Η παπαρολογία, ο σίγουρος μονόδρομος προς την καταστροφή μας, πορεύετεται με πρέφα και ζουρλομανδύα.

Εγραφε ο ποιητής Ιωάννης Πολέμης. Κι εμείς αποστηθίζαμε στα θρανία του Δημοτικού σχολείου: «Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι οι κάμποι;/ Μην είναι τ άσπαρτα βουνά;/ Μην είναι ο ήλιος της που χρυσολάμπει;/ Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;»

Λάθος ασυγχώρητο και τραγικό. Γιατί όλα αυτά μας παραδόθηκαν. Από την Φύση. Από κάποιο υπέρτατο Ον. Τα βρήκαμε έτοιμα. Τίποτα απ όλα αυτά δεν είμαστε. Ασε που διαρκώς και ανηλεώς φροντίζουμε να τα καταστρέφουμε. Στην πραγματικότητα και εκτός των άλλων είμαστε πρωταθλητές στο σπορ της παπαρολογίας. Το εξηγώ. Σχετικά με μια πιθανή δήμευση της δημόσιας περιουσίας από τους δανειστές μας. Οπου όλα τα ασημικά--λιμάνια, αεροδρόμια, οικόπεδα και δημόσιες εταιρείες--θα περιέλθουν στην κατοχή των ξένων!

Και βλέποντας και ακούγοντας δεκάδες να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους αρχίζω να πιστεύω ότι κυκλοφορώ ανάμεσα σε εξωγήινους. Στην καλύτερη περίπτωση ότι κι εγώ είμαι τρόφιμος βρεφονηπιακού σταθμού

Αφού αγαπητέ μου ακόμα και οι πατεράδες μας προκειμένου να μας ταίσουν και να μας φροντίσουν απαιτούν υπακοή και υποταγή. Αφού για μερικές δεκάδες χιλιάδες euros δανεικά κινδυνεύεις να βρεθείς στην φυλακή. Αφού τίποτα μα τίποτα σ αυτό τον κόσμο δεν σου παραδίδεται δωρεάν. Αφού η δικασία είναι γνωστή και την βιώνουμε στο πετσί μας και την καθημερινότητά μας. Αφού όλα αυτά είναι γνωστά πως μπορείς να αγανακτείς με τις αυτονόητες απαιτήσεις ενός ξένου δανειστή; Πως; 

Δεν τα θέλαμε; Να μην τα παίρναμε και να ζούσαμε με όσα, εμείς ως έλληνες, βγάζουμε. Μα, θα μου πεις, τότε οι μισθοί και οι συντάξεις θα καταλήγανε διακόσια euros. Και ούτε. Ωραία. Τότε να προχωρούσαμε με διαδικασίες εξπρές στην ανάπτυξη της παραγωγής. Δεν το κάναμε. Να εξαλείφαμε την φοροδιαφυγή. Δεν το κάναμε. Να καταργούσαμε πολυνομία και γραφειοκρατία. Δεν το κάναμε. Να αλλάζαμε πολιτικούς. Ούτε αυτό κάναμε. Ε τότε καλά να πάθουμε

Αφήστε τα εύκολα επιχειρήματα. Αφήστε τις συνομωσίες και τις ανθελληνικές εκστρατείες. Αφήστε την Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Αυτοί άριστα κάνουν την δουλειά τους. Εμείς το πρόβλημα. Εμείς και η λύση του προβλήματος. Πως; Θα σου πω. Αν φερ ειπείν ένα εκατομμύριο νοματαίοι της Αθήνας κατέληγαν σε καθιστική, ειρηνική, διαμαρτυρία. Αν όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι απ όλη την χώρα κατέβαιναν στους δρόμους με συγκεκριμένες απαιτήσεις άμεσου και ταχύτατου εκσυγχρονισμού όλων των κακοδαιμονιών που ταλαιπωρούν την χώρα, τότε θα σου λεγα εγώ πόσο γρήγορα θα άλλαζαν όλα

Επομένως. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε. Δεν αποφασίζουμε να μετακινηθούμε από τον καναπέ μας. Δεν εγκαταλείπουμε τα καφενεία. Δεν πορευόμαστε προς την παραγωγή. Και δεν κόβουμε τις παλιές συνήθειες απάτης και φοροκλοπής. Και κοντά σε όλα αυτά και ενώ έχουμε ανάγκη τα δανεικά, από πάνω τους ξένους βρίζουμε και ταυτοχρόνως ισχυριζόμαστε ότι η δημόσια περιουσία είναι ελληνική. Ε είμαστε εντελώς αφασικοί. Και καφενείο και φρενοκομείο «Η Ελλάς». Μην το ξεχνάς. Η παπαρολογία πορεύετεται με πρέφα και ζουρλομανδύα. Ο σίγουρος μονόδρομος προς την καταστροφή!

Δημήτρης Δανίκας 

www.protothema.gr