λίγες ώρες σε ταξιτζή, για να διαπιστώσει, όπως είπε, από πρώτο χέρι τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Βέβαια η πράξη του αυτή αποδείχθηκε τελικά πως ήταν ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ένα στημένο διαφημιστικό τρικ, χωρίς καμία ουσία.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν έχει καμία σχέση με τέτοια κόλπα. Οπως φαίνεται, δεν γνωρίζει αρκετά πράγματα για τη σκληρή καθημερινότητα των πολιτών. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από μια σειρά απαντήσεων που δίνει στη σημερινή συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» για την ανεργία, τους μισθούς, τις συντάξεις. Αρνείται, για παράδειγμα, να αναγνωρίσει το πραγματικό μέγεθος του αριθμού των ανέργων και στηρίζεται στον παράδεισο των αριθμών που προωθούν οι υπηρεσίες, μακριά από τα σπίτια και τους δρόμους.

Κλείνει τα μάτια επίσης ο πρωθυπουργός στη καταβαράθρωση των μισθών. Αρνείται δηλαδή ότι σε μεγάλο μέγεθος του πληθυσμού οι πραγματικοί μισθοί κυμαίνονται σήμερα γύρω στα 500 ευρώ και κάτω, όταν ο επίσημος κατώτατος μισθός είναι στα 586 ευρώ!

Πανηγυρίζει για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, αν και μόλις δύο στις δέκα επιχειρήσεις εντάχθηκαν στο μέτρο και μείωσαν τις τιμές, χωρίς να αυξηθεί ο αριθμός προσλήψεων στον τομέα τους.

Επιμένει στις απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων (κατ' απαίτηση της τρόικας) από τη δεξαμενή των 25.000 της διαθεσιμότητας, αλλά δέχεται ότι αυτό δεν ικανοποιεί δημοσιονομικές ανάγκες, καθώς θα προσληφθούν άλλοι στη θέση τους.

Παραδέχεται ωστόσο τη δυσκολία των χαμηλοσυνταξιούχων, καθώς υπόσχεται να τους επιστρέψει το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα πετύχει η χώρα. Μόνο που κανείς, ούτε ο ίδιος, ξέρει αν θα επιτευχθεί αυτό το πλεόνασμα. Στο μεταξύ οι χαμηλοσυνταξιούχοι ίσα που ζουν.

Ο πρωθυπουργός δείχνει υπεραισιόδοξος από τη μία και εκτός πραγματικότητας από την άλλη. Γιατί ως εκ της θέσεώς του οφείλει να αισιοδοξεί για την «Ανάκαμψη που πλησιάζει» και κάποτε στο μέλλον θα μειώσει την ανεργία. Πώς θα ζήσουν, όμως, εν τω μεταξύ οι 1.500.000 άνεργοι; Με ποιον τρόπο χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν κάθε μήνα χαράτσια, φόρους, ενοίκια, δάνεια; Εξασφαλίζοντας παράλληλα και την καθημερινή τους επιβίωση;

Ο πρωθυπουργός ασχολείται πρωτίστως με τη σωτηρία της χώρας από το δρόμο που αυτός πιστεύει. Αρκεί βέβαια αυτή η σωτηρία να περιλαμβάνει και τους ανθρώπους της χώρας. Οπως ο ίδιος επαναλαμβάνει συχνά, η σωτηρία είναι μια πολύ δύσκολη προσπάθεια, που απαιτεί χρόνο, πολύ χρόνο. Η πλειονότητα των πολιτών, που πλήττεται βάναυσα από την κρίση, όμως, δεν τον διαθέτει αυτόν το χρόνο. Ζει στον πραγματικό κόσμο τού σήμερα.

www.enet.gr