Η Εγνατία Οδός δεν είναι απλά ένα
συγκοινωνιακό έργο. Δεν είναι ένα προϊόν διαφήμισης για τις κυβερνήσεις. Είναι ο
πνεύμονας της Βόρειας Ελλάδας. Ενώνει την Ήπειρο με την Μακεδονία και τη Θράκη.
Αντί να τονιστεί ο αναπτυξιακός της ρόλος, η κομματική νομεκλατούρα περιορίζεται
μόνο στο στενά διεκπεραιωτικό της ρόλο.
Ας αναλογιστεί κανείς μία διαφήμιση
σε ευρωπαϊκά έντυπα για μία εκδρομή στην ιστορία και τη βάση του παγκόσμιου
πολιτισμού. Στη γη όπου ο Πύρρος κατατρόπωσε τα Ρωμαϊκά στρατεύματα. Στη γη που
πάτησε ο μεγαλύτερος διανοητής της Ανθρωπότητας, ο Αριστοτέλης (Στάγειρα). Στη
γη του ιδρυτή της ατομικής θεωρίας, Δημόκριτου (Άβδηρα). Στην περιοχή που
βαπτίστηκε η πρώτη Χριστιανή της Ευρώπης η Λυδία (Φίλιπποι Καβάλας). Στην Πέλλα
που γεννήθηκε και έζησε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Μία πορεία με μοναδικά προϊόντα:
Τυρί από το Μέτσοβο, ελιά Χαλκιδικής, κρασί από τη Δράμα, σπαράγγι από τον Έβρο,
κρόκος Κοζάνης. Φανταστείτε, όλοι οι περιηγητές να γευόντουσαν την ομορφιά τους.
Να έβλεπαν την πόλη της Θεσσαλονίκης ως το μεγαλύτερο πνευματικό κέντρο της
Βαλκανικής. Την ειδική αξία του Πανεπιστημίου της. Μακάρι βέβαια να έβλεπε
κανείς και την πόλη που οραματίστηκε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, τη Ρωμανία.
Ας
σκεφτούμε επίσης τη συνεργασία των κατά τόπους εμπορικών επιμελητηρίων για την
προώθηση των προϊόντων. Ας σκεφτούμε επίσης, να καλούσαμε 6-7 αστέρες του
Χόλυγουντ να ταξίδευαν στους τόπους που περνά η Εγνατία..
Να δει πως μέσα σε
700 χιλιόμετρα συμβαδίσουν αρμονικά πάμπολλα πολιτιστικά στοιχεία. Η παράδοση
των Ηπειρωτών, η γραφικότητα της Δυτικής Μακεδονίας, η ευφορία της Ανατολικής
Μακεδονίας, τα θρακιώτικα τοπία. Ο Έβρος, το πλέον χαρακτηριστικό σύνορο μεταξύ
Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας.
Ο τουρισμός έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα μόνο
όταν συσχετίζεται με την ιστορία, τον πολιτισμό και την παραγωγή του κάθε τόπου.
Αλλιώς παραμένει μία «αρπαχτή».
Τα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας δεν είναι
μόνο η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Κρήτη. Είναι και η ξεχασμένη Βόρεια
Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου